Chapter 1: Kidnap

Nagising na lang ako sa isang madilim na lugar. Pinipilit kong tumayo pero hindi ko magawa paghawak ko sa aking kamay may kung anong tali na nakalagay dito. Paano ba ako napunta sa ganitong sitwasyon?

Tanging naaalala ko lamang sinama ako ng aking ate sa isang party at kasama namin ang kanyang boyfriend na si Macky Cruz. Naginuman sila at sumayaw habang ako nasa isang sulok at umiinom ng juice. Ito ang unang pagkakataon na sinama nila ako. Ang aking ate na si Diane Clementon ay half sister ko. Alam kong may galit siya sa akin kaya hindi ko ubod akalain na sinama niya ako rito. Hindi kaya plinano niya ito lahat. Biglang may narinig ako na bumukas na pinto agad kong ipinikit ang aking mga mata. Naririnig ko ang mga yabag na papalapit sa akin.

"Sigurado ba kayo na siya talaga ang may kasalanan kung bakit namatay ang kuya ko?"

"Opo siya po si Diane Clementon"

Si ate ang kailangan nila bakit ako ang kinuha nila at ano ang kasalanan na nagawa niya? Gulong gulo na ako at hindi ako makapagisip ng mabuti.

"Sige kalagan niyo na ang tali sa kanyang kamay at paa. Pakainin at paliguan niyo siya. Ang baho na niyan. Siguraduhin niyong malinis siyang ihaharap sa akin bago ko kausapin."

Hindi ko mapigilang mainis sa lalaking ito. Mabango kaya ako. Sinubukan kong amuyin ang sarili ko pagkatapos kalagan ang mga tali sa kamay ko. Napailing ako sa amoy ko pero bakit amoy alak ako. Hindi naman ako umiinom ng alak. Pilit kong iniisip ang nangyari at hindi ko pa rin maalala. ang sakit na ng ulo ko. Biglang nagliwanag at agad kong pinikit ang aking mga mata.

"Nanay Linda utos po ni Rafael na paliguan at pakainin niyo daw po siya."

"Ano ba kasing nangyari sa girlfriend niya bakit amoy alak?"

Girlfriend? Wow kanina inakala nila na ako ang ate Diane ko tapos ngayon girlfriend naman ng Rafael na iyon. Sa bagay halos ang lahat pinagkakamalan akong si Ate. Siya lang naman lagi ang kilala ng lahat. Tanging ang bestfriend ko lang na si Lance ang nakakakilala talaga sa akin.

Ako si Michaela Clementon, 21 years old pangalawang asawa ng ama ni ate Diane ang mama ko pero matagal kaming itinago ni Daddy sa kanya dahil ayaw ni Ate Diane na may kapalit ang mommy niya kahit matagal na itong patay. Kaya kapag inaaway niya ako hindi na lang ako lumalaban kaso ako pa din ang pinapagalitan ni Daddy.

"Iha"

Nagulat na lamang ako ng hinawakan ako sa kamay ni Nanay Linda. Minulat ko na ang aking mga mata dahil mukhang mabait naman siya. Pagtingin ko sa paligid nasa isang malaking silid ako at maraming mga paintings sa dingding. Namangha ako dahil ang lalim ng ibig ipakahulugan ng mga larawan. Nakikita ko ang isang lalaking nakatalikod habang may hawak na lantang Rosas. Biglang kumirot ang puso ko. Ang lungkot siguro ng taong nagpinta nito dahil naramdaman ko ang sakit na nais niyang ipahiwatig sa kanyang iginuhit. Sa pangalawa naman dalawang batang lalaki na nakangiti at sa pangatlo nagimbal ako dahil kamukha ko ang nasa larawan at may hawak ng mga Rosas na maraming tinik.

"Iha, pipi ka ba?"

"Hindi po"

"Kanina pa kita tinatawag. Halika pinaghanda na kita ng makakain sa kusina."

Sumunod na lamang ako. Habang kami ay naglalakad hindi ako makapaniwala sa aking nakikita. Ang daming silid sa bahay na ito. Ito ay parang mansion pero parang ang lungkot ng atmosphere nila dito. Walang buhay ang paligid at bakit parang walang masyadong tao.

"Paano kayo nagkakilala ni Rafael? Alam mo ba ikaw ang unang babaeng dinala niya dito."

"Hindi ko po talaga siya kilala."

"Ha?"

"Hindi ko nga po alam kung bakit andito ako."

"Anong Sabi mo?"

Biglang ngumiti ang matanda. Akala ko pa naman tutulungan niya akong makaalis dito.

"Si Rafael talaga pilyong bata. Siguro gustong gusto ka talaga niya kaya pinakuha ka na lang niya sa mga tauhan niya."

"Mukha hindi po Ganoon. Pwede niyo po--"

Biglang naputol ang aking sasabihin ng biglang lumitaw ang napakagwapong lalaki. Ang lakas ng kanyang dating kahit naka short lang siya at plain white t-shirt. Hindi ko maiwasang mamangha sa kanya.

"Manang ako na pong bahala sa kanya. Salamat po."

"Ikaw talaga Rafael ay napakapilyo. Pinakidnap mo pa ang gusto mong babae."

"Manang"

"Sige Rafael hindi na kita kukulitan. Maiwan ko na kayo. Pero teka pwede ko bang malamang ang pangalan mo iha?"

"Michaela po"

Nakita ko ang pagkagulat sa mga mata ni Rafael at hindi nagpahalata.

"Napakaganda naman. O siya aalis na ako."

"Niloloko mo ba ako? Kung sa tingin mo Diane maniniwala ako sa kalokohan mo nagkakamali ka. Hindi ka makakaalis dito hanggat hindi ka nagbabayad sa ginawa mo."

"Wala akong alam sa sinasabi mo. Pakawalan mo na ako."

"May pagkakataon ka na kaninang kasama mo si Nanay Linda bakit hindi ka tumakas?"

Tama siya dapat nagtatakbo na ako kanina para makatakas pero bakit hindi ko ginawa? Hindi ako nakakibo at napatingin sa may pinto. Mas gusto ko ba dito malayo kay ate,daddy at mommy? Sariwa pa sa aking isipan ang ginagawa nila sa akin.

Para akong katulong sa kanilang bahay at ang masakit pa doon pati ang sarili kong ina parang hindi ako anak kong tratuhin mas kinakampihan niya pa si Ate Diane. Naalala ko pa noong kami lang ni mama ang magkasama. Lagi kaming dumadaan sa bahay nila Daddy pero si Ate Diane naman ang lagi niyang tinitignan.

"Diane"

Sumigaw si Rafael at tinawag ang pangalan ni ate Diane. Napatingin ako sa kanya sa gulat.

"Hindi ako si Diane."

"Huwag mo kong manipulahin gaya ng ginawa mo sa kuya ko."

"What? I didn't do anything to anyone."

"Wow, you are a great liar. Kumain ka na dun sa kusina at maligo. Ang baho mo, sabagay mas mabaho pa ang ugali mo."

Ang sakit niyang magsalita pero hinayaan ko na lamang siya dahil ramdam ko ang bigat ng loob niya. Minabuti ko na lamang sundan ang utos niya. Pagpunta ko sa kusina namangha akong makita ang daming pagkain. May mga iba’t ibang putahe ng manok at may sushi pa. Nagningning ang aking mga mata ngunit bigla ako napalunok. Bibitayin na ba ako dito kaya pinapakain ako ng masarap? Nanginig ako sa takot sa ideyang iyon.

"Michaela kumain kang mabuti. Hindi ko kasi alam ang gusto mong kainin kaya nagluto na lamang ako ng marami."

"Salamat po"

Nagaalangan pa din ako maupo baka may lason silang nilagay dito. Napansin ni Manang Linda ang pagaalinlangan kong umupo.

"Iha, mukha bang hindi masarap ang pagkain?"

Naguilty naman ako at umupo na rin.

"Hindi mukhang masasarap nga po. Hindi lang po ako sanay kumain magisa. Saluhan niyo po ako."

"Sigurado ka?"

"Opo"

Umupo na rin siya at kumain kami. Masayang niyang ibinida si Rafael at nalungkot siya nang sinabi ang huli.

"Magmula ng mamatay ang kuya niya hindi na muli siyang ngumiti."

Totoo kaya ang pinaparatang niya kay Ate Diane. Ano kaya talaga ang nangyari?