Nakasampay ang mga binti ni Zein sa headboard ng kaniyang kama nang pumasok si Yvette sa kaniyang silid. Kanina pa siyang nakapikit subalit gising na gising pa ang diwa niya. Malapit nang mag-twelve pero gising pa silang magkaibigan. Ilang sandali pa ay naramdaman niya ang paglubog ng higaan niya.“Bengut, turn off the lights,” tamad na tamad niyang utos rito.“Later.” Naramdaman niya ang pagkilos nito. Naimulat niya ang kaniyang mga mata nang may dumamping malamig na bagay sa kaniyang pisngi.“What’s that?” kunot-noong tanong ni Zein sa kaibigan.Umirap si Yvette at itinapat ang isang plastic sa mukha niya. “Duh? Facial cream para sa’yo at para sa akin. Ang pangit mo na kasi. Ayoko ng best friend na pangit.”Ginantihan niya rin ito ng irap bago muling pumikit. Hinayaan niya na lang ang dalaga na lagyan siya ng headband. Guminhawa ang pakiramdam niya nang pahiran nito ng cream ang kaniyang mukha.“You look stress, Agiw?”Mahinang tumawa si Zein. “Stress pa ako sa lagay na ito? Wala ng
“I’ll just go downstairs. I’ll just get the first aid kit and close the gate. Change your clothes… first.” Tinanggap agad ni Amos ang inabot na mga damit ni Zein. Nasa guest room siya ng bahay ng dalaga dahil ayaw niyang umuwi. Napilitan tuloy itong patulugin siya sa silid na iyon. “Thank you…”Marahan itong tumango. Pareho lang silang nakatayo sa loob. Dumako ang kaniyang mga mata sa pang-ibabang labi nitong may sugat. Hahawakan niya sana iyon ngunit maagap na lumayo ang dalaga. Dahan-dahan niyang ibinaba ang kamay at umiwas ng tingin. Parang may sumakal sa puso niya sa kilos na iyon ng dalaga. Narinig ni Amos kanina ang mga gusto niyang marinig sa dalaga ngunit hindi niya alam kung bakit ilag pa rin sa kaniya si Zein. Kung puwede niya lang na ikulong ito sa mga bisig niya nang mas matagal pa ay ginawa niya na sana. Parang sa halip na magkaintindihan, mas lalo silang nagkalabuan. Gumawa ng pader ang babae sa pagitan nilang dalawa at ayaw niya iyon. Alam niyang labis ang sakit na di
Warning: Mature ContentHindi na alam ni Zein kung saan napunta ang isip niya nang halikan siya nang mapusok ni Amos. Ang tangi niya lang nagawa ay gantihan ang mga halik nito. Ramdam na ramdam niya ang init ng katawan ng binatang nakapatong sa kaniya. “Amos…”Inungol ni Zein ang pangalan ng binata nang magsimula itong umindayog sa ibabaw niya. Magkadikit na magkadikit ang mga ibabang bahagi ng katawan nila. Kahit may mga damit pa, para siyang napapaso sa bawat haplos nito sa panga, leeg at dibdib niya. Para siyang mababaliw sa mga halik nito. Suminghap si Zein nang bumaba ang kamay ni Amos sa padyama niya. Umawang ang bibig niya nang mabilis na ipinasok ng lalaki ang kamay nito sa loob ng panty niya. Wala pa man ginagawa ang mga daliri nito sa kaniya, mabilis na agad ang paghinga niya dahil sa sensasiyong dulot niyon sa kaniya.Tumitig sa kaniya si Amos na puno ng pagnanasa. Hinaplos nito ang buhok niya at mariin ulit siyang hinalikan. Buong-puso niya namang ginantihan iyon. Gusto
“Kuya Nelson, ano po ba talagang nangyari kay Amos?”Tinanong agad ni Zein si Kuya Nelson pagkasakay pa lang niya sa driver’s seat ng sasakyan. Kasalukuyan siyang nakaupong mag-isa sa back seat. Tatlong araw na siyang sundo’t hatid ng driver ni Amos mula sa trabaho dahil may sakit ang kaniyang nobyo. Kung tutuusin, kaya niya naman ang kaniyang sarili dahil may sasakyan siya pero ayaw pumayag ng binatang hindi siya ihatid at sunduin ni Kuya Nelson habang may sakit ito.Tuwing tinatawagan ni Zein si Amos ay tinatanong naman niya ang binata kung ano ba talagang sakit nito subalit ang lagi lamang nitong sinabi sa kaniya ay huwag na siyang mag-alala. Gusto niya itong puntahan sa bahay nito sa Gamski street ngunit lagi na lang itong may dahilan kaya lumakas ang hinala niya. May tinatago ang binata sa kaniya. Ayaw niya sa nararamdaman niya. Masyado na siyang nag-aalala. Kinamot ni Kuya Nelson ang ulo at bahagyang lumingon sa kaniya. “Hindi ko po puwedeng sabihin sa inyo. Kabilin-bilinan ni
Nagpunas muna ng kamay si Amos bago lumabas ng kitchen. Nadaanan niya ang secretary niya at binalita nitong dumating na ang package na hinintay niyang ipinadala ng mismong jewelry shop kung saan suki ang kaniyang mommy. Pumunta siya sa kaniyang opisina ng may ngiti sa mga labi. Ibinato niya sa couch ang basahang hawak. Hindi siya nag-abalang magpalit muna ng damit at tinungo agad ang desk niya kung saan nakapatong ang maliit na kahon. Binuksan niya agad iyon at mas lumawak ang kaniyang ngiti nang makita ang mas maliit na pulang kahon.“I can’t wait to see you wearing this,” usal ni Amos sa kaniyang sarili. Binuksan ni Amos iyon at kinuha ang singsing mula roon. Isa iyong diamond ring. Wala siyang alam sa mga alahas kaya isinama niya ang mommy niya sa pamimili ng nababagay na singsing para sa nobya. Gaya ng inasahan ni Amos, tuwang-tuwa ito. Inistorbo pa nito ang kaniyang amang busy sa trabaho at hindi pumayag na hindi sila samahan sa jewelry shop. Animo’y ikakasal na siya sa araw na
Inilabas ni Zein ang kaniyang kamay mula sa bukas na bintana ng sasakyan ni Amos. Nabawasan ang bigat na naramdaman niya nang tumama sa kaniyang mukha at kamay ang hangin. Napangiti siya at napapikit.Papunta sila sa bahay-bakasyunan na pag-aari ng binata sa Mabini, Batangas. Wala silang dalang mga damit. Tanging pagkain lang na niluto niya ang dala nila. Akala niya ay sa bahay na lang sila mananatili o kaya ay dadalhin lang siya ng nobyo sa isang park.“Your beauty is incomparable, Zein.” Lumingon si Zein kay Amos at parang tinunaw ang puso niya nang makita ang ngiti nito. Naka-shades ito pero alam niyang puno ng emosyon ang mga mata nito.“Kanina mo pa ’yang sinasabi.” Ipinasok niyang muli ang kamay at sumandal.“I’m just stating the fact. My girlfriend is beyond gorgeous.” Inabot nito ang kamay niya at marahang hinaplos ang mga daliri habang diretso ang tingin sa daan. Hindi niya maalis ang tingin sa binata lalo nang dalhin nito sa mga labi ang kaniyang kamay at ginawaran iyon ng
Patuloy lang sa pag-inom ng red wine si Amos habang pumapalakpak ang mga bisita bilang pagbati sa bagong kasal. Nasa reception siya ng pinsan niyang si Alliah na kinasal kay Justin. Katulad noon, mapait pa rin siyang napangiti subalit hindi dahil bitter na naman siya sa bride at groom kundi dahil sa puso niyang winasak ni Zein halos apat na taon na ang nakararaan. Gusto lang naman ni Amos bumuo ng isang masayang pamilya katulad ng ibang tao pero dalawang beses na iyong pinagkait sa kaniya. Kung kailan sigurado na siya kay Zein, saka naman ito umalis. Pagkatapos ng proposal niyang hindi tinanggap ng dalaga, hindi muna siya umuwi ng Maynila. Nanatili siya sa kaniyang rest house sa Batangas para indahin ang lahat ng sakit. Gusto niya munang mapag-isa noong mga panahong iyon dahil hindi niya alam kung paanong aayusin ang puso niyang dinurog ng dalaga. Gusto niyang habulin ito ngunit masyado siyang nasaktan at baka kung ano pang magawa niya. Baka hindi niya mapigilang magmakaawa muli r
Nagising ang diwa ni Zein sa ringtone ng kaniyang cellphone. Nakapikit ang mga matang kinapa niya iyon sa side table. Napapalatak na lang siya nang makitang alas dos pa lang ng umaga at ang pangalan ni Lester ang nasa screen. “Ano bang sasabihin ng lalaking ito?” bulong niya sa sarili. “Mommy?” Lumingon si Zein sa tatlong taong gulang niyang anak na si Pita. Kinusot nito ang mga mata at bumangon para yumakap sa baywang niya. Hinaplos niya naman ang buhok nito. “Sleep ka ulit, Pita. Maaga pa.” Sinagot niya ang tawag at tinapat sa tainga niya. “Zein!” Nailayo niya sa tainga niya ang cellphone dahil sa lakas ng boses ng kaibigan. “Sira ang ulo mo! Hindi mo ako kailangang sigawan, Lester.” pasigaw niyang reklamo. “Pardon me but you should know this, Zein.” Ginulo ni Zein ang buhok niya at dumapa. “I’m worn out. Hindi ba puwedeng bukas na lang?” “Hindi puwede. Nakasalalay ang love life ko kay doktora kapag hindi ka pumunta rito. Your man is here. Ayaw niyang magpaasikaso sa akin