LOGINHabang ang araw ay patuloy na lumulubog sa kalangitan, si Jarred ay abala sa pag-iisip kung paano nila haharapin ang mga susunod na hakbang. Ngunit ang tawag ni Marco ay nagbukas ng isang bagong kabanata sa kanilang laban.Si Marco ay tumawag kay Jarred gamit ang kanyang cellphone. Narinig ni Jarred ang tunog ng pagkabahala sa kabilang linya, isang malinaw na indikasyon na may mahalagang impormasyon na dapat nilang malaman."Sir," nagsimula si Marco, ang tinig nito ay naglalaman ng tensyon. "We have the security footage of what really happened last night. It was a setup... between Ms. Dee and Mr. Bill."Ang mga salitang iyon ay tumagos kay Jarred. Para bang isang mabigat na bagay na bumagsak sa kanyang dibdib. "What do you mean by setup, Marco? Explain it to me." Ang boses ni Jarred ay puno ng galit at pagkabigla.Si Marco ay nagpatuloy, at ang bawat salita nito ay nagdadala ng mas mabigat na kabuntot ng katotohanan. "Sir, the footage shows that Ms. Dee and Mr. Bill planned everything
Pagpasok nila sa loob ng mansion, agad nilang naramdaman ang presensya ni Madam Venus na matamang nagmamasid sa kanilang pagdating. Ang kanyang mga mata ay puno ng pagmamasid, tila hindi kayang itago ang pagkabahala sa kanyang mga mata. Alam ni Veronica at Jarred na hindi maiiwasan ang pag-uusap na iyon—ang tanong ng kanilang lola, ang mga detalye ng nangyari, at kung paano nila haharapin ang lahat ng ito.Ang mga hakbang nila ay mabigat habang patuloy silang naglalakad patungo sa maluwang na sala ng mansion. Pagpasok nila ng pinto, si Madam Venus ay nakatayo sa gitna ng silid, ang mga kamay ay nakalapat sa kanyang harapan, at ang mukha ay mahigpit na tinitigan ang dalawa."Veronica, Jarred, saan kayo galing?" tanong ni Madam Venus na may kabuntot na alalahanin sa kanyang boses.Si Jarred ay unang sumagot, ang kanyang mga mata ay puno ng determinasyon. "Lola, we were at the hotel. We were drunk thats why i told marco to tell you"Ngunit si Madam Venus ay hindi nakontento sa simpleng s
Kinabukasan, ang araw ay nagsimula nang sumikat ng maliwanag, ngunit sa kabila ng mga sinag ng araw, ang hangin ay may dala-dalang tensyon. Ang mga pangyayari noong nakaraang gabi ay nag-iwan ng malalim na bakas sa kanilang mga puso.Sa loob ng Makati Med, si Jarred at Veronica ay nakaupo sa isang VIP suite, tahimik na nagmamasid sa kanilang paligid. Pareho silang may malalim na pag-iisip, ang mga mata ni Jarred ay puno ng pangako at galit, samantalang si Veronica ay tila nagsusumikap na makalimutan ang mga nangyari, ngunit hindi niya magawa. Ang epekto ng mga droga ay unti-unting nawawala, ngunit ang kanilang mga emosyon ay patuloy na magulo, puno ng mga tanong na hindi pa nasasagot.Ang mga doctor ay dumaan upang magbigay ng huling pagsusuri, at pagkatapos nilang siguraduhin na ligtas na sila, inabisuhan silang maaari na silang mag-discharge."Sir Jarred, Ma'am Veronica, okay na po kayo. Pinapayagan na po kayong umuwi," sabi ng doktor, habang tinatanggal ang mga gamit sa hospital be
Sa VIP suite ng Makati Med, sa kabila ng marangyang mga kasangkapan at tahimik na ambiance ng ospital, ang gabing iyon ay puno ng tensyon at hindi pagkakaunawaan. Habang si Jarred at si Veronica ay nakahiga sa magkahiwalay na kama, ang bawat minuto ay puno ng kalituhan, takot, at pagkabigo. Ngunit sa gitna ng lahat ng iyon, si Jarred ay nagpasya na ilihim ang nangyari sa kanyang lola, si Madam Venus—isang desisyon na nagmumula sa isang pagnanais na protektahan siya sa sobrang alalahanin at takot na dulot ng mga kaganapan.“Marco,” ang boses ni Jarred ay matigas, puno ng kabigatan, habang tinatanaw ang mga mata ng sekretaryo. “Please, don’t tell my grandmother about this.” Ang kanyang tinig ay puno ng pakiusap, ngunit may isang matinding determinasyon sa kanyang mga mata. Hindi siya kayang magpadala sa takot na baka mag-alala pa ang matandang babae sa kanilang kalagayan.Si Marco ay nakatayo malapit sa pinto ng kwarto, nagmamasid sa magkasunod na kama nina Jarred at Veronica. “Yes, sir
Sa loob ng ospital, ang oras ay tila humihinto, ang bawat segundo ay nagsisilbing isang mabigat na paalala ng gabing puno ng lihim at takot. Si Jarred at Veronica ay parehong nakahiga sa magkahiwalay na kama, ang katawan nila ay may mga sugat at pagod mula sa mga epekto ng gamot na kanilang ininom. Ang silid ay malalim na tahimik, tanging ang tunog ng mga makinang nagsusukat ng kanilang kondisyon ang naririnig. Pero sa kabila ng katahimikan, may kakaibang tensyon na bumabalot sa hangin—isang tensyon na nagmumula sa mga hindi natapos na kwento, mga hindi natapos na plano, at mga sugatang puso.Si Jarred ay nakapikit, ang kanyang mga kamay ay dumudugo mula sa basag na wine glass na kanyang hinawakan noong gabing iyon. Pinipilit niyang manatili sa katinuan, subalit ang epekto ng gamot na ipinasok sa kanyang katawan ay nagpapabigat sa kanyang mga mata. Ang kanyang isipan ay patuloy na naglalaban sa mga alaala ng gabi ng gala. Naalala niyang unang nagkasama silang mag-asawa ni Veronica, an
Habang si Veronica ay patuloy na naglalakad palayo mula kay Kenny, ang mga paa niya ay nangangalay. Ang paglalakad sa fire exit ay tila isang mabigat na pagsubok sa kanya. Ang bawat hakbang ay parang isang patibong, at ang init ng kanyang katawan ay patuloy na dumadami. "Ang init..." sabi niya sa sarili, ang kanyang mga labi ay nanginginig sa lamig ng paligid ngunit tila puno ng pagsisisi. Ang lahat ng ito—ang lahat ng ginawa ni Kenny, ang mga lihim niyang itinagong galit at pagmamahal—ay nagdulot sa kanya ng isang matinding kirot."Hindi ko na kayang magtiis..." Ang mga salitang iyon ay bumalik sa kanyang isipan habang ang mga mata ni Veronica ay dumaan sa madilim na hallway ng hotel. Sa kabila ng lahat ng sakit, siya ay nagsusumikap na makalabas—makalabas sa lugar na puno ng takot, pagnanasa, at mga lihim na nagbabalatkayo sa ilalim ng mga ngiti. Ang madilim na pag-iisip ni Kenny, at ang mga mata ng isang lalaki na nagbigay sa kanya ng kasinungalingang pagmamahal, ay patuloy na nags







