Chapter 18: I don't know.

Chapter 18: I don't know. 

I am now officially in a relationship. I was literally screaming when I went home and directly went to my bedroom just to scream. 

"Aahhhhh----" nagtatalon pa ako habang naghihiyaw. Shocks, I am now a woman. Taray pag may jowabells ganyan talaga. Napahinto ako sa pagtalon talon ng may maisip ako bigla. Shet, wala talagang update sa akin si Kevin. Like, nakakapanibago. 

I opened my phone just to see if he left a message or anything to me. But I don't see anything. 

"Bakit kaya?" Hindi na ako nakatiis at agad ko ng tinawagan siya kahit na hindi ko alam kung bakit ang cold niya. 

Pinapakinggan ko lang ang pag ring ng phone ko, hanggang sa 'sorry number you have dial is disconnected'. 

Tinawagan ko pa siya ng mga dalawang beses pero ganun pa rin naman ang sumasagot. 

Nakakawala siya ng mood. Sabagay lunes na naman bukas kaya makikita ko na siya iko-confront ko siya bukas. Dami niyang ganap isa pa din siyang desisyon sa buhay ei, parang yung boyfriend ko. My gosh, boyfriend talaga. "Aaahhh--" muli na naman akong napasigaw dahil sa naisip ko na may boyfriend na  ako. 

Kinabahan ako bigla dahil hindi ko nga pala nasasabi kay Mama. 

Agad akong bumaba at hinanap si Mama. Pero wala akong nakita mukhang nakina Tito Ed, na naman yun. I sighed, I know my Mom wants to experience how to fall in love once again but I feel a little bit jealous of her new found love. 

Bumalik na lang ako sa kwarto ko para matulog na lang. 

---

Maaga ako nagising ngayon dahil sasabak ako sa giyera kay Kevin kailangan ko siya makausap at kung bakit siya nagkakaganon. 

Since maaga nga ako nagising I didn't expect Rage to come to our house this early in the morning. 

"Bakit ka anjan?" I asked him when I got out of the house. He is standing beside his car literally waiting for me. 

"Why? You're now my girl, I think we should come to university together often." He said, after that he held my hand and kissed the top of it. I smile because of that, gosh ganun ba talaga pag may jowa na. 

"Oh, right what is our endearment?" He asked. Napaisip ako ano nga ba magandang endearment? 

"Ano ba maganda?" I asked, thinking. 

"Ikaw." He whispers then kisses my forehead. Kagulat naman ang lakas magpakilig nito o baka dahil actor siya kaya ganito siya sa akin. Alam niya kung paano umarte. 

"Ikaw grabe ka." I said blushing. 

"Let's go. Pag usapan na lang natin while we're on our way to the university." He opens the door of his car to let me in. 

---

Pagdating namin ng university naghiwalay muna kami ni Rage magkaiba kasi kami ng blocks, magkaklase lang kami kapag time na ni Mr. No. 

Agad kong hinanap si Kevin at pumunta ako ng department nila. 

Kung sino-sino na ang nakasalubong kong mga naka-uniform na pang engineer hindi ko pa rin siya nakasalubong man lang. 

Naglalakad lakad pa ako dito sa department nila para makita si Kevin. Wala akong nasagap na anino niya. 

"Boss, diba yun ang jowa mo."  Narinig kong sabi ng isang lalaki agad naman akong lumingon at nakita si Rage. Umayos ako ng tayo at lumapit sa kanya. 

"Sunod na lang ako sa room." Tinapik niya ang dalawang lalaking kasama pamilyar sa akin ang dalawang iyon. 

"Bakit? Ano meron?" Tanong niya, shocks walang ganda? 

"Gusto ko lang tanungin bakit wala kang paramdam this past few days?" Damn, it takes courage to ask that. 

"Bakit? Ei diba nga may boyfriend ka na. Bakit mo pa kailangan pumunta rito para magtanong ng ganyan?" Paano niya nalaman? I don't know what to say to be exact. 

"Bakit Lexia? In denial ka ba? Andito ka kasi gusto mong itanong yan without knowing na may boyfriend ka na? Ano ba pinaglalaruan mo ba kami?" Is he mad? Because that's what he sounds like. 

"Sumagot ka? Sagutin mo ako ngayon?" I want to say something but the word can't come out of my mouth. I feel like my tongue froze. 

Lumapit siya sa akin kaya napilitan ako lumayo, paano kung may gawin siya dahil sa galit niya sa akin. 

"Hindi ka makasagot? T*ngin* lang naniniwala ako sayo na may chance ako. Tapos makikita ko nakikipaghalikan ka sa iba. Tapos ngayon ano? Boyfriend mo na? Joke ba ako dito? Sana pala sinabi mo hindi yung ginagawa mo akong clown. Sabihin mo nga ni minsan ba ginusto mo rin ako? O napilitan ka lang? Ano p*t*ngin* ginagawa mo akong g*g* rito. Since nandito ka na rin man lang bakit hindi ka makasagot ngayon?" He was really mad. Buti na lang walang dumadaan sa pwesto namin sa ilalim ng hagdan dahil kung hindi malaking issue to para sa university. Knowing that Kevin is one of the well known athletes in this university. Lagot ako sa fans niya. 

"Kevin~" I was about to cry, I really don't know what type of words I should say. 

"Wag mo matawag tawag pangalan ko ha. Pinatunayan ko sayo na gusto kita pero ano? Ganito lang ibabalik mo sa'kin." He continued ranting me. 

"Hindi ko alam." I shout back. He looks at me with his fiery eyes. 

"Ano? Sa haba ng sinabi ko yan lang sasabihin mo?" He asked. I look at him crying, my tears really flowing right now. 

"I'm sorry. Sorry na. Sorry, sorry, sorry. Alam ko nasaktan kita pero hindi ko rin alam. Naguguluhan din ako. I'm sorry. Sorry, sorry, sorry!" I said while I was crying out loud. 

"Kung nadadaan lahat sa simpleng 'sorry' bakit may batas at pulis sa mundo? Bakit kailangan ng 'judgment' kung lahat naaayon sa isang 'sorry'. " He turned back at me and left after saying those words. 

I really hurt him that much. 

I left their department. Dahil sa nangyari bangag ako buong araw I can't even answers Rage call or text. 

Mamaya time na namin kay Mr. No pero lutang ako. 

---

Hindi ko pinasukan ang subject ni Mr. No hindi ko rin gusto makita muna si Rage. Ayoko muna ng kahit na sino. Nagmumukha na akong baliw dahil sa mga sinabi ni Kevin sa akin. 

Ganon ba talaga ako? O dahil ngayon ko lang na-experience ang ganitong klaseng love kaya hindi ko alam kung paano ako aakto? Paano ako pumili, kung paano ako sumugal sa pag-ibig? Kung paano ako magdesisyon? Kung paano ko pananagutan ang pinili ko? 

Ang dami daming tanong na ang naiisip ko pero wala akong makuhang sagot. I massage my temples. I never knew this was going to be hard. At first I admit to myself that I like Rage but I never admit what I felt about Kevin. Hindi ko sila pinaglalaruan at ayoko rin naman yun mangyari. Ayokong ganun ang isipin nila lalo na si Rage o kahit si Kevin. Binigyan ko ng pagkakataon si Kevin dahil siya ang unang nagtanong, pero mas una kong nakilala si Rage. Urgh! Dapat pala talaga nag stick muna ako sa pag-aaral. 

Lumong lumo ako sa pag-iisip ngayon. Parang gusto ko muna maglaho. 

Dahil sa pangyayaring yun hindi na nga ako pumasok kay Mr. No nag decide pa akong hindi na pasukan lahat ng sub ko today. Kaya ang ending pumunta na lang ako kay Ali sa hospital. 

By the way kicked out na nga pala yung nangbugbog kay Ali na Ashton ang pangalan ng hay*p na yun. Siya pala yung nakilala ni Ali sa party ni Jen before. 

Isa pa si Jen hindi ko na rin masyado mahahagilap dahil sa showbiz career niya. 

Pero madalas naman siya tumawag at magcommunicate sa amin ni Ali minsan din pag tapos na siya sa shoot niya dumadalaw siya sa hospital. 

Pagdating ko sa hospital walang bantay si Ali kung hindi yung nurse lang. 

"Ms. Nurse asan yung bantay niya?" Tanong ko sa nurse na nakaupo sa tabi ni Ali. Nagbabantay. 

"Umuwi po muna kaya ako lang po muna ang nandito." Magalang niyang sagot sa akin. 

"Bumalik ka na sa work mo, ako na muna bantay niya. Kaibigan niya ako. Salamat ha." Nagpaalam naman siya sa akin at lumabas na. 

Naupo ako sa tabi ni Ali at napayuko na lang ako dahil sa dami ng mga iniisip ko. Ganun ba talaga pag adulting na? Kasama na ang lovelife sa problema. 

"Ali, ganun ba talaga kapag nasa 20's na malaki na ang problema, hindi kendi?" Sabi ko kahit alam ko naman na hindi ako sasagutin ni Ali. 

Napabuntong hininga ako sa mga naiisip ko. Pero mas pinili ko munang matulog dahil masyado akong napagod dun sa confrontahan ni Kevin. 

----

Nagising ako dahil naalimpungatan ako mukhang may pumasok. Pagmulat ng mga mata ko bumungad sa akin si Kevin. Sa sobrang gulat ko napaayos ako ng upo sa sofa, ano kayang itsura ko habang natutulog? 

"Anjan ka pala." Bati ko sa kanya. 

"Umuwi ka na, ako na muna magbabantay rito." Sinasabi niya yan habang hindi tumitingin sa akin. Nagi-guilty ako sa kanya tsaka kung paano ko siya saktan. 

"Oh. Ahm! I think okay lang naman ako rito." I told him. 

"Umuwi ka na. Isa pa hinahanap ka ng boyfriend mo kanina sa akin. Kaya tawagan mo nag-aalala." Mas lalo akong naguilty sa narinig ko. 

"Ahm. Pero-" may sasabihin pa sana ako kaso bigla naman nag ring na ang phone ko. 

Nang tignan ko kung sino ang tumawag si Rage. Sinagot ko naman yun. 

"Hey, where are you? I've been looking everywhere for you?" He said, from his line. 

"Ahm. Nasa hospital lang ako kay Ali." Sagot ko sa kanya. 

"Really. Then pupuntahan kita jan." Hindi na niya ako pina-sagot at agad na niyang pinutol ang tawag. I look at Kevin who is now wearing earphones and listening to music. I guess! 

Inayos ko na ang mga gamit ko para umalis since ayaw din naman ni Kevin na andito ako. 

Gusto ko pa sana magpaalam pero mukhang hindi naman siya interesado. Kaya umalis na lang ako na hindi siya inaabala. 

---

Nasa may lobby na ako ng dumating si Rage. 

"Hey," sinalubong niya ako ng yakap. 

"What happened? I heard you have a fight with Kevin?" He said after our hugs. 

"I don't want to talk for now." I said without looking at him. 

Like I said, ayoko muna ng kausap mula sa kanilang dalawa. 

Nilagpasan ko siya at para makaalis na. 

"Hey, sumabay ka na sa akin." He grabs my arm, I turn around to look at him. 

"Sorry. I need to think." That's the only thing that comes out of my mouth. 

"One day palang tayo need mo na yan." He joked I look at him again but this time with a serious eyes. 

"I said I need to think." Pag uulit ko nawawalan ako ng energy sa kanya. 

"Okay. I love you." He kisses my forehead before letting me go. 

"I'm sorry but I don't know." I told him the truth. I saw how his jaw dropped dramatically. I feel bad for doing this to him.