Pasensya na sa tagal ng update. Busy lang po ang author nyo. Enjoy reading!! baka sa next year na ako makapag update. Maraming salamat!!!
"Ehem... iba yata ang ngiti mo na 'yan, Bhie?" Napalingon ako kung saan nanggaling ang boses na iyon. Nakita ko si Stephanie na nakatayo sa hamba ng pinto at nakahalukipkip. Kunot noo ko siyang tiningan habang unti unting nawawala ang mga ngiti ko sa labi. "Kanina ka pa ba dyan?" tanong ko. Tumayo ako sa pagkakaupo ko sa aking kama at naghanap ng ibang mapaglilibangan. Itinabi ko muna ang kanina ko pang hawak na cellphone bago ko hinarap ang aking kaibigan. Nagtataka ko siyang tiningan. "Ang tanong ko muna ang sagutin mo bago ka magtanong ng iba sa akin." anito. "haha, ano bang sinasabi mo?" pilit kong hinahapuhap ang dapat kong isagot sa kaibigan ko. Hindi na naman niya ako titigilan hanggat hindi ko sinasabi sa kaniya kung anong dahilan ng aking pagngiti. Kanina ko pa kasi hawak ang aking cellphone at hanggang ngayon ay hindi pa ako nakakapag palit ng damit pambahay dahil sa kasalitan ko ng mensahe sa cellphone. "Bakit? masama bang ngumiti?" umupo akong muli sa kama. "
Kinabukasan, kampante ako at pakiramdam ko ay fully charge ako ngayong araw. Buo na kasi ang loob ko at nakapagdisisyon na ako tungkol sa ipinanagtapat sa akin ni Justine. Habang tinatahak ang daan papasok sa kompanya, hindi na ako nag-atubiling tumingin sa paligid. deritso ako papuntang elevator kung saan naroon ang opisina ni Justine. Malapad na ngiti ang sumisilay sa aking mga labi at subrang excitment ang aking nararamdaman. Ang saya-saya ng pakiramdam ko dahil gusto kong surpresahin ito sa magiging sagot ko sa kaniya. Sa tingin ko naman ay matutuwa ito dahil ito naman talaga ang gusto niya. Ang sagot kong 'Oo.' Pakiramdam ko ay napaka special ng araw na ito para sa akin. Dahil sa wakas, hindi na maghihitay pa ng matagal si Justine para sa matamis kong 'Oo'. Kagabi ay paulit ulit akong nag-isip at ito na nga, Oo ang ibibigay kong sagot sa kaniya. Gumising pa ako ng maaga para lang ipagluto siya ng hotcake. Para naman kahit papaano ay may maaibigay ako sa kaniya. Baka kasi hind
WARNING!!! Please!!! This chapter is contains grammatical error's and typos. It has obscene scenes so read at your own risk. Kent justine merrick POV "Fck! it's.. so hard Kent.. d*mn!" "Your really want this right? then i'll give you a wonderful pleasure.." biglang sagad ang ibinigay kong pwersa sa kanya dahil iyon naman talaga ang gusto ng mga babae. "Agh! K-Kent.. please.. ahh!" "Please what?" "Ahh.. Hmhhh.." "Spell it baby.. fck! ahh!" ang sarap sa pakiramdam.. para akong naglalaro sa apoy. Kahit mainit sa katawan, masarap naman ang kinalalabasan. Napakapit ito sa bedsheet dahil sa bagbayo ko ng sagad sa kanya. Diin na diin na ang mukha nito sa unan at doon inilalabas ang pagsigaw at pag ungol. Nakatalikod ito sa akin kaya kada b*yo ko, napapabaon ang mukha nito sa unan. "Ohh.. fck! K-Kent.. I-I cant hold it anymore.. ahh!" rinig kong sambit nito. Hindi na ito magkanda ugaga sa pagbaling at pati ang pagsasalita nito ay hindi na malinaw. Liyong liyo na ito sa ginagawa kong
"Baka'iroo" sabi ni Mafuyu.[baka'iroo/baka yaroo] your idiot in japanese."Ayan kana naman Mafuyu, nagsasalita kana naman ng salita nyo. alam mo naman nasa pilipinas tayo mag japanese ka."-Lance."Sorry naman. kakagaling ko lang kasi sa meeting, lahat sila mga japanese. syempre mahahawa ka talaga."-Mafuyu."Tsk, unii chaan Mafuyu-kun..?" malanding sabi ni Lance. umakto pa itong parang bakla.[uni-chan] kuya."Tingnan mo? may natatandaan kana sa mga nasasabi ko?"-Mafuyu.Nagtawanan pa ang dalawa at pinag umpog ang mga balikat ng mga ito."Pero Justine? talaga bang sinabi mo yun kay Trisha? naapakan mo naman masyado yung ego nya."seryusong sabi ni Gilbert.Nandito kami ngayon sa bar na pag mamay-ari ni Garrett. si Lance ang nag suggest nito at hindi naman nakatanggi ang isa.Si Garrett narin ang nagserve ng maiinom namin habang abala ito sa mga ibang costumer nya na medyo mas maraming tao kesa nong mga bakaraang pagpunta namin.At dahil owner na sya, lahat ng iniinom namin ay lebre nya
Hindi ko maintindihan kung bakit gusto kong hanapin yung babaeng dinala ni Garrett kung saan. ang alam ko may mga room ang bar nya rito para sa mga guest na nalilipasan na ng oras at kung gusto mag overnight.Nakakahiya lang kasi inisa isa kong tiningnan ang kwartong naroon. may iba na nagigising dahil sa kinakatok ko ang mga pinto nila. may iba naman na hindi nagla-lock at naiinis ang mga ito dahil binubuksan ko ang kwarto na wala man lang pahintulot.Nang umalis kanina ng bar si Garrett matapos na mainis sa akin, iniwan kami ng walang pasabi. hindi namin alam kung saan pumunta, basta lumabas nalang sya ng bar.Napagdisisyunan kong hanapin ang babae dahil sa sinabi ni Gilbert na magkakaroon kami ng tag-lilimang milyong piso.Hindi sa interesado ako sa pera, besides hindi ko naman kailangan ang 5 million dahil marami ako niyan. interesado lang talaga ako sa babaeng binabakuran ni Garrett.Wala akong balak agawin o isama sa mga babae ko ang babaeng yun. nacurious lang talaga ako kasi p
Pag gising ko, tumingin kaagad ako sa relong pambisig. Nakatulog na ako dito sa aking opisina dahil sa puyat ko gabi gabi. Dalawang gabi na ako walang matinong tulog dahil sa nangyari sa bar ni Garrett.Hanggang ngayon hindi pa kami nagkakausap at idagdag pa yung babaeng gumugulo sa isipan ko. Oo nga ako ang naunang humalik pero gumati naman sya sa pangalawang pagkakataon. Nakaramdam tuloy ako ng pang iinit sa katawan dahil naalala ko na naman ang mga labi nya sa akin. Hindi tinatantanan ng babaeng yun ang isip at kaluluwa ko. Lagi syang sumasagi sa isip ko kahit saan ako tumingin ay naroon ang mga labi nya at labis ang nadarama ko para roon. Goddammit!Nahaplos ko tuloy ang gitna sa pagitan ng aking mga hita dahil umumbok na iyon. Bigla nalang kasi itong nabuhay at nanigas, at parang naghahanap ng init ang buo kong katawan. Fckk this s**t!I need to release this heat inside my body. When I saw the bulge between my thighs, it almost came off and wanted to come out in my pants. Dahi
Ilang araw ako naghintay ng tawag ni Aira dahil nagbabakasakali akong mapatawag siyang muli. Napag isip isip ko kasi na mali naman talaga ang ginawa ko at kailangan kong humingi ng tawad sa kanya. Maybe I'll just find another way to apologize to him.Hinihintay ko lang kasi ang tawag niya ngunit parang bigo ako sa paghihintay sa kanya dahil walang anuman na mensahe akong natanggap mula sa kaniya.Nang gabing iyon na nanggaling ako sa unit nya, naalarma ako about sa karma. Baka kasi makarma ako kapag hindi ako nakahingi ng tawad sa kanya, sa ginawa kong pambabato ng masasakit na salita.lang araw na rin ako ginugulo ng babaeng ayaw akong tantanan sa isipan ko. Naisip ko, kaya siguro ako hindi makatulog ng maayos gabi gabi kakaisip sa babaeng yun na nasa bar ni Garrett eh dahil sya ang karma ko sa mga ginawa ko. Natakot tuloy ako bigla sa mga susunod na mangyayari.Idagdag pa na kahit papalit palit na ako ng number, may tumatawag at nagmemesage parin sa akin. Ang nakakatakot pa, yung mg
"Sir, ito po yung file ng pinapahanap nyong babae. May mga kuha rin po akong picture para po makita ninyo kung s'ya ba talaga yung babaeng sinasabi ninyo." inilagay ni Tristan sa ibabaw ng table ko ang brown envelope. Hindi ko sya nilingon dahil nakatuon ang atensyon ko sa aking laptop."Thank you, Tris." aniko.Naging busy ako at hindi na nakita ang envelope na ibinigay ni Tristan sa akin. Tambak kasi ngayon ang trabaho ko at kailangan kong matapos agad agad. Dalawang araw rin ako nakababad sa trabaho kaya once na matapos ko ito, kailangan ko naman magrelax.Naalala ko pala na hindi pa kami nagkakapausap ni Garrett. Gusto kong magpaliwanag sa kanya at humingi ng tawad.Nang sumapit ang hapon, napagpasyahan kong puntahan ang bar ni Garrett. Sinigurado kong pag pumunta ako roon ay naroon siya at wala ang iba pa naming mga tropa.Malamang alam na nila ang tungkol sa amin ni Garrett at kapag nagkita kita kami, ako na naman ang target lock ng usapan nila.Pagpasok ko sa loob, nakita kong