WALANG nagawa si Lalaine kundi sundin ang ipinag-uutos ni Mr. Evans. Nagsalin siya ng wine sa baso at ibinigay sa lalaki, ngunit sa halip na abutin iyon at nginisihan lang siya nito at tinanong, “Is this your first time, little girl?" Awtomatikong namula ang mukha ni Lalaine sa tanong niyang iyon kaya naman humalakhak si Knox. Sa tingin niya ay hindi nababagay ang tulad nito sa ganoong lugar, sa halip ay pag-aaral ang inaatupag nito dahil mukha itong menor de edad. Sinulyapan ni Knox ang kaibigang si Knives na tila ba walang pakialam sa nangyayari at abala lang sa pagtingin sa MacBook nito. “Give that to Knives Dawson. He's the special guest," utos niya kay Lalaine. Ang okasyon na iyon ay welcome party na ipinahanda ni Knox at Eros para sa bagbabalik ni Knives sa Pilipinas matapos ng isang-taong pamamalagi nito sa California, pero ang ungas niyang kailangan ay tila wala namang pakialam. Well, he's used to Knives' behavior because he's been like that ever since they were in colleg
NOONG dalagita pa si Lalaine, takot na takot siya sa kanyang nanay sa t'wing nakainom ito. Simula kasi ng yumao ang kanilang tatay ay nag-umpisa na itong magbisyo. Pag-uwi nito sa bahay galing sa inuman ay sinasaktan sila nitong magkapatid lalo na kung talo ito sa sugal. Ginagawa naman niya ang lahat para protektahan ang kapatid. Ang lahat ng mga latay, mga kurot, mga suntok, at sabunot na para kay Luke ay sinasalo niya dahil hindi niya kayang makita ang kapatid niyang nasasaktan dahil doble ang balik nito sa kanya. Kaya naman para kay Lalaine, ang alak ay tulad ng isang lason na sumisira sa katinuan ng isang tao.Ngunit walang pagpipilian si Lalaine, dahil sa tuwing naaalala niya ang nakababatang kapatid na nakikipaglaban para sa buhay nito ay nasasaktan siya. Handa siyang gawin ang lahat para kay Luke kahit pa ikapapahamak niya ito.Lakas loob na dinampot ni Lalaine ang bote, nagsalin sa baso, saka nakatikom ang labi na sumimsim ng alak. Ngunit masyadong minaliit ni Lalaine ang esp
KAHIT lango na sa alak, hindi pa rin nakalimutan ni Lalaine ang humingi ng pera dahil sa ginawa nitong pag-inom bagay na lalong nagpainit sa kanyang ulo. Ngunit ayaw niyang makipagtalo pa sa lasing dahil alam niyang walang saysay iyon, kaya naman sinabing niyang, “Are you really not going to let me go?” tanong niya sa malamig ngunit seryosong tinig.Mabilis namang umiling si Lalaine bilang sagot. Alam niyang langong-lango na siya sa alak subalit hindi niya hahayaag umalis ang lalaki nang hindi siya nababayaran.Ngumisi si Knives sa sinabi ng babae saka walang sabi-sabing binuhat niya ito, dahilan naman pala mapatili si Lalaine, “Ay! S-Saan mo a-ako d-dadalhin?!” nauutal na tanong ni Lalaine nang maramdaman ang braso ng lalaki na pumulupot sa kanyang bawyang.Tila naman batang paslit na kinarga ni Knives si Lalaine sa kanyang balikat at tinungo ang pinto palabas sa lounge. Ni hindi man lang nito ininda ang bigat ng babae na para bang isa lang itong papel.Ang lahat ng naroon ay hindi n
NGUMUSO si Lalaine saka walang anu-ano'y hinalikan ang labi ni Knives ng may halong pagmamakaawa, "Asawa ko, huwag mo akong iwan..."Nanigas ang katawan ni Knives sa pagkabigla at napaisip, 'Does this little girl know what she's doing?' isip-isip niya saka sinubukang itulak si Lalaine pero nabigo siya.He raised his hand and tried to full her away but she struggled even harder. She didn't even know how to do it. She just pecked and nibbled on his lips and chin awkwardly. What Lalaine is doing can't even be called a kiss because he's just tickled by what she's doing. "What to seduce me?" tanong ni Knives sa babae at saka pinisil ito sa baba at pinaningkitan.Kilala ni Knives ang kanyang sarili. Malakas ang kanyang self-control pagdating sa mga ganoong bagay subalit nang mga sandaling iyon hindi niya kayang pigilan ang udyok ng damdamin. Ang bawat ugat sa katawan ay naghuhumiyaw na patulan ang panunukso ng pilyang babae."Ugh..." mahinang daing ni Lalaine nang maramdaman ang mahigpit n
KAGABI nang i-utos ni Knives sa kanyang mga kasambahay na asikasuhin si Lalaine ay sa halip na sa guests room dalhin ang babae, doon ito dinala sa kanyang kwarto. Ayaw pa naman niya ng amoy ng ibang tao sa kanyang kama dahil mayroon siyang mysophobia, kaya wala siyang choice kundi sa guest room matulog. Nagpunta lang siya sa sariling kwarto para mag-shower dahil nakasanayan na niya, at nawala sa kanyang isipan na naroon pala ang babae.“You really have no self awareness,” mayamaya pa'y saad ni Knives na nakatingin sa pang-ibabang bahagi niya.Nang sundan ni Lalaine ang pinagmamasdan ng lalaki ay huli na nang mapagtanto niyang kumalas pala ang tali ng suot niyang bathrobe at lumantad ang hubad niyang katawan. Sa matinding kahihiyan ay mabilis na hinablot ni Lalaine ang comforter saka ibinalot sa kanyang katawan. Tumaas naman ang gilid ng labi ni Knives habang nakatingin kay Lalaine. Tila napagkamalan ng kanyang mga kasambahay na babae niya ito kaya matapos itong linisan kagabi ay bath
“LOOKS like you remembered...” Hindi naglakas-loob si Lalaine na aminin ang ginawa niya, sa halip muli siyang yumuko at mabilis na umiling saka nauutal na sumagot, “W-Wala, wala akong naaalala.” Knives knew that the woman was lying because she couldn't look at him. He thought she was a good liar but at that moment, she was so easy to read. He could clearly see the surprise, confusion, and embarrassment in her facial expression. “Kung gano'n, tutulungan kitang makaalala,” saad ni Knives na tila aliw na aliw saka itinuro ang sariling labi, “You bit me here, not only that, you—” “Tama na!” putol ni Lalaine sa lalaki na bahagyang tumaas ang boses, ngunit nang ma-realized ang ginawa ay lumambot ang kanyang tinig at mahinang bumulong, “I-I'm sorry, Mr. Dawson. H-Hindi ko sinasadya.” “Want to fix it with just one sorry?” “W-Wala akong pera.” Knives looked at her with amusement,“May katwiran ka.” Nakonsensya naman si Lalaine dahil sa sinabi. Siya na nga itong may kasalanan, si
NAKAHINGA nang maluwag si Lalaine nang marinig ang sinabi ng lalaki saka nagmamadaling naglakad papunta sa malaking kahoy na pinto. Nang mabuksan iyon ay kaagad siyang nagsuot ang lumang pares ng tsinelas na naroon at hindi isinuot ang sapatos na nakahanda para sa kanya.Umangat naman ang gilid ng labi ni Knives habang sinusundan ng tingin ang babaeng papalabas, ngunit agad din niyang ibinalik ang atensyon sa cellphone niyang nakapatong sa center table nang tumunog iyon. “Mr. Dawson, ang clue para sa Project X ay nawala na. Ayon sa nakuha kong report, ang patay na ang taong iyon, ” pagbabalita ng secretary niyang si Liam sa kabilang linya.Sumama naman ang mukha ni Knives nang marinig iyon, “Hayaan n'yong manatili ang mga tao roon para ituloy ang paghuhukay.”“Okay, Mr. Dawson,” sagot ni Liam, “By the way Mr. Dawson, kumikilos na ang Adler Family. Mukhang gusto na namang gumawa ng gulo.”Knives snorted, “Bantayan mo ang kilos nila.”“Okay, ako na ang bahala, Mr. Dawson,” sagot naman
“BITCH! Who told you to seduce my fiancé, Benjamin?!” malakas na sigaw ng babaeng nakasuot ng black Gucci dress at matalim ang tinging ipinupukol sa kanya.Nang marinig ang pangalan ni Lalaine ang pangalan ni Benjamin ay alam niyang si Olivia Dawson iyon, ang fiancé ng lalaki. Magpapaliwanag sana siya sa babae nang marinig niyang tinawag nito ang dalawang babae at nag-utos.“What are you waiting for? Beat up that bitch!” Mabilis na lumapit kay Lalaine ang dalawang babae nang marinig ang utos ni Olivia, saka sinampal siya sinabunutan. “You flirt!” sigaw ng isa habang sinasampal siya.“Who are you to steal Olivia's fiancé?!” saad naman ng isa habang hila-hila ang buhok niya.Pakiramdam ni Lalaine ay nangangapal na ang pisngi niya dahil sa malalakas na sampal, gayon din ang kanyang anit, kaya habang sinasaktan siya ng mga ito ay nagtangka siyang magpaliwanag.“Tama na please?” pakiusap ni Lalaine sa dalawa, “Nagkakamali kayo. Wala akong ginagawang masama—”Hindi na naituloy pa ni Lalai
“BRUHA... Grabe! Hiyang-hiya ako sa katangahang ginawa ko kanina. Kung p'wede lang akong magpalamon sa lupa, ginawa ko na.”Kasalukuyan nasa pool area si Abby at ang best friend niya dahil nagyaya itong mag-night swimming habang umiinom ng wine. Pinaunlakan naman niya ito pero hati pa rin ang isip niya ng mga sandaling iyon dahil sa nangyaring eksena kanina.Hiyang-hiya talaga siya sa nagawa at Hindi niya alam kung ano ang gagawin. Ano na lang ang mukhang ihaharap niya sa lalaki pagkatapos ng kagagahang ginawa niya? Paano niya ito haharapin pagkatapos ng lahat? “Don't mind him. Masungit lang talaga si Kuya Kairi pero mabait naman ang isang 'yun,” nakangiting sagot naman ng kaibigan niya habang tumitipa sa kaharap na laptop.Mangiyak-ngiyak naman si Abby sa narinig. “Paanong 'wag intindihin? Galit na galit s'ya sa'kin, bruh! Sinabihan ko siyang magnanakaw at maniac!” bulalas pa ni Abby napahawak sa kanyang noo na parang stress na stress.“Well kahit ako naman magagalit,” pagbibiro nam
“WHO the hell are you?”Awtomatikong nanigas ang katawan ni Abby nang marinig ang baritonong boses na iyon ng lalaki na nasa ilalim niya. At dahil tanging lampshade lang ang nakabukas na ilaw sa kwartong iyon kaya umahon ang matinding takot sa kanyang dibdib dahil sa pag-iisip na baka masamang tao iyon. “I-Ikaw sino ka?! Bakit ka nandito? Magnanakaw ka ba?!” bulalas ni Abby saka nagpa-panic na tumayo mula sa kandungan ng lalaki pero nanlaki ang kanyang mga mata nang hapitin siya nito sa kanyang baywang. Hindi lang iyon, naramdaman pa niyang ang pagkabuhay ng pagkalalaki nito sa kanyang pang-upo.“This is my fucking house! Who are you? Are you a thief?”sigaw naman nito na hindi pa rin siya pinakakawalan.Ginawa ni Abby ang lahat para makawala sa lalaki pero dahil malakas ito kaya hindi nito ininda ang pagpupumiglas niya. Takot na takot na si Abby kaya dahil sa pagiging desperado, ang tanging naisip niyang gawin ay kagatin ito sa kamay.“What the fuck!” bulalas naman ni Kairi saka wala
“BRUH!”Mangiyak-ngiyak na tumakbo si Abby papalapit sa kanyang best friend na si Keiko. Niyakap niya ito nang mahigpit dahil sa wakas, nagkaroon na rin siya ng kakampi.“Bruh, how are you? Bakit gan'yan ang itsura mo?” nag-aalala namang tanong ng kanyang kaibigan habang kumot nakatingin sa kan'ya.Alam naman ni Abby kung ano ang tinutukoy nito. Malaki na kasi ang ipinagbago niya simula noong naghiwalay sila nito. Bumagsak ang kanyang katawan dahil sa stress at nanlalalim at kanyang mga mata dahil may mga gabing nahihirapan siyang makatulog kapag naiisip niya ang kahayupan ni Henry.Nagbitiw sa pagkakayakap ang dalawa matapos ang ilang sandali. Matagal silang hindi nagkita kaya sobrang na-miss nila ang isa't-isa.Nang hindi sumagot si Abby sa tanong ng best friend niyang si Lalaine ay inakay siya nito paupo sa mahabang sofa at puno ng pag-aalalang pinagmasdan siya. Pero ang isip ni Abby ay kasalukuyang lumilipad sa kabuohan ng opisina ng kanyang kaibigan. Hindi niya akalain na magigi
“I'M sorry, Kairi. I can't marry you...”Naomi returned the ring to Kairi with tears in her eyes. Kairi couldn't understand why her fiancé did that. They were planning to get married but why is she suddenly returning the ring to him now? What the fuck is really happening?“But why? Did I do something wrong, babe?” gulong-gulo na tanong ni Kairi sa nobya saka hinawakan ang kamay at bakas ang matinding pagtatanong sa mga mata.Pero iwinaksi ni Naomi ang kamay na hawak ng nobyo at saka tinakpan ang mukha gamit ang palad at umiyak. “Akiko-san to no o miai ga kimarimashita. Gomen'nasai, Kairi. (My arranged marriage meeting with Akiko has been arranged. I'm so sorry, Kairi.)”Nang marinig iyon ni Kairi ay natigilan siya. Si Akiko ay ang lalaking gusto ng mga pamilya ng kanyang nobya para rito. Kairi thought the man had completely backed out of the agreement, but why would the two get married now? No! Hindi siya makakapayag. Noong una pa lang niyang makita si Naomi, alam niyang ito ang baba
“MASAKIT ba, hija? Pasensya ka na. Wala akong magawa sa t'wing sinasaktan ka ni Sir Henry. Natatakot din kasi akong baka pag-initan n'ya ang pamilya ko.”Mula sa kawalan ay bumaling ang tingin ni Abby kay Manang Ising. Kasalukuyan niyang nilalagyan ng ointment ang sugat niya sa bibig, braso, at binti na katulad ng dati ay tinamo niya mula sa pagmamaltrato ng demonyong si Henry.Her whole body was covered in bruises and scratches, a sign of Henry's sadism. Mas lalo kasi siyang ginagahan kapag nakikita niyang nagmamakaawa ang dalaga sa kan'ya. He feels like he's the lookking and she's his slave. “O-Okay lang po, Manang Ising. Naiintindihan ko po kayo,” saad ni Abby na pilit ngumiti sa matanda.Muling kumuha ng cotton buds si Manang Ising at muling nilagyan ng ointment saka magaang ipinahid sa mga sugat ng kawawang dalaga. Habag na habag siya rito pero wala naman siyang magawa para matulungan ito.“Bakit ba kasi hindi ka na lang umalis? Magpakalayo-layo ka. Magtago ka kahit saan. Basta
ALAS-SINGKO ng hapon ang eksaktong labas ni Abby, at awtomatikong nanginig ang kanyang mga kamay nang makita ang isang itim na Rolls Royce na naka-park sa tapat ng banko kung saan siya nagtatrabaho. Isang bodyguard ang nakatayo sa labas habang hinihintay siya. Habang papalapit ay nanlumo si Abby dahil alam niya na kahit anong gawin niya ay hindi na siya makakatakas pa sa kamay ni Henry Scott. Ni mga pulis ay ayaw tumulong sa kan'ya dahil marinig lang ang pangalan nito ay parang asong nababahag ang buntot.Gustuhin man niyang tumakbo at tumakas kay Henry ng mga sandaling iyon, alam ni Abby na magiging useless lang ang lahat dahil magkikita't makikita din siya nito. Nang minsan ngang sinubukan niyang magtago, sa halip na hanapin siya ay ang kanyang pamilya sa Capiz ang pinuntahan ng mga ito. Sa takot niya na may mangyaring masama sa pamilya ay kusa na siyang lumabas sa pinagtataguan.“Good evening, Ms. Del Rosario,” bati ng bodyguard ni Henry sabay bukas ng pinto ng back seat. Doon, ki
“LET'S break up, Abby. I can't do this anymore...”Tila pinagbagsakan ng langit at lupa si Abby sa narinig. Ang mga salitang iyon ay para bang kutsilyo na paulit-ulit na sumasaksak sa kanyang puso. Maging ang kanyang luha ay biglang bumalong na para bang isang ulan na walang tigil sa pagbuhos.Paano na lang siya kung iiwan siya ni Jake? Si Jake na lang ang tanging kakampi niya pero iiwan pa siya nito. Bakit? Paano nito nagagawang makipaghiwalay sa kan'ya gayong pitong taon na sila nito? Ganoon lang ba talaga kadali para kay Jake na iwan siya pagkatapos ng lahat? Ang akala niya ay tanggap siya nito, tanggap nito ang pagkatao niya. Pero bakit bigla na lang itong makikipaghiwalay sa kan'ya? Did she do something wrong? Aren't they planning to get married? Hinawakan ni Abby ang kamay ng nobyo habang umiiyak. “Jake naman. Seven years na tayo. B-Bakit ngayon ka pa makikipaghiwalay sa'kin? Did she do something wrong? Don't you love me anymore?” umiiyak niyang tanong. Nagulat si Abby nang
•••••“ANAK, sigurado ka na ba? Pwede namang dito ka na lang sa probinsya natin maghanap ng trabaho habang nag-aaral. Bakit kailangang sa Maynila pa? Ang balita ko, maraming masasamang tao doon sa Maynila,” nag-aalalang tanong ni Letisha sa anak na si Abby. Matamis na ngumiti si Abby sa kanyang Nanay Letisha. “Naku nay! Kung kailan naisangla na natin ang lupang sakahan, saka mo pa sasabihin sa'kin 'yan? Paano ko matutubos ang lupa natin kung aatras ako?” pabirong sagot naman ni Abby.Ang totoo, nasasaktan si Abby dahil ang lupang iyon ang tanging alaala ng kanilang tatay na maagang nawala dahil sa pneumonia. Kaya naman bilang panganay, ipinangako niya sa sariling magsisikap siya at magtatrabaho nang sa gayon ay matubos nila iyon sa lalong madaling panahon.“Nag-aalala lang naman ako sa'yo, anak. Mag-isa ka lang doon. Paano ka na lang kapag may sakit ka? Sinong mag-aalaga sa'yo?” Hindi pa rin mapalagay ang puso ni Letisha para sa pag-alis ng panganay na anak, dahil iyon ang unang be
——— Secret Marriage With The Cold-hearted Billionaire Book 2: “SAVE ME, LOVE ME, ATTORNEY.” (Kairi Inoue and Abby del Rosario Story) SYNOPSIS: Bitbit ang pangarap na makapag-aral ng kolehiyo habang nagtatrabaho, mula probinsya ng Capiz ay lumuwas si Abby sa magulong siyudad ng Maynila. Subalit hindi niya akalain na sa halip na pag-asa, bangungot pala ang naghihintay sa kan'ya. Nakaranas siya ng pang-aabuso mula sa mayamang negosyante na sinamantala ang kanyang murang edad at pagiging walang muwang mundo. Wala siyang mapagsabihan ng kahayupang iyon na ginagawa sa kan'ya, kahit sa best friend niyang si Keiko. Ilang taon ang lumipas, naging maalawan ang buhay ng kanyang kaibigan nang makilala nito ang tunay na ama at mangibang-bansa. Naiwan siyang nag-iisa at patuloy na dumaranas ng kalupitan. Ni wala siyang lakas ng loob para sabihin iyon sa kanyang pamilya dahil ayaw niyang mabigo ang mga ito sa kan'ya. Hanggang sa muling magbalik ang kaibigan niyang si Keiko sa Pilip