Salamat sa mga bumasa! Please vote gem po at like this episode kung nagustuhan po ninyo. Thank you po.
Geraldine's Point of View* Nakatingin ako ngayon kay Mike na nag-aalalang nakatingin sa akin. "Kaya nga sinabi ko na hawakan kita dahil alam ko na maiiwan kita at mawawala ka sa sobrang laki ng mansiong ito." Hinawakan niya ang kamay ko at mukhang pinaparinig niya talaga ang lahat ng iyon sa mga tao na nandidito. "O-Okay." Tinabunan niya ako sa mga taong nandodoon at pinunasan niya ang mga mata ko. Hindi ko pala namalayan na umiiyak na pala ako. "Sorry." "I understand." "Mr. Muller, ayos lang po ba riyan?" rinig na ani ng butler namin sa taas ng hagdanan. "Yes." Inilagay niya sa damit niya ang kamay ko para humawak ako roon. "Ayos ka na?" Ngumiti ako at dahan-dahan na tumango. Lumakad na kami paakyat sa hagdanan at nagpatuloy na rin sila sa paglakad papunta sa lugar kung saan kami papunta. Nakarating kami sa isang pintuan at nakita ko na isa pala yung opisina. Pumasok na kami sa loob kasabay si Butler at sinirado nito ang pintuan ay nasa labas ang mga bodyguards at mga
Geraldine's Point of View* Kailangan ko munang magpahinga ngayon kasi bukas ako papasok sa school. Nakarating kami sa isang kwarto na exclusive sa amin ni Mike. Hindi ko alam na may kwarto na pala kaming dalawa dito. Nakahawak ako sa braso ni Dad habang naglalakad. Ihahatid kasi niya ako sa kwarto namin. Naintindihan naman ni Mike na nagpapa-baby ako sa daddy ko dahil nga sa panaginip ko. "Princess..." Napatingin naman ako kay dad na nakatingin sa akin. "Bakit, dad?" "Alam mo na-miss ko ang pagiging baby mo sa akin." Nagulat naman ako sa sinabi niya. Actually si Mom ang dragon sa amin at kay dad agad akong tumatakbo. Daddy's girl kung baga. "Daddy, baby mo pa rin naman ako. Miss na miss na kasi kita." Napangiti naman ito. Masaya ako dahil nandidito ang dalawang lalaki na importante sa akin. Nakikita ko na naiiyak si Dad kaya niyakap ko siya. "Me too, my daughter. Walang araw na hindi kita iniisip at hinihiling ko na sana makita na kita at mabuti nakita na kita." Pinunas
Geraldine's Point of View* Nakaupo ako ngayon sa higaan dahil maaga akong nagising pero itong kasama ko ay di ko muna iniistorbo at mahimbing na natutulog habang nakayakap sa binti ko. Ini-scroll ko ang tablet ko may pinasa kasi si dad tungkol sa information sa papasukan ko na school. Marami talagang nagbabago pero mas mahirap pa rin ang pinagdaanan ko sa hell week sa america at dito sa school na ito ay hindi naman sa araw-araw magpapatayan kayo. Kaya nga school eh! It means tuturuan kayo kung paano lumaban at ituturo rin ang mga tactics like vital points or target sa pagpatay. Ang weird, right? Malamang hindi ka magiging assassin kung di ka marunong pumatay ng tao. Sad reality. At first hindi rin ako marunong pumatay pero nasa dugo namin ang bagay na yun. At yun ang tinatawag nilang blood thirst. At ngayon papasukan ko na naman ang school na yun. Excited na talaga ako! Isa-isa ko yung binasa hanggang sa mabasa ko yun lahat at di ko napansin na may araw na pala. Inilagay ko s
Geraldine's Point of View* Hinila ako ni Mike at isang iglap ay nasa ibabaw ko na siya ngayon. Tiningnan ko siya at nakikita ko na napa-evil smile naman siya na kinalunok ko at nagtagpo ang mga labi namin. At bumaba ang halik niya papunta sa leeg ko at siya na ngayon ang nagpaulan ng halik sa leeg ko na parang wala ng bukas. Pinasok niya ang kamay niya sa ilalim ng damit ko at sumuso siya doon na parang bata. Napatakip ako sa bibig ko dahil sa ginawa niya. "You're so cute when you moan so stop covering your mouth." Hinimas pa niya lalo ang dibdib ko at ang isang kamay niya ay nasa baba ko na at nanlaki ang mga mata ko nung pinaglaruan ng daliri niya ang clit ko. "Hmm! Oh my!" Hinubad niya ang night dress ko at pati na rin ang panty ko at doon sinisid niya ang hiyas ko na kinapikit ko at dinarama ang dila na tumatama sa clit ko. "Hubby! Teka lang!" Pero mas lalong niyang dinilaan iyon habang nakatingin sa akin. Waaa! Ang isang sikat at nirerespeto na businessman at mafia emp
Geraldine's Point of View* "D-daddy..." Lumapit ako sa kanya at niyakap ko ang katawan niya. "Good morning, daddy." "Good morning too, my daughter. Hindi ko alam na mahilig ka pa lang mag-act ng ganun... Manang mana ka talaga sa mom mo." Nanlalaki naman ang mga mata ko sa sinabi niya. "Pfft!" Napatingin naman ako kay Mike na pinipigilan ang tawa niya. Sinamaan ko siya ng tingin at sabay binatukan ko siya at napapout naman si Mike. "Ehem... Let's go, dahil alam ko na gutom na gutom na ang baby namin." Ngumiti naman ako at dahan-dahan na tumango. "Yes, dad." Napatingin naman ako kay Mike at napangiti naman siya. "Baby girl, wait for me." Nanlalaki ang mga mata ko. Waaaa pinagtripan na niya ako at ayun tawa ng tawa ang lalaking 'yun. Bahala siya sa buhay niya! Forward... Nakarating ako sa school at syempre nakasakay ako sa isang black car at nandidito rin si Mike sa car dahil gusto daw niya akong ihatid. "I will get you later in the afternoon." "Ngeee ang aga naman. Alam
HBOGeraldine's Point of View* Nakarating na kami sa Phantom School at excited na akong lalabas sana sa sasakyan pero agad naman akong pinigilan ni Mike na kinatingin ko sa kanya. Ay oo nga pala nakalimutan ko agad ang lalaking ito. Inosente akong napangiti sa kanya. "Hubby, alis na ako." Aalis ulit ako pero hindi niya ako binitawan na kinatingin ko ulit sa kanya. "Uhmm... Bakit?" "Ganun lang? Ilang oras tayong hindi magkikita tapos ganun lang?" Hala bakit nag-emote ang lalaking ito? Nagtataka akong napatingin sa kanya. Ano ba talaga ang gagawin? Binitawan niya ang kamay ko na parang nagse-self pity. Ah oo nga pala! "Hubby." Hindi niya ako pinansin at nakatingin lang siya sa labas ng bintana. "Wag ka ng magtampo." Hinawakan ko ang kamay niya at isang iglap ay umupo ako sa lap niya at nakatingin na siya sa akin. "Oh." "Papasok na ako. Mamimiss kita." Hinalikan ko ang labi niya sabay ngiti. Niyakap naman niya ang katawan ko. "Hmm... Take care. Wag na wag
Geraldine's Point of View* Kung totoong patay ba ako ay gagawin ba nilang lahat mabuhay lang ako? "Ano? Anong karapatan mong gamitin ang pangalan niya! Alam mo naman na she's a legendary agent at siya lang ang karapat dapat na humawak ng pangalan iyan!" Bakit ang init ng ulo ng isang ito? Bigla niya ang kinuwelyuhan na kinakunot ng noo ko pero hindi ako gumalaw. "Change your name, idiot." Walang emosyon akong nakatingin sa kanya. "Don't touch me." Hinawakan ko ang kamay niya at gamit ang dalawang daliri ko ay hinawakan ko ang vital points ng kamay niya at kasabay ng pag-twist ko roon. "Aaahh!" Lalapit sana sila sa akin pero binitawan ko ang kamay nung babae. "Damn you!" sigaw nito at napa-smirk ako. At napaatras naman sila ng isang beses kasabay ng paglunok sa laway nila habang nakatingin sa akin. Mukhang nakita atah nila ang cold stares ko. Ngumiti ako at inayos ang reading glasses ko. "I need to go dahil may klase pa ako." Tumalikod na ako sa kanila at binaktas papunta
Geraldine's Point of View* Hindi ko alam kung ano ang pumasok sa isipan ng dalawang lalaki ng buhay ko. Hindi ko sila tiningnan at nakatingin lang ako sa mga estudyante. "Kagaya ng sinabi ko na siya ang mag-ha-handle sa buong klase ninyo hanggang katapusan. Siya si Mr. Michael Muller and you know him already, right?" Dahan-dahan naman silang napatango habang nakatingin sa kanila. "At itong nasa harapan ninyo ay exchange students siya at wag niyo ng alamin ang pinagmulan niya. Her assassin name is Astraea." Agad namang nagbulong-bulungan ang lahat dahil sa sinabin ni dad sa harapan. "Take care of her." "Master." Napatingin naman kami sa unahan na nakataas ang isang kamay at mukhang may tatanungin atah kay Dad. "What is it?" "Her assassin's name... diba galing po yun sa sikat na agent na namatay na si Astraea? Hindi po niya pwedeng---" "That's her decision at isa pa wala namang assassin na nagngangalang Astraea, 'di ba?" Natahimik naman ang mga ito dahil sa sinabi ni master.
3rd Person's Point of View*America...Nasa yatch ngayon sila Ethan sa isang yatch dahil susupresahin nila ngayon si Gerry sa island."Sire, sigurado po ba talaga kayo na pwede tayong makakapasok sa island nila, Gerry?" kinakabahang ani ni Xavier sa General. "Yes, I'm sure. Hindi naman ako pupunta rito na walang kasiguruhan."Hindi alam ng mga grupo ni Ethan maski na si Ethan na tinawagan ni Maximus ang General para imbitahan ang mga ito sa island. Dahil ngayon din ang kaarawan ni Gerry na hindi nalalaman mismo ni Gerry.Nakikita na nila sa 'di kalayuan ang napakalaking island. Nakatingin si Ezekiel sa mapa na binigay sa kanila at nalaman nito na ito na ang lugar na pupuntahan nila."Mukhang ito na ang island ng mga assassin. Hindi ko aakalain na makakarating talaga tayo dito."Biglang may mga yatch na nagsidatingan na kina-alert nila sa kinatatayuan nila."Sire..." mahinang sambit ni Ethan sa General.Lumapit naman ang General sa mga lalaking nasa yatch at ito ang sinasabi ng Dad n
Geraldine's Point of View*Dumating na ang hinihintay ng lahat at 'yun ay ang anniversary ng phantom syndicate. Nagtitipon tipon ang mga kasapi noon pa man. Lalo na ang mga nanalo. Nakatingin kami ngayon sa mga taong dumadating dito sa bintana ng isang kwarto kung saan kami inaayusan."Wow, nandidito ang mga idol ko! Hindi ako makapaniwala!""Oo nga. Pero kanina ko pa hinihintay ang pagdating ng prinsesa at hindi ko pa nakikita kung dumating na ba talaga siya.""Kaya siguro ang dami ng mga taong nandidito ngayon na bumisita dahil iwe-welcome nila ang Prinsesa."Dahan-dahan naman silang napatango. Hindi ko alam kung bakit atat na atat nila akong makita eh isa lang naman akong normal na babae at wala ng iba."Bakit n'yo naman siya gustong makita? Matagal na siyang wala 'di ba? Mukhang may plano kayo sa bagay na 'yan ha."Napatingin naman sila kay Nine na biglang nagsalita. Nine is right. May plano ang mga taong nandidito dahil mukhang gusto nilang agawin ang trono ko bilang top 1 noon
Geraldine's Point of View* Bumalik naman ang lahat sa dati at kinuha na nila ang mga estudyante na positive sa drogang 'yun. At malapit na ring matapos ni Nine ang antidote. Nandidito ako ngayon sa opisina ni Dad na kakarating lang niya galing sa Europe. "Daddy, mukhang marami rami rin itong regalo niyo sa akin ngayon." Tinuro ko ang maraming paper bags na nasa lamesa. "It's for you, my daughter." "Daddy, did I te---" "Just once, my daughter. Please, pagbigyan mo na si daddy mo na magbigay ng mga ganitong bagay sa 'yo." Napabuntong hininga na lang ako at uminom na lang ako ng tea. "Okay, daddy." Napangiti naman siya at hinawakan ang kamay ko. Alam ko naman kasi na bumabawi siya sa mga araw na hindi kami magkasama. "Daddy, pwede bang pumunta si papa dito?" Natigilan siya sa ginagawa niya at napatingin sa akin na parang hindi siya sang-ayon sa sinabi ko ngayon. Hindi ba sila magkabati ni papa? "What? Wait, did he know already?" "Bakit hindi ba niya kailangan malaman? Sa k
Geraldine's Point of View* Nanlalaki ang mga mata ko nang marinig ko si Papa. "My daughter, please magsalita ka naman. Alam ko na buhay ka." Naririnig ko na parang pinipigilan niyang umiyak. Naalala ko ang mga pagmamahal na binigay niya sa akin at hindi niya pinaramdam na naiiba ako sa kanya. Flashback... "You're just adopted. You're not a real daughter of the general." Naririnig ko ang mga sabi ng mga kaklase ko noon sa elementary pa ako sa America. Nung unang rinig ko 'yun sa kanila ay hindi ako umiyak o inatake sa kanila. Ano naman ang ikaiiyak ko sa bagay na 'yun? I'm so thankful na maraming nagmamahal sa akin at maraming tumanggap sa kung sino ako at hindi nila pinakita sa akin na naiiba ako. "Your adopted!" Nagtatawanan pa sila habang paulit-ulit na sinasabi ang bagay na 'yun. Tiningnan ko sila sa mga mata nila at napangiti naman ako. "Yes, I am, but I'm so proud to be with their family. My daddy is the best dad and please don't say that. That's bad." Ngumiti ako s
Geraldine's Point of View* "Princess, ano ba ang trabaho mo noon?" Napatingin naman kami sa buong lugar at kami lang naman ang nandidito ngayon. Ako, David, Mike at ako. Wala naman akong nararadaman sa paligid na ibang tao. "I'm Astraea, ninong." Nanlalaki naman ang mga mata ni Ninong nang marinig niya ang bagay na 'yun. "A-Astraea? You mean the popular undercover agent?" Dahan-dahan naman akong napatango. Di pa rin siya makapaniwala sa sinabi ko at napatingin naman siya kay Brother David. "Yes, it's true, dad. Kaya pala pamilyar na pamilyar ka sa akin nung unang kita ko sa'yo noon, princess." Nagtataka naman akong napatingin kay David. "Kailan tayo nagkita?" "Sa Japan ka nun at mukhang may mission ka nun ay accident na nagtagpo tayong dalawa sa isang hotel nun." "Di kita napansin." Napangiti naman siya. "I know that. Dahil busy ka sa pagmamasid sa subject mo nun. Hindi ko na lang pinahalata na ikaw 'yun dahil may mission din ako nung araw na 'yun." Napangiti na lang ako
Geraldine's Point of View* Namumugto ang mga mata ko kakaiyak habang yakap-yakap ako ni Mike dito ngayon sa higaan ng kung saan ako kinunan ng dugo kanina. Pinaiyak pa niya talaga ako at hindi muna niya ako pinasalita at pinakakalma lang niya ako na parang sanggol. "Are you done crying?" malambing na ani niya sa akin. Di ako nagsalita at nakayakap lang ako sa kanya habang nakaupo ako sa binti niya at siya naman ay nakaupo sa higaan. "Wife?" "Hmm..." Tiningnan ko siya at mahina na lang siyang natawa habang nakatingin sa mukha ko. "Ang pangit mo ka-bonding." Nag-roll eyes ako habang sinasabi 'yun at mas lalo siyang natawa ng malakas dahil sa sinabi ko. Tingnan niyo ang pangit ka-bonding! "Shut up. Bakit mo ko niyayakap? Wala ka namang tiwala sa akin. Maghahanap na lang ako ng ibang tao na may tiwala sa akin doon ako makikipaglaro." "Wife." "Oh." Di ko siya tiningnan dahil alam ko kakaiba ang tingin niya sa akin ngayon. "Look at my eyes." "Ayoko baka kiligin ako." Naka-po
Geraldine's Point of View* Natapos akong salinan ng dugo ay pinahiga muna ako dito sa higaan at maririnig pa rin ang ingay sa labas. Wala namang problema sa labanan sa labas dahil nandodoon naman ang mga guro at sila ninong at David. Kaya naman nila ang bagay na 'yun. Remember mga assassins din naman silang lahat kaya walang problema sa bagay na 'yun. Napatingin ako sa gilid ko nang naramdaman ko na may nakatingin sa akin. At nakita ko si Mike na naniningkit pa rin ang noong nakatingin sa akin. Napabuntong hininga na lang ako habang nakatingin sa kanya. Inilahad ko ang kamay ko at napatingin naman siya sa kamay ko na parang ayaw pa niyang hawakan? "Ayaw mo?" "Tell me, why did you do that?" Tiningnan ko siya. Seryoso talaga siya ngayon. Napatingin ako sa mga kasamahan namin dito na nag-aalalang nakatingin sa amin. Tumango naman sila agad sa mean ko. Kailangan naming mag-usap ni Mike na kaming dalawa lang. Pumasok sila sa isang kwarto dito pa rin sa laboratory at kami na lan
Geraldine's Point of View* "Sa susunod na natin pag-uusapan ang bagay na 'yan. Ang importante ngayon ay ang kumakalat na droga ngayon." Napatingin naman sila sa akin at dahan-dahan na tumango. "I-Ikaw ba talaga si Nyx? Ang Prinsesa ng mga assassins? Yung top 1?" Napatingin ako kay Nine na nanlalaki pa rin ang mga mata nito habang nakatingin sa akin at natawa na lang akong mahina habang nakatingin sa kanya. Hindi ko naabutan ang pagsilang sa kanya dahil nung panahong 'yun ay nagliligawan pa ang mga magulang nito at hindi pa siya ginawa. Hindi ko aakalain na makakabuo agad sila at malaki na ito ngayon. Ngumiti ako sa kanya at hindi ko na sinabi ang tungkol sa akin at agad naman niyang na-gets ang bagay na 'yun. "Oh my God! Welcome back po! Hindi ko alam na nakita na pala kayo at isa pa idol na idol ko po kayo kaya ako pumasok dito sa phantom syndicate dahil sa inyo." Napakunot ang noo ko at napatingin sa mga magulang niya. "Kinukwento kasi namin ang mga kakayahan mo noon kay
Geraldine's Point of View* Sa paglalakad pabalik ay napapansin ko na parang nag-iingayan na ang paligid at nung tingnan namin ang paligid ay parang may kaguluhan sa gitna ng parang stage na may salamin. Doon pala pinasok ang mga infected sa virus at makikita mo sa katawan nila na malapit ng mag-decomposed ang katawan nila. Lumapit sila Mike doon at ako naman ay nagpahalo sa mga estudyante at sumama sa grupo ko para di mahalata na nawala ako sandali. Umupo ako sa gilid at iniisip ko kung ano ang gagawin. Napatingin ako kay Nine na nag-aalalang nakatingin sa mga infected. "Nine." Napatingin naman siya sa akin at nag-sign ako na umupo sa tabi ko at sumunod naman siya. "Ang dugo ba talaga ni Nyx ang makakasagot sa lahat ito?" Nagulat naman siya sa tanong ko. Napayuko naman siya at dahan-dahan na tumango. "Ayon sa examination ng mga magulang sa dugo ng master noon ay 'yun din ang nakatalo sa virus noon. Hindi na siya pwede ngayon na kunan ng dugo dahil alam ko na matanda na