Chapter 2 Brixton Infinity Empire

[Klio Krixton POV]

Hindi pa sumisikat ang araw ay gising na ako para magluto ng breakfast ng mga pinsan ko. Nakikitira lang ako sa kamag anak kaya kailangan kong kumilos dito sa bahay para hindi maging pabigat ng husto. 

Sinimulan kong ihanda ang lamesa para sa mga niluto kong putahe. Maganda na din at mahilig akong magluto kaya hindi ko nararamdaman ang pagod sa ginagawa ko. 

"Hmmmm! Anong amoy yun?? Naku ate Klio.. For sure masarap nanaman yang niluto mo. You never fail me." bungad ng bunso. Sumunod ng nagsi gising ang dalawa pa. Kasundong kasundo ko ang mga pinsan ko at hindi na ako iba sa kanila. 

"Ano na Klio? Wala ka pa rin bang nahahanap na trabaho? Ang tagal mo ng nabakante ah. Paano na lang ang mga bayarin dito sa bahay? Aba hindi ako pumupulot ng pera para pangtustos sa mga pangangailangan mo." 

Ang tita Brigette iyon. Hindi ko nasabi na ayaw sakin nito o hindi naman siguro ganun kasi totoo din naman ang mga sinasabi niya. Sa hirap ng buhay sa panahon ngayon tapos nag iisa lang siyang nagtataguyod sa kanyang tatlong anak. Dumagdag pa akong di hamak sa mga iisipin niya. 

"Ma! Ano ba naman kayo kay aga aga.. Kumaen na muna tayo oh. Ang sarap ng niluto ni ate Klio." biglang subo ng panganay nito sa kanyang bibig ng niluto kong special scramble egg na may cinnamon. 

Lumunok naman ito at halatang nagustuhan niya ang lasa. Kumuha na ito ng plato saka sumandok ng kanin. Kinindatan lang ako ni Trixie, ang pangay sa tatlo. 

After lunch yung interview ko sa isang company. Hindi ko alam kung anong hiring nila pero ang pagkakaalam ko marami naman posisyon ang pwedeng ibigay sa mga aplikante kung sakaling mapasa ang interview. 

Wala akong pwedeng palampasin at kahit anong trabaho ay tatanggapin ko. Hiyang hiya na talaga ako sa tiya ko. Hindi ko na kayang tagalan pa minsan yung mga sinasabi niya kahit pa totoo ang mga to masakit pa din. Lahat talaga ng totoo masakit kaya kailangan ko ng magkaron ng trabaho para makatulong na sa mga gastusin. 

"Ito ate Klio.. bagay mo to at for sure matatanggap ka agad dahil sa ganda mong yan hindi na makakatanggi ang mag iinterview sayo.." pagbibiro ng bunso ng nasa kwarto kami at naghahanap ng maisusuot. 

Hindi nalalayo ang edad namin ng panganay kaya halos magkasing katawan lang kami. 

"Trixie thank you talaga ah! At sa inyong tatlo. Naku babawi talaga ako sa oras na matanggap ako roon." nakangiti kong saad. Niyakap naman nila akong tatlo na nagpalambot ng puso ko. Laking pasasalamat ko at andyan sila. Simula ng maulila ako sa mga magulang ay sila na ang naging pangalawang pamilya ko. 

Sila lang ang tumanggap sa akin sa kabila ng hindi magandang pakikitungo sa kanila ng mga magulang ko. Siguro isang dahilan na din yun kung bakit mainit ang dugo sakin ni Tita. Naaalala ko pa nuon kapag nagpupunta siya ng bahay para humingi ng tulong kay mama o mangutang. Nahuhuli kong sinusumbatan siya ni mama sa pag aasawa ng maaga kaya naghihirap ng husto. 

Nakababatang kapatid ni mama si Tiya Brigette. Nabuntis ito kay Trixie nung graduating pa lang siya sa college. 

"Sige na ate Klio.. Lumarga kana at baka mahuli ka pa.." paalala sakin ni Tofi ang pangalawa sa magkakapatid.. 

" W*-wait.. Sandali lang.. May kulang pa!" pahabol ni Troy ang bunso ng akma na akong lalabas ng kwarto.

"Ito! Para mabango.." nakangiti nitong saad saka inispray sakin ang perfume niya.. 

"Troy panlalaki naman yan ei!" singhal ni Trixie. Natatawa na lang ako sa kulit nilang tatlo.. 

"Ito dapat.. Hmmm ayan! Perfect.." saad ni Trixie na maspray sakin ang kanyang perfume. Sabay pa silang nag amuyan.. 

"Ang ganda mo na ate Klio tapos ang bango mo pa.. Alam mo kung magkasing edad lang tayo at hindi tayo magpinsan.., Naku niligawan na kita.." pagbibiro ng bunso. Sobrang kalog talaga ng magkakatid na to. Sila ang nagbibigay liwanag sa buhay kong madilim at kulay sa mundo kong walang dating. 

"Naku hindi ka nya magugustuhan at mauunahan pa kita Troy. Mas matanda ata ako sayo.." singhal naman ni Tofi. 

"Kayo.. kayo talaga! Tigilan nyu na nga si Ate Klio.. walang papasa sa inyo.. hahaha.." singit ni Trixie. Alam niya kasing sa babae lang ako nagkakagusto at since birth ay hindi pa ako napapasabak sa isang relasyon. Wala din naman kasi sa utak ko ang mga bagay na yun. Wala akong karapatang maging maligaya hanggat wala akong nararating sa buhay. 

Ang focus ko na lang talaga ngayon ay ang makatulong sa mga pinsan ko. Masuklian ko man lang yung pagmamahal na ibinibigay nila sakin sa kabila ng inis ni tiya Lingga.

30 mins bago ang interview ay nasa lugar na ako. Nakita ko ang makintab na nakaukit sa labas ng building.. Brixton Infinity Empire.  Natahimik ako at biglang may naalala. That's the surname of the first person who make my heart melt. 

Bumuntong hininga lang ako. It's been 10 years I think ng huli ko siyang makita. After that day we talk hindi na siya pumasok pa ng school. Perhaps lumipat siya.. Kahit sinong tao naman sa ginawa ko hindi malayong layuan ako. Nakaramdam ako ng kirot sa puso ko ng mga sandaling yun. Naalala ko ang araw na yun pati ang lugar, ang oras at higit sa lahat ang itsura niya. She was damn hurt which made me brittle.

Pumasok ako sa building at nagtanong muna sa receptionist kung may walk in interview nga ba sila at tumango naman ito. Ang ganda ng espayo ng loob. Halong tiles at kahoy ang paligid. Ang swerte naman ng may ari ng company na to. Naalala ko tuloy nung mayaman pa kami at nagpupunta ako ng office ni Dad. Grabe sinong mag aakala na ang isang Klio Krixton na tagapagmana ng Krixton Group of Companies ay maghihirap sa isang iglap lang. 

Nalulong si papa sa sugal kaya unti unti nawala sa amin ang lahat. Hindi lang ang kayamanan ang nawala sa'ken pero pati ang parents ko at matalik na kaibigan. I miss her so much. Walang araw na hindi siya naalis sa isip ko. Hinanap ko siya sa kanila pero hindi na sila ang nakatira sa bahay na yun. I tried contacting her pero nagpalit na siya ng number. Even in her social media accounts ay nakablock na ako. What do I expect after all that I said to her. It's unforgivable. It's worst. Damn worst...