Kabanata 4

Kabanata 4 - Ang Pinili

"EXCUSE me for a while," paalam ni Fabio sa dalawa nang pindutin niya ang answer icon para makausap ang girlfriend niyang nagmamalasakit sa kanya.

He was so lucky to have a very understanding girlfriend all the time.

Tumayo siya at naglakad papalayo nang kaunti, "Babe," he said.

"Babe," malambing na sabi ni Inez sa kanya, "Hugs and kisses," anito na puno ng pakikisimpatya sa kanya.

"Thank you," sagot naman niya rito.

Naglakbay ang mga mata niya sa kabuuan ng lawn at muling natuon ang atensyon kay Ziana. Nakikipag-usap iyon kay Albert.

"You better accept the bodyguard, babe, so that you can now go back to your normal life."

Normal life? Kahit na isang batalyon ng bodyguards ang makuha niya, hangga't nariyan ang banta ng kidnapping sa buhay ni Sofia ay hindi babalik sa normal ang kanyang buhay. Kapag nahuli na ang mga nagpa-plano ng masama, doon lang siya mapapanatag nang lubos.

"Babe, I have this special friend of mine, and he was endorsing a bodyguard for Sofia," kalmado na sabi niya rito, "And since we're here in Albay, I think it's better for me to accept his offer. And besides, I trust this man so much."

"Uhm, so—does that mean I am going to say no na to this man the General had endorsed?"

"I think so, babe."

"Okay, if that's what you want. Ako na ang bahala na kumausap sa kanya. Wait for me there. I'm just finishing my projects in school. I'll be there next month."

"I can hardly wait," matamlay na sagot niya.

Kahit na sex life ay nawalan na siya ng gana mula nang araw na iyon na tumatakbo si Shawy na lumapit sa kanya. Si Shawy ang nunero unong testigo na nakarinig ng banta ng kidnapping.

Napasyal ang mag-yaya sa kumpanya niya nang araw na iyon.

He owns a company that holds various law firms all around the globe. Nang araw na iyon ay sa mismong loob ng convenience store narinig ni Shawy na ki-kidnapin ang anak niya ng dalawang lalaki. Mula raw nang bumaba ang mag-yaya kasama ang apat na tauhan niya ay nakamata na ang mga lalaki. Those men also entered the store and pretended to buy something as well, at sa isang sulok ay aksidente na narinig ng kasambahay ang bubungan ng mga lalaki kung paano didiskartehan na makuha ang bata.

Totoo man o hindi ang sumbong ni Shawy sa kanya ay hindi niya iyon ipinagsawalang bahala. His maid would never lie about it. Pinagkakatiwalaan niya si Shawy dahil isa ang ama no'n na isinalba niya ang buhay mula sa pagkakakulong dahil lumaban sa isang alagad ng batas na mayabang. It was his first case after having his license as a lawyer. He won. At dahil mahirap na sobra ang pamilya ay abot langit ang pasasalamat ng mga iyon sa kanya. Parati siyang inaabutan ng mga iyon ng mga bunga sa farm na pinagtatrabahuhan. At nang magkaroon siya ng anak ay nag-presinta si Shawy na maging yaya kahit walang sahod. Gusto raw ng mga iyon na makapagbayad ng utang na loob dahil hindi naman daw siya pam-publikong abogado pero tumanggap siya ng kaso ng isang mahirap at walang pambayad na tao.

Ganoon siguro talaga kapag lumaki na nasa poder ng mga abogado. Kung ang mga Alcantara ay lahi ng mga alagad ng batas, sila naman ay mga manananggol. Hindi naman mananaggal. And his grandfather taught him not to choose a client as long as that person was ln the right side. Syempre, namimili siya ng nasa side ng tama kahit na mahirap at walang ibabayad sa kanya.

He is rich, more than anyone could think about being rich. Sobra pa sa sobra ang kayamanan niya, kaya hindi sa kanya problema ang pera. And he's earning honesty in exchange for being a good samaritan. Well, at least.

"I can also hardly wait, babe. Mula nang magsumbong si Shawy ng tungkol sa kidnapping na 'yon, nag-iba ka na. You weren't the same Fabio that I met when it comes to bed. You weren't even bedding me anymore since last month. You weren't even working."

"I'm sorry, Inez. I wasn't really in the mood to have sex."

Nakatunganga lang kasi talaga siya sa anak niya, na para bang anumang sandali ay maglalaho iyon na parang isang bula.

"Yeah. Kung hindi ko nga lang alam na may malala kang problema, baka inisip ko na ayaw ng tumayo niyan sa akin," natatawa nitong biro sa kanya, "But luckily I know the reason why all of a sudden, my boyfriend became impotent."

She giggled. Medyo napangiti siya.

"Sige na at mukhang may bisita ka. You better update me no matter you find it hard to do so, okay? Alam kong focused ka kay Sofi pero try to do some other things. Ikaw na rin naman ang nagsabi na safe kayo riyan."

"Yes, babe. Thank you for your understanding. I love you. Bye."

"Bye. I love you, too."

Nawala na ito sa linya. Bumalik naman siya kaagad sa dalawang bisita.

"I'm sorry," hingi niya ng paumanhin kay Albert, "my fiancée called."

"You know, Attorney, to keep your daughter safe, you must avoid telling anybody where you are," Si Ziana ang sumagot.

"She's my girlfriend for seven years." Giit niya dahil hindi niya gusto ang tono nito.

"Indeed, pero thirty years nga na mag-asawa ay naipapapatay ng isa ang isa," anito pa saka sumubo ng pagkain.

Damn.

Ginagawa ba siya nitong tanga?

"I hate kidnappers, and I curse them to burn in hell," gigil na sambit niya rito.

"Me, too," sagot din nito saka medyo napatigil sa paghiwa ng pancake. Her face hardened.

"Okay, since you both hate kidnappers, let's start there. If Ziana wants this job, and you Fabio wants your daughter to be protected, pwede na siguro na mag-umpisa na ng trabaho. Do you accept this work now, Ziana Victoria?"

"Uncle naman, kailangan pa ba talaga ay kumpletong pangalan?" She asked her uncle. Ngumiti lang naman ang matanda.

Kitang-kita ng binata ang closeness ng dalawa, a thing he was envious at. Wala na kasi siyang mga magulang. Mga kamag-anak naman niya ay nasa U.S na naka-base.

"Daddy?"

Lahat sila ay napalingon sa batang nagmamay-ari ng boses na iyon.

Bago pa man siya makatayo ay lumapit na sa kanya si Sofia at saka nagpakalong. Nasa 'di kalayuan si Shawy.

"It's okay, Shawy. Ako na ang bahala," taboy niya sa yaya ng anak niya, na kaagad naman na tumalikod at bumalik sa loob ng bahay.

Sofia was looking at Albert, then she gently smiled. Tapos, tumingin ito kay Ziana.

"What's your name?" Tanong nito sa dalaga na nakatingin din naman sa bata.

"I am Ziana. And you?"

"I am Sofia Alejandra de la Espriella. I am six years old."

"And when you grow up, what do you want to be?" Ziana smiled, too. It was subtle but there was something in it.

"A lawyer like my Dad. And you?"

"Oh," anito saka lumabi at nagkibit.

"She wants to protect a bubbly girl like you," sagot naman ni Albert kaya lumipad doon ang mga mata ng pamangkin.

"You're a bodyguard? Did Daddy hire you? Ikaw po ang magbabantay sa akin?" May excitement sa tanong ni Sofia saka tumingala sa ama, "Siya po, Dadd? I like her. She's so pretty and she looks like a Barbie doll."

Napaawang ang labi ni Fabio dahil hinihila ni Sofia ang damit niya sa may gawing leeg.

"If... she'll say yes, Daddy will choose her." Iyon na ang naisagot niya dahil ayaw niyang mabigo ang anak niya ngayon.

"Siya po ang piliin niyo, Daddy. Do you have gun, Tita Ziana?"

"Yes," simpleng tango ng isa.

"Tingin po ako."

Ziana stood up again and showed her gun. Kaagad na napatakip ng bibig si Sofia matapos na manlaki ang mga mata.

"Cool!" Anito kaya natawa si Albert. Sofia looked at the old man this time.

"Sino po kayo?"

"Ako?" Nakangisi na tanong ng lalaki, "I am lolo Albert. I am your Dad's friend. Ziana is my niece."

Tumango ang bata.

His daughter was really a good entertainer. At maraming natutuwa sa pagiging biba nito. Kahit na nga sila lang na dalawa, nagagawa nitong pasayahin ang buhay niya. Kahit na mga kasambahay ay tuwang-tuwa rin dito.

"Papasok na ako bilang bodyguard niya," biglang sabi ni Ziana kaya agad na napatingin si Fabio sa dalaga. But I have rules as well. Hindi ko siya anak pero mas magiging magaan ang trabaho ko kung makikinig din kayo sa mga regulasyon ko bilang bodyguard niya. Besides, safety niya ang nakasalalay dito."

"Let's talk about it. In the meantime, finish your meal first," sagot niya rito.

"Is she hired now?" Albert asked him, and so he nodded at the man.

"I trust you, Albert. I trust Greyson. And since she's his daughter, I don't have a choice but to trust her as well. And Sofi likes her. Doon ako sa kampante at palagay ang loob ng anak ko."

Tumangu-tango ang matanda saka dinampot ang kubyertos.

"In that case, let's eat now."

"I'm sure you don't drink coffee, Sofia. Don't you want milk?" Ziana asked his daughter.

"I have milk inside, Tita Ziana."

"Let's go and get it first," nakangiti na anyaya ng babae saka tumayo.

Pamasid-masid lang siya. Her height doesn't bother him because he was six-three and still way a lot taller than her, but she is quite tall for a woman. Siguro ay 5'8 ang tangkad nito.

Mabilis na kumilos si Sofia at humawak sa kamay ni Ziana. She doesn't easily trust anyone, pero kapag nakilala nito sa loob ng kanyang bakuran ay napapagay agad ang loob ng anak niya. Close din ito kay Inez dahil lahat naman ng laruan ay ibinibigay ng babae rito. But with this lady Sofia just met today, nakapagtataka ang attachment ng bata.

"Sana ay magkaroon man lang ako ng apo sa kaisa-isa kong anak-anakan bago ako mamatay," sabi ni Albert na nakatingin pala sa dalawang naglalakad papasok sa kabahayan.

"Anak-anakan?" Fabio furrowed.

"Since her parents died, ako na ang tumayong magulang niya. Mahal na mahal ko ang batang 'yan, Fabio. She's kind. Alam kong mabait ka rin. Baka hindi lang maganda ang una niyong pagkikita pero naniniwala ako na pakikitunguhan mo siya nang maayos," Albert said to him.

Hindi niya alam kung pakiusap ba iyon o paalala, pero hindi naman siya masamang tao. He's just serious and stern but he is a good man.