SMUT | GXG | R18+| GARCIA SERIES V | LOVING THE PAST FINALE🔞 𝗪𝗔𝗥𝗡𝗜𝗡𝗚 ¦ 𝗺𝗮𝘁𝘂𝗿𝗲𝗱 𝗰𝗼𝗻𝘁𝗲𝗻𝘁; this explicit and sensitive content does not allow young audiences, especially minors & people who are uncomfortable of reading a chronicle of literature to which gives demonstration to an unequivocal art of sexual masterpiece. ________________________________________Dama ko ang hapdi ng aking mata habang iminumulat ko ito. Bukod doon ay dama ko rin ang sakit sa aking kamay. Nang makamulat ako ng tuluyan ay hinintay kong luminaw ang aking paningin upang makita ang paligid kong napakatahimik. Nang sa wakas ay maayos na ang aking paningin, ay inilinga-linga ko ang aking mata sa maluwag na silid. Walang ibang narito kung hindi ako. Mabilis kong sinubukan alisin ang nakataling lubid sa kamay ko. Pilit ko rin inaalala ang huling pangyayari bago ako mapunta rito. Ranya. Napatingin ako sa pintuan ng silid nang bigla itong bumukas. Iniluwa nun ang isang pamilyar na mukha ng lal
Abala ako sa paghahanap nang nahulog kong hikaw sa sahig ng kwarto ni Ran nang mahagip ng aking mata ang kulay puting box sa ilalim ng kanyang kama. Halatang matagal na itong naroon dahil sa kaunting alikabok na nakabalot dito. Dahil sa labis na kyuryusidad ay walang alinlangan kung kinuha ito. Nilingon ko pa ang pintuan ng silid na nakaawang ng bahagya upang siguraduhing wala si Ran o kaya naman ay si Althea. Nang masiguradong wala sila ay muli kong itinuon ang aking atensyon sa box. Pinagpagan ko rin ito bago tuluyang buksan. Alam kong mali ang mangialam sa gamit ng iba ngunit may kung anong nag-uudyok sa akin na may makikita ako sa loob ng box na ito. Ilang litrato at dyaryo ang bumungad sa akin nang mabuksan ko ang box. Una kong hinawakan ang litrato ng isang gwapong lalake. Tinitigan ko itong mabuti. Parang nakita ko na ang lalaking ito. Sa news? Sa TV? Or somewhere. Sinunod kung tinignan ang medyo lumang litrato. Isang lalake at isang batang babae. Kung hindi ako nagkakamali a
Puno ng pagtataka kong tinignan si Althea sa kinauupuan nito dahil kanina pa ito nakatitig sa akin. Simula nang dumating kami rito sa cafe ay hindi na nito ibinaling sa iba ang kaniyang mata.Dahan-dahan kong kinapa ang aking mukha upang malaman kung may dumi ba ito. Nang wala akong makapa ay bumuntong hininga ako saka sumimsim sa kapeng nasa harap ko. "Bakit ganiyan ka makatingin?" Usisa ko habang inilalapag ang hawak kong kape. Tumaas lamang ang isang kilay nito na lalo kong ipinagtaka. "What?" "Kayo na ulit?" Ilang beses akong napakurap sa naging tanong nito. Pagkabitaw palang niya ng mga salitang iyun ay alam ko na kung ano ang tinutukoy niya."Ha? Sino?" Pagkukunwari ko. Nagpakawala ito ng mahinang pagtawa na ikinaiwas ko ng tingin."Ni Tita, ng stepmom ko." Napabalik ang tingin ko sa kaniya ngunit hindi ko nagawang sumagot dito. "Huwag kang mag-aalala, okay lang naman sa akin. Isa pa, alam ko ang tungkol sa inyo. Alam kong mahal ka niya.." "How?" Puno ng kyuryusidad kong tano
Lakad takbo kong hinabol si Althea nang makitang papalabas na ito ng University. Habol-habol ang hiningang tinatawag ng paulit-ulit ang pangalan nito. "Althea.." Saka lamang ako huminto sa pagtakbo at pagtawag sa kaniya nang sa wakas ay tumigil ito sa paglalakad at lumingon sa akin. Mukhang ngayon niya lang napagtanto na hinahabol ko siya. Napahawak ako sa aking dibdib nang makatayo ako sa harap niya. "Pwedeng ano.. pwedeng sumama sa bahay niyo?" Sambit ko na mukhang ikinagulat niya. Ito ang unang pagkakataon na magsasabi ako ng ganito. Alam na alam ni Althea na hindi ako mahilig sumama sa bahay o pumunta sa ibang bahay. "Wala kasi si Claw. May seminar siya sa Makati."Laking pasasalamat ko nang tumango-tango siya, mukhang kumagat sa palusot ko. Well, totoo namang nasa Makati si Claw ngayon. "Sige, tara.. naghihintay si Tita roon, ayun oh." Agad bumilis ang pintig ng puso ko nang makita ang itinuturo niya. Isang itim na kotse na alam kong pagmamay-ari ni Ranya. Ilang beses ko na ito
"Nicole, stop bothering me.." Galit kong usal kay Nicole na kanina pa nakasunod sa akin. Hindi ko maintindihan kung bakit siya laging nakabuntot sa akin gayong kasintahan niya ang kapatid ko, ang kakambal ko. "Gusto ko lang naman malaman kung saan ka pumupunta tuwing tanghali.." Mahinahon nitong wika. Huminto ako sa paglalakad saka nakangising humarap sa kaniya. "Ano bang pakialam mo kung saan ako pumupunta?" Madiin kong wika. "Sa pagkakatanda ko, girlfriend ka lang ng kapatid ko. Kaya kung may concern ka rito, siya 'yun.. unless hindi mo talaga siya—" Huminto ako sa pagsasalita nang makita ang pagkabahala sa mukha niya. Lumalim ang pagkakatitig ko sa kaniya dahil sa naging reaksyon niya sa sasabihin ko kahit hindi pa man ito tapos. "Don't tell me, hindi mo siya—" "I— love her.." Nauutal nitong wika. "Sabi mo nga girlfriend niya ako.. so concern na rin dapat ako sa'yo. Gusto.. gusto ko lang malaman kung saan ka pumupunta, para kung sakaling hanapin ka ni Claw, hindi na siya mag-aal
The more you hate, the more you love. At kapag nagmamahal ka; kapag nagmahal ka, the more chance na masasaktan— na masaktan ka. Dahil kalakip ng salitang pagmamahal ang sakit. Worth it bang magmahal, kahit na ang maaaring maging kapalit nito ay kalungkutan? Handa ka bang masaktan para sa salitang pagmamahal?Bumuga ako ng isang malalim na paghinga kasabay nang pagdampot ko sa remote ng TV. Inihinto ko ang movie na aking napiling panuorin sa araw na ito. Sabado ngayon at wala akong ibang gagawin bukod sa magpahinga at ihanda ang sarili para sa pupuntahan naming talkshow mamayang gabi ng mga ka-banda ko. Inimbitahan kami rito para sa isang exclusive interview patungkol sa pag-ingay lalo ng aming pangalan sa industriyang ito. Bukod doon ay ilalabas at ipopromote din namin ang aming bagong kanta, ang kauna-unahang kanta na kami mismo ang gumawa. Isinandal ko ang aking ulo sa headboard ng kama saka maingat na ipinikit ang aking mata. Akala ko ay maipapahinga ko ang isip, katawan at pus