Chapter 22: Purpose

Chapter 22: Purpose

After I heard about the news I am confident that Rage and I are just testing our relationship if we’re going to last or not. In his world and work in the showbiz industry field he has been to is not easy.  A lot of people are watching him and idolizing him or maybe just want him since he is famous plus the fact that he is the son of a well-known politician. I don’t want to think about it that much since he is a public figure, artist life is always in the spotlight. I knew everything was new to me. Having a man in my life, this relationship dealing with other matters, it's just too new to me. 

Naglaro pa kami ng kung ano-ano ni Jen at Ali sa condo bago naming naisipan matulog ng magkakatabi. Having this kind of friendship is surreal. 

Hindi pa ako dinadalaw ng antok ngayon magma madaling araw na mulat pa rin ako. Naka pwesto ako sa kanan at nasa gitna namin si Ali sa kaliwa naman si Jen.

“Why are you still awake? You can’t sleep?” I heard Jen asked, pabulong lang ang tanong niya dahil baka magising si Ali.

“Hindi ako inaantok ei. Baka dahil ‘to sa ginawa nating coffee crumble kanina.” Sagot ko kay Jen.

“Really or because you heard the news about Rage and Ivy?” Jen said, I shake my head. I know that I am not the type of person that can easily believe in that kind of issue. 

“Hindi ah, hindi pa talaga ako dinadalaw ng antok.” Pangungumbinsi ko sa kanya.

“Okay, if you say so. Tsaka isa pa. I don’t think na totoo lahat ng ‘yun. I’m still new in the world of showbiz industry yet I already saw some ridiculous ways just to maintain other artists' fame and their name. Because in this field we have to wear a mask either if it’s fake or real and as an artist we are the ones who decide which one is the best suit to present yourself to the people.” Jen explained.

“Like what I said Jen I trust Rage” That’s the only words I replied to Jen.

“Why are you doubting him?” She asked again.

“Syempre hindi. Alam ko ang trabaho ni Rage at alam ko na ito rin ang nagpapasaya sa kanya. Malaki ang naging parte ng pagiging artista niya sa buhay niya. Wala ako sa lugar para pagbawalan siya. Lahat naman may eksplanasyon.” Is Jen and I having a heart to heart talk?

“I knew Rage before you came. We actually are quite the same from having a corrupt Politician Father. Yes, that sucks.” Jen said, hindi ko pa rin siya nakikita dahil nga magkaiba ang pwesto naming dalawa.

“Totoo?” Gulat kong tanong. Bigla namang gumalaw si Ali at nag-iba ng posisyon sa pagtulog niya.

“Yup, don’t ask who he is ayoko mabanggit ang pangalan niya.” Jen sounds so lonely. Imagine having a life you wanted to the point that you can get what you want and everything. But you received awful parents. Ako gusto ko dati nung bata ako ay sana mayaman ako pero hindi lahat pare-pareho ang mga pinagdadaanan. That’s why we should be kind to one another. Everyone is having a battle with their own problems or maybe with themselves.

“Ikaw ang tatanungin ko. Are you okay?” Tanong ko kay Jen. Hindi agad siya nakasagot.

Ilang minuto pa ang hinintay ko sa sagot niya. Inakala ko nung una na tulog na siya.

“Never. Never akong naging okay Lexia. Simula pagkabata. It’s so hard to be me. Ang hirap hirap!” Jen answered it while sobbing. I don’t know Jen's story that much. I’m glad she’s started to be real with me. To Ali soon.

I didn't know that I actually fell asleep after that conversation. 

I woke up dahil ginigising ako ni Ali.

“Kung sino pa ‘tong may jowa sila pa ‘tong tanghali magising. Sis, ang nobyo  mo nasa labas.”

Halos paulit ulit kong naririnig ang mga sinasabi ni Ali kanina at mukhang ayaw akong tantanan.

I forced myself to wake up, kahit na hindi pa gaanong gising ang utak ko. Pakiramdam ko tulog akong naglalakad.

Pikit pa ako ng lumabas ng kwarto.

“Aww, my Love is so cute!” I smile hearing Rage’s voice. All my worries fade away. Cause I know he’s here.

“Sana all!” I heard  the two say in chorus. 

When I open my eyes, Rage is sitting beside me while my head is laying on his arms. Jen is drinking coffee and Ali is just standing there beside her in salas.

“Anong oras ka dumating?” I asked to Rage.

“Kanina lang. Dito na ako dumiretso since papasok din naman tayo sa university.” He answered my question while brushing my hair with his hands and planting a kiss on my face. 

“Hmm…” that’s the only thing I mumble.

I hugged him back. Shet para bang bini-baby niya ako.

“Sabihin niyo lang ha, kung nakakaistorbo ba kami ako at ang may ari ng condo.” After Ali said that. Jen burst out laughing.

“Ganyan ka ka-bitter?” Jen pushed Ali.

I heard Rage chuckle. Dahil sa pinagsasabi nung dalawa. 

Nag-ayos na rin ako ng sarili since may pasok pa.

“Akala ko di ka na papasok. Sobrang sarap kasi ng yakap mo kanina sa jowabells mo ei. Charot u-una na kami ni Jen. Since anjan na naman na si Rage sa kanya ka na lang sumabay.” Paalam sa akin ni Ali. I saw Jen fixing her things.

“Kitakits us ha, sa university. Love love!” Jen kisses my cheeks same sila ni Ali. 

Nang makaalis ang dalawa. Binilisan ko na ang kilos since medyo late na ako.

Nakakahiya kay Jen siya pa talaga ang unang umalis imbes na sabay sabay kaming mga bisita niya. Isa pa ‘tong boyfriend ko. Well atleast kumpleto ang tulog ko.

----

When I arrived at university a lot of people were talking about the Rage dating issue with that actress named Ivy. Humiwalay agad ako kay Rage dahil sa dami ng tao at press na sumalubong sa kanya sa kanina. Ayoko lang muna madamay. Besides naiintindihan ko naman ang mundo na meron si Rage.

Habang naglalakad ako papuntang library dahil may titignan akong libro. Nang bigla kong nakasalubong si Kevin. Nagkatitigan pa kami bago ako dumiretso nang lakad. 

“Are you okay?” He asked me. Hindi ko alam kung tungkol saan ang tinutukoy niya.

“Okay lang!” Sagot ko.

Pero hindi na siya sumagot pa at nagpatuloy na lang. I know how badly I did to him. I just hope that someday he will be healed. 

Rage are getting better kahit na maraming problema. Siguro nga ganun talaga ang relationship no? Isa pa Rage is making time to be with me. Kahit na hassle ang schedule at kahit hindi na kami magkita dito sa university. He is trying.

Pagdating ko ng library wala pa yung librarian namin. Pero bukas naman ang pinto hindi sana ako papasok, naisip ko hintayin ko na lang ang librarian namin dito sa labas para iisahang balik na sa room.

I put my earphones on para kahit papano ay hindi ako boring.

This time it’s Taylor Swift that I’m listening to. Sino ba naman ang hindi makikinig kay Mame Taylor.

Ilang minutes lang akong nandito at sinasabayan ko pa ang kanta ng may makita akong dalawang tao. Mukha silang magjowa, hindi ko sana papansinin pero narealize ko na pamilyar sa akin ang lalaki. Since bukas nga ang library agad akong pumasok sa loob at tumago sa likod nito. Huminto naman si Rage kasama ang isang babae sa tapat mismo nitong pinto. Ibig sabihin magkatalikuran lang kaming tatlo. Sa sobrang bilis ng tibok ng puso ko hindi ko na alam kung humihinga pa ba ako?

I try to make myself calm.

“Tama, tama baka may taping lang si Rage dito. Ganun nga!” Pag Kumbinsi ko sa sarili ko. Habang yakap yakap ang bag ko na nasa dibdib ko at bumubulong. Napahinto ako ng marinig ko ang nagsalita. Since naka earphones ako ay tinanggal ko muna ang earphones ko. Para klaro ang pakikinig ko sa nasa labas. Tinapat ko pa ang tainga ko sa may pintuan.

“Rage, at least kiss her. Come on, parang hindi niyo naman yan ginagawa off cam. This is just a picture to your headlines.” Rinig kong sabi ng isang lalaki na halatang nagtuturo kay Rage, at tansiya ko ay isang reporter din.

“Just to clarify hindi kami on cam.” I heard Rage voice frustration when he said that.

“Okay fine. Calm down! Next pose naman okay.” Then after that I heard some camera clicks.

“Let me see.” Rinig kong sabi ng isang babae, alam ko na agad na si Ivy yun dahil siya lang naman ang nalilink kay Rage ngayon.

“I don’t like that hindi kami halatang sweet. Rage kahit sa picture man lang dapat sweet tayo. Please!” Ivy changed her voice into a cute one while saying that. Parang nag iinit ulo ko sa mga pinag gagawa neto. Pero nakinig pa rin ako.

“Okay na yun. Aalis na ako okay.” May narinig akong naglalakad palayo. Mukhang umalis na nga si Rage.

Hindi ko alam kung anong gagawin ko paano ko haharapin si Rage? I always knew that this relationship is new jusko paulit ulit ako. Hindi ko pa talaga alam kung paano mag handle ng ganitong klaseng relasyon. Knowing na hindi talaga normal ang lifestyle ni Rage, maraming tao ang nakatingin sa kanya at higit sa lahat nasa mundo pa ng Politiko ang Tatay niya. Isa ito sa mga bagay na dapat kong harapin at panindigan para na rin mag grow ako as a person kasi alam ko kung anong klase ang pina-pasok ko.

Nang naramdaman kong tumahimik na ang paligid lumabas na ako ng library. Buti na lang talaga hindi pa dumadating ang librarian dito, dahil kung hindi baka mahuli pa ako. Halos takbuhin ko na ang hallway makaalis lang doon. 

Bumagal ang lakad ko dahil sa hingal na naramdaman. Hanggang sa may bigla akong nakasalubong na lalaki, nung una wala akong balak pansinin siya. Pero nang maamoy ko ang perfume niya agad akong napalingon. Shocks, it’s Rage. Napatigil ako sa balak kong pag-alis. Rage just looking at me so fine, na para bang walang nangyari o hindi niya alam na nandun ako? I try to look at him so straight para hindi niya mahalata na alam ko ang ginawa niya? Ginawa nga niya ba talaga yun o napilitan lang siyang gawin? For sure oo halata naman sa sinabi niya kanina. Tama ganun nga magtiwala lang ako sa kanya tulad ng pangako niya sa akin.

“Oh, You’re there pala.” I try to sounded so conyo para mawala ang kaba ko no.

“You're so cute kahit huwag ka na mag conyo. By the way Love, saan ka galing?” He asked, umakbay siya sa akin pero agad akong lumayo at tumingin sa paligid. Shocks baka makita kaming dalawa hindi pa ako ready ma-bash no.

“What’s the problem?” Bigla siyang namutla sa tanong niyang iyon. Kinabahan naman ako dahil baka isipin niya ay ayaw ko siyang katabi.

“Baka lang kasi may makakita sa ating dalawa, ang dami na ngang media kanina diba.” I said while looking at the floor baka mamaya masabi ko pa ang mga alam ko.

“They won’t see us here. Love, besides, the university didn’t allow reporters inside the campus.” Nagulat ako sa narinig ko, pero paano nakapasok ang reporter kanina at si Ivy? Is he lying? 

“Talaga ba? Sige sabi mo ei. Wala ka bang pasok?” Tanong ko para makaiwas sa ganyang klaseng topic.

“Hmm. Wala akong Prof this morning how ‘bout you Love?” This time he holds my hands hindi na ako nagpa-pigil pa at sumama na lang ako sa kanya ng matiwasay.

Nagulat na lang ako ng tinatahak na namin ang hagdan papuntang rooftop. Shocks, ang tagal naming hindi nakapunta rito. Magkaaway pa kami dati compare mo sa ngayon na kami na.

“Bakit tayo nandito?” Tanong ko sa kanya. Nang makarating na kami sa rooftop,  tumingin lang siya sa akin at agad akong hinalikan sa noo. Umupo kami sa railings ng rooftop. Bigla siyang tumayo at humarap sa akin.

“Pikit ka, baby!” Pag uutos niya, tumaas ang isa kong kilay dahil hindi ko siya gets. 

“Bakit para saan?” Nagtataka kong tanong.

“Sige na.” It looks like he wants to show me something. Effective naman ang pangungumbinsi niya sa akin kasi pumikit din nga ako. Wala akong idea sa kung ano ang gagawin niya pero gora lang ano.

“Now open it.” Minulat ko na ang mga mata ko pagkasabi niya nun. Hindi ko alam kung totoo ba ‘tong nakikita ko o hindi.

Ali and Jen is here may kasama pa silang isang lalaki na hindi ko pa nakikilala. It’s a surprise for me. Gosh, what’s this for?

“Para saan to?” I asked gulat pa din ako no.

“It’s for our first week of love.” Rage said.

The rooftop was really full with roses and 7 pictures of myself  hanging on a wall. He captured that.

“Congrats, hanggang sana all na lang talaga ako.” Ali commented. I just smile at her.

“Sorry, hindi gaano ka grande but promise next time. Babawi ako marami lang talagang ginagawa Love.” He said it sounded so apologetic.

“For what? Okay na ito ano. Hindi mo kailangan mag sorry, hindi ko nga alam na meron ka pang pa surprise. Thank you so much.” After I said that he hugged me.

“No, thank you because you came. That’s why!” He whispered in my ear. Pumikit na lang ako dinama ang yakap naming dalawa. Sa kanya ko talaga naranasan lahat ng ‘First’ ko sa buhay.

“Okay na ba? Tapos na ba yung role namin ni Jen na mag set up?” Biglang nagsalita si Ali. 

“Epal to.” Jen said at hinampas niya si Ali.

Kumaway na lang ako sa dalawa ng sumenyas sila na aalis na sila at bababa na.

“Hindi ko talaga ‘to ini-expect. Thanks.” I lean on Rage's shoulder. I feel like we’re in a movie right now.

“I love you.” He whispered to me again. Agad ko naman siyang nilingon. Masyado siyang maraming pasabog ngayong umaga pa lang ha. Paano pa mamaya? Gosh. Kinakabahan na ako ha.

“Baka makikipag break ka sa akin ha. Kaya ganyan ka.” I joke. He just smirked and didn’t say anything. Hindi ko na lang din iniintindi ang bagay na yun at dinama ko na lang ang saya kasama siya.

----

After that scene syempre back to normal na ulit at tama na muna ang kilig, maharot yern Lexia.

Kakauwi ko lang ng bahay ngayon at kasama ko si Ali gusto niya raw dito muna matulog dahil bored na bored na raw siya sa dorm.

“May kwento ako pero sayo ko lang muna ‘to sasabihin ha.” Bigla siyang nagsalita. Ako naman nagliligpit ko ang pinagkainan naming dalawa dahil katatapos lang ng hapunan namin.

“Ano naman yun?” Sabi ko habang nakapokus din ako sa paghuhugas ng pinggan. Siya naman nilantakan yung ice cream na bigay ni Mama kanina.

“After ko magkaroon ng jowang boksingero. May nakilala akong bago.” Nagulat ako sa narinig hindi ko akalain na nakikipag kita ulit siya sa lalaki. Ang mas nakakagulat pa ay nakukuha na niyang pagbiruan ang pinagdaanan niya. 

“Teka okay ka na ba?” Tanong ko sa kanya. Naninigurado lang.

“Oo naman no.” Sagot niya na parang wala lang.

“Hindi na ako sanay bugbugin, yung Tatay ko bago lumipat sa bago niyang pamilya ngayon. Binubugbog niya kami ni Nanay at ako.” Hindi ko alam kung paano ako magre-react sa mga sinabi

“Ali.” Hindi ko talaga alam kung anong proper words ang sasabihin ko.

“Oo alam ko. Nagulat ka, wala e ganung klase ng pamilya ang meron ako. Ang nakakatawa pa ni minsan hindi sinaktan ni Tatay ang pamilya niya ngayon. Dati nga hindi pa yun magbibigay ng pambili ng ulam ei. Kinukuha pa ang pera ni Nanay na kinita sa pagbebenta ng gulay sa palengke.” Grabe parang casual lang ang pagkukwento ni Ali sa buhay niya. Hindi na lang ako sumagot at ipinagpatuloy ko na lang ang ginagawa ko.

“So, ayun nga may nakilala ako. Pumapasok sa kabilang university na pang yamanin. Diba nga minsan rumaraket ako sa gabi, na meet ko siya sa isang club nagwi-waitress ako diba. One week na kaming FuBu sis.” Ali said. Mukhang masaya pa siya sa kwento niya, gagang to. Hindi ko alam kung sasawayin ko ba siya o magbibigay ako ng advice ba.

“Agad agad?” Nagtataka kong tanong.

“Isa pa. Bukod sa gwapo, single. Alam ko mali at nasa tamang edad na rin naman ako. Isa pa hindi na rin ‘to bago sa akin. Tsaka isa nakakakuha ako ng mga bagay na wala sa akin damit at sapatos kung baga. Ha’ay hindi ko rin naman yun nagagamit kasi binibigay ko rin yun sa mga kapatid ko.” Dagdag pa niya. My new set of friends really proves to me that it;s hard to judge someone without knowing their story. Like Jen, she used to party all night long and be with someone she wanted. And Ali has her own story to tell. Lahat ng mga pinagdaanan niya at ng pamilya niya. We struggle with our own problems behind our closed doors. 

“Pero yung totoo, okay ka lang ba talaga?” I asked again.

“Okay, paano yun nakalimutan ko na ata ang pakiramdam nun Lexia. Hayaan mo mabubuhay ako hanggat kaya ko.” Ali gave me a thumbs up after she said that.

“I’m always here.” Lumingon ako sa kanya at niyakap siya. Naramdaman ko ang pagyakap niya sa akin pabalik. She didn’t say anything and just felt our connection to each other.

That’s why we have friends right, because we connect to them. Even if we can’t feel it in our own family we have friends that we share our connection to. So, we found happiness that our family can’t provide.

“Bakit ba ngayon ko lang kayo nakilala?” She asked in the middle of our hugging moment.

“Kasi nakilala mo kami in the right time Ali ngayon mo kami kailangan kaya ngayon kami dumating. Hindi late tama lang!” Siguro nga lahat may purpose lahat din may dahilan.