Share

HIS RULES

Author: kkyrieehale
last update Last Updated: 2025-09-02 00:30:56

Nakarinig ako ng huni ng ibon, napamulat ako bahagya ng mata at tumama agad sakin ang sikat ng araw na sumisilip sa bintana ng kuwarto ko. Hindi ko alam kung anong oras o kung paano ako nakatulog kagabi, basta ang alam ko lang ay pagkatapos kong naligo ay dumeretsyo na ako sa kuwarto ko at umiyak ng umiyak.

Bumaba ako sa kama, suot ang silk white dress ko na lampas tuhod ang haba, bahagya kong pinusod ang mahaba at itim kong buhok. Humarap ako sa salamin, halata ang mugto ng mata ko, medyo namumula rin.

Kaya mo yan Elena! kaya mo ‘to

Nginitian ko ang sarili sa salamin, lumabas ako ng kuwarto at bumaba na papunta sa Dining Hall.

The scent of freshly brewed coffee filled the air, mixed with the buttery aroma of croissants and the rich, savory smell of bacon and eggs. Normally, ganitong amoy would’ve been comforting. Pero ngayon, habang nakaupo ako sa dulo ng mahaba at mala-royalty na dining table, it felt more like suffocation.

Sebastian Montlaire sat at the other end, relaxed, parang hari sa sariling trono. He was already dressed in a sharp suit, navy blue with a crisp white shirt, walang tie, pero the authority in him was undeniable. He didn’t need the extra effort. His presence screamed power.

I tried to focus sa tasa ng kape sa harap ko, not on the man casually slicing into his steak as if he hadn’t make me do something shity last night , as if he hadn’t whispered those words that kept me awake till dawn.

“You’re not eating.” His voice broke the silence. Commanding. Cold.

“I’m not hungry,” sagot ko, as calmly as I could.

Sumandal ito, tilting his head slightly, eyes narrowing. “You’ll need your strength, Elena. Don’t be stubborn.”

Strength? For what? Para tiisin lahat ng kalokohan niya? Para kayanin ang mga laro niya?

Pinilit kong ngumiti ng konti. “Don’t worry, Mr. Montlaire. I’ve survived worse things on an empty stomach.”

For the first time, he smirked, pero hindi iyon friendly. It was dangerous, sharp, like a predator amused by its prey’s attempt at defiance.

“Worse things?” Ibinaba niya ang tinidor a kutsara nito sa mesa. “I doubt it. You don’t know what ‘worse’ means yet.”

Mahigpit akong napahawak sa tasa ng kape na hawak ko. “And you think you’re the one who’ll show me?”

“Not think,” he corrected smoothly. “I just... know.”

For a moment, tahimik lang kami. The ticking of the clock sa gilid ng dining hall was the only sound, and every second felt like a countdown to something I wasn’t ready for.

I lifted my chin, finally meeting his gaze across the table. “You don’t scare me.”

A slow, dangerous smile spread on his lips. “You should.” sagot nito, kalmado lang pangi-ngisi tila alam niya sa sarili na mananalo siya debate naming dalawa.

Tuloy-tuloy ang tension. The way he spoke, the way he moved, it was all deliberate. He wanted control. He wanted to see me falter. Pero hindi ko siya bibigyan ng satisfaction.

Kahit na ang buong katawan ko was screaming the opposite, kahit na ramdam ko yung kaba sa dibdib ko, I forced myself to lift the fork and take a small bite of toast, calmly, as if I wasn’t breaking inside.

“You’ll learn,” Sebastian finally said, his voice low, almost a whisper but carrying through the whole hall. “This house has rules. My rules. And by the time I’m done with you, Elena Perez… you won’t just follow them. You’ll crave them.”

I froze.

Muling nanahimik ang buong silid, tanging kaluskos ng kubyertos at pinggan ang maririnig. Ngunit ilang sandali pa, may isang server ang nadulas at nahulog ang baso sa malayong sulok ng hall.

Malakas ang ginawang ingay mula sa pagkabasag kaya naman napapitlag ako, Pero si Sebastian, hindi man lang kumurap. instead, he put down his fork and knife, tinignan niya ang server na nadulas kanina lang, nanginginig ang babae dahil sa matalim na tingin ni Sebastian.

“Five minutes.”

Nanlumo ang babae, paulit-ulit na yumuyuko. “I-I’m sorry, sir! It won’t happen again...”

“Five. Minutes.” ulit ni Sebastian, mababa at walang-awa ang maririnig sa boses niya.

Kumunot ang noo ko. “For what?” Hindi ko napigilang itanong.

Mabilis na bumaling ang mga mata niya sa akin, matatalim, para bang sa bawat tingin nya ay sinasaksak ka na nya. “Punishment.”

Parang biglang sumikip ang dibdib ko. “It was just a glass.” saad ko, pigil ang pagtaas ng boses.

Bahagyang yumuko siya pasulong, nakasandal ang siko sa mesa, at masama ang titig sa akin. “Weakness is unacceptable here. One mistake leads to another, and then everything collapses. I don’t tolerate collapse.”

Halos mawalan ng dugo sa mukha ang kawawang babae habang papalapit ang dalawang guwardiya. Natuyo ang lalamunan ko. Hindi lang ito kayabangan, ito’y kalupitan. Tao pa ba siya?

“Stop it,” mahina kong bulong.

Tumaas ang kilay niya. “And why would I?”

“Because you’ve proven your point.”

Mabagal na ngumiti siya, malamig at sa ngiti niyang iyon ay manlalamig ang buo mong katawan. “You think I’m proving something to her?” Bumagsak muli ang titig niya sa akin, lalong dumilim ang boses. “No, Elena. I’m proving something to you.”

Parang may kung anong lamig ang dumaloy sa batok ko, napalunok ako ng ilang ulit, at pinipigilan ang pamumuo ng luha sa mata ko.

Gusto kong sumigaw, lumaban, ibato sa kanya ang baso sa harap ko, pero hindi ko magawa. Dahil alam ko, alam kong hindi siya marunong mag-biro.

Kaya niyang sirain ang sinuman, kahit ano, basta’t masiguro niya na dapat alam ko kung sino ang masusunod sa lugar na ito.

Humugot ako ng hininga at umupo nang mas tuwid, pilit pinatitibay ang boses ko. “You don’t scare me.”

Mabagal na kurba ng ngiti ang gumuhit sa kanyang labi. “You should.”

Nag-umigting ang katahimikan, mabigat at nakakasakal, bago muling kinuha ni Sebastian ang kanyang kubyertos at nagpatuloy sa pagkain na para bang walang nangyari.

Pero ako, wala nang gana. After what he did to that woman, nakuha niya pa talagang kumain?

Natapos si Sebastian sa pagkain, pinunasan ang labi gamit ang linen napkin, at tumayo. Tahimik lang ang lahat, wala kang maririnig na kahit anong ingay, o kahit kaluskos man lang. Nakakabingi ang katahimikang dala ng presensya niya.

Bago siya tuluyang lumabas, lumingon pa siya sa akin, at binitiwan ang mga salitang dumiretso sa kalamnan ko.

“Uulitin ko.. This house has rules. My rules. And by the time I’m done with you, Elena… you won’t just follow them. You’ll crave them. Remember that.”

Hindi ko alam kung may mas ibang ibig sibihin iyon, pero kung ang iniisip ko man ang tinutukoy niya? i don’t want that my own body will betray me someday.

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • RUTHLESS BILLIONAIRE'S DEAL FOR DESIRE (SSPG)   New Life

    Mainit ang hapon sa Balabac. Yung tipong kahit anong gawin mo, ramdam mo ang lagkit ng hangin na humahaplos sa balat, pero kasabay noon ay andoon din yung presensya ng dagat na nagbibigay ng kakaibang gaan sa dibdib. Nasa balkonahe ako ng paupahan ni Aling Merly, nakaupo sa lumang kahoy na upuan, hawak ang isang baso ng malamig na buko juice na binili ko lang kanina. Habang nakatingin ako sa dagat na nasa di kalayuan, hindi ko mapigilang isipin kung paano na ba talaga ang magiging buhay ko dito. Lumipas na ang ilang araw mula nang dumating ako, at kahit papaano, nagsisimula na akong masanay sa bagong paligid. Ang mga tunog ng alon, ang sigaw ng mga batang naglalaro sa daan at tabing dagat, at ang tawanan ng mga kapitbahay tuwing hapon, parang unti-unti nang pumapasok sa sistema ko. Hindi na ako kasing kaba kagaya noong unang araw ko rito. Pero isang bagay ang malinaw sakin ngayon, hindi ako pwedeng manatili na ganito lang. May pera nga ako rito na nakakatulong para makadagdag sa pan

  • RUTHLESS BILLIONAIRE'S DEAL FOR DESIRE (SSPG)   Peaceful

    Elena’s POV Umaga pa lang, naririnig ko na ang mga tilaok ng manok at tawanan ng mga bata sa labas. Para akong nasa ibang mundo, malayo sa marangyang Casa Montlaire, at higit sa lahat, malayo kay Sebastian. Maaga pa lang nang bumangon ako sa maliit na kwarto sa paupahan ni Aling Merly. Bumukas ako ng bintana at ninamnam ang sariwang hangin at damang-dama ang kalayaan. Sa wakas, wala na si Sebastian. Walang nakatingin, walang nagbabantay. Malaya na ako, hawak ang sarili kong mundo, ang kapalaran ko at ng anak ko. “Elena, gising ka na ba, hija?” tawag ni Aling Merly mula sa labas ng kwarto. “Opo, Aling Merly, gising na po ako.” sagot ko. Paglabs ko ay sinalubong ako ng ngiti ni Aling Merly sa may munting sala. May dala siyang basket na puno ng sariwang gulay. “Halika, samahan mo ako sa daungan. Mamili tayo ng sariwang isda para sa tanghalian, at para makita mo rin ang daungan. Masaya dun, hija.” Nakangiting aya ito sakin. “Talaga po? saglit lang ho at kukunin ko lang ang wallet

  • RUTHLESS BILLIONAIRE'S DEAL FOR DESIRE (SSPG)   Hiding

    ELENA’S POV. Pagkababa ko sa pier, ramdam ko pa rin ang bilis ng tibok ng puso ko. Parang bawat hakbang, may sumusunod sakin, o ganito lang talaga ang pakiramdam kapag may tinatakasan, pag may tinataguan. Ilang beses kong kinapa yung maliit na bag na dala ko na binili ko malapit sa pier sa maynila, ito na lang ang meron ako, laman nito ang mga pera ko at tatlong pares ng damit na binili ko rin kasabay ng bag. Sumasabay lang ako sa mga taong kasabayan king maglakad, iniisip kung saang parte slng palawan ako magtatago. Alam kong ipapahanap ako ni Sebastian, at alam kong madali niya akong mahahanap kung hindi ko pag iisipan ng mabuti kung saan ako magtatago. Hindi ko kabisado ang lugar, pero kailangan kong maging matatag, kailangan kong makipagsalamuha, kailangan. Habang palinga linga ako, ay may narinig akong sumisigaw, pa Bataraza raw, bago lang sa pandinig ko, kaya naman lumapit ako roon at agad na nagtanong. “Kuya, saan ho ang Bataraza? malayo po ba sa mga bayan bayan ‘yo

  • RUTHLESS BILLIONAIRE'S DEAL FOR DESIRE (SSPG)   The Search

    Sebastian's POV Nawawalan na ako ng pag-asa, hindi ko na alam kung saan ko hahanapin si Elena. Walang makapagsabi kung nakasakay ba siya ng barko, o nililito niya lang ako, dahil alam niyang hahanapin ko siya. I know her, she's smart enough para gumawa ng mga bagay na talagang planado at pinagisipan ng mabuti. Hindi siya makakasurvive ng ilang buwan sa Casa kung hindi siya tuso. Naglakad ako palabas ng office, ninamnam ang lamig ng hangin mula sa port. Tumayo ako roon, nakapikit, at sa dibdib ko ay nag-igting ang isang bagay na hindi ko inaasahan, hindi lang ako basta galit, takot rin ako.. takot na baka hindi na siya bumalik.. “Get the private plane" utos ko sa isa sa tauhan ko, Pilit kong pinapakalma ang sarili, kalma na hindi mahahalata ng mga tao ko na.. na natatakot ako ngayon na baka hindi ko na makita si Elena. “Sa palawan tayo.. i want you all group by team, bawat team sa isang isla, lahat ng pwedeng daungan ng barko na iyon.. gusto ko bantayan nyo!” utos ko, puno ng o

  • RUTHLESS BILLIONAIRE'S DEAL FOR DESIRE (SSPG)   Sebastian's Rage

    Sebastian’s POV) Tahimik ang buong Casa nang makarating ako. Mukhang hindi pa nakakauwi sila Elena, kampante ako dahil alam ko namang kasama si Nay Anda at sila Sarmiento. Dumeretsyo agad ako sa study, agad akong nagbukas ng alak at nagsalin sa baso na naroon. Hindi ko maipaliwanag ang pakiramdam ko, kanina pa may gumugulo sa isip ko... sa dibdib ko, parang may iba, parang may mangyayaring hindi maganda.. Nilapag ko ang baso ng alak ng marinig ko ang boses ni Nay Anda mula sa labas Madalas kong sukatin ang mga tao sa paligid ko, lalo na si Elena. Hindi siya madaling basahin, pero nitong mga nakaraang linggo, nag iba siya, ang laki ng naging pagbabago niya.. Sa una labis akong natutuwa, dahil napapaikot ko na siya sa kamay ko pero.. habang tumatagal nakakaramdam ako ng kaba.. I know... she's up to do something. Dali dali na akong lumabas, pero paglabas ko si Nay Anda lang ang nakita ko, kasama ang ibang maids. Pero balot na balot si nay Anda ng makapal na jacket. “Where

  • RUTHLESS BILLIONAIRE'S DEAL FOR DESIRE (SSPG)   ESCAPED

    Nagising ako dahil sa katok mula sa pinto ng kuwarto ko, nang tumayo ako ay papungay pungay pa ako habang naglalakad at pagbukas ko ng pinto ay bumungad sakin si Nay Anda. “N-nay Anda? ang aga nyo po?” tanong ko. “Ngayon na ang tamang oras hija” bulong niya. Napakunot ako ng noo... anong ibig niyang sabih-- alam niya ang plano ko? “Wag ka na magtanong.. alam ko lahat.. Narinig ko na may out of town meeting si Sir Sebastian.. ngayon na ang pagkakataon mo para makatakas.. mamaya, pagtapos ng agahan, magpaalam ka kay Sebastian na may kailangan kang bilhin sa mall...” litanya niya. “P-pero Nay Anda ayaw ko kayong madamay” saad ko pa. “Wag kang mag alala hija.. may plano ako, sa ngayon gawin mo ang sinabi ko.” saad pa niya, hinawakan niya pa ang kamay ko at may pasimpleng pinasakmal sakin, tinapik niya pa ito ng ilang beses, tsaka na siya naglakad palayo. Naiwan akong tulala sa kuwarto, nag iisip, ki

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status