MasukShare
Chapter 21
Terakhir Diperbarui:
2025-04-16 07:24:11
Bab terkait
Pinikot Ko Si Ninong Axel Chapter 22
Chapter 22 Axel POV Kanina pa ako hindi mapakali. Hindi ko alam kung paano ko napigilang huwag siyang titigan—mula pa noong pumasok siya sa bahay na ito, tila may kung anong bumalik sa dibdib ko. ‘Yung matagal ko nang tinapakan para hindi umusbong… pero ngayong narito na siya, mag-isa, malapit—masyadong malapit—parang imposibleng hindi sumabog ang lahat ng pinipigil ko. Tahimik siya. Nanginginig ang kamay habang hawak ang tasa. Pero ‘yung mata niya… nanunumbalik ang alaala ng batang kilala ko noon. Pero hindi na siya bata. Lalo na ngayong 25 na siya. Lalo na ngayong… ganito na ang nararamdaman ko. Napalunok ako. Pinikit ko ang mata, pilit inaayos ang tibok ng puso kong parang hayop na gustong kumawala. Pero isang tingin lang ulit sa kanya, sa mga labi niyang nanginginig… sapat na. Wala akong ibang narinig kundi ang ihip ng hangin. Wala akong ibang nakita kundi siya. Wala akong ibang naramdaman kundi ang udyok na… “Akira,” mahina kong tawag, halos isang bulong. Napalingon siya
Terakhir Diperbarui : 2025-04-16Pinikot Ko Si Ninong Axel Chapter 23
Chapter 23Humigpit ang kapit niya sa akin habang unti-unti kong hinahalikan ang kanyang balat—mainit, malambot, nanginginig sa sabik at kaba. Ang bawat daing niya, bawat haplos, ay parang musika sa pandinig kong matagal nang nananahimik.Hindi na ako nagtanong kung sigurado siya. Ramdam ko sa bawat paghinang ng kanyang labi sa akin, sa bawat pagbuka ng kanyang katawan sa init ko, na matagal na rin niyang tinatago ito—ang pagnanasang ipinagbabawal ngunit hinahanap-hanap.Dahan-dahan kong hinubad ang bawat saplot na nagpapagitna sa amin. Wala ni isa mang salitang binitiwan, pero ang mga mata niya… nagsusumamo, nagtitiwala.“Angkinin mo na ako, Axel…”Mababa ang tono niya, pero tumama iyon sa kaibuturan ng pagkatao ko. Wala na akong rason para magpigil. Ako na ang lalaking matagal niyang hinintay. At siya na ang babaeng isinumpa kong hindi ko gagalawin—hanggang ngayong siya na mismo ang nag-alay sa akin ng sarili.Pinagdugtong kami ng dilim. Pinagsama ng kasalanan. At ngayong gabi… kami
Terakhir Diperbarui : 2025-04-25Pinikot Ko Si Ninong Axel Chapter 24
Chapter 24Akira POVParang may humila sa puso ko pababa. Biglaan. Walang babala."Fiancée?"Ang salitang 'yon ay tila sumabog sa pagitan naming tatlo, ngunit ang pinakamasakit—walang pagtutol na nanggaling kay Axel. Wala man lang siyang ipinaliwanag. Walang kahit anong pagtanggi.Napangiti ako, pilit. Ganoon pala.Isang gabi lang pala akong babae sa paningin niya. Sa umaga, muli akong naging inaanak… isang bata… isang lihim na kailangang itago sa likod ng isang pekeng engagement.O totoo ba talaga?Totoong siya ang pinili niya?At ako? Laruan lang sa isang gabing puno ng kasalanan?Bumilis ang tibok ng puso ko. Hindi ko alam kung dahil sa galit, sakit, o selos na unti-unting sumisingaw mula sa dibdib ko.Napatingin ako kay Grace. Napakaganda niya, elegante, at walang bahid ng pagkabasag sa presensya niya. Samantalang ako… suot pa ang shirt ni Axel, mukhang babae mula sa isang gabing hindi dapat nangyari.“Excuse me…” mahinang bulong ko, bago ako mabilis na lumakad paakyat sa hagdan.
Terakhir Diperbarui : 2025-04-30Pinikot Ko Si Ninong Axel Chapter 25
Chapter 25 "Sa wakas natagpuan din kita, bunso..." Mahinang sabi ng estrangherong si Lucien, halos pabulong, at hindi ko ito agad narinig. "Excuse? Anong sabi mo?" tanong ko, takang-taka. Kumunot ang noo ko habang pilit inaalala kung tama ba ang dinig ko. Ngumiti lang siya. Isang ngiting may laman. "Nevermind," sagot niya. "Uwi ka na. Masyado ka nang matagal dito." Bago pa ako makapagsalita muli, tumayo siya, itinapon ang basyo ng kape sa basurahan, at nagsimulang maglakad palayo. Hindi man lang lumingon. Parang may kung anong bumigat sa dibdib ko habang sinusundan ko siya ng tingin. Sa bawat hakbang niya, tila ba may iniwang tanong sa utak ko na walang kasagutan. Bunso? Hindi ko alam kung bakit pero tumindig ang balahibo ko. May kung anong misteryo sa presensya niya—mainit, malamig, nakaka-aliw pero delikado. Hindi ko siya kilala, pero pakiramdam ko… konektado siya sa isang bahagi ng buhay kong matagal ko nang kinakaligtaan. Napatingin ako sa orasan. Hatinggabi na. Napag
Terakhir Diperbarui : 2025-05-02Pinikot Ko Si Ninong Axel Chapter 1
Chapter 1Akira POV"Hoy, Akira!" sigaw ng kaibigan kong si Jane habang pabagsak na bumagsak ang bag niya sa mesa."Bakit?" sagot ko nang walang gana, sabay irap sa kanya."Pansinin mo kaya 'yung manliligaw mo na si Clark!" may bahid ng inis sa boses niya.Napatingin ako kay Clark na kasalukuyang nag-aabang sa tapat ng classroom namin. Suot pa rin niya ang nakaayos na uniform at dala ang paborito niyang black tumbler. Sa totoo lang, wala naman akong reklamo sa kanya. Gwapo, matangkad, at matalino rin. Siya 'yung tipo ng lalaki na madaling magustuhan ng karamihan — pero hindi ko lang magawang ibalik ang parehong damdamin."Hindi ko naman siya sinabihan na ligawan ako, Jane," sagot ko, habang iniiwas ang tingin."Pero halata namang gusto ka niya. Grabe, girl! Kung ako lang 'yan, matagal ko nang sinagot!" biro niya, sabay tawa.Napangiti ako nang pilit. Hindi naman sa suplada ako, pero may dahilan kung bakit hindi ko mabuksan ang puso ko para kay Clark — dahil matagal nang may ibang nagp
Terakhir Diperbarui : 2025-03-19Pinikot Ko Si Ninong Axel Chapter 2
Chapter 2Napanguso ako at sinimangutan siya. "Ikaw kaya ang walang tigil na nangangantiyaw.""Hindi ko kasalanan na ikaw ang hopeless romantic na nahulog sa hot ninong mo," biro niya ulit, pero napangiti rin ako.Tahimik na pumasok ang professor namin, si Sir Ramon, bitbit ang isang makapal na notebook at laptop. Isa siyang matandang propesor na kilala sa pagiging mahigpit, pero magaan naman siyang kausap kapag wala nang klase."Good afternoon, class," bati niya habang sinusuri ang mga pangalan sa attendance sheet."Good afternoon, Sir!" sabay-sabay naming sagot."Ngayong araw, pag-uusapan natin ang lesson planning at effective classroom management techniques," aniya, sabay bukas ng laptop. "Since future educators kayo, dapat matutunan ninyo kung paano maging maayos at organisado sa loob ng classroom."Sinubukan kong ituon ang atensyon ko sa lecture, pero sadyang matigas ang ulo ng isip ko. Mula nang magising ako kaninang umaga, ilang beses nang bumabalik sa utak ko ang imahe ni Nino
Terakhir Diperbarui : 2025-03-19Pinikot Ko Si Ninong Axel Chapter 3
Chapter 3Dumiretso kami sa kabilang building kung saan ang Educational Psychology namin. Isa ito sa mga paborito kong subject dahil mahilig akong mag-observe ng mga tao at mag-analyze ng behavior nila. Minsan nga, naisip ko rin kung paano ko maiintindihan ang sarili kong nararamdaman — lalo na pagdating kay Ninong Axel.Pagkapasok namin, agad akong naupo sa tabi ng bintana habang si Jane naman ay naupo sa tabi ko. Ilang minuto lang, pumasok na si Ma’am Castillo, ang professor namin."Good afternoon, class," bati niya na may malapad na ngiti."Good afternoon, Ma’am!" sabay-sabay naming sagot."Today, we’ll be discussing the different psychological theories that can be applied in teaching and learning," aniya habang nagsusulat sa whiteboard. "But before that, I want to hear your insights. In your opinion, how important is understanding human behavior for a teacher?"Nagtaas ng kamay ang ilang kaklase ko, at isa-isa silang nagbahagi ng sagot. Tahimik akong nakikinig, sinusubukan ding bu
Terakhir Diperbarui : 2025-03-19Pinikot Ko Si Ninong Axel Chapter 4
Chapter 4Para akong binuhusan ng malamig na tubig sa narinig ko. Hindi ko agad nagawang kumilos o magsalita. Nakatitig lang ako kay Ninong Axel, ngunit mabilis niyang ibinaling ang tingin niya kay Grace.Ang babae sa front seat ay napakaganda — may mahahabang buhok na bumagay sa makinis niyang balat. Suot niya ang isang eleganteng white dress at minimal makeup na mas lalong nagpatingkad sa kanyang natural na kagandahan. Isang klase ng kagandahang parang hindi ko kayang pantayan."Hi," bati ni Grace na may matamis na ngiti. "Ikaw siguro si Akira?""Ah… o-opo," sagot ko, halos hindi matignan ang mga mata niya."Nice to meet you," aniya, at kita ko ang bakas ng kabaitan sa kanyang mukha. Pero sa kabila ng kanyang magandang ngiti, naramdaman ko ang mabigat na kirot sa dibdib ko."Akira," malamig na wika ni Ninong Axel, na tila wala ni bahid ng emosyon. "Sumakay ka na sa likod. Hindi tayo dapat magtagal.""Oo nga, Akira!" singit ni Jane, sabay marahang pagtulak muli sa akin. "Sayang naman
Terakhir Diperbarui : 2025-03-19
Bab terbaru
Pinikot Ko Si Ninong Axel Chapter 25
Chapter 25 "Sa wakas natagpuan din kita, bunso..." Mahinang sabi ng estrangherong si Lucien, halos pabulong, at hindi ko ito agad narinig. "Excuse? Anong sabi mo?" tanong ko, takang-taka. Kumunot ang noo ko habang pilit inaalala kung tama ba ang dinig ko. Ngumiti lang siya. Isang ngiting may laman. "Nevermind," sagot niya. "Uwi ka na. Masyado ka nang matagal dito." Bago pa ako makapagsalita muli, tumayo siya, itinapon ang basyo ng kape sa basurahan, at nagsimulang maglakad palayo. Hindi man lang lumingon. Parang may kung anong bumigat sa dibdib ko habang sinusundan ko siya ng tingin. Sa bawat hakbang niya, tila ba may iniwang tanong sa utak ko na walang kasagutan. Bunso? Hindi ko alam kung bakit pero tumindig ang balahibo ko. May kung anong misteryo sa presensya niya—mainit, malamig, nakaka-aliw pero delikado. Hindi ko siya kilala, pero pakiramdam ko… konektado siya sa isang bahagi ng buhay kong matagal ko nang kinakaligtaan. Napatingin ako sa orasan. Hatinggabi na. Napag
Pinikot Ko Si Ninong Axel Chapter 24
Chapter 24Akira POVParang may humila sa puso ko pababa. Biglaan. Walang babala."Fiancée?"Ang salitang 'yon ay tila sumabog sa pagitan naming tatlo, ngunit ang pinakamasakit—walang pagtutol na nanggaling kay Axel. Wala man lang siyang ipinaliwanag. Walang kahit anong pagtanggi.Napangiti ako, pilit. Ganoon pala.Isang gabi lang pala akong babae sa paningin niya. Sa umaga, muli akong naging inaanak… isang bata… isang lihim na kailangang itago sa likod ng isang pekeng engagement.O totoo ba talaga?Totoong siya ang pinili niya?At ako? Laruan lang sa isang gabing puno ng kasalanan?Bumilis ang tibok ng puso ko. Hindi ko alam kung dahil sa galit, sakit, o selos na unti-unting sumisingaw mula sa dibdib ko.Napatingin ako kay Grace. Napakaganda niya, elegante, at walang bahid ng pagkabasag sa presensya niya. Samantalang ako… suot pa ang shirt ni Axel, mukhang babae mula sa isang gabing hindi dapat nangyari.“Excuse me…” mahinang bulong ko, bago ako mabilis na lumakad paakyat sa hagdan.
Pinikot Ko Si Ninong Axel Chapter 23
Chapter 23Humigpit ang kapit niya sa akin habang unti-unti kong hinahalikan ang kanyang balat—mainit, malambot, nanginginig sa sabik at kaba. Ang bawat daing niya, bawat haplos, ay parang musika sa pandinig kong matagal nang nananahimik.Hindi na ako nagtanong kung sigurado siya. Ramdam ko sa bawat paghinang ng kanyang labi sa akin, sa bawat pagbuka ng kanyang katawan sa init ko, na matagal na rin niyang tinatago ito—ang pagnanasang ipinagbabawal ngunit hinahanap-hanap.Dahan-dahan kong hinubad ang bawat saplot na nagpapagitna sa amin. Wala ni isa mang salitang binitiwan, pero ang mga mata niya… nagsusumamo, nagtitiwala.“Angkinin mo na ako, Axel…”Mababa ang tono niya, pero tumama iyon sa kaibuturan ng pagkatao ko. Wala na akong rason para magpigil. Ako na ang lalaking matagal niyang hinintay. At siya na ang babaeng isinumpa kong hindi ko gagalawin—hanggang ngayong siya na mismo ang nag-alay sa akin ng sarili.Pinagdugtong kami ng dilim. Pinagsama ng kasalanan. At ngayong gabi… kami
Pinikot Ko Si Ninong Axel Chapter 22
Chapter 22 Axel POV Kanina pa ako hindi mapakali. Hindi ko alam kung paano ko napigilang huwag siyang titigan—mula pa noong pumasok siya sa bahay na ito, tila may kung anong bumalik sa dibdib ko. ‘Yung matagal ko nang tinapakan para hindi umusbong… pero ngayong narito na siya, mag-isa, malapit—masyadong malapit—parang imposibleng hindi sumabog ang lahat ng pinipigil ko. Tahimik siya. Nanginginig ang kamay habang hawak ang tasa. Pero ‘yung mata niya… nanunumbalik ang alaala ng batang kilala ko noon. Pero hindi na siya bata. Lalo na ngayong 25 na siya. Lalo na ngayong… ganito na ang nararamdaman ko. Napalunok ako. Pinikit ko ang mata, pilit inaayos ang tibok ng puso kong parang hayop na gustong kumawala. Pero isang tingin lang ulit sa kanya, sa mga labi niyang nanginginig… sapat na. Wala akong ibang narinig kundi ang ihip ng hangin. Wala akong ibang nakita kundi siya. Wala akong ibang naramdaman kundi ang udyok na… “Akira,” mahina kong tawag, halos isang bulong. Napalingon siya
Pinikot Ko Si Ninong Axel Chapter 21
Chapter 21 Napakagat ako sa labi habang pinipilit huwag magpahiwatig ng kaba. Ramdam kong nanginginig ang kamay ko kahit nakaipit lang sa hita ko. Ang mata ni Ninong Axel—tahimik, malalim, at para bang tinatagos ang kaluluwa ko—ay hindi umaalis sa akin. “Wala naman po,” sagot ko, pilit na may ngiti. “Talagang nagkataon lang, kaya kami napadaan.” Tahimik lang siya. Hindi ko alam kung naniniwala siya o alam niyang nagsisinungaling ako. Tumikhim siya, saka sumandal sa sofa, pinagsalikop ang kanyang mga daliri. “Matagal na tayong hindi nagkikita, Akira. Pero ngayong nandito ka… hindi ko maiwasang mapansin na parang may gustong sabihin ang mga mata mo.” Napalingon ako sa gilid, pilit na iwas sa tingin niya. “Siguro po pagod lang talaga ako.” Tumango siya. “Baka nga.” Tahimik ulit. Tanging tik-tak ng orasan sa dingding at mahinang ugong ng aircon ang naririnig. Kung may sumigaw man ng ‘umamin ka na,’ baka hindi ko na rin kinaya. “Pero kung sakaling may gusto kang sabihin…” patuloy
Pinikot Ko Si Ninong Axel Chapter 20
Chapter 20Akira POV"Jane, pumunta muna tayo sa mansion ni Ninong Axel," wika ko sa aking kaibigan."Sus, sabihin mo lang ma gusto mo lang siya makita. Hay naku Kira, wag ako. Sa edad nating 25 ay alam ko na ang tumatakbo d'yan sa kukuti mo," irap niyang sabi."Shhhh..... Himaan mo yang boses mo," bulong ko dito."Ay, sorry!" hinging paumanhin niya sa akin. "Sabagay, sino ba namang hindi ma in love sa mala adones nito at parang isang Greek god na bumaba sa langit kahit na 40's na ito ay parang masa 30's pa," ngising bulong niya sa akin.Napailing na lang ako habang pinagmamasdan si Jane na parang kilig na kilig pa kaysa sa akin.“Grabe ka talaga, Jane. Ako na nga ‘tong may gusto, ikaw pa ang mas gigil,” bulong ko habang tinatakpan ang mukha ko sa hiya.“Hoy, huwag ka na mahiya. Kung ako sayo, e ‘di sulitin mo na habang andyan pa si Ninong Axel. Malay mo, ikaw pala ang type n’ya sa lahat ng pamangkin sa kaibigan,” sabay kindat pa niya.Napahinga ako nang malalim at saka tumingin sa sa
Pinikot Ko Si Ninong Axel Chapter 19
Chapter 19Pagdating ko sa mansion, diretsong pumasok ako sa loob—walang lingon-lingon, walang salitang binigkas. Tahimik ang buong bahay, gaya ng nakasanayan. Walang maingay na pagbati, walang presensya ng taong nag-aabang sa aking pag-uwi.Walang kahit anong damdamin ang laman ng lugar na ito—maliban sa lamig at katahimikan.Tinungo ko ang hagdanan, paakyat sa aking kwarto. Pagpasok ko, agad kong hinubad ang coat at inilagay sa upuan. Binuksan ko ang maleta sa tabi ng kama at sinimulan kong ayusin ang mga gamit para sa business trip bukas.Lahat ng isusuot ko, maayos kong tinupi at inayos—pormal, itim, eksaktong akma sa imahe kong gustong panatilihin. Hindi ako pupunta roon bilang isang simpleng negosyante. Pupunta ako bilang Axel Villaraza —isang taong hindi puwedeng maliitin.Habang pinupuno ko ang maleta, saglit akong napahinto. Natanaw ko ang sarili sa salamin—matigas ang mga mata, walang emosyon sa mukha.Ito na ba talaga ako ngayon?Walang pamilya. Walang pag-ibig. Walang kahi
Pinikot Ko Si Ninong Axel Chapter 18
Chapter 18 "Wala akong oras, Fatima!" madiin kong sabi, ramdam ang pag-init ng dugo ko. "Mag-focus ka na lang sa asawa mong pinagpalit mo sa’kin." Tahimik siya sa kabilang linya. Ilang saglit ang lumipas, pero hindi ako nagdalawang-isip na putulin ang tawag kung wala rin lang siyang sasabihin. Ngunit bago ko pa iyon magawa, narinig ko ang mahinang boses niya. "Wala na siya, Axel…" Napahinto ako. Naramdaman ko ang bigat sa tinig niya, isang uri ng lungkot na hindi ko inaasahang marinig mula sa kanya. "Wala na ang asawa ko," mahina niyang ulit, parang pilit na pinipigilan ang sariling hindi humikbi. Napatikom ang kamao ko. Hindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman. Dapat ba akong maawa? Dapat ba akong makiramay? O dapat ba akong matuwa dahil ito ang kapalit ng sakit na idinulot niya sa akin noon? "At ano'ng gusto mong gawin ko?" malamig kong tanong. "Mag-sympathize? Magbigay ng comfort? Hindi ako gano'ng klase ng tao, Fatima." "Alam ko," sagot niya. "Hindi ko rin naman
Pinikot Ko Si Ninong Axel Chapter 17
Chapter 17Pagsapit ng hapon, pinauwi ko nang maaga si Jhanna. Kailangan niyang magpahinga dahil maaga kaming aalis bukas papunta sa ibang bansa para sa isang business trip. Hindi ko gusto ang mga abala, at mas lalong ayaw ko ng mga pagkukulang sa trabaho. Kailangan kong siguraduhin na magiging maayos ang lahat.Naiwan akong mag-isa sa opisina, nakatingin sa malawak na lungsod sa labas ng bintana. Ang mga ilaw ng mga gusali ay kumikislap na parang mga bituin sa lupa, pero sa akin, isa lang itong paalala na sa mundong ginagalawan ko, walang puwang ang pagpapabaya.Kinuha ko ang phone ko at tiningnan ang schedule para bukas. Maaga ang flight namin, at kailangang sigurado akong walang magiging problema sa mga detalye ng trip na ito.Ngunit sa kabila ng pagiging abala ko sa trabaho, may isang bagay na hindi ko matakasan—ang pangalan niya. Isang pangalang pilit kong iniiwasan, pero kahit anong gawin ko, bumabalik pa rin sa isip ko.Napailing ako. Hindi ko dapat hinahayaang guluhin ako nito
