Chapter: 0034: Rose= KIAN POV = Napakunot ang noo ko at ibinaba sa mesa ang kakahigop ko lang na mainit na kape. Nakatutok ang mga mata ko sa hawak na iPad at nagbasa sa site ng Today’s Business. Lumakas pala ang sales ng Xing Group of Companies mula nang kunin nilang endorser ang artistang si Luigi Sanchez. Gumuhit ang ngiti sa labi ko at napailing. May sumaging ideya sa isipan ko. “Ituloy ko kaya ang pangarap kong maging artista? Tapos ako na rin ang magiging opisyal na endorser ng kompanya namin. Ha! Siguradong pagkakaguluhan ako ng mga babae. May madadagdag na naman sa mahaba kong listahan,” kausap ko sa sarili ko at hinimas ang baba. Patawa-tawa pa ako kasi naglalakbay ‘yong imahinasyon ko. It would be fun, though. The attention… the perks. Muli kong binalik ang atensyon sa iPad ko at pinagpatuloy ang pagbabasa sa site. Hobby ko talaga ito sa t’wing naghihintay o walang ginagawa. Paraan ko rin para maging updated sa industriyang kinabibilangan ko. Patuloy pa rin ako sa pagbabasa nang mag
Last Updated: 2025-03-07
Chapter: 0033: Treat= JHYMEA =“Beh, naniniwala ka ba sa true love?” karengkeng ni Marinel sa cutie na customer din ng ice cream truck. Kumukurap pa ang mga mata niya. Bahagya akong natawa dahil dagdag pa ‘yang boses niya na mala-Ruffa Mae Quinto.Akala ko pa naman ay madadatnan ko siyang nag-aalala dahil bigla na lang akong umalis. Tapos aish, ito nga. Kahit ata iwan ko ‘to sa gyera ay makikipaglandian ‘to sa mga terorista. Ang sakit sa bangs!Iginala ko ang paningin sa paligid hanggang nakita ko ang ginang na hinablutan kanina. Nakaupo ito sa mahabang silya sa labas ng ice cream truck at pinapahid ang luha. Umuuga pa ang balikat nito dahil sa paghikbi. Nahabag tuloy ang damdamin ko.“Does this bag belong to her?” nag-aalalang tanong sa akin ni Aivan. Napalingon ako sa likuran ko.Oo nga pala, sinama ko siya pabalik dito. Parang ayaw na nga niyang humiwalay sa akin. Ewan ko ba, feeling ko crush niya ako. Napahagikgik tuloy ako sa ideyang ‘yon.Ang haba ng nilakad namin tapos panay pa siya English. Ang
Last Updated: 2025-02-28
Chapter: 0032: Panganay= KIAN POV = “Kuya—” “AAHHHH!” malakas kong sigaw nang makasalubong si Nexie. Akala ko kasi si Jhymea ulit. Napakurap-kurap ang kapatid ko sa ginawa ko. Tulad ni Samantha ay wala rin siyang kaide-ideya sa pinaghuhugutan ko. “Napa'no ka?” natatawa niya na lang na sabi nang makabawi. Kinaltukan ko ang sarili ko at nag-iwas ng tingin. “Nabaliw ka na ba? Sabi ko na nga ba, masama talaga sa kalusugan ang maging CEO ng kompanyang ‘to. Magpahinga ka rin kasi,” kaswal na sabi niya sa ‘kin sabay tapik sa balikat ko. Nakahinga ako nang maluwag dahil iba ang naisip niyang dahilan at hindi si Jhymea. “You're more workaholic than me. Dapat sa sarili mo pinapayo ‘yan,” tugon ko sa kanya tapos ginulo ang buhok niya. “Hey, I'm not a kid anymore. Stop petting me like a puppy,” nakamuktol niyang sabi at inalis ang kamay ko. Nilabas niya ang salamin niya at inayos ang nagulo niyang buhok. “Parang kelan lang no'ng ako pa ang nagpapalit ng diapers mo, ah. Tapos mag-iinarte ka sa akin nang
Last Updated: 2024-09-15
Chapter: 0031: [Slight SPG] Bangungot= KIAN POV = “Oohh… I miss your còck, baby…” nalilibogang anas ni Samantha habang nakayakap mula sa likuran ko. Mariin akong napapikit at mahinang napaungol nang madama ang pilya niyang pagdiin ng utòng niya sa akin. “Fvck…” naiusal ko at gumuhit ang ngiti sa labi. Makakatikim talaga ‘to nang matindi sa akin. Humalinghing siya ng tawa nang marinig ang mahina kong pagmura. Nakiliti ang tenga ko sa mainit niyang hininga kasabay ng dalawang kamay niyang senswal na naglalakbay mula sa dibdib ko pababa sa naghuhumindig kong kargàda. Tumaas ang sulok ng labi ko sa kapusukang ginagawa niya. Sinusubok niya akong talaga. Bubuksan na sana niya ang zipper ko pero inawat ko ang kamay niya at humarap sa kanya. Siniil ko siya ng halik sa leeg at balikat. Kanina pa ako nag-iinit kaya ‘di ko na napigilang sipsìpin ang makinis niyang balat. “Ohhh, Kian… ahhh…” bigkas niya kasunod ang pag-alingawngaw ng malandi niyang pagtawa. Sa reaksyon ng mukha niya ay tila sarap na sarap siya kahit
Last Updated: 2024-09-15
Chapter: 0030: Rivals= KIAN POV = “In the past quarter, we have seen significant growth in our sales figures, exceeding our targets by 15%. This growth can be attributed to our new marketing campaigns and expanded product line,” pagsasalaysay ko ng mga datos sa screen sa harap ng financial advisers, senior managers, executive managers at C-level executives ng Fuentavilla Corp.Seryosong nakikinig ang lahat at inaanalisa ang mga datos sa hawak nilang tablets nang biglang pumasok sa meeting room si Samantha. Isa rin siya sa executive managers ng kompanya.“Good morning,” nakangiting bati niya sa amin saka siya nagtungo sa bakanteng silya. She's wearing a revealing black blouse na low-cut at mini-skirt na hapit na hapit. Mas mukha siyang nasa bar kaysa nasa meeting. Hindi naman siya kagalingan sa trabaho at wala ring achievements when it comes to business. Ni ‘di nga ata niya alam ang pinagkaiba ng assets at liabilities. Pero dahil kabit siya ni Daddy ay agad mo naman sigurong makukuha kung paano siya naka
Last Updated: 2024-06-08
Chapter: 0029: Magnanakaw= JHYMEA POV =“Hay,” nakabusangot na inabot sa akin ni Marinel ang bayad niya para sa bibilhin naming ice cream. Nagmamaktol siya kasi wala na raw ‘yong poging nakita niya kanina.“Sayang naman ‘yon. Pogi na, naging bato pa,” nakanguso niyang sabi at padabog na sumipa sa lupa. Tinawanan ko lang siya. “Baka tapos na ‘yong shift niya, bes,” pag-aalo ko. Pangiti kong inabot sa tindero ng ice cream truck ang bayad namin para sa tig-iisang apa ng double dutch at mint chocolate ice cream nang biglang, “HOY!” agad kong sigaw matapos makitang hinablot ng isang magnanakaw ang bag ng ginang na katabi ko. Humagulgol ng iyak ang ginang na sinubukan pang habulin ang magnanakaw pero hindi na niya nagawa dahil sa katandaan. “Naku po! Ang bag ko! Nando'n lang ang natitirang pera ko. Pampagamot pa ‘yon sa anak kong nasa ospital...” Pinagkatitigan siya ng mga tao sa paligid na nahabag sa kalagayan niya at kasama na rin kami ro'n ni Marinel.Malalim akong huminga at pinahawak sa best friend ko ang
Last Updated: 2024-06-02
Chapter: CHAPTER 162: Masamang BalitaSAMARA POVBalisa akong nakaupo sa pinakamababang baitang ng hagdan sa labas ng entrance ng mansyon namin. Walang sawang naghihintay.Napahupa na ng mga bombero ang nangyaring sunog sa hardin. Inaayos na ito ng mga katulong para bumalik sa dating itsura. Umuwi na muna ang mga nag-iimbestigang pulis at babalik na lang kinaumagahan.Tila payapa na ang lahat pero gulong-gulo pa rin ang kalooban ko. Hindi pa rin nauubos ang luha ko. Hindi ko alam ang gagawin ko kapag nawala si Daddy. Alam kong guguho ang mundo ko.“Ma’am Samara! Ma’am Samara!” aligagang lapit sa akin ni Kakai. Kasunod niya si Manang Letty at iba pa naming mga katulong. Para bang may hatid silang masamang balita. “Si Sir Fred po, s-si Sir Fred…” paninimula nito pero naunahan ng pagluha. Doon ako nakaramdam ng pangamba at napatayo.“Bakit, Kakai? Tell me what’s going on,” naaalarmang tugon ko sa kanya. Tinitigan ko sila isa-isa pero walang nakatingin nang diretso sa akin. Parang kay bigat ng kalooban nila.Lumapit si Manan
Last Updated: 2025-08-02
Chapter: CHAPTER 161: Tables TurnedSAMARA POVNang napansin ako ni Tita Olivia sa tabi ay nanlisik ang mga mata niya. Agad niya akong kinompronta. “Ikaw! Kasalanan mo kung bakit napahamak si Fred! Salot ka talagang babae ka!” panunumbat niya sa akin. Halos mapaos na siya sa lakas ng boses niya.Napalunok ako at napaatras. Pakiramdam ko ay napipi ako. Siguro dahil aminado ako na may punto siya. Kung hindi nanatili para sa akin si Daddy, nakaalis na sana siya agad. Kung ‘di lang ako nilamon ng mga alaala ko sa nakaraan at nawala sa sarili. Bumuhos na lang ang mga luha ko na dulot ng bigat ng kalooban ko.“Ara, are you alright?” nag-aalalang bungad sa akin ni Aldric nang makarating ito. Mahigpit niya akong niyakap. Kasunod niya ay si Monica na balisang-balisa.“A-Anong nangyari rito? Nasaan si Daddy?” tulalang tanong ng stepsister ko saka siya bumaling sa akin. Napansin niya agad ang bakas ng dugo sa suot kong gown. Lumuwa ang mga mata niya. “Pinatay mo si Daddy?” paratang niya sa akin. Nang hindi ako sumagot ay nagsi
Last Updated: 2025-08-01
Chapter: CHAPTER 160: ApoySAMARA POV “Dito ka!” asik ng Veiler na nag-hostage sa akin. Doon bumalik ang ulirat ko. Sinalubong ako nangangambang titig ng mga bisitang naiwan sa venue. Nakadapa, nanginginig at ang iba ay nagtatago sa ilalim ng mesa. Ramdam ko ang tensyon. “Kayong lahat! Pagmasdan niyo kung paano ko pasasabugin ang ulo ng Licaforte’ng ‘to! Buhay kapalit ng buhay!” puno ng hinanakit na sigaw ng taong nakabraso sa akin. Kakaiba ang tunog ng boses niya kaya nabatid ko na gumamit siya ng voice changer. Marahil ay kilala namin siya pero dahil sa nerbyos ay hindi ako nakapag-isip nang maayos. Nanlamig ang buo kong katawan. Nagsimula na rin akong lumuha nang dahil sa matinding kaba. “Pakiusap, ‘wag si Ara! Maawa ka!” pagsusumamo ni Daddy. Halos lumuhod na ito sa lupa. Tuluyang kumalat ang apoy. Nagsigawan ang mga natitirang bisita. Nakarinig ako ng ingay ng sirena na wari’y may paparating na mga pulis o ambulansya. “Boss, tinutupok na ang venue! Wala ‘to sa plano! Tara na!” sambit ng isa sa mga
Last Updated: 2025-07-12
Chapter: CHAPTER 159: MemoryaSAMARA POV “Maligayang kaarawan, Samara,” nakakakilabot na saad ng isang hindi pamilyar na boses. Umalingawngaw ang tawa nito sa buong hardin. Kasunod no'n ay sinalakay kami ng mga armadong tao na nakasuot ng itim at maskara. Nagkagulo ang lahat. “AHHHH!” Kilalang-kilala ko ang paraan ng pananamit nila. Sila ang kumidnap sa akin noon. Ang mga Veiler! “Patayin ang mga Licaforte!” Matapos ng bulyaw na ‘yon ay napuno ang buong paligid ng nakakabinging putukan. Nagkanya-kanyang sigawan at takbuhan ang mga bisita. Bumakas ang tama ng mga bala sa paligid. “Call the guards!” maawtoridad na utos ni Daddy. Bumagsak ang kani-kanina lang ay nakasabit na mga chandelier. Sumabog ang mga bubog nito sa lupa. Nagkalat ang iilang duguang bisita sa paligid. Nagsimula na ring magliyab ang apoy na dulot ng naputol na kable ng kuryente. Dama ko ang init, ang pamamanhid. Nanginginig ang buo kong katawan at parang naestatwa na lang sa kinatatayuan. Nagbalik sa memorya ko ang naging karanasan k
Last Updated: 2025-07-10
Chapter: CHAPTER 158: Grand PartySAMARA POV Todo ang kaba sa dibdib ko habang nakasakay sa karwahe. Rinig ko ang papalakas na music na handog ng kilalang orchestra na inanyayahan ni Daddy. Sumabay ito sa palakpakan ng mga bisita na sa tansya ko ay walong daan. Pawang mga bigating tao, pulitiko at may napatunayan na sa business industry ang dumalo. Mga kakilala ni Daddy. Imbitado rin ang iilan kong kaibigan sa Northford University. Kita ko ang antisipasyon sa mga mata nila nang huminto ang sinasakyan ko. “And now, let me call on the dazzling birthday celebrant of the night, Ms. Samara Licaforte. Around of applause, everyone!” anunsyo ni Luchi na siyang host ng event. Nagsilbing hudyat ‘yon ng pagbaba ko mula sa karwahe. Inalalayan ako ng isang bodyguard. Marahan kaming naglakad sa red carpet papunta sa silyang inireserba para sa akin sa stage. Sinalubong ako ng iilang paparazzi. Nilibot ko ang paningin sa buong paligid. Kumikislap ang venue na dulot ng naglalakihang chandeliers. Nakahilera rin sa mahabang me
Last Updated: 2025-07-09
Chapter: CHAPTER 157: Red WineTHIRD PERSON POV Pagkababa ng sasakyan ay nagdire-diretso si Aldric sa loob ng Black Lights. Sinalubong siya ng malakas na musika ng bar. Masayang nagsasayawan ang lahat sa gitna ng dance floor habang naglalaro ang sari-saring kulay ng ilaw. Halo-halong amoy ng alak at sigarilyo. May iilang naghahalikan sa couch. “Tequila, sir?” alok sa kanya ng seksing waitress. “No, thanks,” pagtanggi niya. Wala siyang interes na magliwaliw sa naturang lugar. Nasa grand party na sana siya ng nobya niyang si Samara. Tumawag lang talaga si Monica dahil may sasabihin itong importante. Base sa tono ng pananalita nito, mukhang may alam ang dalaga sa pagpatáy niya kay Eli. Hindi tuloy siya mapakali. Isang bartender ang lumapit sa kanya. “Sir, kayo po ba si Mr. Aldric Rodriguez?” tanong nito. Nangunot ang noo ng binata. “Ako nga, bakit?” Inabot ng bartender sa kanya ang isang key card. “Naghihintay po sa inyo si Ms. Monica Licaforte sa VIP area,” abiso nito. “Tch,” naiinis na turan n
Last Updated: 2025-07-07
Chapter: 0008: Short Escape“Rest now, Shiela,” Edward whispered. A smile curved on his lips as he looked at the young lady sleeping. As the highest bidder, he had returned her to his inn after the auction. Three days. The contract was painfully clear. He’s free to do anything he pleased. Afterwards, she’d be handed over to two other affluent men who had purchased her. Edward, meanwhile, had no intention of doing anything to her. He desired to offer her freedom, a short escape from that harsh, predatory world. Eighty million pesos meant nothing. He hadn't purchased her for his own gratification, but to provide her a chance to leave, though it’s only fleeting. He took a deep breath. His thoughts resonated with Betty's words. Suffering from Alzheimer's, Shiela's mother had been in a serious accident. Desperate, she’d sought to leave La Cresta but was instead caught by Aunt Nadia and pushed into the auction, a harsh collaboration between the elderly gay man and Mr. Smith. The image of the lecherous smile
Last Updated: 2025-06-24
Chapter: 0007: SoldShiela's breath hitched as she scanned the room, taking in the sea of men reveling in the Bidding Hall. The air thrummed with their boisterous laughter, a symphony of sound that blended with the thumping music. Faces of all shapes and sizes, all ages, adorned with fancy clothes, filled her vision. They held beers and cigarettes, raising them in the air like toasts to a night of debauchery. Then, she saw it—her number flashing on the giant screens, a signal that her turn was next. “And now, ladies and gentlemen, prepare yourselves for the star of the night! The one everyone's been waiting for! La Cresta's goddess… Shiela Lockheart!” the emcee boomed, his voice a siren call that ignited a roar from the crowd. Darkness filled the room, and when lights flickered back on, they focused solely on her. Her breath hitched, but she forced a smile. She wasn't used to being the center of attention, especially in this revealing outfit. But with the weight of two fiery chains in her hands, she
Last Updated: 2025-01-19
Chapter: 0006: Fire of the NightBetty fled the penthouse, the glittering lights of La Cresta a dizzying blur. Her tears welled up, but she quickly wiped them away. Her mind was racing. She had to find help. Just a waitress, a nobody in this world of luxury, she had no powerful friends to call on, but she couldn't give up. As the headlights of a car approached in the distance, a flicker of hope ignited. Maybe, just maybe, someone would see her, someone who could help her save her friend. Meanwhile, Edward and Toni were chatting happily, heading towards the plaza of Upper Crest Haven to watch Shiela and her group perform. "Sir, you seem different today. Watching fire dancing for the first time, and you're even offering freebies after their performance? I swear, I almost forgot that Ma'am Alice broke your heart," Toni teased, his voice laced with playful sarcasm. He'd been poking fun at his boss for a while now. Edward smiled and shook his head, his attention fixed on the road. "Come on, it's just a friendly gestur
Last Updated: 2024-08-26
Chapter: 0005: TroubleEdward's text message popped up on Sheila's phone, making her heart do a little flip. ‘After your performance, I'll treat you to dinner at a nearby restaurant. I'll be there in an hour,’ it read. She could almost hear the smile in his voice, even through the cold, digital screen. Her cheeks flushed a rosy pink. She wanted to type a quick "Thanks!" but her phone was about to die. She bit her lip, a little disappointed, and quickly tucked it back into her pocket. "Sheila! Formation's about to kick off. Hurry up!" Uncle Caloy, their fire-dancing instructor, called out. They had rehearsed five times, but he wanted to make sure they were prepared. This gig at Upper Crest Haven was a big deal. "Coming!" she called back, a bright smile adorning her face as she hurried to join her crew. She snagged her fire dancing gear and positioned herself at the heart of the formation, ready to steal the spotlight. She’s determined to impress Edward with her performance, and excitedly scanned the entra
Last Updated: 2024-08-16
Chapter: 0004: Fired"The nerve of you to show up here! Your whole damn salary ain't even enough to cover Mr. Smith's busted nose treatment! Shame on you! You're fired!" Aunt Nadia's furious rant made Sheila shut her eyes in resignation. Sheila, just a waitress, felt disrespected and treated like some kind of a prostitute, so no wonder she freaked out. Edward just defended her, but it seemed like she’s being unfairly blamed for what happened. "Well, it's Mr. Handsome who threw the punch, not Shie—" "You too! You wanna get canned too?!" Aunt Nadia cut off Betty's defense. Betty wanted to speak up for Sheila, but as fellow employees, they both chose to remain silent to avoid more drama. Taking a deep breath, Sheila hesitantly pleaded for another chance to stay at La Cresta. "Just one more chance. It won't happen again. I'll treat Mr. Smith properly if that's what you want, just let me continue worki—" "What?! You really think you can disrespect me like that?" Aunt Nadia mocked, tearing up Sheila's
Last Updated: 2024-07-14
Chapter: 0003: Shiela Lockheart "Aunt Marie, can you watch over Mom for a bit? There are many visitors at La Cresta now, so there's plenty of work for me to hustle," Shiela reminded her neighbor, who she entrusted with her mother, who has Alzheimer's disease. She’s washing the dishes, the phone tucked between her shoulder and ear. She couldn't risk neglecting her mother, as it could lead to accidents. Shiela couldn't just stay at home and watch over her mother because they would both go hungry. Fortunately, she knew the caretaker at La Cresta, Aunt Nadia, so she managed to get in as a firedancer at the resort. She took up extra shifts in the morning when they were short on staff. During these times, she barely had enough sleep or eat due to the hustle, but it’s worth it because she earned more money compared to regular days. 'Oh, no problem, dear. I'm not doing anything at home anyway. It gets boring being alone there too. When are you coming home?' Aunt Marie asked on the other end. "It will be about five more
Last Updated: 2024-07-06
LOGIN
