Chapter 2: Punishment

Nabusog ako sa mga pagkain na inihanda sa akin ni Nanay Linda at binigyan pa niya ako ng maisusuot na damit. Nagalinlang ako noong una dahil ang ganda nang dress na ito. Mayroon itong mga disensiyo na maliliit na bulaklak at kulay asul ito. Tinuro niya sa akin ang daan patungo sa isang silid na maaari akong maligo at magbihis. Pagpasok ko nagulat ako sa laki ng kwarto. Double ang laki nito kaysa sa kwarto ko. Ang ganda ng kama parang gusto kong humiga. Umiling na lamang ako at tumuloy sa banyo. Habang ako ay nalilito hindi ko maiwasan isipin kung ano ba talaga ang nangyari sa kuya ni Rafael at anong kinalaman ni ate sa pagkamatay niya? Napabuntong hininga na lamang ako. Nakidnap na nga ako pero bakit hindi pa rin ako tumatakas? Napatingin ako sa bintana mukha kakasya naman ako dito. Tama kailangan kong umalis dito. Nagmadali akong maligo at magbihis. Umakyat ako sa bintana at nagulat ako na may asong nakaabang dito. Tatalon ba ako o huwag na lang? Hindi ko alam ang aking gagawin. Ilang minuto na ako sa banyo at hindi pa rin umaalis ang aso sa tapat ng binta.

"Raston let's go"

Bigla kong narinig ang boses ni Rafael. Tumingin ako ng kaunti sa bintana at nagulat ako na iyong Raston palang tinawag niya ay ang aso niya. Hinintay ko silang makaalis at naghandang tumalon mula sa bintana. Huminga ako ng malalim nang makitang kong malayo na sila ay tumalon na ako.

"Ouch"

Tumama ang tuhod ko sa matulis na bato. Dumudugo na ito. Namutla ako dahil takot ako sa dugo.

"Ahhhhhh"

Napasigaw ako sa takot at umiyak. Hindi ko talaga kayang makakita ng dugo at hindi ko alam kong bakit. Magmula ng bata ako hindi ko gusto na kakakita ng dugo. Feeling ko mamamatay na ako. Tumakbo papunta sa akin si Rafael na mahigpit ang pagkakahawak sa Tali ng kanyang aso. Ang mga mata niya ay nanlilisik.

"Nagawa mo pa talagang subukang tumakas sa ganyang suot mo."

Napatingin ako sa suot kong dress at nagulat na nakikita na ang panloob ko. Bigla ko itong inayos at sinubukang tumayo pero bigla akong natumba. Napatingin na naman ako sa dugo sa tuhod ko.

"Ahhhhhh"

"Ano ba! Tumigil ka nga kakasigaw mo."

"Ayaw ko ng dugo"

Maluha luha kong sinabi at pumikit na lamang ako para hindi makita ang dugo. Huminga ako ng malalim at nirelax ang sarili ko. May dalawang brasong biglang bumuhat sa akin. Naramdaman ko ang pamumula ng aking pisngi. Ito ang unang beses na may bumuhat sa akin. Hindi ko na lamang minulat ang aking mga mata. Ang amoy niya ay parang tsokolate. Napalunok ako nang maramdaman kong malapit ang mukha niya sa mukha ko. Ang bango din ng hininga niya.

"Matt let's go"

Naramdaman kong inupo niya ako at biglang tumunog ang sasakyan. Nagmulat ako ng mata at pagtingin ko nasa harapan ko si Rafael at isang driver.

"Saan niyo ako dadalhin?"

"Sinubukan mong tumakas di ba? You need to be punished."

Kinakabahan ako sa aura ni Rafael. Punong punong ng apoy ang kanyang mga mata parang anong oras mapapatay niya ako. Nanahimik na lamang ako at naramdaman ang kirot sa aking tuhod. Dumudugo pa rin ang aking tuhod. Mabilis kong ipinikit ang aking mga mata baka mapasigaw na naman ako at magalit pa si Rafael. Hanggang di ko namalayan na nakatulog na ako.

"Michaela don't even dare touch my things."

"Wala akong ginagalaw sa gamit mo."

"eh ano ito?"

Hawak hawak ni ate Diane ang damit na ibinigay sa akin ni Mommy.

"Bigay yan sa akin Ng mommy ko."

"What? You are a liar. Aunt Mildred"

Sumigaw siya at tinawag Ang aking Ina.

"Did you give this to your daughter?"

"Hindi"

Namilog ang aking mga mata at nakatingin ako sa mommy ko.

"Ma, ibinigay niyo po sa akin yan kanina."

"Michaela, wala akong binibigay na damit sa iyo at mukhang mamahalin ito. Hindi kita bibilhan ng ganyang kamahal na damit."

Naiyak ako sa mga sinabi ng aking Ina. Bakit ganito niya ako tratuhin? Hinila ni Ate Diane Ang buhok ko at dinala ako sa basement.

"Mabulok ka diyan para magtanda ka. Liar ka na nga. Magnanakaw ka pa."

"Ma"

Tinalukuran lamang ako ng aking Ina. Narinig ko ang paglock ng pinto mula sa labas. Umiyak lang ako ng umiyak. Nang biglang bumukas ang pinto. Isang babae ang pumasok muli ngunit Hindi ko makita ang kanyang mukha dahil pinatay nito ang ilaw. Hinampas niya ako sa aking mga paa.

"Ahhhhhh"

"Hey, wake up!"

Narinig ko ang boses ng isang lalaki, pagmulat ko nakahinto na ang sasakyan at mukha ni Rafael ang nasa aking harapan. Nakatitig lang kami sa isa't isa.

"Rafael I have already put your things inside. Do you need anything else before I go back? "

"Yes, would you mind buying this girl decent clothes?"

Ngumiti ang lalaki at tumingin kay Rafael.

"I thought you kidnapped her, but it seems like you are more concerned about her."

"No, it is not that. I don't want to torture a girl with those dresses. It is too annoying. "

"As you say so"

Umalis na ang lalaki at nakatingin lang sa akin si Rafael.

"Wala ka bang balak bumaba sa sasakyan?"

Hindi na lamang ako kumibo at ika ika akong bumaba sa van. Nauna na siyang maglakad sa akin. Hindi ba siya natatakot na baka tumakas ako. Bigla akong natawa sa aking naisip. Paano nga naman ako tatakas kung paika Ika ako? Hindi ko pa rin tinitignan ang aking tuhod dahil siguro may natuyo ng dugo dito. Habang naglalakad ako napatingin ako sa paligid. Ang sarap langhapin ang simoy ng hangin at naririnig ko din ang mga huni ng ibon. Napatingin ako sa likod ko dahil may narinig akong yabag ng kabayo. Nagulat ako na maraming puno at pagtingin ko sa harap ko may malaking dagat. Nanlaki ang aking mga mata at hindi makagalaw. Biglang tumibok ng malakas ang puso ko. Nasaan ako? Kahit gaano kaganda ang lugar na ito bigla pa rin akong natakot.

"You will be punished!"

Parang nageecho sa aking tainga ang mga salita ni Rafael. Ito ba ang sinasabi niyang mapaparusahan ako. Tumingin ako sa harapan ko at wala si Rafael sa paligid. Tumalikod na ako at sinubukang maglakad ng mabilis nang biglang may humila sa akin.

"Where do you think you’re going?"