Share

Chapter 6

Penulis: ElizaMarie
last update Terakhir Diperbarui: 2023-11-05 08:43:45

Jonathan McKinney

Tinapik-tapik ko ang mga paa sa sahig habang hinihintay na mag-open ang elevator.  Pasado alas otso na ng umaga at alam kong late na  para sa oras ng trabaho. Kadalasan ay wala pang alas otso ay nasa opisina na ako. Nagkataon lang na may dinaanan ako. Akmang hahakbang ako papasok sa elevator nang may biglang bumunggo sa  likod ko.

"What the hell!" sigaw ko.

 Akmang bubulyawan ko pa ang may kagagawan non dahil wala pang nangahas na gawin sa akin ang ganon. Ngunit nakita kong  isa itong babae. Hindi lang ito basta-bastang babae kondi napakaganda nito. For the first time, humanga ako sa  angking kagandahan nito. She's simple but elegant that I can't get away my eyes from her.

She has a beautiful face with no makeup. A silky straight hair and a height of I think, 5'5 in feet. I was entangled with her beauty that made me crave for her. Bagay na hindi na ko pa nagawa sa tanang buhay ko. Sanay ako na babae ang gagapang para matikman ko. 

Nakita ko ang pagkataranta niya nang marinig ang sigaw ko. Pansin kong di ako kilala ng babae. Kaya na curious ako kung dito ba siya nagtatrabaho. Parang ngayon ko lang smdin ito nakikita. Sinubukan kong tingnan ang i.d. nito ngunit ang likod ng i.d lang nakikita ko.

Sinubukan ko siyang tanungin ngunit parang wala sa akin ang atensyon niya. Pahapyaw lang nitong sinagot ang mga tanong ko. Nang bumukas ang elevator ay paika-ika itong tumakbo papunta doon.  Akmang tatawagin siya ng isa mga assistant ko nang pigilan ko sila. 

"Just let her. Mukhang nagmamadali siya," pigil ko sa kanya. 

"Yes, Sir," sagot nito sa akin. 

"Is she new here?" curious na tanong ko. 

"Not sure. But I think she's one of the new interns in the company," sagot ng kasama ko. 

Napatango na lang ako sa  sinabi nito. Nang muling bumukas ang elevator ay dali-dali akong pumasok kasama ang dalawa kong assistant. Napatingin ako sa relo ko at napailing nang makitang alas otso emedya na. Kung wala lang nangyari kanina ay baka nasa opisina na ako. Nang bumukas ay diretso na ako sa opisina  nang di ko pinansin pa ang dalawa empleyado na narito sa palapag, sanay na rin naman sila sa akin. 

I'm ruthless according to most of my employees. Most of them scared of me even though I don't do anything to them. Totoo naman, ayaw ko na may palpak sa mga empleyado ko. Kapag  mangyari yon, magdasal na sila na hindi makarating sa akin kondi tanggal sila sa trabaho. Ayaw kong abusuhin ako dahil mabait ako. Hinayaan kong isipin nila na ganon ako kahit hindi naman. 

Pagdating sa table ko, agad kong ini-on angonitor at binusisi ang mga profile ng bawat empleyado ko lalo na din sa main branch. My company has many branches in different provinces as well as in US and Europe continent. Kaya naman ay talagang busy ako na walang pwedeng mangdistirbo sa akin. But now, some catches my attention, kahit gaano ako ka-busy ay para akong tanga na hinalughog ang profile ng empleyado para lang makuha  kanya. Wala ang profile niya sa regular employee's list kaya naman ay pumunta ako sa contractual  list and boom, I saw her profile in the intern's list from New Era University. 

Napatingin ako sa mukha niya. Ang ganda talaga niya kahit walang ka-makeup makeup sa mukha. Wala ring itong suot na alahas. Naramdaman kong naninikip ang pantalon ko, senyales na tinitigasan ako. Mukha pa lang niya ay ganito na ang nararamdaman ko, paano na lang kung nasa ilalim  ko na siya, baka hindi ko na siya titigilan hanggang sa hindi na siya nakakalakad pa.  It's my first time to feel like this. Not even to my ex-fiancee.

Walang ano-anong tinawagan ko ang HR ng kumpanya. Agad namang may sumagot sa kabilang linya. "Hello, good morning, this is Sheila from McKinney Corporation in human resources department."

"Miss Sheila, let Kimberly Ann Martinez report in my office. She will be under my supervision directly."

"But, sir. She will be assigned in accounting department," sabi ng nasa kabilang linya. 

"Do as I say. I'm your boss," ginamitan ko ng authority ang boses ko. Ang pinaka ayaw ko sa lahat ay ang kontrahin kong anong desisyon ko. "I want her to report in my office now."

"Noted, Sir. I'm working on it," tanging nasabi na lang ng nasa kabilang linya. Ibinaba ko ang tawag matapos yon. 

"You will be mine, Kimberly Ann Martinez. At magiging akin ka by hook or by crook."

Kinuha ko ang telepono ko at tinawagan ang isa sa mga assignment ko. "Yes, Mr. McKinney?"

"Prepare another table, the most expensive working table. My personal assistant will be joining us effectively today." Utos ko dito. 

"On it, Sir," sabi ng nasa kabilang linya. 

Binaba ko ang tawag ng di na nagpapaalam pa. Ganito naman ako most of the time. Normal na empleyado man o mga investors ang kaharap ko. Hindi ako natatakot sabihin o gawin ang gusto ko. That is why, they called me the ruthless man without mercy. Hinahayaan ko lang sila sa tawag nila sa akin, in that way, I got their respect. 

Nawalan ako ng ganang magtrabaho dahil gusto ko ulit makita ang mukha ni Kimberly. Kaya naman ay inikot ko ang swivel chair. Glass wall ang likod ng opisina ko kaya parang nasa himpapawid ako dahil parang langit na ang kaharap ko lalo na kung nakaupo lang ako.  Ang building na ito ang yang pinaka mataas dito sa sentro ng Makati City. Pumikit ako habang ini-imagine ang mukha ni Kimberly doing something between my cock.

Maya-maya ay nakarinig ako ng katok. Hindi nanako sumagot dahil alam kong ito na ang hinihintay ko. Pinabayaan kong pumasok sila ng kusa. Naramdaman ko ang mga tunog ng mga sapatos nila habang naglalakad. Napamulat ako ng mata ng magsalita ang babaeng assistant ko.

"Sir, we have new intern from New Era University. Dito daw siya ini assign ng HR," inporma nito sa akin. 

"Leave us two, Miss Atayde," sabi ko dito . 

Humarap na ako nang maramdaman na lumabas na ito. Nakita ko kung paano  nagulat ng makita ako. Ngayon ko lang mas natitigan ng maigi ang mukha niya. Ang inosente ng mukha niya. Mas lalo itong gumanda sa paningin ko na mas lalong nagpataas sa pagnanais kong makuha siya. 

Di ko na napigilan ang sarili kong angkinin ang mapupulang  labi niya nang makalapit sa kanya. Pakiramdam ko kumakain ako ng bubble gum sa sobrang lambot nito. Bahagya kong kinagat ang ibabang labi niya ang nararamdaman ko nang di siya gumante. Mas lalong nag iinit ang katawan ko ng natuto na itong gumaya ng halik ko. Kaya naman binaliktad ko ang pwesto namin.

Ako na ngayon ang nasa upuan habang kandong ko siya. Rinig ko pa kong paano napunit ang suot niyang skirt ng pabukaka ko siyang kinandong. Napailing na lang ako ng lihim habang patuloy siyang hinalikan. Di bali, papalitan ko to mamaya.  Kung di lang ako nag alala na baka may biglang pumasok sa opisina ko ay di ko ito titigilan. 

Nakayuko lang ito sa dibdib ko matapos itong labasan dahil sa pag-finger fuck ko sa kanya. Ramdam kong basang-basa na ito tumagos ang katas niya sa suot kong pantalon. Dahilan upang mas lalong gustong kumawala  nasa loob ko ko. Ganon pa man pinigilan kong  ilabas ito baka mas lalong matakot ang babae. Kinuha ko ang telepono at dina-dial ang numero ni John, sa lahat ng kaibigan ko ay si John ang mabilis kausap.

"What's up, bro," bati nito sa akin. 

"Bro, please buy us some clothes to wear and bring it to my office," pakiusap ko sa kanya. 

"What the fuck?!" malakas na sabi niya sa kabilang linya. "Ano ako? Alila nyo? Mula kay Blaze hanggang kay Timothy, pati ba ba naman sayo, Jonathan? Ganun din ang papel ko? Kaibigan nyo ba talaga ako?"

Natatawa ako sa pagdadrama nito. Kung di ko lang alam na marami itong babae na nadala sa kama at may isang babae itong kinababaliwan ay baka isipin kong bading ito. Ang daming reklamo sa buhay eh. 

"Come on, bro, it's emergency," sabi ko sa kanya. 

"Wala ka bang ibang mautusan?" sabi pa niya.

"They're busy," sagot ko. 

"At ako hindi busy? Alalahanin mo, dalawang kumpanya ang inaatupag ko ngayon. Nasa bakasyon ulit si Blaze kasama ang pamilya, nasa amerika naman si Timothy. Wag ka ng dumagdag, please?" sabi pa niya sa akin. 

"1 million, do it for me," panggatong ko sa kanya. 

"Ngunit madali naman akong kausap. Size?"

Napailing na lang akong sinabi sa kanya ang size ni Kimberly, "34-24-32."

"Got it," sabi niya at akmang ibaba ang tawag ng pigilan ko.

"Make sure hindi masyadong sexy ang bibilhin mo," sabi ko at nang 'okay' lang ito bago ibinaba ang tawag. 

Inalalayan kong tumayo si Kimberly at dinala sa kwarto ko na narito sa opisina ko. Yes, sinadya kong may kwarto dito dahil most of the time ay nag-overtime ako at minsan tinamad na akong mag-drive pauwi.  Nang makapasok ay agad kong tinuro sa kanya ang  banyo na agad naman niyang tinungo.  Nang mawala sa siya sa paningin ko ay saka ko lang hinubad ang pantalon ko kasama ang brief at itinapon  diretso sa jumper na narito. 

Agad bumalaga sa akin ang tayong-tayo kong alaga. Kanina pa masakit ang puson ko kaya wala akong choice kondi magsarili. Dati, laging may babaeng nagpapaligaya sa akin para lang labasan ako. Ngunit ngayon, ini-imagine ko lang ang babaeng kasalukuyang nasa loob ng banyo. Nang malapit na akong labasan ay kumuha ako ng towel at dito ko dinedeposito ang katas ko. Nakaramdam ako ng ginhawa matapos kong gawin yon. 

Matapos kong linisin ang sarili ay kumuha ako ng panibagong damit sa drawer at isinuot ito. Saktong tumunog ang telepono ko at message ni John na nagsasabing  na opisina na siya. Kaya nilabas ko saglit at nakita konsiyanh naka de kwatro sa sofa at nasa harap nito ang isang paperbag na sa tingin ko ay ang damit na pinabili ko. 

"Bro," bati niya sa akin. 

Lumapit ako at kinuha ang paper bag sabay sabi sa kanya, "Get out. Nasa account mo na ang bayad ko sayo." 

"Oh no, Jonathan McKinney got laid," pang-aasar niya sa akin. 

"Fuck you!" tanging nasabi ko na lang. Napataas naman ito ng kamay. 

"Okay, okay. Di na kita distorbuhin baka maging kasalanan ko ba kung bakit maputol ang kaligayahan mo," sabi nito. Nasa mukha pa rin nito ang  nanunukso ng maglakad ito palabas ng opisina. "Just let me know kung kailangan mo ng backup. I willing to render myself to you." 

"Gago," sabi ko sa kanya na tinawanan lang nito at tuluyan ng lumabas sa opisina. 

Ako naman ay pinuntahan ang babae at ibinigay ang paper bag. Tanging simpleng 'thank you' lang ang sinabi niya sa akin nang makuha niya ang paper bag at muling isinara ang pinto. Umupo na lang ako sa kama habang hinihintay itong matapos at ilang sandali lang ay lumabas na ito mula sa banyo. Pinasadahan ko ito ng tingin, kulang na lang  itali niya ang buhok at eyeglass, mapagkamalan na siyang isang nerd. Ganon pa man lumulutang pa rin ang ganda niya. 

Tinutukso ko pa siya nang nasa sofa na kami ng  opisina ko. Ngunit mukhang wrong move ang ginawa ko dahil napikon ito. Or baka natauhan sa kababalaghang ginawa namin kanina. 

"For all due respect, Sir. Narito ako upang punan ang oras na kailangan kong i-render para sa paaralan namin, hindi para sakyan kung anong kalokohan mo. So kung yon ang hanap mo, hindi ko kayang ibigay sayo yon. Dahil iba ang pakay ko dito. Gusto ko pang makapagtapos ng pag-aaral at maiahon sa hirap ang mga kapatid ko." sabi niya sabay tayo at iniwan ako sa opisina.

Sa halip na mapikon ay napangiti na lang ako. Mukhang may kailangan akong paamuin upang magagawa ko ang gusto ko sa kanya.  Kung kailangan hanapan ko siya ang weakness para makuha ko siya ay gagawin ko.  Hindi ko papayag na basta na lang siyang makawala sa akin.  I will do everything just to have her. Because for me, everything about her is mine and mine alone.

Kinuha ko ang cellphone ko at tinawagan si Andrius.  Nakailang ring pa bago sumagot ang huli. 

"Bro, may problema ba?" tanong niya sa akin. 

"I want you to investigate Kimberly Ann Martinez." Diretsong sabi ko sa kanya. 

"What do you want to know about her?" tanong pa nito. 

"Everything. Her family, her likes, her weakness, even her past relationships and all," sagot ko sa kanya. 

"Alright, I will see what I can do," sagot niya sa akin. 

"I want it as soon as possible," sabi ko pa sa kanya.

"Okay. I'll give you an update," sagot niya. Ibinaba ko na ang tawag matapos nitong magpaalam.

Napangiti ako sa sarili ko.

 "Soon or later, you will be mine, Kimberly Ann Martinez. And when that happens, I will mark you so everybody will know that you are mine."

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Komen (1)
goodnovel comment avatar
jennylyn legaspi
territorial mo Jonathan ahhh
LIHAT SEMUA KOMENTAR

Bab terbaru

  • Ruthless Series 1: Jonathan McKinney, The CEO   Epilogue

    Jonathan McKinney"Dahan-dahan sa paglalakad," sabi ko sa asawa kong si Kimberly Ann. “Saan ba kasi ang punta natin at kailangan pang piringan ako?” reklamo niya ngunit tinawanan ko lang at hindi nakikinig sa pakiusap niya na hayaan siyang maglakad mag-isa.Nakapiring ang mga mata nito. Kaya hindi niya kita ang dinadaanan namin ngayon. Kaya tudo alalay ako baka biglang madapa ito. Simula pa lang sa kumpanya ay nakapiring na siya. Hindi na alam kong saan ang punta namin. Sumakay kami ng helicopter na pag-aari ng kaibigan kung si Lucifer. Hanggang sa lumapag ang sinasakyan namin malapit sa lugar kung saan ko siya dadalhin.Two months after our wedding masasabi kung super blessed ako na siya ang naging asawa ko. Super maalaga, hands on sa aming mag-ama. Kahit busy siya sa trabaho ay bumabawi siya pagdating ng bahay. Kaya ngayon ay gusto kong i-surprise siya. I want her to be the first one who sees this place. I know this place is one of the most memorable places for her. So, I brought h

  • Ruthless Series 1: Jonathan McKinney, The CEO   Chapter 65- LAST CHAPTER

    Kimberly Ann MartinezLumipas ang mga buwan at masasabi kong marami ang nabago sa aming magkapatid. Tuloy ang pagiging CEO ko sa kumpanya namin. Samantalang ang mga kapatid ko ay ipinagpatuloy ang pag-aaral nila sa isang pribadong University. Si Karylle ay isa ng abogado matapos isang makapasa sa bar exam last month. Masaya ako para sa kanila dahil unti-unting nagbago ang buhay namin. Mas naging malapit sila sa tatay at lolo namin. For the first time ay wala akong mga kapatid na kasama ngayon sa bahay kung saan ako nakatira kasama si Jonathan. Mas pinili nilang manirahan kasama ang tatay namin. Gusto ko ding kasama sila ngunit ayaw naman akong payagan ni Jonathan. Naiintindihan ko naman dahil may anak kami. And Maybe, this is the time na sarili ko naman ang iisipin ko kasama ang mag-ama ko. Ito din ang gustong mangyari ng mga kapatid ko, ang isipin ang sarili ko.As for Mildred and Mara. Napag-alaman kong lumipad silang mag-ina patungong London. Doon na daw sila maninirahan for good

  • Ruthless Series 1: Jonathan McKinney, The CEO   Chapter 64

    Kimberly Ann MartinezHinihipan ko ang mainit na arroz caldo. masyado pa kasing mainit kaya kailangan kong hipan para hindi para hindi mapaso si Don Rolando kapag sinubuan ko. Nasa ospital ako ngayon binisita si Don Rolando dahil wala man lang nagbabantay sa kanya dito. Nagdala ako ng pwedeng makakain niya kasi sabi ng doctor mga soft food lang daw muna ang pwedeng kainin nito since kagagaling sa pagka-mild stroke. I realize, life it too short. Kaya hindi pwedeng mas pairalin ang galit sa dibdib baka pagsisihan mo sa huli. Kaya ito ako ngayon, kusang nagpapababa ng loob. Hindi ko na iniisip kung galit pa rin sila sa akin basta, ginawa ko na ang alam kung tama sa paningin ko. “Ah,” sabi ko kay Don Rolando at iniumag ang kutsara sa baba niya. Naka-sandal siya ngayon sa headboard ng ospital bed niya. Parang batang masunurin naman ito at ibinuka ang bibig. Nakangiting sinubo ko sa kanya ang arroz caldo. Ang buong akala ko ay tatanggi pa siya, kaya nagulat na lang ako tinanggap niya ang

  • Ruthless Series 1: Jonathan McKinney, The CEO   Chapter 63

    Kimerly Ann MartinezNagtataka ako kung bakit may isang sasakyan ang naka-park sa garahe ng nakarating kami mula sa opisina. Napalingon ako kay Jonathan baka sa kanya lang ito at hindi niya sinasabbi sa akin. “May bago kang sasakyan?” tanong ko sa kanya.“No. Hindi ko alam kung kanino to,” sagot niya sa akin.Nagkibit balikat na lang ako at bumaba na sa sasakyan. Hindi ko na hinintay pang pagbuksan niya ako ng pinto. Agad akong naglalakad papasok ng bahay dahil hindi ko alam kung bakit ako nakaramdam ng kaba. Wala naman ito kanina habang papauwi kami. Ngayon lang nang makita ko ang sasakyan na hindi familiar sa akin. Rinig ko kaagad ang ingay ni Kj habang papasok. Tela, masaya itong nag-kwento sa mga bagay-bagay at tela may kausap ito. Kaya naman na curious ako kung sino ang kausap nito. Ramdam ko ang pagsunod ni Jonathan sa akin hanggang sa makarating kami sa sala. Kita ko ang mga kapatid ko na nakatingin lang sa gitna ng sala na tela hindi rin makapaniwala sa kung sino ang bisita

  • Ruthless Series 1: Jonathan McKinney, The CEO   Chapter 62

    Kimberly Ann MartinezTumayo ako at nagpahila na lang sa kanya palabas ng conference room. Dinala niya ako sa top floor ng gusali na ito. Manghang-mangha ako sa pagdating doon. Katulad ng opisina ni Jonathan sa McKinney Corporation, mapakalawak din ang buong silid. Wala akong masabi sa interior design dahil sobrang ganda ng pagkaka-design at sobrang kumportable ng paligid. Hindi masakit sa mata ang mga design. Napangiti na lang ako dahil talagang nag-effort si Jonathan para dito."Is this my office?" tanong ko sa kanya kahit na obvious na obvious na sa akin talaga dahil sa labas ng pinto may nakasulat na office of the CEO. "Yes." sagot niya. "Pero sure ka talaga gawin mo akong CEO dito?" hindi pa rin ako makapaniwala na may sarili akong position dito."Yes, because you deserved it," sagot naman niya. "You like it?""Yes. Thank you," sabi ko."You're welcome, babe," sagot niya at yumakap sa likod ko. Ang hilig nitong mangyakap mula sa likod. Nakarinig kami ng katok mula sa labas

  • Ruthless Series 1: Jonathan McKinney, The CEO   Chapter 61

    Kimberly Ann MartinezKinakabahan na naglalakad ako kasama si Jonathan sa hallway ng Martinez Corporation. Ayaw ko sanang sumama dahil sigurado akong nandoon ang lahat ng kapamilya ng tatay ko. Ayaw kung mag-cause ng komusyon dito sa kumpanya nila. Isa pa, ayaw kung mahusgahan. But Jonathan insisted that I should be there. Kailangan daw niya ng taga-take down notes since absent si Joville. Ngunit ang pinagtataka ko ay kung bakit kailangang pormal na pormal ang mga suot namin. Kung simpleng meeting lang ito ay pwede naman casual lang.“Come on, babe. Smile,” pampalakas ni Jonathan s akin habang pinipisil ang ilong ko. Nakabusangot kasi ako dahil kinakabahan ako.“Bakit naman kasi ako ang isinama mo dito. Pwede namang isa kina Gerald at Paolo na lang,” reklamo ko sa kanya. “Nakakasawa na kasing makita ang pagmumukha nilang dalawa,” pabirong wika ni Jonathan sa akin. Irap lang ang sinagot ko sa kanya. Agad pomormal ang mukha ni Jonathan ng makarating kami sa tapat ng pinto. Ako naman a

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status