Chapter 14

Humihikbing bumuhat ako sa kama. Paika-ika akong gumalaw habang isa-isang pinupulot ang aking saplot at isinusuot. Tinungo ko ang nakapinid na pinto. Pero bago ako lumabas ay nilingon ko ang kama. Bukod sa matinding kirot na nagmumula sa kaselanan ko, ang pulang mantsang naiwan sa ibabaw ng sapin ay pruweba na wala na ang pinakaiingatan kong puri. Humigop ako ng hangin bago tuluyang lumabas ng silid. Makakalimutan ko rin ang gabing 'to. I should not make this as a big deal. I wiped my tears off and put my expressionless face on.

Iniabot sa akin ni Madam Zorayda ay isang puting sobre pagbalik ko ng dressing room. Wala siyang salita pero ang mga mata niya ay puno ng pangkukutya habang nakatingin sa akin. Pumasok ako ng banyo. Ramdam ko ang panlalagkit kaya minabuti kong hugasan ang sarili. Napapangiwi pa ako sa sakit. Matapos ay nagpalit ako ng damit at nagpasyang bumalik na ng ospital.

Wala pa ring malay at may oxygen mask na nakaratay sa kanyang hospital si Agatha. Sa tabi niy