Share
Chapter 38
NANLAKI ang mga mata ko nang marinig ang boses ni Onyx. Natataranta akong napalingon sa likuran ko. What is he doing here?!
"Rose? Ikaw si Rose?" tanong ni Mr. Coffee habang litong-litong palipat-lipat ang tingin sa amin ni Onyx. What the eff is happening?!
"Oo, siya si Rose. At ikaw, anong ginagawa mo rito't bakit mo kinakausap ang girlfriend ko?" si Onyx.
"Hindi siya si Rose. She's Alesia. Baka naman nagkakamali ka lang."
Napakagat ako ng labi habang palipat-lipat ng tingin sa kanilang dalawa. What am I going to do? Hindi ko na alam ang gagawin ko sa mga nangyayari. The eff! Think fast, Alesia! Ano ang dapat mong gawin ngayon?!
"Anong Alesia ang sinasabi mo? Siya si Rose, kasama ko siya sa mansion kanina at hindi ako pwedeng magkamali. That's my girlfriend. Baka naman ikaw ang nagkakamali." Medyo tumaas na ang tono ni Onyx kaya I became alerted. Don't fight, please.
"Siya nga si Alesia. May kinukuha siya
Related chapters
ROSE BEHIND THOSE LETTERS Chapter 39
NAGPILIT ako hanggang sa makawala ako sa pagkakabuhat ni Onyx. Kinuha ko ang dala-dala niyang kabiyak ng sapatos ko at saka iyon inihampas sa ulo niya. Serves you right, freak!I ran after than, faster than the speed of light. Hindi ko na rin talaga alam kung saan ako pupunta pero bahala na. Buhat ko na ang de-gulong kong maleta. Ibinaba ko iyon sa ground at saka ako hingal na hingal na umupo sa isang gutter doon.The sky is slowly turning darker. Napatingin ako sa watch ko. Alas singko na pala. This day is so exhausting! Ito ang adventure na hindi ko alam na mararanasan ko rito sa Philippines, I swear. Akala ko noon ay kailangan pang lumipas ng ilang araw o linggo para sa adventure pero isang araw pa lamang ay sobrang dami nang nangyari.Napatingin ako sa cellphone ko nang biglang tumunog iyon.One incoming call from Mom.I sighed and tapped the answer button. "Hello, Mom," walang gana kong sagot sa tawag na iyon.
ROSE BEHIND THOSE LETTERS Chapter 40
NAKARINIG ako ng hakbang ng mga paa. Dahan-dahan ang mga iyon at animo'y inihahakbang ng sapatos na may mataas na takong. Bumukas ang pinto sa bandang kanan ko dahilan para lumingon ako. Bahagya namang lumiwanag ang paligid nang bumukas iyon.Naningkit ang mga mata ko dahil sa pagkakasilaw sa nakabukas na pinto. My eyes went back to normal after that person who went inside the room closed the door again. Nang dumilim muli ang paligid ay saka lamang ako natauhan at napamasid sa kinaroroonan ko. Nasaan ba ako? Kahit ilang tingin ko sa paligid ko ay wala akong makuhang kahit anong clue kung nasaan ako.Ikinagulat ko naman nang may umilaw sa taas ng ulo ko. I looked up. Napatakip na naman ako sa mata nang masilaw. Will never do that again."Welcome home."Napakunot ang mga noo ko nang makarinig ng boses. Nagpalinga-linga ako pero hindi ko alam kung nasaan siya. Sinubukan kong kumilos pero ikinagulat ko nang maramdamang nakatali ang mga kamay ko. Pati ang bewa
ROSE BEHIND THOSE LETTERS Chapter 41
"B-BAKIT magkamukha tayo?!" I asked while staring at her face. Palapit siya nang palapit sa kinauupuan ko habang may ngising makikita sa bibig.She didn't talk. She didn't answer my question. Panay lamang ang lakad niya habang nakangisi.Nang makalapit siya nang husto sa akin ay hinawakan niya ang tigkabilang pisngi ko ng isa lamang niyang kamay. Nang bitawan niya ang mukha ko ay ikinagulat ko nang sampalin niya ako. Napalingon ako agad sa bandang kanan ko. "What the eff? Ano bang problema mo?! Pasalamat ka nakatali ako kundi bugbog-sarado ka sa akin!"She chuckled. Hilig na niya sigurong gawin iyon. Kanina pa siya panay chuckle, e. Muli niyang hinawakan ang mukha ko at saka pinakatitigan bawat anggulo. It's as if I was looking into a mirror. Magkamukhang-magkamukha kami. Hindi ko alam kung paanong nangyari iyon. And I want answers!Ipinagpipilitan niyang ako si Rose pero siya nga yata iyon! Now I understand kung bakit lagi nila akon
ROSE BEHIND THOSE LETTERS Chapter 42
NAILINGON ko sa kanan ang mukha ko nang sampalin na naman iyon ni Sheena. Napangiwi ako nang makaramdam ng hapdi sa gilid ng labi. May likidong dumaloy doon at nang tingnan ko ang pagpatak niyon sa sahig ay nanlaki ang mga mata ko nang makakita ng dugo.Nginig ang mga labing napatingin ako sa kaharap. I glanced at her nervously, her eyes were screaming resentment. Gustuhin ko mang magalit at sigawan siya ay nadadala ako ng takot sa hitsura niya. I am intelligent enough to restrain myself. Baka ikamatay ko pa ang pagpapairal ng emosyon ko.Napakagat labi na lamang ako habang pinapakiramdaman ang pagdaloy ng dugo sa baba ko. Ikinagulat ko naman nang hilahin ni Sheena ang buhok ko. Napangiwi ako at agad na napatingala. I looked at the ceiling. "S-Sheena, let go of me. P-please..."Napapikit naman ako nang may malamig na metal na dumaan sa leeg ko. I flinched after realizing what it was. That cold metal went up until my cheeks. Ilang beses akong na
ROSE BEHIND THOSE LETTERS Chapter 43
"THE two of you will pay for everything," mariin kong bulong. Sapat na ang lakas niyon para marinig ako ng kaharap ko. Hindi pa rin mawala ang masama kong pagkakatitig dito.Tinawanan lamang ako nito. "Anong kaya mong gawin ngayon? Wala kang kalaban-laban, Rose. Mamamatay kang hindi nalalaman ng mga tao ang tunay na mga nangyari. Papaniwalaan pa rin ng lahat na si Sheena si Rosanne Oliveros. Kami ng anak ko ang makikinabang sa mga yaman na para sa iyo talaga. Saklap 'no?""Totoo ang karma, Divine. Kung sa akin at sa ibang tao makakatakas kayo sa mga kasalanan niyo, pwes sa karma hindi."Ngumisi ito. "Basta ba ang kapalit ng karmang iyon ay ang pagkamatay mo, okay lang. Handa akong harapin ang karma ko basta mapapatay kita."Lumapit ito sa akin at saka mahigpit na hinawakan ng isang kamay ang tigkabilang pisngi ko. Nagkumawala ako sa pagkakahawak niya pero sinampal lang niya ako. My cheeks were already feeling numb. Ilang beses nang nasam
ROSE BEHIND THOSE LETTERS Chapter 44
NANG imulat ko ang mga mata ko ay ikinagulat ko nang mapagmasdan ang mga puno at halaman sa paligid. Taka akong nagpalibot-libot ng tingin at saka tumayo. Where am I? Nasaan na ang nasusunog na kwarto na kinaroroonan namin? At si Onyx...Tears escaped from my eyes as scenes flashed into my mind. Hindi ko siya nagawang iligtas. Napahagulgol ako habang bahagyang nakahawak sa dibdib. Napakabigat ng dibdib kong iyon at kailangan ko pang hilutin para mabawasan ang bahagyang sakit."Rose..." Boses iyon ng isang lalaki.Agad akong napalingon sa palagay ko'y pinanggalingan ng pamilyar na boses na iyon. Napaawang ang mga labi ko nang makilala kung sino ang lalaking bumanggit ng pangalan ko. Lalo pang tumulo ang mga luha sa aking mga mata. Tumakbo ako papunta sa kinaroroonan ng medyo may edad nang lalaki at umiiyak na niyakap iyon. "P-Papa!"Ginantihan nito ang yakap ko."P-Patay ka na po, 'di ba?" tanong ko matapos ang ilang segundong katahimikan.Ti
ROSE BEHIND THOSE LETTERS Chapter 45
NAGLAGLAG ako ng mga bulaklak sa bumababang kabaong ni Nanay. Inayos ko pa ang shades na suot at saka bumalik sa kaninang kinauupuan. Nang makabalik ay hinawakan ako sa balikat ni Onyx. Tumingin naman ako sa kaniya at ngumiti ng pilit.Kaunti lang ang dumalo sa libing ngayon ni Nanay. Ayon na rin iyon sa hiling ko. Gusto ko sana ay tahimik lang at talagang mga close lang ng pamilya namin ang makikita ko. Hindi ko rin kasi gusto pang makipag-usap kung kani-kanino ngayon."Ang sabi ng mga pulis ay nakasara daw ang pinto ng kwarto ni Tita Hyacinth. Naka-lock daw iyon kaya hindi nagkaroon ng pagkakataong makalabas si Tita. Sa bintana nila nakita ang katawan nito, mukhang nagpipilit na lumabas mula roon."Nagsipagtuluan ang mga luha ko nang marinig iyon mula kay Angelo. Lumapit sa akin si Jelay at pinisil pa ang kamay ko. Napatingin ako dito at saka nagpasalamat sa pagdalo. Mabuti na lamang at may mga tulad nila na handang damayan ako sa mga ganitong pagkakataon. Hin
ROSE BEHIND THOSE LETTERS Chapter 46
NAPATAKBO ako sa dalawang taong nakita ko sa pinto ng mansion nila Angelo. Hindi ko na napigilang mapahagulgol matapos silang makilala."Alesia, we miss you, anak." Hinaplos ni Mommy ang likod ko. Pati buhok at likod ng ulo ko ay hinagod niya saka niya ako binigyan ng halik sa tuktok ng ulo."We are happy you are safe. Please, lagi kang makinig sa amin. We only want what's best for you," si Daddy. Bumaling naman ako rito at agad na yumakap.Nagyakap kaming tatlo. Animo'y kami lang ang nandoon at hindi alintana na may mga nanonood sa amin, ang pamilya Francisco. Hinaplos nilang dalawa ang pisngi ko habang ako ay nagpipigil pa rin ng luha. "Na-miss ko po kayo.""Mas na-miss namin ang nag-iisa naming anak. We want to apologize for hiding the truth. Alam kong deserve mo na malaman ang lahat ng tungkol sa pagkatao pero kinain ako ng takot. I was so afraid that you'll leave us once na malaman mo ang totoo na hindi ka namin tunay na anak. Natatakot kaming ipaala
Latest chapter
- ROSE BEHIND THOSE LETTERS Chapter 50 [ Last Chapter ]
- ROSE BEHIND THOSE LETTERS Chapter 49
- ROSE BEHIND THOSE LETTERS Chapter 48
- ROSE BEHIND THOSE LETTERS Chapter 47
- ROSE BEHIND THOSE LETTERS Chapter 46
- ROSE BEHIND THOSE LETTERS Chapter 45
- ROSE BEHIND THOSE LETTERS Chapter 44
- ROSE BEHIND THOSE LETTERS Chapter 43
- ROSE BEHIND THOSE LETTERS Chapter 42
