Professor
Drake's p.o.v.
2 Months ago...
This is the last week for the examination for those who are interested and trying to be a scholar in the said University.
This was owned by my beloved father, Leonard Achilles Lewis.. and of course before I forgot, ang paborito kong Uncle, Sebastian Demetrius Lewis. They got the power in terms of businesses..
Power to manipulate one's life..
And Power to crash every one's dreams..
They've got the fame..
Having them as a family isn't good for me... I guess.
Dad and I weren't in good terms, we often fight for some reasons. Like, Me having an affair in every girl, whom I bumped every single day of my life. Messing around, doing troubles, failing grades.
Dad said that I am his biggest mistake. Yeah, maybe. Ano bang magagawa ko? E, sa ganito na ang nakalakhan ko.
I am his biggest mistake yes!
But believe me, my Dad's love me more than I've ever knew.
Ako ang na assigned na magbantay sa mga estudyanteng kukuha ng examination, for them to be called a, "great genius wanna be'S".
Genius my ass!
Kung hindi lang malakas sa akin si Uncle Sebastian nunca'ng magpapakita ako rito.
Hindi ko ugaling maghintay.. but Uncle promise me one thing, na kapag sinunod ko siya ngayon, he'll buy me a condominium. A new one, larger than the last one he gave to me as a birthday present last year.
Oh C'mon hindi na masama diba? Maiinip ako ngayon pero pagkatapos naman nito may condominium na ulit ako.
See? Bagong tambayan, bagong pagdadalhan ko ng mga chicks ko.
Damn!
Ang sarap sarap mabuhay!
Gustong-gusto ko nang manigarilyo sa sobrang inip. Nangangati na ang dila ko.
Last ten minutes may ay isang babaeng humahangos na lumapit sa akin. Tila may hinahabol.
She's quite pretty,
Innocent. Unlike others, na walang ibang ginawa kung hindi ang magpacute sa akin. O di kaya ay ang makipag-flirt.Amoy ko pa lang nahihimitay na..
Anino ko pa lang nagtitilian na..
Wait..
Baka naman strategy lang ito ng babaeng ito?
Kunwari magtatanong ng kung anu-ano sa akin, magpapaawa?
Tsk.. lokohin mong lelong mo but nice try.
"A-am kuya, saan po ba to?" Kagat labing usal niya.
Room_1405 Sapphire's. Yan yung nakita ko sa form na hawak-hawak niya.
But what the heck?
This chick calls me 'Kuya? Like seriously?
"You're here.." Isinuklay ko ang mga daliri sa buhok ko..
Girls would gigle whenever I used this move, some will faint and others will shout na parang wala ng bukas.
"You got the right room." Itinuro ko pa sa kanya ang room na hinahanap niya.
Mas lalo pa akong nagpacute sa babae. I know this is so lame, this is not me either, dahil hindi ko na kailangan pang magpacute sa kung kani-kanino lang..
"Naku, talaga? Salamat naman."
She never bother to wipe the sweat on her forehead, marahil dahil sa katatakbo niya iyon. Pupunasan ko na sana ang pawis niya mula roon, but to my dismay mabilis siyang umiwas at mas lalong inilayo ang mukha niya sa akin.
Fuck!
Nakakainsulto ang ginawa ng babaeng ito sa akin. Kung iyong iba nga halos ibigay na ang buhay nila sa akin. Halos i-alay na pati ang kaluluwa nila sa akin.
Pero siya?
Siya na sa bundok pa yata nanggaling?
Siya? Na simpleng blouse at maong jeans lang naman ang suot with her faded rubber shoes.?
Siya na wala man lang ka-arte-arte sa katawan.
Siya na---
Damn!
But she's too pretty and simple and---,
"I'm sorry.."
Sorry?
Kailan pa ako natutung humingi ng paumanhin sa ibang tao?
Wait..
Sinabi ko ba talaga yun?
"By the way I'm Arthur Drake Lewis,"
Walang pag-aalinlangan kong inilahad ang kanang kamay ko sa kanya.For the first time in my twenty-one years of existence, I'm making my first ever move to a chick.
This is breaking my damn fucking rules!
Baka pagtawanan pa ako ng mga ungas kong kaibigan kapag nakita nila akong nakikipag-shake-hands.
But seconds and minutes later, hindi siya nag-abalang makipag-kamay sa akin. Tinitigan niya lang ang nangangawit kong mga kamay.
Minabuti ko na lang na balewalain ang kahihiyang ipinaranas niya sa akin.
Ibinaba ko na lang ang mga kamay ko at lihim na bumuntong-hininga.
Patay-malisya sa pagkakapahiya ko.."Nice meeting you,--,"
"A Sir Drake magsisimula na po. Wala na po bang---?"
"Ako po Ma'am, mag e-exam din po ako,"
And then ngumiti siya kay Mrs. Molina.Samantalang sa akin ay hindi.
Bakit ganun?
Pumapangit na ba ako?
Hindi na ba tumatalab ang karisma ko?
O sadyang wala lang talaga ako para sa kanya?
Damn it! Damn it! And damn it!
Why am I so affected?
C'mon Drake! You are better than this.. marami namang iba riyan.
"Professor ka rin ba dito?"
After a while she asked.So mukha akong professor sa paningin niya?
Yun lang yon?
Seriously?
Hindi niya talaga ako kilala?
I'm Arthur Drake Lewis, the heir of Leonard Achilles Lewis!
Gusto ko sanang ipagsigawan sa babae, kaso baka pag ginawa ko naman 'yun sa kanya'y mawala ang konsentrasyon niya at yun pa ang maging dahilan ng pagbagsak niya sa examination niya.
Kailan pa ako naging concern?
"No, I'm not a professor here,"
Sa sobrang inis ko tinalikuran ko na kaagad siya.Bad trip!
"Mikaella..,"
Mahinang sabi ng babae.Pero hindi na ako nag aksaya ng oras na lingunin pa siya, because for the unknown reason, my heart jumps so high and beats so loud!
Loud like thunder that creates an undesirable sound.And then a small smile escape from my lips...
EpilogueSlaveIt's been an hour while staring at my beautiful and innocent wife.. I smirk.. she's not that innocent anymore.. I'd take that away an hour ago.Naka-ilang ulit na kami. Say, five six? Don't know, ang mahalaga pareho kaming maligaya. She's lying next to me naked.. we're both naked actually. At ang makapal na puting kumot ang siyang nakabalot sa mga katawan.Nakaunan siya sa aking braso hindi gumagalaw upang hindi ko maistorbo ang pagpapahinga niya. She's tired I know.She is sleeping peacefully.. mabagal ang paghinga.. matagal kong pinagmasdan ang maamo niyang mukha. She's too kind for me.. hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwalang asawa ko na siya. Na sa akin na siya. Na sa paggising ko kinabukasan ang maamong mukha niya ang makikita. Katabi sa pagtulog sa gabi. Damn it! Ang isiping katabi siya sa aking kama'y nagdudulot sa akin ng kakaibang pak
Kabanata 25ChangeHalata man sa hitsura ang pagkagulat, aminado naman akong wala nang lusot sa kanyang inialok. Masaya ako dahil napapayag ko siya but.. some of my systems weren't agree of my decisions. I'm happy yes, but my heart were so much in pain, dahil bukas aalis na din kaagad sila kasama ng kanyang ama.Noong gumradweyt sina Matthew pati na ang iba pang kaibigan ni Drake nakaramdam ako ng ginhawa dahil sa wakas mababawasan na ang mga nagbabantay sa akin maliban sa ibang tauhan na iniwan ng Dad niya for me, pero.. lahat ng kagalakan biglang naglaho, yes nakawala ako sa istriktong pagbabantay nina Matt, pero may pumalit at mas lalo pang nagdagdag ng seguridad.Ang hirap pa lang maging fiancee ng anak ng isang business tycoon. Kulang na lang, sundan ako kahit na pati ang pagbisita sa banyo. Nakakairita na rin kasi kung minsan!Hindi nawala ang communicat
Kabanata 24MarryWala ako sa sarili ng umupo sa malambot na kama. Maraming beses na nagpasalamat ang ginoo sa aking pag-sang ayon. Napasaya ko ang buong pamilya ni Drake, samantalang ako, nagtatalo ang puso at isipan.Sa tingin ko, tama naman ang naging desisyon. Magkakalayo kami, isang matibay na pundasyon ang pagkakaroon ng tiwala para sa isa't-isa.. Maraming magbabago alam ko.. pero nakakasiguro akong hinding-hindi magbabago ang pagmamahal ko sa kay Drake. Taon man ang lumipas, mananatili ang pagmamahal ko sa kanya.Mabigat ang loob ng lumabas sa kuwarto. Ang sabi ng kanyang ama gising na daw si Drake. Maayos na rin ang kalagayan.Sabay ng paghawak sa doorknob sa pribadong silid ni Drake ang pagpapakawala ng buntong-hininga. Ng mabuksan ang pinto bumungad sa akin ang malawak na kuwarto. Tunog ng aircon ang sumalubong sa aking pandinig.Napoleon are eyeing me, nakasandal sa pader ang kat
Kabanata 23LeaveTulala ako pero naglalaro sa isipan ang naging huling kaganapan. Parang tinakasan ako ng sariling kaluluwa ng makita ang duguang katawan ni Drake. Seeing him lying on the floor with his own blood makes me froze, pati ang oras pakiramdam ko rin ay tumigil, sa bawat paghinga ay nahihirapan din.I didn't scream, nor cry, tulala lang habang dahan-dahang nilalapitan ang nakahandusay na katawan ni Drake. Hindi ko na rin namalayan ang pagsaklolo ng ilang kapitbahay, ang pagdating ng ambulansiya o kung papaano kami nakarating ng hospital. Wala na ring ideya kung nahuli ba si Wallace, o kung nadala rin ba sa hospital maging si Tyler.My brain got stuck.. napagod na rin pati ang puso sa pagtibok. I couldn't breathe normally.. ang tanging naglalaro lamang sa alaala ay ang duguang katawan ni Drake.Si Drake...Muling namuo ang luha sa mga mata. I'm scared nakakatakot isipin na baka mamaya, o bukas bawi
Kabanata 22BloodHalos hindi ako makahinga sa kamay na sakop ang aking bibig. Pinipilit kong makaaninag kahit na kaunting liwanag. Nakadagdag sa pangangamba ang kadiliman ng paligid. Impit akong umiyak ng maalala ang mala-demonyong ngisi ni Wallace. Tulad ng nakagawian, butas-butas ang pantalong suot, dark blue shirt at rubber shoes. Naiba lang, noong una ko siyang makita tadtad na ng hikaw ang kaliwang tenga, ngayon pati na rin ang kabila."Sshhh.." Bulong ng taong tumatakip sa aking bibig. Malakas na pagtahip sa dibdib ang bumalot sa akin.Hindi ito si Drake. Magkaiba ang paraan ng pagkakalapat ng kamay niya sa akin. May pag-iingat ang paraan ng kanyang hawak, but the way he held me is not as electrifying as Drake touches me..Gusto ko sanang sumigaw, pero ramdam kong mas lalo niyang idiniin ang pagkakatakip ng kamay sa aking bibig."It's me.." Halos hindi niya mapakawalan ang boses. Iniisip niya ma
Kabanata 21BuradoMabilis na umusad ang mga araw. Nagpatuloy ako sa pagbisita sa Doctor upang malaman kung maayos na ba ang kondisyong kamuntik ng sumira sa aking pagkatao. Sa bawat araw na pagbisita ko sa Doctor, lagi kong kaagapay si Drake.Sa anim na buwang lumipas, kay daming bagay ang nabago. Naging matatag ako ng husto sa tulong ng mga espesyalista at mas lalo pang lumawak ang pagtitiwala sa kapwa, sa tulong na rin mismo ni Drake. Hindi na kami nag-aaway, mas naging matibay ang relasyon namin. Kasabay ng pag-usad ng panahon, ang mga pagbabago sa ugali niya.Kung dati ay tamad siyang mag-aral, ngayon hindi na. Nakikisalamuha na rin sa iba, natuto nang makibagay sa mga kaklase niya. Gumagawa na rin ng mga proyekto sa lahat ng asignatura sa eskwela.Noon, kapag malapit na ako sa bukana ng gate, halos makipagsiksikan ako sa mga estudyante huwag lang ako mak