May naghahamon ayieee. Salamat sa mga bumasa! Please vote gems po and rate 5 stars ko sa story ko. Thank you!
3rd Person's Point of View* Nakarating si Jane sa opisina ng Mafia Emperor at hindi pa siya makapasok dahil hinarangan siya ng mga gwardya na nandidito. "Miss, hindi pwedeng pumasok dito dahil opisina ito ng emperor." "Kilala ko siya at kailangan ko siyang makita." "Hindi pwede." "Seryoso?" naiiritang ani nito. Kinuha niya ang phone niya at agad niyang tinawagan si Rafayel sa cellphone nito. "Hello, bab---" "Lalabas ka ba dito sa labas ng opisina o pabagsakin ko ang mga gwardya dito? May unexpected na nangyari." "Eh! Wait lalabas ako, baby. Kalma ka lang, okay? Inosente sila, baby." "5 seconds lumabas ka na." "Eh?!" Agad na niyang binilangan at lumabas na agad si Rafayel sa pintuan at tumakbo siya papunta kay Jane. "Baby, I'm here na." "Gusto kong makita ang amo ko." "Eh? Tungkol ba yan kay Gerry?" "Yes." "Okay." Lumakad na sila papasok sa loob at agad nilang nakita si Mike na nakasout na ng damit ng emperor. Nagtataka naman silang napatingin kay Jane na hindi nito k
Geraldine's Point of View* "Mafia Emperor, once mananalo ako dito.... you're mine." Nagulat naman ang mga taong nandodoon dahil sa kapalan ng mukha ko. Pero wala akong pakealam dahil akin naman talaga siya. Kumindat ako sa kanya at nakikita ko na iba ang nahulog sa charm ko. Yung mga tao na nasa baba at pati na din ang dalawang babae na nilandi ko kanina. Jusko, hindi ko alam na marami na pala akong nagayuma. Magdadala na lang siguro ako ng asin sa susunod para matauhan ang mga ito. "We will see that. Lalo na ang mga kalaban mo ay mga assassin." Napatingin naman ako sa mga nakalaban ko kanina. "Isali mo na din ang dalawang babae na nilandi mo kanina dahil ayoko na may kaagaw ako." Natigilan naman ako at pati na din ang mga taong nandidito dahil sa sinabi niya. Oh my! Nagseselos ang asawa ko! "Game." Wala namang nagawa ang dalawang babae at umakyat ang mga ito sa entablado at nakangiti ako sa kanila. "Goodluck sa inyong dalawa, darlings." Kumindat ako sa kanila. "Kung man
Geraldine's Point of View* Nasa hideout na kami ngayon at kasama ko sina Jane at isang kanang kamay ni dad na si Bruno. Kilala niyo pa naman si Bruno yung kanang kamay ni dad na kakaiba kung humusga sa akin noon. Humingi na din siya ng tawad sa akin kaya okay na kami ngayon. Pinatawag namin ngayon si Bruno dahil sure kami na kilala niya ang lahat ng mga assassins na dumaan sa kanya. "Uncle Bruno, kayo na po ang bahala sa kanila. Kilala mo naman sila diba?" Napatingin naman ito sa kanila at nakikita naman ng mga nahuli namin na namutla sila nang makita si Bruno. "Yes, I know them. Takas silang lahat na mga assassins at ang iba naman ay mukhang traidor lalo na ang dalawang babaeng ito." Dahan-dahan naman akong tumango. "P-Patawad po, Milady! Hindi po namin alam na buhay po kayo!" Napakunot ang noo ko habang nakatingin sa kanila. "Hindi iyon pwedeng palusot sa akin. Sa pagkuha niyo pa lang sa katauhan namin ay ibig sabihin nun ay gagawa na kayo ng hindi magandang bagay." Napay
Geraldine's Point of View* Napamulat ako dahil sa sinag ng araw na tumatama sa mukha ko at gagalaw sana ako pero naramdaman ko na may yumakap sa akin sa likuran ko. At ramdam ko ang panghinga ni Mike sa leeg ko at dahan-dahan naman akong napatingin sa kanya. At ngayong kaharap ko na siya ngayon. "Good morning, my emperor," mahinang ani ko sa kanya. "Good morning, my empress." Nakikisakay pa siya sa trip ko. Pagod na pagod ang isang ito dahil boung gabi ay siya ang gumalaw. Gusto niya eh kahit pagod na pagod na ako. Tiningnan ko siya na nakapikit pa din. "Inaantok ka pa ba?" "Hmm... 5 minutes more." Mahina naman akong natawa dahil sa sinabi niya. "Not easy to get me. Marami ka pang pagdadaanan bago mo ako makuha." Napamulat naman siya nang marinig niya ang sinabi ko na inulit ko na sinabi niya kagabi. "W-Wife... I'm awake already. Anong gusto mong breakfast natin, hmm?" Mahina na lang akong natawa dahil sa sinabi niya. "Matulog ka na ulit diyan. Maliligo lang ako." Ku
Geraldine's Point of View* Nakangiti ako habang nakatingin sa Asawa ko. Nandidito kasi kami ngayon sa sasakyan at hindi siya naka-make up ngayon. Ang disguise na sout niya ngayon ay isang cup at mask lang naman dahil ayoko din naman na naiinitan ang Asawa ko. Madali lang naman akong kausap eh. "Wife, are you really sure na hindi ka galit sa akin?" Napakunot ulit ang noo ko. Paulit-ulit na lang niyang tinatanong ang bagay na yun. "Hindi nga. Ikaw talaga ikaw lang ang nagbibigay problema sa sarili mo. Hold my hand para hindi ka na ma-mroblema." Hinawakan naman niya ang kamay ko at para naman siyang bata ngayon. "Wife, kahit anong make up na gagawin mo mas lalo kang gumaganda. Kahit ano pa ang gawin mong disguise ay makikilala't makikilala talaga kita." Mahina naman akong natawa dahil totoo naman ang bagay na yun. "Nakilala mo nga agad ako eh. Sigurado may red string tayo." "Red.... String?" "Uhmm... Invisible siya na pulang string na nag-connect sa ating dalawa. Ganun ba."
Geraldine's Point of View* Naglalambingan kami ni Mike dito sa park nang makita ko na may limang lalaki na may hawak na binatilyo. "Wag na wag kang magnanakaw. Alam mo naman na masama ang bagay na yan diba? Ipapatawag natin ang mga magulang mo." "Bitawan mo ko!" Mabuti nahuli nila ang binatilyong iyon. Marami na talagang mga ganitong tao sa boung mundo. Napatingin ako sa kanila at dinala nila ito sa mga pulis. Mukhang mga tagabantay sila dito sa park para sa kapayapaan. Nabalitaan ko na walang sweldo ang mga ganito. Parang incentives lang atah ang binibigay sa kanila pero mabuti na din iyon dahil wala na masyadong krimen kung walang pulis dito. Napangiti na lang ako at napatingin sa kalangitan. Napabuntong hininga na lang ako. Ang sarap sa pakiramdam lalo na nasa likod mo ang taong mahal mo na mahigpit na yumayakap sayo. Napatingin naman ako kay Mike na nakayakap pa din sa likuran ko habang naka-rest ang ulo niya sa balikat ko. "Hubby, are you sleeping?" Tiningnan ko siya at
Geraldine's Point of View* Ilang players na ang bumagsak sa sahig dahil may bet itong Asawa ko na kung sino ang makakatalo sa akin ay mananalo within 1 hour sa gitna ng ring. Isa-isang kinukuha naman ang mga wala ng malay sa ring may mga pumapasok pa ring mga players. "Bakit hindi ka napapagod?" Mabilis niya akong inatake at napaiwas na lang ako at na-out of balance naman siya kaya hinayaang ko na lang mahulog sa ring at ibig sabihin nun ay wala na siya sa laro. "Hindi ka atah tao!" Mahina naman akong napatawa dahil sa sinabi nung isang lalaki. "Hmm... noon iyon na hindi ako tao pero ngayon ay tao na ako wag kayong mag-aalala." Nanlalaki naman ang mga mata nila dahil sa sinabi ko at sabay-sabay naman silang lahat na umatake at napa-smirk naman ako at isang iglap ay nawala ako sa harapan nila at ayun nga nagbungguan silang lahat na kinapikit ko na lang. "Uhmm... sorry?" Napatingin naman sila sa akin sa unahan na nakatayo sa gilid ng stage. "P-Paano..." "L-Lumaban ka ng patas
Geraldine's Point of View* Naglalakad kami ni Mike sa mall at syempre patuloy pa rin namin ang date namin. Date sa umaga hanggang hapon tapos labanan sa gabi. O diba? Magkahawak ang kamay namin habang naglalakad at napagdesisyonan namin na hindi na muna kami mag-di-disguise. Kahit weird at hindi ako sanay pero sasanayin ko sarili ko dahil hindi naman ako nag-iisa. Dalawa naman kami. Kaya heto ngayon habang naglalakad kami ay pinagtitinginan kami ng mga tao. Sinong hindi mapapatingin sa Asawa ko? Ang gwapo-gwapo niya sa sout niya ngayon at mas lalo atah akong nahuhulog sa kanya. At ako naman ay naka white dress naman ako at nakasapatos para sa pagtakbo namin mamaya kung may mangyayari man. "Hala nandidito si Mr. Muller!" Hindi namin pinansin ang mga taong nakatingin sa amin. "Saan tayo pupunta ngayon, wife?" "Hmm... Arcadeeee!" Natigilan naman siya at napatakip siya sa bibig niya at pinigilan niya ang sarili niya na kumilig. Jusko! Alam ko na lahi mo, Muller! May be
3rd Person's Point of View* America... Nasa yatch ngayon sila Ethan sa isang yatch dahil susupresahin nila ngayon si Gerry sa island. "Sire, sigurado po ba talaga kayo na pwede tayong makakapasok sa island nila, Gerry?" kinakabahang ani ni Xavier sa General. "Yes, I'm sure. Hindi naman ako pupunta rito na walang kasiguruhan." Hindi alam ng mga grupo ni Ethan maski na si Ethan na tinawagan ni Maximus ang General para imbitahan ang mga ito sa island. Dahil ngayon din ang kaarawan ni Gerry na hindi nalalaman mismo ni Gerry. Nakikita na nila sa 'di kalayuan ang napakalaking island. Nakatingin si Ezekiel sa mapa na binigay sa kanila at nalaman nito na ito na ang lugar na pupuntahan nila. "Mukhang ito na ang island ng mga assassin. Hindi ko aakalain na makakarating talaga tayo dito." Biglang may mga yatch na nagsidatingan na kina-alert nila sa kinatatayuan nila. "Sire..." mahinang sambit ni Ethan sa General. Lumapit naman ang General sa mga lalaking nasa yatch at ito ang sinasab
Geraldine's Point of View* Dumating na ang hinihintay ng lahat at 'yun ay ang anniversary ng phantom syndicate. Nagtitipon tipon ang mga kasapi noon pa man. Lalo na ang mga nanalo. Nakatingin kami ngayon sa mga taong dumadating dito sa bintana ng isang kwarto kung saan kami inaayusan. "Wow, nandidito ang mga idol ko! Hindi ako makapaniwala!" "Oo nga. Pero kanina ko pa hinihintay ang pagdating ng prinsesa at hindi ko pa nakikita kung dumating na ba talaga siya." "Kaya siguro ang dami ng mga taong nandidito ngayon na bumisita dahil iwe-welcome nila ang Prinsesa." Dahan-dahan naman silang napatango. Hindi ko alam kung bakit atat na atat nila akong makita eh isa lang naman akong normal na babae at wala ng iba. "Bakit n'yo naman siya gustong makita? Matagal na siyang wala 'di ba? Mukhang may plano kayo sa bagay na 'yan ha." Napatingin naman sila kay Nine na biglang nagsalita. Nine is right. May plano ang mga taong nandidito dahil mukhang gusto nilang agawin ang trono ko
Geraldine's Point of View* Bumalik naman ang lahat sa dati at kinuha na nila ang mga estudyante na positive sa drogang 'yun. At malapit na ring matapos ni Nine ang antidote. Nandidito ako ngayon sa opisina ni Dad na kakarating lang niya galing sa Europe. "Daddy, mukhang marami rami rin itong regalo niyo sa akin ngayon." Tinuro ko ang maraming paper bags na nasa lamesa. "It's for you, my daughter." "Daddy, did I te---" "Just once, my daughter. Please, pagbigyan mo na si daddy mo na magbigay ng mga ganitong bagay sa 'yo." Napabuntong hininga na lang ako at uminom na lang ako ng tea. "Okay, daddy." Napangiti naman siya at hinawakan ang kamay ko. Alam ko naman kasi na bumabawi siya sa mga araw na hindi kami magkasama. "Daddy, pwede bang pumunta si papa dito?" Natigilan siya sa ginagawa niya at napatingin sa akin na parang hindi siya sang-ayon sa sinabi ko ngayon. Hindi ba sila magkabati ni papa? "What? Wait, did he know already?" "Bakit hindi ba niya kailangan malaman? Sa k
Geraldine's Point of View* Nanlalaki ang mga mata ko nang marinig ko si Papa. "My daughter, please magsalita ka naman. Alam ko na buhay ka." Naririnig ko na parang pinipigilan niyang umiyak. Naalala ko ang mga pagmamahal na binigay niya sa akin at hindi niya pinaramdam na naiiba ako sa kanya. Flashback... "You're just adopted. You're not a real daughter of the general." Naririnig ko ang mga sabi ng mga kaklase ko noon sa elementary pa ako sa America. Nung unang rinig ko 'yun sa kanila ay hindi ako umiyak o inatake sa kanila. Ano naman ang ikaiiyak ko sa bagay na 'yun? I'm so thankful na maraming nagmamahal sa akin at maraming tumanggap sa kung sino ako at hindi nila pinakita sa akin na naiiba ako. "Your adopted!" Nagtatawanan pa sila habang paulit-ulit na sinasabi ang bagay na 'yun. Tiningnan ko sila sa mga mata nila at napangiti naman ako. "Yes, I am, but I'm so proud to be with their family. My daddy is the best dad and please don't say that. That's bad." Ngumiti ako s
Geraldine's Point of View* "Princess, ano ba ang trabaho mo noon?" Napatingin naman kami sa buong lugar at kami lang naman ang nandidito ngayon. Ako, David, Mike at ako. Wala naman akong nararadaman sa paligid na ibang tao. "I'm Astraea, ninong." Nanlalaki naman ang mga mata ni Ninong nang marinig niya ang bagay na 'yun. "A-Astraea? You mean the popular undercover agent?" Dahan-dahan naman akong napatango. Di pa rin siya makapaniwala sa sinabi ko at napatingin naman siya kay Brother David. "Yes, it's true, dad. Kaya pala pamilyar na pamilyar ka sa akin nung unang kita ko sa'yo noon, princess." Nagtataka naman akong napatingin kay David. "Kailan tayo nagkita?" "Sa Japan ka nun at mukhang may mission ka nun ay accident na nagtagpo tayong dalawa sa isang hotel nun." "Di kita napansin." Napangiti naman siya. "I know that. Dahil busy ka sa pagmamasid sa subject mo nun. Hindi ko na lang pinahalata na ikaw 'yun dahil may mission din ako nung araw na 'yun." Napangiti na lang ako
Geraldine's Point of View* Namumugto ang mga mata ko kakaiyak habang yakap-yakap ako ni Mike dito ngayon sa higaan ng kung saan ako kinunan ng dugo kanina. Pinaiyak pa niya talaga ako at hindi muna niya ako pinasalita at pinakakalma lang niya ako na parang sanggol. "Are you done crying?" malambing na ani niya sa akin. Di ako nagsalita at nakayakap lang ako sa kanya habang nakaupo ako sa binti niya at siya naman ay nakaupo sa higaan. "Wife?" "Hmm..." Tiningnan ko siya at mahina na lang siyang natawa habang nakatingin sa mukha ko. "Ang pangit mo ka-bonding." Nag-roll eyes ako habang sinasabi 'yun at mas lalo siyang natawa ng malakas dahil sa sinabi ko. Tingnan niyo ang pangit ka-bonding! "Shut up. Bakit mo ko niyayakap? Wala ka namang tiwala sa akin. Maghahanap na lang ako ng ibang tao na may tiwala sa akin doon ako makikipaglaro." "Wife." "Oh." Di ko siya tiningnan dahil alam ko kakaiba ang tingin niya sa akin ngayon. "Look at my eyes." "Ayoko baka kiligin ako." Naka-po
Geraldine's Point of View* Natapos akong salinan ng dugo ay pinahiga muna ako dito sa higaan at maririnig pa rin ang ingay sa labas. Wala namang problema sa labanan sa labas dahil nandodoon naman ang mga guro at sila ninong at David. Kaya naman nila ang bagay na 'yun. Remember mga assassins din naman silang lahat kaya walang problema sa bagay na 'yun. Napatingin ako sa gilid ko nang naramdaman ko na may nakatingin sa akin. At nakita ko si Mike na naniningkit pa rin ang noong nakatingin sa akin. Napabuntong hininga na lang ako habang nakatingin sa kanya. Inilahad ko ang kamay ko at napatingin naman siya sa kamay ko na parang ayaw pa niyang hawakan? "Ayaw mo?" "Tell me, why did you do that?" Tiningnan ko siya. Seryoso talaga siya ngayon. Napatingin ako sa mga kasamahan namin dito na nag-aalalang nakatingin sa amin. Tumango naman sila agad sa mean ko. Kailangan naming mag-usap ni Mike na kaming dalawa lang. Pumasok sila sa isang kwarto dito pa rin sa laboratory at kami na lan
Geraldine's Point of View* "Sa susunod na natin pag-uusapan ang bagay na 'yan. Ang importante ngayon ay ang kumakalat na droga ngayon." Napatingin naman sila sa akin at dahan-dahan na tumango. "I-Ikaw ba talaga si Nyx? Ang Prinsesa ng mga assassins? Yung top 1?" Napatingin ako kay Nine na nanlalaki pa rin ang mga mata nito habang nakatingin sa akin at natawa na lang akong mahina habang nakatingin sa kanya. Hindi ko naabutan ang pagsilang sa kanya dahil nung panahong 'yun ay nagliligawan pa ang mga magulang nito at hindi pa siya ginawa. Hindi ko aakalain na makakabuo agad sila at malaki na ito ngayon. Ngumiti ako sa kanya at hindi ko na sinabi ang tungkol sa akin at agad naman niyang na-gets ang bagay na 'yun. "Oh my God! Welcome back po! Hindi ko alam na nakita na pala kayo at isa pa idol na idol ko po kayo kaya ako pumasok dito sa phantom syndicate dahil sa inyo." Napakunot ang noo ko at napatingin sa mga magulang niya. "Kinukwento kasi namin ang mga kakayahan mo noon kay
Geraldine's Point of View* Sa paglalakad pabalik ay napapansin ko na parang nag-iingayan na ang paligid at nung tingnan namin ang paligid ay parang may kaguluhan sa gitna ng parang stage na may salamin. Doon pala pinasok ang mga infected sa virus at makikita mo sa katawan nila na malapit ng mag-decomposed ang katawan nila. Lumapit sila Mike doon at ako naman ay nagpahalo sa mga estudyante at sumama sa grupo ko para di mahalata na nawala ako sandali. Umupo ako sa gilid at iniisip ko kung ano ang gagawin. Napatingin ako kay Nine na nag-aalalang nakatingin sa mga infected. "Nine." Napatingin naman siya sa akin at nag-sign ako na umupo sa tabi ko at sumunod naman siya. "Ang dugo ba talaga ni Nyx ang makakasagot sa lahat ito?" Nagulat naman siya sa tanong ko. Napayuko naman siya at dahan-dahan na tumango. "Ayon sa examination ng mga magulang sa dugo ng master noon ay 'yun din ang nakatalo sa virus noon. Hindi na siya pwede ngayon na kunan ng dugo dahil alam ko na matanda na