Todos os capítulos de Romance Under Contract: Capítulo 1 - Capítulo 10

Ysabelle’s POVI groaned in pain when I felt my head was heavy. Pinikit ko muna saglit ang aking mga mata because it seems like my brain is telling me not to wake up yet. Pero lumipas ng ilang minuto, dahan-dahan kong binuksan ang aking mga mata ngunit malabo pa rin ang aking paningin.As my vision started to get clear, I furrowed my eyebrows when I saw the ceiling seems like…different and the surroundings are not that familiar. Wait, this is not my room. Until, my eyes went big when someone wrapped around my waist and felt a bare chest leaning on my back. I blinked for a while and slowly looked back, finding out kung sinong pontio pilatong katabi ko sa ngayon. Oh. my. God.This…this can’t be happening… I see Aldrich, sleeping peacefully beside me, parang walang problema sa mundo. Another thing, pareho kaming walang saplot! Tanging kumot lang ang nakatakip sa aming katawan. “What the fuck, Aldrich?!” Mabilis kong hinila ang kumot and I covered myself, looking like a Burrito. His

Ysabelle’s POVThe room is filled with a busy environment as the glam team and staff are busy preparing for our pre-wedding photoshoot. Sa totoo lang, hindi lang ito ang ganap ko for today’s video, batak na batak ang schedule ko bilang isa sa paghahanda para sa kasal which is tomorrow. Parang gusto ko tuloy magimbento ng time machine upang bumalik sa panahong masaya pa ako at walang nakikigulo sa kasiyahan ko. Ngunit mayroon akong napapansin, matatapos na lang ako sa pag-aayos dito hindi pa siya dumadating. Baka naman, in-indian na ako, tutal hidden talent naman niya iyon. Hindi pa nga kami kinasal, tinakbuhan na ako agad. “Anak, nasaan na daw ba si Aldrich? Katext mo ba siya?” tanong ni mommy sa akin. “Wala akong number sa kanya,” matamlay kong sagot. At wala akong pakialam kung hindi siya sumipot, mainam nga iyon eh. Lumipas ng ilang oras na paghihintay na ikakatunaw pa ng foundation cream sa aking mukha, dumating na ang prinsipe ngunit parang wala itong pakialam na late na siya

Ysabelle’s POVWe were gathered here in the conference hall to talk about the commotion that happened yesterday. We didn’t sleep in the same condo unit because of the tension built between the parties, especially because my father decided to terminate the contract and cancel the business joint with the Lorenzos. Tanging tunog ng aircon lamang ang naririnig at ramdam namin iyong lamig ngunit hindi lang ito dahil sa aircon, kundi sa nakakailang na katahimikan dala ng posibleng tension at bigat na mararamdaman para sa diskusyon ngayong araw na ito. Kung tatanungin man ako kung anong masasabi ko sa mga pangyayari, natikman ko na rin ang lasa ng kataksilan ngunit I’m eager to know more about it. Gusto kong malaman din iyong side ni Aldrich ngunit hindi ko alam kung paano ko sisimulan iyon. “First of all, I don’t want our business joint to end into a mess,” yan ang agarang sambit ni daddy, in his tough voice. Nakayuko lamang ako at parang namamanhid ngunit gulong-gulo ako. Marami na nga a

Ysabelle’s POVAko ay naalimpungatan ng malakas na tunog ng aking alarm clock na kinaiinisan ko. Hindi ko pa ramdam gumising ngunit nakita ko, the daylight is waving at me. 6:30 AM. Nakakatamad pang bumangon ngunit naalala ko iyong sinabi ni mom sa call that we have to report in the office because we will be giving us a responsibility. Hindi lang pala kami dito mag-sitting pretty sa show na ito. Okay po. Nakabihis na ako’t lahat-lahat hindi pa rin gising itong isa. Mukhang pusang busog na galing sa handaan ng kapit-bahay— half naked at nakanganga pa. He’s serving a visual hole. I didn’t dare to wake him up by a sweet “good morning” or susungitan ko siya lalo na’t wala pa akong enerhiya para simulan ang aming rap battle kaya may naisip akong bright idea. Kinuha ko ang aking bluetooth speaker na fresh from UK and I connected it to my phone. Bago ko simulan ang aking masamang balak, itinapat ko iyon na malapit sa tenga niya and I maximized the volume. Sigurado, pati three layers ng

Ysabelle’s POVThere was an awkward silence while heading to the function hall for the business conference. Sinubukan kong dumistansya kay Aldrich dahil ewan ko, pag napapalapit ako sa kanya lalo, mas lumalala ang aking memorya sa aking utak at posibleng laruin na naman niya ako nito. “Mrs. Lorenzo, don’t stay away from me,” Aldrich said it in a whining manner na parang nilalandi ako. “Huwag kang maginarte diyan, hindi bagay sa’yo.” I crossed my arms habang tinatarayan ko siya at heto na naman siya, iyong ngising nakakaloko pero nakakaumay tingnan. Kung wala lang kami dito baka lukutin ko mukha nito. As we saw the investors inside the venue, I had no choice but to stay near him. We started acting naturally and he put his hand on my back, which makes me slightly shiver ngunit hindi ko pinahalata iyon. I know it’s just his casual act. We have finally met with the investors and started talking about the travel package. Mostly cover dito si Aldrich dahil about sa tourism pinaguusapan