Hello, salamat sa pagbasa ng kabanata na ito! Please vote Gem and also follow me in the profile here. And add my other books in your library. Thank you! Salamat sa mga nagbigay ng Gem and also gifts. Grabe ang saya ko.
Geraldine's Point of View* Nakatingin ako ngayon sa pulis na kumakausap sa akin ngayon. Isa na talaga at babatukan ko ito. Epal eh. Parang in interrogation na ako ngayon ha. Napatingin naman ako kay Mike at dahan-dahan akong lumapit sa kanya habang nanginginig at may luha na sa mga mata ko na nagsasabi na wag niyo na akong tanungin. "Nakita niya ang sasakyan nila Mr. Muller kaya nagmamadali siyang tumakbo papunta doon habang nakikipaglaban ako sa kidnapper kanina." Nakahinga naman ako ng maluwag nung sinabi ni Aldren sa pulis ang bagay na yun. Pero in acting mode pa din akong nakakapit kay Mike. "Master, gusto ko na pong umuwi. Hindi ko alam na ganito pala ang mangyayari sa akin sana di na lang ako bumalik at sana dumiretso na lang ako pauwi sa bukid." Napakamao naman si Mike dahil sa narinig. "No, we will protect you. We will go home." Naramdaman ko na niyakap niya ulit ako at isang iglap ay binuhat niya ako na kinakapit ko sa kanya. "Master, anong ginagawa mo? N-Nakakahiya p
Geraldine's Point of View* Good mood ako ngayon na umuwi sa mansion, I mean namin pala. Dumating na kami sa mansion at hahawakan ko sana ang pintuan ng sasakyan para buksan nang magsalita siya. "Stay." Para naman akong nag-mannequin challenge sa position ko ngayon hanggang sa makita ko na nasa pintuan na siya at pinagbuksan na niya ako ng pintuan. Inanalayan naman niya ako at binuhat ako na kinalaki ng mga mata ko. Teka lang bakit niya ako binuhat? Baka makita ako ng mga katulong dito o bodyguards! "Master, kaya ko namang maglakad." "Stay." Napakunot naman ang noo ko at may lumapit na dalawang bodyguard sa kanya. Agad naman akong napatago sa dibdib niya, kasi naman nakakahiya na isang katulong nagpapakarga pa. Okay lang naman na naging asawa niya ako tapos boung araw niya akong kakargahin ay okay lang. Pero ibang usapan na ang ganito eh. "Go and locate Rafayel at puntahan niyo siya." "Yes, master." Dahan-dahan naman akong napasilip sa mga bodyguards na parang walang pake. "
3rd Person's Point of View* "Nag-aalala ako dahil kinidnap daw yung bagong maid na kasama mo atah yung Girlie kahapon." Natigilan sila Jane sa narinig kay Justine na kinidnap si Gerry at mabuti iniligtas siya ni Mike sa pangyayaring iyon. Pero napakamalaking imposible naman kasi dahil alam niya sa part niya na hindi ito madaling nakikidnap. 'Teka naging maid na naman ba si Astraea?' tanong niya sa isipan niya. "Girlie?" patanong na ani niya kay Justine. "Yung kasama mo sa pagpasok mo dito." "Yes, alam ko si Girlie dahil close kami at di ko alam na kahapon pala siya bumalik. Saan ba siya galing?" "May emergency naman kasi sa bahay daw nila kaya umuwi daw muna iyon pero nung pag-alis si madame kahapon pabalik sa ibang bansa ay bumalik na din si Girlie. Mukhang di na atah sila nagkita." Dahan-dahan namang napatango si Jane at napatingin sa di kalayuan. Iniisip niya kung ano talaga ang totoong pakay niya sa pagpasok niya dito. Yes, sinusundan niya si Astraea pero di niya alam ku
3rd Person's Point of View* Flashback... nung hinihintay ni Mike si Gerry na umuwi. Biglang tumunog ang phone niya at akala niya na si Gerry na ang tumawag sa kanya pero nakita niya ang pangalan ng mom niya kaya agad niya itong sinagot. "Mom, napatawag po kayo?" "Magkita tayo, son." "Where." "Just check the message I sent, that's where we'll meet." Agad namang tumango si Mike sa sinabi ng mom. "Okay, mom, madali lang naman ang pag-uusapan natin noh? Hinihintay ko pa po kasi ang asawa ko." "Madali lang, son." Dahan-dahan naman siyang tumango at agad na siyang sumakay sa sasakyan at agad na siyang nagpaharurut ng takbo papunta sa restaurant na kikitaan nila. "Mom..." Lumapit naman si Mike sa mom niya at niyakap siya nito. "How are you, son?" "I'm good." Napangiti naman ang mom nito at nakikita nito na hindi na ito kagaya noon na parang walang energy pero ngayon nakikita na nga niya ang pag-aalaga ng asawa nito sa kanya. "Mabuti pa ba ang relasyon ninyo ni Geraldine?" Nati
Geraldine's Point of View* "Master, stop being clingy kasi male-late ka na at kailangan mo pang kumain." Napatingin naman si Mike sa akin at dahan-dahan na tumatango. "Kung yan ang gusto ng asawa ko ay gagawin ko, let's go." Hinawakan niya ang kamay ko at mabilis ko namang binawi ang kamay ko pero hindi niya pa rin niya binitawan. "Master." "This is my floor at walang ibang tao ang pupunta sa floor na ito kaya hawakan mo muna ang kamay mo hanggang makarating tayo sa hagdanan. Don't worry, patuloy pa din natin ang bagay na sinasabi mo na personal maid kita." Nakahinga naman ako ng maluwag dahil sa sinabi niya. Mabuti naman kung ganun ang nangyayari. Hawak-hawak pa din niya ang kamay ko habang naglalakad at pina-lock pa iyon para di ko talaga mabitawan. "How are you now, wife?" Napatingin ako sa kanya. "Ha? About saan?" Huminto siya sa paglalakad at hinawakan na din niya ang isang kamay ko. "Hindi ka na ba natakot sa nangyari kahapon?" mahinang ani nito sa akin ngayon at na
Geraldine's Point of View* Nasa sasakyan kami ngayon at katabi ko siya ngayon dito sa likod at kinakabahan ako baka malamang ng gwardya at driver ang ginagawa niya ngayon. I mean nakahawak lang siya sa kamay ko baka makita sa rear mirror ang ginagawa niya at isa pa nakasandal din siya sa akin ngayon. Mahina ko siyang siniko siko pero di pa din siya nagpapatinag sa ginagawa ko. "Master." "Hmm." "Kung hindi ka titigil magagalit ako sayo." May kinuha siyang remote at pinindot niya iyon at isang iglap ay nagsira ang parang isang bintana sa harapan namin sa pagitan ng driver at sa amin. Damn, may ganun pala sa sasakyan na ito! Napatingin naman siya sa akin at isang iglap ay nagtama ang mga labi namin na kinalaki ng mga mata ko at itutulak ko sana siya pero nanghihina ako sa halik niya. Nalalasahan ko ang mint sa bibig ko ngayon galing sa bibig niya. At dahan-dahan naman niyang hiniwalay ang labi namin at ako naman ay nakatulala habang nakatingin sa kanya. "W-What was that?" "I
Geraldine's Point of View* "Huh?" "Whatever you say or do, I will do everything to make you fall for me." Di ako makapagsalita sa sinasabi niya. "Bahala ka diyan. Buhay mo naman yan." Napabuntong hininga na lang siya at ako naman ay ang init pa din ng mukha ko Huminto na ang sasakyan sa harapan ng kompanya at ngayon lang ako nakakapasok sa lugar na ito. Lumabas ako at nakita ko ang mga empleyado na naghihintay sa kanya at yumuko sila nung lumabas na siya. Nakita ko din si John na nandidito na din ngayon. "Good morning, Miss Girlie and boss." "Good morning din, Secretary John," bati ko din sa kanya. "So shall we?" Tumango naman kami at pumasok na kami at nagtataka ako dahil kakaiba ang mga tingin nila sa akin. Maganda ba ang pagkaka-disguise ko bilang Girlie? Nakanganga kasi ang ibang empleyado habang nakatingin sa akin at di ko na lang pinansin. Nang isang iglap ay tumama ako sa likod ni Mike na kinatayo ko naman ng matuwid. "Are you okay?" tanong ni John sa akin. N
3rd Person's Point of View* Binitawan na niya ang batok ko at nakatulala ako habang nakatingin sa kanya ngayon. At naramdaman ko na hinalikan niya ang noo ko. At binaba niya ako ngayon at naramdaman ko na nanghihina ang tuhod ko at mabuti agad niya akong nahawakan at mahina naman siyang napangiti na kinasama ko ng tingin sa kanya. "Happy?" "Super." Inanalayan niya ako at kinuha niya ang panyo niya at pinunasan niya ang labi ko at mabuti hindi agad nabubura ang lipstick ko. "You're beautiful even you full of saliva." Nanlalaki ang mga mata ko. "Kanino ba naman yan ha." "Highblood ka na naman, wife." "Heh!" Napangiti naman siya. Nung naramdaman ko na okay na ang tuhod ko ay umayos na ako ng tayo. "Tsk, okay na, wag mo na akong hawakan." "You sure?" Tinulak ko na siya at tamang tama na bumukas na ang pintuan at di ko na lang siya tiningnan at inayos na niya ang damit niya at lumakad na siya at sumunod naman ako sa likod niya. At napansin ko na napayuko naman doon ang mga e
3rd Person's Point of View*Nandidito na ang lahat ng mga bisita at kasama ni Maximus sila general at ibang mga brothers ni Gerry sa isang room na exclusive lang sila pero roon pa rin sa lugar k ung saan gaganapin ang labanan."Ang laki pala ng anniversary na gaganapin dito. May malaking stage pa kung saan maglalaban ang mga kalahok," nakangangang ani ni Skyler habang nakatingin sa baba."Malaki laking budget talaga basta ganitong sitwasyon ang mangyayari."Dahan-dahan naman silang tumango habang nakatingin sa baba."Malamang mayaman ang dad ni Gerry. Prinsesa kaya ang Astraea natin."Dahan-dahan naman silang napatango dahil sa sinabi ni Zeke."Shh... kung prinsesa si Gerry edi emperor o hari ang nasa likod natin kaya minimize lang ang boses ninyo dahil nakakahiya sa dad ni Gerry na nasa likod lang natin."Dahan-dahan naman silang napatingin sa likod at sinamaan sila ng tingin ng general at walang emosyon din ang tingin sa kanya ng dad ni Gerry."Go back to your seats."Agad naman si
Geraldine's Point of View*Nanlalaki ang mga mata ko na napatingin sa mga kaklase ko na kanina pa pala nakikinig.Dahil na naman sa inis ko kay Mike ay hindi ko napansin na nakatingin pala sila sa akin. Parang naapektuhan atah ang senses ko basta si Mike ang kausap ko.Napahawak na lang ako sa ulo dahil mukhang wala na akong maitatago sa kanila. Malalakas ang mga pandinig ng mga 'yan. Kaya alam na alam ko na narinig talaga nila ang mga sinasabi ko ngayon."Private call ito tapos nakikisawsaw pa kayo d'yan. Bumalik na nga kayo sa mga kwarto n'nyo," wika ko sa kanilang lahat. "Make sure lang namin na baka... may bf ka o fiancee pero mali kami dahil asawa pala ang meron sa 'yo."Waaa ano naman ang pake nila kung mayroon akong asawa?"Oo nga. Sige na balik na tayo. Ayieee may LQ sila.""Pero ang bata pa ni Eleven para magkaasawa."Napakamot pa ang isa."May husband na pala si eleven!""Loading ka rin noh?"Napakunot naman ang noo at sinamaan ko sila ng tingin at ayun nagtakbuhan na sila
3rd Person's Point of View* America... Nasa yatch ngayon sila Ethan sa isang yatch dahil susupresahin nila ngayon si Gerry sa island. "Sire, sigurado po ba talaga kayo na pwede tayong makakapasok sa island nila, Gerry?" kinakabahang ani ni Xavier sa General. "Yes, I'm sure. Hindi naman ako pupunta rito na walang kasiguruhan." Hindi alam ng mga grupo ni Ethan maski na si Ethan na tinawagan ni Maximus ang General para imbitahan ang mga ito sa island. Dahil ngayon din ang kaarawan ni Gerry na hindi nalalaman mismo ni Gerry. Nakikita na nila sa 'di kalayuan ang napakalaking island. Nakatingin si Ezekiel sa mapa na binigay sa kanila at nalaman nito na ito na ang lugar na pupuntahan nila. "Mukhang ito na ang island ng mga assassin. Hindi ko aakalain na makakarating talaga tayo dito." Biglang may mga yatch na nagsidatingan na kina-alert nila sa kinatatayuan nila. "Sire..." mahinang sambit ni Ethan sa General. Lumapit naman ang General sa mga lalaking nasa yatch at ito ang sinasab
Geraldine's Point of View* Dumating na ang hinihintay ng lahat at 'yun ay ang anniversary ng phantom syndicate. Nagtitipon tipon ang mga kasapi noon pa man. Lalo na ang mga nanalo. Nakatingin kami ngayon sa mga taong dumadating dito sa bintana ng isang kwarto kung saan kami inaayusan. "Wow, nandidito ang mga idol ko! Hindi ako makapaniwala!" "Oo nga. Pero kanina ko pa hinihintay ang pagdating ng prinsesa at hindi ko pa nakikita kung dumating na ba talaga siya." "Kaya siguro ang dami ng mga taong nandidito ngayon na bumisita dahil iwe-welcome nila ang Prinsesa." Dahan-dahan naman silang napatango. Hindi ko alam kung bakit atat na atat nila akong makita eh isa lang naman akong normal na babae at wala ng iba. "Bakit n'yo naman siya gustong makita? Matagal na siyang wala 'di ba? Mukhang may plano kayo sa bagay na 'yan ha." Napatingin naman sila kay Nine na biglang nagsalita. Nine is right. May plano ang mga taong nandidito dahil mukhang gusto nilang agawin ang trono ko
Geraldine's Point of View* Bumalik naman ang lahat sa dati at kinuha na nila ang mga estudyante na positive sa drogang 'yun. At malapit na ring matapos ni Nine ang antidote. Nandidito ako ngayon sa opisina ni Dad na kakarating lang niya galing sa Europe. "Daddy, mukhang marami rami rin itong regalo niyo sa akin ngayon." Tinuro ko ang maraming paper bags na nasa lamesa. "It's for you, my daughter." "Daddy, did I te---" "Just once, my daughter. Please, pagbigyan mo na si daddy mo na magbigay ng mga ganitong bagay sa 'yo." Napabuntong hininga na lang ako at uminom na lang ako ng tea. "Okay, daddy." Napangiti naman siya at hinawakan ang kamay ko. Alam ko naman kasi na bumabawi siya sa mga araw na hindi kami magkasama. "Daddy, pwede bang pumunta si papa dito?" Natigilan siya sa ginagawa niya at napatingin sa akin na parang hindi siya sang-ayon sa sinabi ko ngayon. Hindi ba sila magkabati ni papa? "What? Wait, did he know already?" "Bakit hindi ba niya kailangan malaman? Sa k
Geraldine's Point of View* Nanlalaki ang mga mata ko nang marinig ko si Papa. "My daughter, please magsalita ka naman. Alam ko na buhay ka." Naririnig ko na parang pinipigilan niyang umiyak. Naalala ko ang mga pagmamahal na binigay niya sa akin at hindi niya pinaramdam na naiiba ako sa kanya. Flashback... "You're just adopted. You're not a real daughter of the general." Naririnig ko ang mga sabi ng mga kaklase ko noon sa elementary pa ako sa America. Nung unang rinig ko 'yun sa kanila ay hindi ako umiyak o inatake sa kanila. Ano naman ang ikaiiyak ko sa bagay na 'yun? I'm so thankful na maraming nagmamahal sa akin at maraming tumanggap sa kung sino ako at hindi nila pinakita sa akin na naiiba ako. "Your adopted!" Nagtatawanan pa sila habang paulit-ulit na sinasabi ang bagay na 'yun. Tiningnan ko sila sa mga mata nila at napangiti naman ako. "Yes, I am, but I'm so proud to be with their family. My daddy is the best dad and please don't say that. That's bad." Ngumiti ako s
Geraldine's Point of View* "Princess, ano ba ang trabaho mo noon?" Napatingin naman kami sa buong lugar at kami lang naman ang nandidito ngayon. Ako, David, Mike at ako. Wala naman akong nararadaman sa paligid na ibang tao. "I'm Astraea, ninong." Nanlalaki naman ang mga mata ni Ninong nang marinig niya ang bagay na 'yun. "A-Astraea? You mean the popular undercover agent?" Dahan-dahan naman akong napatango. Di pa rin siya makapaniwala sa sinabi ko at napatingin naman siya kay Brother David. "Yes, it's true, dad. Kaya pala pamilyar na pamilyar ka sa akin nung unang kita ko sa'yo noon, princess." Nagtataka naman akong napatingin kay David. "Kailan tayo nagkita?" "Sa Japan ka nun at mukhang may mission ka nun ay accident na nagtagpo tayong dalawa sa isang hotel nun." "Di kita napansin." Napangiti naman siya. "I know that. Dahil busy ka sa pagmamasid sa subject mo nun. Hindi ko na lang pinahalata na ikaw 'yun dahil may mission din ako nung araw na 'yun." Napangiti na lang ako
Geraldine's Point of View* Namumugto ang mga mata ko kakaiyak habang yakap-yakap ako ni Mike dito ngayon sa higaan ng kung saan ako kinunan ng dugo kanina. Pinaiyak pa niya talaga ako at hindi muna niya ako pinasalita at pinakakalma lang niya ako na parang sanggol. "Are you done crying?" malambing na ani niya sa akin. Di ako nagsalita at nakayakap lang ako sa kanya habang nakaupo ako sa binti niya at siya naman ay nakaupo sa higaan. "Wife?" "Hmm..." Tiningnan ko siya at mahina na lang siyang natawa habang nakatingin sa mukha ko. "Ang pangit mo ka-bonding." Nag-roll eyes ako habang sinasabi 'yun at mas lalo siyang natawa ng malakas dahil sa sinabi ko. Tingnan niyo ang pangit ka-bonding! "Shut up. Bakit mo ko niyayakap? Wala ka namang tiwala sa akin. Maghahanap na lang ako ng ibang tao na may tiwala sa akin doon ako makikipaglaro." "Wife." "Oh." Di ko siya tiningnan dahil alam ko kakaiba ang tingin niya sa akin ngayon. "Look at my eyes." "Ayoko baka kiligin ako." Naka-po
Geraldine's Point of View* Natapos akong salinan ng dugo ay pinahiga muna ako dito sa higaan at maririnig pa rin ang ingay sa labas. Wala namang problema sa labanan sa labas dahil nandodoon naman ang mga guro at sila ninong at David. Kaya naman nila ang bagay na 'yun. Remember mga assassins din naman silang lahat kaya walang problema sa bagay na 'yun. Napatingin ako sa gilid ko nang naramdaman ko na may nakatingin sa akin. At nakita ko si Mike na naniningkit pa rin ang noong nakatingin sa akin. Napabuntong hininga na lang ako habang nakatingin sa kanya. Inilahad ko ang kamay ko at napatingin naman siya sa kamay ko na parang ayaw pa niyang hawakan? "Ayaw mo?" "Tell me, why did you do that?" Tiningnan ko siya. Seryoso talaga siya ngayon. Napatingin ako sa mga kasamahan namin dito na nag-aalalang nakatingin sa amin. Tumango naman sila agad sa mean ko. Kailangan naming mag-usap ni Mike na kaming dalawa lang. Pumasok sila sa isang kwarto dito pa rin sa laboratory at kami na lan