Chapter 37

Maya-maya, tumayo si Ken sa pagkakaupo at nagtungong kusina. Napasandal ako sa sofa at napabuntong-hininga na lamang, pumikit ako at hinintay ang paglipas ng oras.

Naalala ko bigla ang sweet moments namin ni Ken. Gusto ko siyang sundan sa kusina at yakapin habang nakatalikod pero ito ako, pinipigilan ang sarili.

“Here’s your cake.”

Naimulat ko ang aking mga mata at tumingin sa kanya pati sa hawak niyang maliit na cake. May nakasulat do'n at binasa ‘yon ng tahimik.

I can wait for you to believe me.

Tumingin ako sa kanya, bumuntong-hininga siya. “Here’s my peace offering, a chocolate cake to somehow ease your sadness nor pain.” nilapag niya ‘yon sa glass table kasama ang kutsara. “Aalis muna ako.”

Magtatanong pa sana ako kung saan siya pupunta ng umalis siya agad sa harap ko at lumabas ng unit niya.

Napatingin ako sa chocolate cake at tinikman iyon. Masarap ang pagkakaluto kaya nilantakan ko agad. Nagtira pa rin ako kahit papa’no para kay Mommy Ara.

Nang mauhaw ay kumuha ako ng pitsel s