Love me hater

Nakasimangot akong nakaupo sa harap ng piano habang pinaglalaruan ang keyboard nito. Hindi ko maintindihan ang aking sarili, ang nararamdaman ko. Buong linggo na akong hindi nakakapagpokus sa pagkanta o sa kahit na anong ginagawa ko.

Hindi ko alam kung anong mali sa akin. Ang bigat-bigat ng pakiramdam ko. Wala naman akong kahit na anong sakit, ngunit wala akong ganang kumilos o sa kahit na anong bagay na gagawin o nais kong gawin.

Nagsimula lang naman ang werdong pakiramdam na ito no’ng gabi ng gig namin, no’ng gabing umalis si Wren sa kinatatayuan niya, no’ng gabing tumalikod siya paalis sa kalagitnaan ng pagkanta ko.

Sa pagkakataong iyun ay para akong nawalan ng enerhiya sa katawan, para akong nanghina. Pakiramdam ko ay nawalan ng tono ang gitara ko, tila naglaho ang lahat ng nota at hindi ko na magawang intindihin ang lyrics ng kanta.

Bumuntong hininga ako saka tumingin sa may pintuan nang may kumatok dito. Marahil ay sina Ash na ito, dahil may schedule kami ng practice ngayon.