Kabanata 12

Nang marinig niya ang balita, biglang naramdaman ni Sabrina na sumakit ang puso niya sa kalungkutan.

Si Sebastian at Sabrina ay mag-asawa, ngunit sila ay parang hindi magkakilala.

Sadyang nangyari lang na ang taong makakasalamuha ni Sebastian ay ang kanyang kaaway.

Oo!

Kaaway niya ito!

Hindi pa alam ni Sabrina ang sanhi ng pagkamatay ng kanyang ina. Nais niyang siyasatin, ngunit wala siyang pera upang maglakbay pauwi, at siya ay nagdadalang-tao ng isang bata.

Wala na siyang magagawa ngayon.

Nagtiis lang siya.

Nagmamadaling lumakad si Jade kay Lincoln at hinawakan ang kamay niya sa sobrang kaba. ‘Lincoln, totoo ba ang sinabi mo? Si Sebastian ay magkakaroon ng isang pakikipagsapalaran kasama si Selene? Hindi ba dapat magkaroon ng meet-up muna ang parehong magulang mula sa bawat pamilya? Tinanggap ng lolo at ama ni Sebastian si Selene? Hindi nila inisip na si Selene ay ampon?’

Nang marinig niya ang salitang "ampon" na binanggit, lumaki ang kalungkutan ni Sabrina sa kanyang puso.

Sina Selene at Sabrina ay kapwa pinalaki sa pamilyang Lynn.

Si Selene ay inampon noong siya ay dalawang taong gulang pa lamang, at agad siyang tinatrato nina Lincoln at Jade na parang isang mahalagang hiyas. Sa kabilang banda, si Sabrina ay naging kanilang alaga mula sa labas ng bayan noong siya ay labindalawang taong gulang. Sa loob ng walong taon, kailangan niyang umasa sa kawanggawa ng iba at mabuhay nang mas masahol kaysa sa mga aso o baboy.

Hindi mapigilan ni Sabrina na humagulgol. Bakit nagkaroon ng magandang buhay si Selene?

Galit siyang lumabas.

‘Tumigil ka!’ Hinarangan ni Jade sa harap si Sabrina. ‘Kalahating milyon!’

‘Ano ang pinagsasabi mo?’ Gulat na napatingin si Lincoln kay Jade.

‘Pinalaki namin siya ng walong taon. Pinakain at binihisan siya, pinagaral, at binigyan siya ng panandaliang pangangalaga sa kanyang ina. Sa palagay mo ba nahulog lang mula sa kalangitan ang pera?’ Matindi ang titig ni Jade kay Lincoln.

Sinabi ni Lincoln, ‘Jade! Huwag mong kalimutan ... ‘

‘Ano? Huwag mong kalimutan na siya ay isang Scott, hindi isang Lynn!’ Pinagitan ni Jade ang mga salita ni Lincoln.

Si Lincoln ay biglang walang imik.

Napatingin si Sabrina sa magkasintahan na nasa harapan niya habang naglalaro sila ng mabuting pulis, masamang pulis, pakiramdam niya ay hindi maihahalintulad ang naiinis, ngunit mukha pa rin siyang walang pakialam sa ibabaw. ‘Binigyan kita ng 50,000 USD. Kung maglakas-loob ka sa paghukay ng libingan ng aking ina, kukunin ko ang aking sarili sa kamatayan sa harap ng iyong pintuan!’

Pagkasabi nito ay umalis na siya ng hindi lumingon.

Naghintay si Lincoln hanggang sa umalis si Sabrina sa pinto, pagkatapos ay galit na sigaw niya kay Jade, ‘Paano ka magiging malupit?’

‘Naaawa ka ba sa kanya?’ Nginisian ni Jade. ‘Hayaan mong sabihin ko ito sa iyo, Lincoln! Kung isang araw nalaman niya na ang lalaking ikakasal kay Selene ay ang lalaking nailigtas niya sa pamamagitan ng pagbibigay ng kanyang pagiging inosente, hindi ba sa palagay mo magagalit ba siya sa iyo? Kung malaman ito ni Sebastian, papatayin niya ang aming buong pamilya namin! Sa palagay mo humingi ako sa kanya ng kalahating milyong dolyar dahil gusto ko talaga ang pera? Giawa ko iyon dahil pinipilit ko siyang umalis sa South City.’

‘Pilitin mo siyang umalis? Saan pupunta ang isang malungkot at miserableng tao?’ Tanong ni Lincoln.

‘Maaari siyang pumunta kung saan niya gusto!’ Isang malamig na paghinga ang pinakawalan ni Jade. ‘Hangga't hindi ito makakaapekto sa kaligayahan ng ating pinahahalagahang si Selene. Lincoln, si Selene ay pinalaki mo mula bata pa, hindi pwedeng kumampi ang iyong puso para kay Sabrina!’

Nang nabanggit ng kanyang anak na si Selene, kaagad na kinalimutan ni Lincoln si Sabrina.

Ngumiti siya at tumingin kay Jade. ‘Mahal, ihanda ang suit at gown na isusuot natin sa engagement party ni Selene. Hindi kami maaaring maging dugyot pagdating sa pagbibihis para sa pakikipag-ugnayan ng aming anak na babae sa pamilya ng Ford.’

Si Jade ay medyo tuliro. ‘Bakit walang nag-abiso sa amin tungkol sa engagement ni Sebastian at Selene? Hindi ka lang ba magkamali?’

‘Tiyak na hindi nagkakamali. Gusto ni Sebastian na panatilihin ang isang mababang profile, at ang pagkatao na ito ay masyadong malamig. Hindi niya personal na pag-uusapan ito, lalo na tungkol sa isang panukala o pakikipag-ugnayan sa isang babae. Gumawa na siya ng isang pagbubukod upang personal na pumunta sa aming pintuan at talakayin ang kanilang pagsasama ilang araw na ang nakakalipas. Inaasahan mo bang kumuha siya ng isang buong parada upang kunin si Selene? No way.’ sabi ni Lincoln.

Sinabi ni Jade, ‘Kung gayon, dapat nilang ipaalam sa amin kahit papaano ang address sa venue para sa engagement party, tama ba?’

‘Alam ko! Nasa akin ang address. Pagdating ng oras, pupunta tayo. Hindi natin dapat inisin si Sebastian. Hintayin natin hanggang sa ikasal si Selene sa pamilya Ford at mabuntis sa anak ni Sebastian, kung gayon magiging maayos ang lahat pagdating ng oras na iyon.’

Tumango ng malalim si Jade. ‘Tama ka.’

Ang mag-asawa mula sa pamilyang Lynn ay nasasabik na talakayin ang mga bagay na susuotin nila sa engagement party. Sa kabilang banda, si Sabrina, na kakalabas lang ng bahay ng pamilya Lynn, ay gumala-gala sa mga lansangan.

Kailangan niya ng trabaho at kita ngayon.

Gayunpaman, saan siya makakahanap ng trabaho?

Tumunog ang kanyang telepono, akala niya ang ospital ni Grace ang tumawag. Tumingin siya sa kanyang telepono at nakita ang isang hindi kilalang numero, kaya't sinagot niya ang tawag. ‘Kamusta? Maaari ko bang malaman kung sino ang kinakausap ko?’

‘Maaari ko bang malaman kung ito ba ay si Sabrina Scott?’ Magalang na nagtanong ang nasa kabilang dulo ng telepono.

‘Oo, ako si Sabrina Scott.’

‘Natanggap namin ang iyong hand-drafted resumé, maaari bang malaman ko kung magiging handa kang pumunta para sa isang pakikipanayam kinabukasan?’ Tanong ng kausap ni Sabrina sa telepono.

Sa makalawa? Ito ang araw para sa partido sa pagtawag ni Sebastian.

Tuwang tuwa si Sabrina na halos maiyak siya. ‘Oo, pwede ako, pwede ako. Salamat, salamat sa opportunity sa pakikipanayam, mahusay iyan!’

Matapos niyang ibaba ang tawag, sumakay si Sabrina ng bus papunta sa stationery store, bumili ng ilang mga lapis, pambura, draft paper, isang scale ruler, at marami pa. Nais niyang magsanay sa bahay. Wala siyang computer, kaya't ang lahat ay kailangang gawin ng kamay.

Kinabukasan, maaga na nagpunta si Sabrina sa ospital upang makita si Grace at pagkatapos ay bumalik sa kanyang lugar upang magsimulang magtrabaho sa kanyang mga guhit. Gumuhit siya ng iba't ibang mga disenyo hanggang gabi. Alam niya na hindi siya magkakaroon ng maraming mga pagkakataon, kaya dapat niya itong kunin kapag dumating ang isang pagkakataon.

Wala siyang balak na umurong.

Nang bumalik si Sebastian ng gabi, nakita niyang nakabukas pa rin ang ilaw. Pagkalipas ng isa o dalawa pang oras, lumabas siya ng kanyang kwarto at napansin na nakasindi pa rin ang ilaw nito. Tinaas niya ang kanyang kamay at nais na kumatok sa pinto upang tanungin kung ano ang ginagawa niya.

Matapos itong pag-isipan, inilapag niya ulit ang kanyang kamay at bumalik sa kama.

Kinabukasan, maagang nagising si Sebastian,

Sumang-ayon siya sa kanyang ina na magkakaroon siya ng isang maliit na kasal kasama si Sabrina, maaaring laktawan ang pagtanggap, at gagawin lamang nila ang seremonya. Nais niyang sunduin ang kanyang ina kasama si Sabrina, upang makapunta sila sa hotel, at gawin ang kailangang ihanda.

Gayunpaman, naghintay siya sa sala ng halos isang oras ngunit wala siyang nakitang Sabrina na lumalabas ng kanyang silid. Hindi mapigilan ni Sebastian na kumunot ang noo.

'Palagi na ba siyang gising na gising bago pumunta sa ospital upang alagaan ang kanyang ina?'

'Ang babaeng ito ay totoong tamad.'

Pagkatapos niyang maghintay ng isang oras, hindi pa rin lumabas si Sabrina sa kwarto. Ang titig ni Sebastian ay napuno ng nakamamatay na panginginig. Tumayo siya at nagtungo sa kwarto ni Sabrina, tinaas ang paa, at walang awa na sinipa ang pinto.

Tumingin siya sa kwarto, at natigilan siya.