LOGINIt's finally ended! Thank you so much for reading this story until the end! I really appreciate your time to wait for the update. Until the next story! God bless!
KAGIGISING lang ni Valerie nang bumulahaw ng iyak si Ellias, ang otso anyos niyang anak. Inaway na naman ito ng kuya na sutil. Napatakbo siya palabas ng kuwarto at pinuntahan ang mga bata sa salas. “What is happening here, huh?” tanong n’ya. Naabutan niya ang mga bata na nakahiga sa sahig. Unang bumangon si Errol, ang eldest son niya na trese anyos. “Mom, Ellias took my cars again!” sumbong ng kuya. “I just borrowed them, Mom,” humihikbing sumbong naman ni Ellias. “You have your cars, right? Where are they?” tanong niya kay Ellias. “I broke them.” Napabuga siya ng hangin. “I told you, toys are not just toys. You should take care of them. Hindi lang piso ang halaga ng mga laruan n’yo para isang gamitan lang. Your dad spent million for those toys!” Sermon niya sa mga bata. Mayamaya ay may bumusinang sasakyan sa labas. “That’s Daddy!” sigaw ni Ellias, tumakbo na palabas ng bahay. “Errol, iligpit mo na ang kalat bago maabutan ng daddy n’yo. Mananagot na naman kayo,” sabi niya. “
NAPUYAT si Valerie kakahintay sa tawag ni Ezekiel. Nag-chat lang ito na at sinabi na huwag siyang mag-alala. Mag-uumaga na siyang nakatulog. At nang magising siya’y katabi na niya sa kama si Ezekiel. Mahimbing pa ang tulog nito. Pasado alas nuwebe na rin ng umaga kaya bumangon siya.Bigla siyang nahilo pagpasok ng banyo. Hindi rin niya natiis ang ang pag-alburuto ng kan’yang sikmura at tuluyang dumuwal sa inidoro.“Val? What happened?” tanong ni Ezekiel na pumasok na ng banyo. Naalimpungatan ata ito dahil sa lakas ng pagduwal niya.“I’m fine. It’s just a morning sickness,” aniya. Kumalma rin ang kan’yang sikmura kaya nakatayo siya at naghilamos.Nakaalalay naman sa likuran niya si Ezekiel. “Should I call a doctor?”“No need. I will be okay. Ikuha mo na lang ako ng maligamgam na tubig.”“Okay. Ihatid na kita sa kama.”Inalalayan siya nito pabalik ng kama at maingat na pinaupo. Pagkuwan ay nagamamdali itong lumabas na itim na boxer lang ang suot. Lalo tuloy siyang nasabik sa progress ng
MATAPOS mabayaran ang bill sa ospital ay umuwi rin si Valerie kasama ang kan’yang mga magulang. Nagpaiwan naman si Ezekiel dahil may aasikasuhin umano sa kailangan ni Edmund sa ospital.Pagdating ng bahay ay hinatid siya ng kan’yang ina sa kuwarto. Kaagad niyang napansin ang itim na parihabang kahong nakapatong sa kama. Nilapitan niya ito.“Ano ‘to, Mom?” tanong niya sa ina.“Ah, dala ‘yan ni Ezekiel. Kagabi pagpunta namin sa osptital, pinadala niya ‘yan sa akin. Sabi niya ay pasalubong niya ‘yan sa ‘yo galing Hong Kong,” anito.“Ano kaya ito?” Binuksan niya ang kahon at nawindang siya nang makita ang laman nito na silver dress.Kinuha niya ito at niladlad.It’s her dream designer dress, with its simple yet elegant design. The dress was made by the famous designer, who also won multiple global awards. Namangha siya dahil may pinong diamond beeds ang bandang dibdib ng dress.“Wow! Ang ganda naman niyan, Anak!” namamangha ring sabi ni Lorene. Hinawakan din nito ang damit.“I can’t believ
NANLUMO si Valerie at napahagulgol matapos malaman ang nangyari kay Edmund. Biglang naglaho ang galit niya rito at nahalinhan ng awa.She realised that Edmund is not that bad at all. He might just desperate to fulfil his goal to become a business mogul, and to surpass Ezekiel’s assets.Inamin din noon ni Edmund na talagang insecure ito sa kapatid, hanggang sa naging obsession nito ang magpayaman at mapalawak pa ang connections ng business nito. Maybe he was just fighting for his pride and ego, but he can’t harm her or someone he loves.Wala naman talagang nasasabing matino ang taong galit. Maaring nasabi lang ni Edmund na hindi nito palalagpasin ang ginawa nila in Ezekiel, pero ang totoo, may care pa rin ito sa kan’ya. He truly learned to love her, and she felt guilt about it.Muli siyang yumakap kay Ezekiel at humagulgol. “Paano kung hindi maka-recover si Edmund? Ano na ang mangyayari? I want him to pay for his mistakes, but I don’t want him to die like this. It’s too much for him,” a
NAGISING si Valerie na may konting hilo pa ring nararamdaman. May piring siya sa mga mata kaya wala siyang makita. Nakagapos din ang mga kamay niya sa likuran, maging ang kan’yang mga paa. Nakaupo siya sa matigas na silya. Mainit ang klema sa paligid, nakabibingi ang katahimikan, masangsang ang amoy ng paligid, ni walang hanging dumadampi sa kan’yang balat.Panic attacked her when she realized she was kidnapped! “Tulong! Tulungan n’yo ko!” sigaw niya.Kahit anong pagpumiglas niya ay walang chance na makawawala pa siya. Napaluha na siya dahil sa takot. Hindi siya sigurado kung nabatid na ni Ezekiel o ng parents niya na nawawala siya. Nabitawan niya ang kan’yang cellphone kanina sa garahe.She just prayed, hoping someone would come to save her. And later on, she heard men's voices coming to her. She heard the door open, and she smelled the scent of cigarette smoke.“Oh, gising na ang magandang bihag natin,” sabi ng boses lalaki.Mas lumapit pa ang boses ng mga ito sa kan’ya kasabay ng m
“VAL? Are you still there? Val!” napapatayong sambit ni Ezekiel nang biglang mawala sa linya si Valerie matapos ang impit nitong tili.Nanrindi rin ang kan’yang tainga nang tila binagsakan siya nito ng cellphone. Nag-panic na siya nang maisip na baka may nangyaring masama sa dalaga. Tinawagan ulit niya ito pero walang sumasagot. Nasa airport na siya at naghihintay ng kan’yang flight. Pauwi na siya ng Pilipinas.Hindi siya mapakali at tinawagan na si Winston. Sumagot naman ito.“Winston, nasaan ka?” aniya.“Pauwi na po ako sa bahay namin, sir. Hindi na ako dumaan sa opisina kasi traffic na,” ani Winston.“I have a favor, Winston. Nakausap ko ngayon lang si Valerie pero biglang naputol at parang tumili siya. Sabi niya pauwi na siya. Can you go back to the company to check Valerie?” hiling niya sa lalaki.“Sige, sir. Tatawag din ako sa head ng security sa kompanya.”“Thanks. Balitaan mo kaagad ako.”“Opo.”Pinutol na niya ang linya at naghintay sa update ni Winston. Dumating na ang sasak







