Chapter 35

Ysabelle's POV

Now, I can go to the office with Aldrich. The doctor already called us and pinayagan na siyang bumalik sa trabaho ngunit hindi pa siya maaaring mag-all around sa opisina.

"Huwag ka munang magmaneho, tawagan na lang natin si Mang Erwin."

I noticed that he bit his lower lip after I said that. Para siyang nauulol.

"Huwag kang assuming. Naiisip ko lang na baka maging perwisyo ka na naman sa akin."

"Sus, pero ginusto mo naman."

Tumawa ako nang nakakaloko, "ewan ko sa iyo, parang tanga."

"Tangang-tanga sa iyo."

"At kasalanan ko pa talaga?"

He chuckled and he put his arms around my shoulders at inilayo ko ang aking sarili upang hindi magkalapit ang aming mga mukha, "kasalanan, yes it may be a crime. The perfect crime."

Tumalikod na ako dahil sa totoo lang natatawa na ako to the point na magmumukhang kamatis na iyong mukha ko until Mang Erwin arrived.

Saved by the bell.

Nakarating na kami sa opisina nang may magarbo ang bumungad sa amin.

"Welcome back, Sir Evan!" sabay-sa