"Halika, Celle, tingnan mo oh, personal na inihatid ng pinsan mo ang imbitasyon para sa'tin sa nalalapit niyang kasal," masiglang salubong sa'kin ni Mama.
Pinigil kong huwag umikot ang sariling mga mata dahil sa pinakitang excitement ni Mama na para bang sarili niyang anak iyong ikakasal.
Ganito naman palagi siya, pumapapel sa pamilya ni Trish sa bawat oportunidad.
Isang matamis na ngiti ang ibinigay ko kay Trish. Halatang inaabangan nito ang magiging reaksiyon ko.
Minsan talaga ay napatanong na lang ako sa'king sarili kung ano ang nagawa ko sa babaeng ito at bakit napaghalataan kong malaki ang inggit nito sa'kin.
"Congratulations," magaan kong bati kay Trish at pasimple kong tinapunan nang sulyap ang katabi nitong si James.
"Pasensya ka na, Ate, huh at hindi ka nailista sa entourage," mahinhing paumanhin ni Trish.
Lihim na nagtagis ang mga ngipin ko dahil sa pagiging plastikada nito. Ganito talaga ito... bait-baitan sa harapan ng ibang tao pero kapag kaming dalawa na lang ay lumalabas ang sanga-sangang sungay!
"Okay lang iyon... naiintindihan ko naman," mahinahon kong tugon kabaliktaran nang nararamdamn ko sa loob.
Kalbo na siya sa isip ko dahil kanina ko pa binunot isa-isa ang buhok niya!
"Isa ka sana sa mga bride's maid pero mga eighteen years old kasi mga kasamahan mo... thirty ka na 'di ba?"
Muntik nang bumuway ang nakapaskil na ngiti sa mga labi ko dahil sa pagbanggit nito sa edad ko.
Sa isip ko ay pinugutan ko na siya ng ulo!
Hindi nakaligtas sa'kin ang nakakainis na pagtaas ng sulok ng mga labi niya na wari'y hinahamon akong mag-react.
"Naiintindihan ko..." kunwari ay hindi apektado kong tugon. "Justified namang mga bata pa iyong kukunin mong bride's maids dahil bata rin ang bride, twenty-two ka pa lang 'di ba?"
Hindi kumukurap kong sinalubong ang tingin niya at alam kong may nasaling ako sa loob niya dahil saglit na tumalim ang pagkakatitig niya sa'kin.
"Pero congrats talaga ha, kasi kahit bata ka pa ay magiging mommy ka na." Pinagdiinan ko ang salitang 'bata' dahil pansin kong naiinis ito dahil doon.
Sa ugali ng babaeng ito ay duda akong magiging mabuting ina ito. Laman ito ng bawat party kaya wala sa karakas nito ang mananatili sa bahay upang alagaan ang anak.
Wala pa man ay naaawa na ako sa magiging anak nito kung hindi pa rin ito magbabago pagkapanganak.
Pasimple akong nagbaba ng tingin sa mataas na takong ng suot nitong sapatos bago ako tumingin sa maliit na umbok ng tiyan nito.
Nabasa ko sa kung saan na bawal sa buntis ang magsusuot ng high heels pero mukhang hindi yata nito alam iyon o baka mas binibiggyan nito nang pansin ang pagiging fashionista kaysa kasalukuyang kalagayan.
"Salamat, Ate," walang buhay nitong tugon sa pagbati ko.
Nginitian ko lang ito. Hindi ko inaasahang makapagsalita pa ito dahil nakikita kong pagpipigil nito ng galit.
Kaya lagi itong gigil sa'kin dahil hindi ito manalo-nalo laban sa'kin. Paano ba naman kasi, sa aming dalawa ay ito iyong mapagpanggap na mabait kaya ayan hindi makaganti dahil pinaninindigan ang bait-baitan.
"Aasahan ko kayo sa kasal, Tita," masaya nitong baling kay Mama.
"Of course, iha. Hinding-hindi kami mawawala!" excited na sagot ni Mama. "Dito na kayo maghapunan."
"Hindi na po, Tita," malumanay na tanggi ni James. "May dadaluhan po kaming dinner, part of the wedding preparation."
Nag-iwas ako ng tingin nang sumulyap ito sa kinatatayuan ko.
"Anong titingin-tingin ng gagong iyan?" mahinang tanong ni Dianne na kanina pa tahimik sa likuran ko.
Pasimple ko itong siniko upang hindi na magkomento pa.
"Ay gano'n ba? Next time na lang," wika ni Mama.
"Kung magkakaoras po, Tita," sagot ni James.
"Mauna na kami, Tita, Tito," paalam ni Trish. "Ate Celle, see you sa wedding... pwede kang magdala ng kaibigan."
"Ingat kayo," matamis ang pagkakangiti kong saad.
Sa sobrang tamis ng ngiti ko ay sana magka-diabetes ang mga ito!
Nakahalukipkip kong pinanoood ang pag-alalay ni James kay Trish na makatayo... na sinuklian naman ng malambing na ngiti ng huli.
Sige lang, maglandian sila sa harapan ko! Hindi naman masakit sa puso... nakakairita lang sa mata pero nakakaya ko namang tiisin.
Dahil sa nangyari sa'kin no'ng nakaraang gabi ay parang himalang biglang naglaho ang nararamdaman ko kay James.
Mas gumugulo pa nga sa isip ko ang nangyari sa'kin kasama ang hindi ko kilalang lalaking iyon kaysa ginawang panloloko sa'kin ng dalawang ito!
"Salamat sa pagdaan," magiliw na pahayag ni Mama. "Balik ulit kayo at kung may maitutulong kami para sa kasal ay huwag kayong mag-aatubiling magsabi."
Ako iyong naririndi sa nanay ko! Masyadong itong napaghahalataan.
"Maraming salamat po, Tita." Makahulugang tumuon sa'kin ang tingin ni Trish matapos pasalamatan si Mama. "Kung may kakailanganin pa po kami ay si Ate Celle po ang tatawagan namin."
Napahigpit ang pasimpleng pagkapit sa braso ko ni Dianne mula sa likuran... ramdam ko ang gigil niya dahil iyon din naman ang nararamdaman ko.
"Mas maigi pa nga! Pwede namang lumiban sa trabaho ang Ate Celle mo kapag kinakailangan."
Paladesisyon talaga ang nanay ko! Kahit konting konsiderasyon lang sana talaga!
Nakalimutan na ba niyang iyang lalaking pakakasalan ng pinsan ko ay una niyang nakilala bilang boyfriend ko?
At mabuti sana kung maganda ng paghihiwalay namin pero ang problema ay hindi pa nga kami hiwalay ay nabuntis na nito ang pinsan ko!
"Sige po, Tita, Tito... mauuna na kami," paalam ni James.
"Ingat kayo," habilin ni Mama sa mga ito. "Lyndon, ihatid mo sila sa labas," utos pa nito kay Papa.
Sa pamilyang ito ay utusan lang ni Mama si Papa. Wala talaga itong boses at ang laging nasusunod ay si Mama.
Walang emosyon kong inihatid nang tanaw ang papalayo nilang mga bulto habang nagrerebelde ang kalooban ko sa lahat ng mga nangyayari.
Hindi ko alam kung kanino ako mas magagalit, sa pinsan ko at ex na nanloko sa'kin o sa mga magulang kong walang pakialam sa nararamdamn ko ngayon.
"Mabuti naman, Celle, at tuluyan mo nang natanggap na iyong pinsan mo ang pakakasalan ng dati mong nobyo," komento ni Mama.
"Bagay naman po sila, 'Ma," walang pakialam kong sagot.
"Talagang bagay sila! Mayaman si James at gano'n din ang pamilya ng pinsan mo...kung sana ay ginamit mo iyang uyak mo, ikaw dapat ang nasa katayuan ngayon ng pinsan mo!" mahabang litaniya ni Mama.
"Ma, hayaan mo na si Ate," pakikisali ng bunso kong kapatid. "Mauunahan ko pa iyan sa pag-aasawa, eh." Masaya pa itong humagikhik.
Minsan talaga ay naghihinala akong ito at si Trish ang tunay na magkapatid dahil hindi talaga kami magkakaintindihan.
"Baka kung sino lang iyang pinili mo,malilintikan ka talaga sa'kin!" sikmat dito ni Mama.
Mas concern pa ito sa katayuan ng lalaking pipilin ng kapatid ko sa halip napagsabihan ito dahil sa edad 19 ay pumasok an ang pag-aasawa sa isip nito.
"Libre mo ko sa labas, kain tayo," bigla ay yaya sa'kin ni Dianne.
Ito lang ang malakas ang loob na magyaya pero magpapalibre.
"Baka lang naman gusto mo munang lumanghap ng sariwang hangin sa labas," pahabol pa nito.
Pabuntong-hininga kong tinapunan ng tingin ang ina at kapatid na abala na sa kung anong pinag-uusapan nila tungkol sa lalaking pwedeng pakasalan ng huli.
Kawawa kong kapatid nahawaan ng pagiging social climber ni Mama kaya prospect ang makapag-asawa ng mayaman.
Iyan din noon ang iginigiit sa'kin ni Mama habang lumalaki ako kaya nga tuwang-tuwa ito nang ipakilala ko si James.
Labis itong nanghinayang nang malamang nabuntis ng lalaki ang pinsan ko kaya sermon ang inabot ko mula rito sa halip na i-comfort ako.
Ewan ko na lang talaga sa nanay na meron ako!
"Halika na... naaalibadbaran na ako rito sa bahay." Ako na mismo ang humila kay Dianne paalis at hindi na nagpaalam pa kay Mama dahil busy na sila ng kapatid ko.
Iyong isusuot sa kasal na naman ang paksa ng usapan nila.
Araw na ng kasal at hindi ko alam kung ano ba dapat ang mararamdaman ko. Simula pa kanina sa bahay hanggang sa simbahan ay gusto ko na lang maglaho. Halos lahat ng mga imbitado sa kasal ay pawang nakakalam sa nakaraan namin ni James. Sa kabila ng mga tinging natatanggap ko ay taas-noo ko pa ring natapos ang seremonyas ng kasal. Binalewala ko ang mga naririnig na bulungan sa paligid tuwing napapadaan ako at dumagdag pa ang palihim na pangangaral sa'kin ni Mama sa dapat kong ikilos sa harapan ng mga bisita. Nang magpalitan kanina ng vows ang mga ikinasal ay hindi ko mapigilang mapaismid. Minsan na kasing sinabi sa'kin ni James ang mga pangakong binitiwan niya sa harap ng altar para sa pinsan ko. Wala man lang binago ang gago! Ang kaibahan lang ay may kodigo ito ngayon, hindi tulad noong kami pa na saulo talga nito ang mga pangakong iyon! Gustuhin ko mang hindi na tumuloy sa reception ay hindi pwede dahil sinigurado talaga ni Trish na naroon ako. Halatang gusto niyang saksihan
"Paano kayo nagkakilala?" puno ng kuryusidad na tanong ni Tito Lawrence."Jocelle here, is a special friend of mine," pahayag ni Mr. Walliz. Hindi ko pa siya magawang tawaging Michael dahil hindi ko maalala kung kailan ko siya tinawag nang gano'n. "Siya ang unang sumalubong sa'kin pagkatapak na pagkatapak kong muli sa bansang ito.""Kararating mo lang noong nakaraang buwan, ah!" saad ni Tito Lawrence."Exactly," nakangiting sagot ni Mr. Walliz. Hindi na niya binitiwan ang kamay ko sa halip ay tumabi na siya sa'kin habang hawak-hawak pa rin ito."Ikaw ba ang kasama ni Ate no'ng minsang inumaga siya nang uwi?" bigla ay pakikisabat ni Rachelle sa usapan.Gulat na napasinghap si Trish at kunwari sindak na napatingin sa'kin."Inumaga ka ng uwi, Ate Celle?" gulat na gulat nitong tanong. Eksaherada ang gaga!"Twenty-nine na ako, Trish," sarkastiko kong sagot. "Wala nang masama roon dahil may sarili na akong isip at nasa tamang edad na ako."Kung makapag-react ang gaga ay parang hindi ito n
"Hindi mo maalala kung paano ka nag-iwan ng mga kalmot sa likod ko habang hindi magkamayaw sa pag-ungol sa ilalim ko dahil sa sobrang—""S-stop!" taranta kong pagpapatigil sa pagsasalita ni Michael. "Don't exaggerate things that I can't recall."Kinakabahan kong sinuyod ang kinaroroonan namin at baka may makakarinig sa mga pinagsasabi niya. Malabo man sa alaala ko ang mga pangyayari no'ng gabing iyon pero dahil sa mga narinig ko sa kanya ay may mga eksenang lumilitaw sa isip ko."You really surprised me," naaaliw niyang wika.Nagtataka kong sinalubong ang nangingislap niyang mga mata. Siguro para sa kanya ay nakakatawa ang kung anumang namagitan sa'min.My gosh! May choice naman siyang kalimutan na lang ito dahil wala akong balak maghabol. "C-can we just forget about what happened?" Mas gusto ko na nga lang na ilibing sa limot ang kagagahan ko no'ng gabing iyon.Tinaasan niya ako ng kilay habang hindi hinihiwalay ang matiim na titig sa mukha ko na para bang tinitimbang ang katotohana
Ilang segundo muna akong nakipagtagisan nang tingin kay Michael bago napatid ang pagtitimpi ko at sinipa ko siya sa binti.Hindi niya inaasahan ang ginawa ko kaya nabitiwan niya ako sa gulat at agad-agad naman akong humakbang palayo sa kanya."One more step, Jocelle, and I'll turn down your uncle's business proposal." Malinaw ang pagbabanta sa boses niya na nagpahinto sa akma kong pag-alis.Sinibat ko siya nang matalim na tingin nang muli ko siyang hinarap. "Sinong tinatakot mo?" marahas kong tanong.Pero ang totoo ay nakaramdam talaga ako nang pagkabahala. Kumulo ang dugo ko nang makita ang bahagyang pagtaas ng sulok ng bibig niya na animo'y ipinaparating sa'kin na hindi siya naniniwala sa ipinapakita kong kawalan nang pakialam.Alam na alam talaga ng gago ang kahinaan ko at dahil doon ay ang sarap niyang durigin nang pinong-pino para mawala ang taglay niyang kaarogantihan."I can feel your murderous intentions, Jocelle," natatawa niyang pahayag. "And a part of me got excited wi
"In return... you're going to meet my mother and pretend as my girlfriend."Hindi makapaniwala akong napapalatak."Wala ka bang totoong girlfriend na pwede mong ipakilala sa Mama mo at kailangan mo pang maghanap nang mangpapanggap?" natatawa kong tanong.Imposible namang nagkaubusan na ng mga babae para sa katulad niyang bilyonaryo."I don't do girlfriends," kibit-balikat niyang sagot. "Hassle lang iyon sa busy kong schedule.""Pero hindi ka naman gano'n ka-busy sa tingin ko," nakaismid kong pasaring. "Nagawa mo pa ngang makinig sa mga tsismis diyan sa tabi-tabi.""Pinipili ko lang naman iyong mga tsismis na mapapakinabangan ko," nakataas ang kilay niyang wika."So... kailan mo napagtantong kapaki-pakinabang para sa'yo ang tsismis tungkol sa buhay ko?" sarkastiko kong tanong."Kailan nga ba?" napaisip niyang balik-tanong at kunwark ay napahaplos pa sa non-existent niyang bigote para lang asarin ako.Impatiko talaga ang gago! "Kung hindi mo ako nilayasan matapos ang nangyari sa'tin ay
Nagpupuyos sa galit na iniwanan ko si Michael at tulad nga nang sinabi nito ay mukhang nakabuo na ang mga bisita ng konklusyon sa relasyon naming dalawa. Halata sa mga nakakasalubong kong mga panauhin ang biglaang pagbabago nang pakikitungo nila sa'kin.Kung dati para lang akong hanging nilalampasan ng mga ito lalo na ng mga mayayamang bisita at kakilala ng pamilya ni Trish ay iba na ngayon dahil magiliw na ang pagkakangiti nila sa'kin.Bigla ay itinuring nila akong ka-level nila at lantaran nilang pinapakita ang kagustuhang makipaglapit sa'kin.At lahat ng ito ay naaayon sa gustong mangyari ni Rowan Michael Walliz. Nagmumukhang puppet niya ang lahat na walang kamuwang-muwang na napapasunod sa pagmamanipula niya.Kung gaano ito kagwapo ay gano'n din ito katuso! Wala rin pala akong pagpipilian pero pinapaniwala ako ng gago na may choice akong tumanggi sa offer niya! May patanong-tanong pa at kunwari ay pwede ko pa raw pag-isipan pero paglabas ko ay inaakala na ng lahat na may mas ma
Upang mabawasan ang epektong hatid ni Michael sa katinuan ko ay tinuon ko ang pansin kay Trish. Focus lang sa goal dahil natataranta lamang-loob ko sa lapit ni Michael sa'kin. Gusto kong magbunyi nang makita ang kislap ng inggit sa mga mata ni Trish habang nakatingin kay Michael. Ngayon siguro ay nagsisisi na ito kung bakit padalos-dalos agad ang desisyon nitong magpabuntis kay James upang tuluyan itong maagaw sa'kin gayong the best is yet to come pa pala.Kahit hindi totoo ang relasyon namin ni Michael ay gusto kong ipamukha kay Trish na iyong naagaw niya ay walang panama sa bagong ipinalit ko."Ate Jocelle, nakausap ni'yo na po ba si Uncle Niro?" magiliw na baling sa'kin ni Trish kapagkuwan."Bakit ko naman siya kakausapin?" kunwari ay nababaghan kong tanong gayong alam na alam ko kung saan papunta ang usaping ito.Alam kong isa siya sa sumulsol sa ina ko upang halos ipamigay na ako sa matandang Niro na iyon. Hula ko ay mas may alam pa nga siya kaysa sa'kin sa nakaplanong kasal
Mula sa party ay nagpahatid ako kay Michael sa lugar nina Dianne.Makipot ang eskinita papasok sa mismong bahay ng kaibigan ko kaya nagpababa ako sa bukana."Are you sure that this place is safe?" salubong ang mga kilay na tanong ni Michael habang sinisilip ang paligid."Mas ligtas pa ang lugar na ito kaysa bahay namin," bubulong-bulong kong tugon."At sino nga ulit ang pupuntahan mo riyan?" pag-uusisa niya na nagpahinto sa akma kong pagbaba."Kaibigan ko," sagot ko.Kanina ko pa nasabi pero paulit-ulit siyang nagtatanong."Babae o lalaki?" walang ekspresyon niyang tanong ulit."Babae," maikli kong sagot.Nahagip nang tingin ko ang pagbaba ng mga nakasakay sa dalawang sasakyang nakasunod sa sinasakyan namin.Lumapit ang isa sa mga ito sa bintanang nasa tabi ni Michael kaya bahagya niyang ibinaba ang salamin nito."Check the vicinity, I'll get down of the car," utos niya sa tauhang lumapit."Teka! Bakit ka bababa?" nagtataka kong tanong sa kanya."Ihahatid kita sa mismong bahay ng kaib