= KIAN POV =
Humagalpak ng tawa ang panget na babaeng kaharap ko.“Joke lang ‘yong lahat ng sinabi ko, ito naman,” pag-amin niya.Naaasar akong tumitig sa kanya.“Ano?! Ikaw—” dinuro ko siya.“Kuya?”Natigil sa pagtawa ang panget na babae at sabay kaming napalingon sa kapatid kong si Nexie. Nakanganga ito.“Anong… nangyari sa inyo ni Eya?” nagtataka nitong tanong sa akin.Napakunot ang noo ko sa sinabi niya. “Eya? Kilala mo ang panget na babaeng ‘yan?” turo ko sa panget na babaeng kaharap ko na agad akong sinimangutan.“Hoy! Nakakailan ka na, ah! Perfect ka? Perfect ka?” nag-aalburutong pagduduro niya sa ‘kin.Pinagkrus ko ang braso ko at mayabang akong tumingin sa kanya. “Yes, I can confidently say that I'm perfect, why?” kampante kong sabi saka ko naalalang butas pala ang pwètan ng slacks ko kaya nataranta ako at napatakip ulit.May nag-click ng camera pero hinayaan ko na lang.“Hey, ano ‘yan?” natatawang sabi ni Nexie. Do’n niya lang napagtantong napunit pala ang slacks ko. Napahagalpak siya ng tawa. “Si Kuya parang tànga,” pang-aasar niya. Nakitawa rin ‘yong panget na babae sa kanya.“Yes, I can confidently say that I'm perfect, why?” panggagaya ng panget na babae sa sinabi ko na pabiro pang umarte. Nag-appear sila ni Nexie tapos napakapit sila sa t'yan nila kakatawa.“Tch,” I hissed. Eh ‘di, kayo na ang masaya.Sumandal ako sa couch para takpan ang napunit kong slacks. Pinagkrus ko ang braso ko. Iginala ko ang paningin ko sa kabuuan ng bar at hinanap na lang ang ka-blind date ko.Jhymea, Jhymea, Jhymea.Sana ay sexy siya at maganda para mahimasmasan naman ako. Napahimas ako sa baba ko at napangiti.Curious talaga ako sa itsura niya. Tinawag niya pa akong babe kanina. Napailing ako dahil parang kinikiliti ang puso ko. Aaminin kong kinilig ako nang konte dahil do'n. Ang sweet talaga ng boses niya.Napabaling ako kay Nexie. “Hindi mo pa ba ipapakilala sa ‘kin si Jhymea? ‘Yong ka-blind date ko?” pagpapaalala ko sa kanya. Natigilan ‘yong panget na babaeng katawanan niya. Naiinggit siguro ‘to. Nang-aasar ko siyang tinitigan.“Uhm—”“Ano? Natameme ka ‘no?” pagputol ko sa sasabihin niya sana. “She’s my blind date. Pangalan pa lang, pang supermodel na ang dating. Kapag nakita mo si Jhymea ay manliliit ka. Boses pa lang no'n, sexy na. Tinawag niya pa akong babe. Feeling ko nga kami na,” pangiti-ngiti kong sabi kasi naiimagine ko ang itsura ng ka-blind date ko na mala-d’yosa. Aish, makaka-move on na ata ako kay Tanya.Tumango-tango ang panget na babae bago siya nagsalita. “Kinilig ka na ro’n? Na tinawag ka niyang babe?” naniningkit ang mga matang tanong niya sa ‘kin.“Yes, baka nga yayain ko na siyang maging girlfriend,” walang atubili at diretsahan kong sabi sa kanya.Pinagkrus niya ang braso niya. “Talaga? Ayaw kitang maging boyfriend, eh,” tugon niya sa ‘kin.Napapigil ng tawa si Nexie. Saka lang nag-sink in sa akin ang lahat. Nagulantang ako.Tàng-ina. Siya ang ka-blind date kong si Jhymea?!“I'm Jhymea,” pagpapakilala niya sa ‘kin. Inilahad niya ang kamay niya at nang-aasar akong tinitigan. “Babe,” pag-uulit niya.Nanlaki ang mga mata ko at kinilabutan. So, siya nga?! Napaawang ang bibig ko sa mukha niya.Shìt! Napakapanget!Pinasadahan niya ako ng tingin mula ulo hanggang paa. Nang magtagpo ang paningin namin ay ngumisi siya nang mapanuya.***Nagtagisan kami ng tingin ni Jhymea habang kumakain ng mani. Dama mo ang nagpupuyos na galit namin sa isa't isa.Napapigil ng tawa si Nexie. “Kapag kayong dalawa talaga na-fall kakatitig niyo…” panunukso niya sa amin.“Tch,” I hissed. “Ang panget niyan, eh,” panlalait ko.Nanlaki ang mga mata ni Jhymea. “Ikaw—” Tatayo sana siya kaso pinigilan siya ni Nexie.“Oh, oh, oh, kalma lang, sis,” pagpapaupo sa kanya ng kapatid ko. Walang ibang nagawa si Jhymea kundi ang sumunod na lang at sumimangot.Bahagya akong natawa sa inasta niya. “Hay, I don't understand some girls. Hindi maayos-ayos ang sarili tapos kapag sinabihang panget ay magagalit. Hindi na lang tumulad sa iba na sèxy kung manamit kaya maraming nagkakagustong lalaki,” pasaring ko na agad na ikinitaas ng kilay ni Jhymea.“Tss,” she hissed. “Eh, kasi nga, rito ako komportable. Ang yabang ng mga lalaking feeling nila, nagdadamit lang ang mga babae para magustuhan nila. Ayokong makatawag ng pansin dahil lang sa katawan ko, ‘no. Hindi naman true love ‘yon, kundi LIBOG,” pagdidiin niya sa pinakahuling salita. Napaatras tuloy ako at napangiwi sa sinabi niya.Masyadong ideal ang tingin niya sa pag-ibig. Boring. Kaya siguro iniwan siya ng ex niya.“Kung gano'n, eh ‘di, tatanda kang dalaga tsaka walang dilig,” natatawa kong sabi. Napapigil din ng tawa si Nexie.Agad na napasalubong ang kilay ni Jhymea.“Nexie, namumuro na talaga ‘yang kapatid mo, ah. H'wag na h'wag mong ibibigay sa kanya ang impormasyong gusto niyang makuha. Kahit magkamatàyan pa!” mariing pasaring niya sa akin.Natigil ako sa pagtawa.Si Nexie lang ang makakapagbigay ng impormasyong kailangan ko kasi masyadong pribado si Tanya. Kay Nexie lang din siya nagkukwento, pero ayoko rin namang magpatalo sa panget na Jhymea'ng ‘to.“Ipis!” panglalait ko sa kanya na ikinausok ng ilong niya.“Ano? ULITIN MO!” naiinis niyang sabi na napahampas pa sa mesa at tumayo.“Mukha kang ipis,” nang-aasar na pag-uulit ko at pinagkrus ang braso ko. Sige, ano ka ngayon?Dinampot niya ang walang lamang bote ng vodka na ihahampas niya sana sa akin pero pinigilan ulit siya ni Nexie. “Oh, oh, oh, kalma lang, ‘te, physical injury ‘yan,” nagkukumahog nitong sabi kaya napilitang umupo ulit si Jhymea.Tatawa-tawa akong tumitig sa itsura niyang pikon na pikon.“Mukha kang—” napahinto siya sa pagsasalita para suriin ang mukha ko.Umabante ako sa kanya at nagpangalumbaba. Pangiti-ngiti ako kasi halata namang wala siyang malalait sa gwapo kong mukha.“Ano?” panghahamon ko sa kanya na nanunukso pa siyang tinitigan.Napasalubong ang kilay niya dahil sa inis pero kalaunan ay malapad siyang ngumiti. “Mukha kang pwèt,” pang-aasar niya na pinaalala na naman ang pagkapunit ng slacks ko. Napahagalpak sila ng tawa ni Nexie.Napaungot ako at napipikong sumandal sa kinauupuan ko. May mailalait pa rin pala siya kahit napaka-perfect ko na.Mabuti na lang talaga at pinahiram ako ng jacket ng manager na siyang itinakip ko sa nabutas kong slacks. Kung hindi, ay baka maglakad akong lantad ang brief ko rito sa bar.“Ha Ha,” walang kabuhay-buhay na pakikisabay ko sa tawanan nila.Napailing si Nexie at tuluyang nagsalita matapos tumawa. “Tutal, ako naman ang nakakaalam ng information tungkol sa event na pupuntahan ni Tanya ay ako na ang magde-decide,” pagdedeklara niya.“Go on, Nex. Spit it, para makauwi na ako kasi nauumay na ako sa pagmumukha niyang kaibigan mo,” pag-aapura ko.Nag-make face sa akin si Jhymea at umakto na parang gusto niya akong sapakin sa pamamagitan ng pagpapalutong ng mga daliri niya.Ngumisi-ngisi naman ako para lalo siyang asarin at mapigti na ang ugat niya.Nagpatuloy lang kami ni Jhymea sa pagtatagisan namin nang magsalita ni Nexie.“Okay, I made up my mind,” nakangiting sambit niya. “Both of you should make love tonight, yieee,” kinikilig niyang sabi.“ANO?!” sabay kaming napalingon ni Jhymea sa kanya.Nagkatinginan kaming dalawa at agad na napaatras na para bang diring-diri kami sa isa't isa.= KIAN POV = Napakunot ang noo ko at ibinaba sa mesa ang kakahigop ko lang na mainit na kape. Nakatutok ang mga mata ko sa hawak na iPad at nagbasa sa site ng Today’s Business. Lumakas pala ang sales ng Xing Group of Companies mula nang kunin nilang endorser ang artistang si Luigi Sanchez. Gumuhit ang ngiti sa labi ko at napailing. May sumaging ideya sa isipan ko. “Ituloy ko kaya ang pangarap kong maging artista? Tapos ako na rin ang magiging opisyal na endorser ng kompanya namin. Ha! Siguradong pagkakaguluhan ako ng mga babae. May madadagdag na naman sa mahaba kong listahan,” kausap ko sa sarili ko at hinimas ang baba. Patawa-tawa pa ako kasi naglalakbay ‘yong imahinasyon ko. It would be fun, though. The attention… the perks. Muli kong binalik ang atensyon sa iPad ko at pinagpatuloy ang pagbabasa sa site. Hobby ko talaga ito sa t’wing naghihintay o walang ginagawa. Paraan ko rin para maging updated sa industriyang kinabibilangan ko. Patuloy pa rin ako sa pagbabasa nang mag
= JHYMEA =“Beh, naniniwala ka ba sa true love?” karengkeng ni Marinel sa cutie na customer din ng ice cream truck. Kumukurap pa ang mga mata niya. Bahagya akong natawa dahil dagdag pa ‘yang boses niya na mala-Ruffa Mae Quinto.Akala ko pa naman ay madadatnan ko siyang nag-aalala dahil bigla na lang akong umalis. Tapos aish, ito nga. Kahit ata iwan ko ‘to sa gyera ay makikipaglandian ‘to sa mga terorista. Ang sakit sa bangs!Iginala ko ang paningin sa paligid hanggang nakita ko ang ginang na hinablutan kanina. Nakaupo ito sa mahabang silya sa labas ng ice cream truck at pinapahid ang luha. Umuuga pa ang balikat nito dahil sa paghikbi. Nahabag tuloy ang damdamin ko.“Does this bag belong to her?” nag-aalalang tanong sa akin ni Aivan. Napalingon ako sa likuran ko.Oo nga pala, sinama ko siya pabalik dito. Parang ayaw na nga niyang humiwalay sa akin. Ewan ko ba, feeling ko crush niya ako. Napahagikgik tuloy ako sa ideyang ‘yon.Ang haba ng nilakad namin tapos panay pa siya English. Ang
= KIAN POV = “Kuya—” “AAHHHH!” malakas kong sigaw nang makasalubong si Nexie. Akala ko kasi si Jhymea ulit. Napakurap-kurap ang kapatid ko sa ginawa ko. Tulad ni Samantha ay wala rin siyang kaide-ideya sa pinaghuhugutan ko. “Napa'no ka?” natatawa niya na lang na sabi nang makabawi. Kinaltukan ko ang sarili ko at nag-iwas ng tingin. “Nabaliw ka na ba? Sabi ko na nga ba, masama talaga sa kalusugan ang maging CEO ng kompanyang ‘to. Magpahinga ka rin kasi,” kaswal na sabi niya sa ‘kin sabay tapik sa balikat ko. Nakahinga ako nang maluwag dahil iba ang naisip niyang dahilan at hindi si Jhymea. “You're more workaholic than me. Dapat sa sarili mo pinapayo ‘yan,” tugon ko sa kanya tapos ginulo ang buhok niya. “Hey, I'm not a kid anymore. Stop petting me like a puppy,” nakamuktol niyang sabi at inalis ang kamay ko. Nilabas niya ang salamin niya at inayos ang nagulo niyang buhok. “Parang kelan lang no'ng ako pa ang nagpapalit ng diapers mo, ah. Tapos mag-iinarte ka sa akin nang
= KIAN POV = “Oohh… I miss your còck, baby…” nalilibogang anas ni Samantha habang nakayakap mula sa likuran ko. Mariin akong napapikit at mahinang napaungol nang madama ang pilya niyang pagdiin ng utòng niya sa akin. “Fvck…” naiusal ko at gumuhit ang ngiti sa labi. Makakatikim talaga ‘to nang matindi sa akin. Humalinghing siya ng tawa nang marinig ang mahina kong pagmura. Nakiliti ang tenga ko sa mainit niyang hininga kasabay ng dalawang kamay niyang senswal na naglalakbay mula sa dibdib ko pababa sa naghuhumindig kong kargàda. Tumaas ang sulok ng labi ko sa kapusukang ginagawa niya. Sinusubok niya akong talaga. Bubuksan na sana niya ang zipper ko pero inawat ko ang kamay niya at humarap sa kanya. Siniil ko siya ng halik sa leeg at balikat. Kanina pa ako nag-iinit kaya ‘di ko na napigilang sipsìpin ang makinis niyang balat. “Ohhh, Kian… ahhh…” bigkas niya kasunod ang pag-alingawngaw ng malandi niyang pagtawa. Sa reaksyon ng mukha niya ay tila sarap na sarap siya kahit
= KIAN POV = “In the past quarter, we have seen significant growth in our sales figures, exceeding our targets by 15%. This growth can be attributed to our new marketing campaigns and expanded product line,” pagsasalaysay ko ng mga datos sa screen sa harap ng financial advisers, senior managers, executive managers at C-level executives ng Fuentavilla Corp.Seryosong nakikinig ang lahat at inaanalisa ang mga datos sa hawak nilang tablets nang biglang pumasok sa meeting room si Samantha. Isa rin siya sa executive managers ng kompanya.“Good morning,” nakangiting bati niya sa amin saka siya nagtungo sa bakanteng silya. She's wearing a revealing black blouse na low-cut at mini-skirt na hapit na hapit. Mas mukha siyang nasa bar kaysa nasa meeting. Hindi naman siya kagalingan sa trabaho at wala ring achievements when it comes to business. Ni ‘di nga ata niya alam ang pinagkaiba ng assets at liabilities. Pero dahil kabit siya ni Daddy ay agad mo naman sigurong makukuha kung paano siya naka
= JHYMEA POV =“Hay,” nakabusangot na inabot sa akin ni Marinel ang bayad niya para sa bibilhin naming ice cream. Nagmamaktol siya kasi wala na raw ‘yong poging nakita niya kanina.“Sayang naman ‘yon. Pogi na, naging bato pa,” nakanguso niyang sabi at padabog na sumipa sa lupa. Tinawanan ko lang siya. “Baka tapos na ‘yong shift niya, bes,” pag-aalo ko. Pangiti kong inabot sa tindero ng ice cream truck ang bayad namin para sa tig-iisang apa ng double dutch at mint chocolate ice cream nang biglang, “HOY!” agad kong sigaw matapos makitang hinablot ng isang magnanakaw ang bag ng ginang na katabi ko. Humagulgol ng iyak ang ginang na sinubukan pang habulin ang magnanakaw pero hindi na niya nagawa dahil sa katandaan. “Naku po! Ang bag ko! Nando'n lang ang natitirang pera ko. Pampagamot pa ‘yon sa anak kong nasa ospital...” Pinagkatitigan siya ng mga tao sa paligid na nahabag sa kalagayan niya at kasama na rin kami ro'n ni Marinel.Malalim akong huminga at pinahawak sa best friend ko ang