MATAPOS magpunta sa amusement park, sumunod na pinuntahan ng mag-anak ang Ocean Park na kung saan hindi lang mga sea creatures ang makikita kundi maging ang mga panda, penguins, at kung anu-ano pang mga hayop na makikita sa isang zoo. Enjoy na enjoy si Kaiser at Kaori sa mga nakikita. Iyon kasi ang unang pagkakataon na nakapunta ang mga bata sa ganoong lugar kaya lahat ng kanilang nakikita ang bago sa kanilang paningin. Nang magutom sa isang fancy restauran dinala ni Knives ang kanyang mag-iina. Mabuti na lang din at hindi naging mapili ang kambal sa kakainin dahil kahit Cantonese cuisine ang isini-serves sa restaurant ay maganda pa ring kumakain ang mga ito.Samantala, hindi naman malaman ni Keiko kung paano magpo-focus sa pagkain ng mga oras na iyon. Habang kumakain kasi sila ay hawak-hawak ni Knives ang kaliwa niyang kamay at magka-holding hands sila sa ilalim ng table na para bang mga teenager na nagtatago. Mayroon pang pagkakataon na pinaglalaruan nito ang kanyang palad gamit a
“HMMM...”Hindi mapigilang mapaungol ni Knives nang maramdaman ang malambot na kamay ni Lalaine sa kanyang pagkalalaki. With the overwhelming pleasure caused by the crazy sensation he was feeling, he held on tightly to the back of the sofa. Mariin pa siyang napapikit nang maramdamang sasabog na siya anumang oras.Ang marahang pagtaas-baba ni Lalaine sa kanyang naghuhumindig na pagkalalaki ay nagdudulot sa kan'ya ng hindi maipaliwanag na pakiramdam. Lalaine's gentle touch on his throbbing manhood in an up-and-down rhythm makes him moan even louder.“Fúck, baby! Make it fast!” bulalas ni Knives habang kagat-labing ninanamnam ang nakababaliw na sensasyon.Sinunod naman ni Keiko ang kahilingan ng lalaki. Mas pinagbuti n'ya ang ginagawa kahit pa bahagya na nga siyang nakakaramdam ng pangangalay ng kamay.“Oh shit...damn it!”Patuloy lang si Keiko sa ginagawa habang ang lalaki naman ay walang tigil sa pag-ungol na animo'y nawawala sa katinuan. Hanggang sa mayamaya'y nagulat siya nang bigla
DAHIL bukas pa ng gabi ang kanilang flight pabalik sa Pilipinas, kaya nagpasya sina Knives at Keiko na lubus-lubusin na ang pamamasyal. Nagtungo sila sa famous na si Madame Tussauds at kumuha ng pictures sa mahigit 100 famous celebrity wax figurines na likha nito mula kay Miss Universe 2015 Pia Wurtzback, Anne Curtis, Miss Universe 2018 Catriona Gray, hanggang sa International pop sensation na si Ariana Grande. Matapos niyon ay nagpunta rin sila sa isa pang sikat na tourist destination sa Hong Kong na Ngong Ping 360 and Tai O Fishing Village na kung saan ay kailangang sumakay sa cable car at sa ilalim niyon ay makikita ang fishing village at kultura ng mga ito. Sakay ng cable car ay kitang-kita rin ang malaking Buddha statue ng Po Lin Monastery. Masayang-masaya si Kaiser at Kaori habang nakasakay sa cable car at nakadungaw sa labas ng bintana. Samantalang si Keiko naman ay hindi malaman ang gagawin at nakapikit lang nang mariin dahil takot siya sa matataas na lugar. Luckily, Knive
“'Wag kang matakot. Promise, hinding-hindi na ako mawawala. Dito lang ako sa tabi mo at hindi kita iiwan kahit na anong mangyari...”Keiko kissed the man's lips tenderly to make her feel that her words came from her heart. May ilang segundo rin na nagtagal ang kanilang halik hanggang si Keiko na ang unang nagbitiw at buong pagmamahal na pinagmasdan si Knives. Sinapo niya ang magkabilang pisngi nito ng kanyang mainit na palad.“Don't think too much. Ang importante, magkasama na tayo ngayon at masaya, okay?” matamis ang ngiting wika ni Keiko.Marahan namang tumango si Knives sa kaharap. “Okay.”“Good.”“So asawa na ba kita ulit?” mayamaya'y tanong ni Knives na ikinamaang ni Keiko.“Huh?”“Sabi ko, asawa na ba kita— I mean girlfriend na ba kita?” Kasabay ng tanong na iyon ay maingat niyang binuhat sa kanyang kandungan si Keiko paharap sa kan'ya.“Uhm ano kasi, tungkol d'yan...gusto ko sanang makausap muna si Seiichi,” tugon ni Keiko na hindi makatingin sa lalaki. Mahal na mahal ni Keiko
“BE careful, Ms. Inoue. Turn off the lights in your office and don't stay out late. Kung ayaw mong umuwing malamig na bangkay sa pamilya mo...”Halos maihagis ni Keiko ang cellphone nang mabasa ang text message na iyon. Death threat ba iyon? Pero sino naman kaya ang posibleng may galit sa kan'ya? Sa pagkakaalam niya, matagal nang patay si Elijah at ang mga kasamahan nito sa research institute ay nasintensyahan na. Who could be threatening her life this time?Mabilis na tumayo si Keiko at sumilip sa glass window kahit pa nanginginig ang kanyang kamay at tuhod. Pero dahil 7PM pa lang iyon at marami pang tao sa kalsada kaya malabo niyang matukoy kung sino kahina-hinala sa mga ito. But if her suspicions were correct, her stalker was just around because otherwise, how would he know she was still in the office at those hours? Hindi rin alam ni Keiko kung may empleyado pang naroroon sa kompanya ng mga oras na iyon. Hanggang 5PM lang ang kanilang office hours kaya kanina pa niya pinuwi ang m
“SEIICHI?”“Yes, it's me. What happened? Bakit takot na takot ka?” puno ng pagtatakang tanong ni Seiichi sa babae saka dahan-dahang inalalayan ang baba para maupo sa swivel chair. Nanginginig ito sa takot ng mga sandaling iyon ay namumutla ang mukha.“B-Bakit ka nandito? S-Saka Anong nangyari? Bakit biglang nawalan nagdilim?” sunod-sunod na tanong ni Keiko sa lalaki. Laking pasalamat din niya dahil si Seiichi pala ang lalaking nasa labas ng opisina niya at hindi masamang tao.“Ma'am pasensya na po, nagro-roving po ako kanina nang mamatay ang kuryente kaya hindi ko kayo narinig,” hinging paumanhin ni Mang Lucio, ang security guard ng gusali.Doon lang napansin ni Keiko na naroon din pala ang security guard na si Mang Lucio. At marahil ito ang nagbukas ng pinto sa kanyang opisina kaya nakapasok si Seiichi sa loob.“A-Ano bang nangyari, Mang Nestor? Nawalan ba ng kuryente?” tanong ni Keiko na bakas pa rin ang takot sa tinig ng mga sandaling iyon.“Hindi ko rin po alam kung ano ang nangya
“I'M a friend of Knives Dawson, I'm Eros Smith. Don't be surprised, but you need to go to the hospital right now...”Sandaling hindi nakapagsalita si Keiko at hindi kaagad mai-proseso sa isip ang mga narinig. Na para bang pansamantalang humiwalay ang kaluluwa niya ng mga sandaling iyon.“Ms. Inoue? Are you there?” tanong pa ni Eros sa kabilang linya.Nagbalik sa wisyo si Keiko nang muling magsalita ang lalaki sa kabilang linya saka nanginginig ang mga kamay na nagsalita. “W-What happened to him?” “The car he was driving had an accident...”Hindi na naintindihan pa ni Keiko ang mga sumunod na sinabi ng lalaki dahil para siyang nabingi ng mga oras na iyon. Ang tanging malinaw lang sa kan'ya ay naaksidente si Knives at nasa hospital ito.Awtomatikong bumalong ang mga luha ni Keiko ng mga sandaling iyon. Wala sa sariling lumabas siya ng opisina at nagmamadaling sumakay ng elevator habang si Seiichi naman ay nakasunod sa likuran ng babae at nag-aalala para rito. “Hey! You need to calm do
MULA NANG mag-umpisa ang operasyon kay Knives ay hindi umalis si Keiko sa labas ng operating room. Ubos na ang luha niya kaiiyak kaya tulala na lang siya ng mga oras na iyon habang nakatingin sa kawalan. Magang-maga na ang kanyang mata at magulo na ang kanyang itsura ng mga sandaling iyon pero wala siyang pakialam. Ang tanging mahalaga lang sa kan'ya ay makaligtas si Knives sa tiyak na kapahamakan.Mahal na mahal n'ya si Knives at hindi n'ya mapapatawad ang kanyang sarili sa oras na may mangyari masama rito. Kung kailan magkaayos na sila ay nagkaroon pa ng trahedya. Talaga bang galit sa kan'ya ang tadhana? Bakit sa t'wing masaya siya ay laging may karugtong na sakit? Hindi naman siya masamang tao. Hindi rin siya nanlalamang ng kapwa kaya bakit lagi na lang siyang pinaghihirapan?Samantala, tinawagan na ni Seiichi si Kairi at si Uncle Kenji para ipaalam ang nangyari at malamang ay papunta na ito sa hospital. Hindi niya iniwan si Keiko lalo pa't nang mga sandaling iyon ay nakatulala na
KINABUKASAN, magkakaharap na dumulog sa dining table para sa breakfast sina Abby, ang best friend niya, si Tito Kenji at ang Kuya Kairi nito. Ang dalawang sobrang cute na anak ng kanyang best friend ay natutulog pa kaya hindi nila kasabay sa almusal na iyon.Hindi magawang tumingin ni Abby sa lalaki dahil hiyang-hiya pa rin siya kaya habang kumakain ay para siyang tangang nakayuko lang at halos dumikit na ang mukha sa plato.“Hija, what's wrong? Ayaw mo ba ng pagkain?” puna ni Kenji sa dalagang si Abby nang makita niyang nakayuko lang ito at tulala.Napilitang nag-angat ng tingin si Abby dahil sa sinabing iyon ng matanda. Ayaw niyang isipin nito na bastos siya o kaya naman ay nag-iinarte sa pagkain. “H-Hindi po, Tito Kenji. May naalala lang po ako,” sagot niya na may pilit na ngiti sa labi.“Tungkol ba kagabi? Don't worry, hindi naman big deal 'yun para kay Kairi. Right, son?” saad naman ni Kenji sabay tingin sa anak na tahimik lang na kumakain.Dahil sa narinig ay wala sa sariling
“BRUHA... Grabe! Hiyang-hiya ako sa katangahang ginawa ko kanina. Kung p'wede lang akong magpalamon sa lupa, ginawa ko na.”Kasalukuyan nasa pool area si Abby at ang best friend niya dahil nagyaya itong mag-night swimming habang umiinom ng wine. Pinaunlakan naman niya ito pero hati pa rin ang isip niya ng mga sandaling iyon dahil sa nangyaring eksena kanina.Hiyang-hiya talaga siya sa nagawa at Hindi niya alam kung ano ang gagawin. Ano na lang ang mukhang ihaharap niya sa lalaki pagkatapos ng kagagahang ginawa niya? Paano niya ito haharapin pagkatapos ng lahat? “Don't mind him. Masungit lang talaga si Kuya Kairi pero mabait naman ang isang 'yun,” nakangiting sagot naman ng kaibigan niya habang tumitipa sa kaharap na laptop.Mangiyak-ngiyak naman si Abby sa narinig. “Paanong 'wag intindihin? Galit na galit s'ya sa'kin, bruh! Sinabihan ko siyang magnanakaw at maniac!” bulalas pa ni Abby napahawak sa kanyang noo na parang stress na stress.“Well kahit ako naman magagalit,” pagbibiro nam
“WHO the hell are you?”Awtomatikong nanigas ang katawan ni Abby nang marinig ang baritonong boses na iyon ng lalaki na nasa ilalim niya. At dahil tanging lampshade lang ang nakabukas na ilaw sa kwartong iyon kaya umahon ang matinding takot sa kanyang dibdib dahil sa pag-iisip na baka masamang tao iyon. “I-Ikaw sino ka?! Bakit ka nandito? Magnanakaw ka ba?!” bulalas ni Abby saka nagpa-panic na tumayo mula sa kandungan ng lalaki pero nanlaki ang kanyang mga mata nang hapitin siya nito sa kanyang baywang. Hindi lang iyon, naramdaman pa niyang ang pagkabuhay ng pagkalalaki nito sa kanyang pang-upo.“This is my fucking house! Who are you? Are you a thief?”sigaw naman nito na hindi pa rin siya pinakakawalan.Ginawa ni Abby ang lahat para makawala sa lalaki pero dahil malakas ito kaya hindi nito ininda ang pagpupumiglas niya. Takot na takot na si Abby kaya dahil sa pagiging desperado, ang tanging naisip niyang gawin ay kagatin ito sa kamay.“What the fuck!” bulalas naman ni Kairi saka wala
“BRUH!”Mangiyak-ngiyak na tumakbo si Abby papalapit sa kanyang best friend na si Keiko. Niyakap niya ito nang mahigpit dahil sa wakas, nagkaroon na rin siya ng kakampi.“Bruh, how are you? Bakit gan'yan ang itsura mo?” nag-aalala namang tanong ng kanyang kaibigan habang kumot nakatingin sa kan'ya.Alam naman ni Abby kung ano ang tinutukoy nito. Malaki na kasi ang ipinagbago niya simula noong naghiwalay sila nito. Bumagsak ang kanyang katawan dahil sa stress at nanlalalim at kanyang mga mata dahil may mga gabing nahihirapan siyang makatulog kapag naiisip niya ang kahayupan ni Henry.Nagbitiw sa pagkakayakap ang dalawa matapos ang ilang sandali. Matagal silang hindi nagkita kaya sobrang na-miss nila ang isa't-isa.Nang hindi sumagot si Abby sa tanong ng best friend niyang si Lalaine ay inakay siya nito paupo sa mahabang sofa at puno ng pag-aalalang pinagmasdan siya. Pero ang isip ni Abby ay kasalukuyang lumilipad sa kabuohan ng opisina ng kanyang kaibigan. Hindi niya akalain na magigi
“I'M sorry, Kairi. I can't marry you...”Naomi returned the ring to Kairi with tears in her eyes. Kairi couldn't understand why her fiancé did that. They were planning to get married but why is she suddenly returning the ring to him now? What the fuck is really happening?“But why? Did I do something wrong, babe?” gulong-gulo na tanong ni Kairi sa nobya saka hinawakan ang kamay at bakas ang matinding pagtatanong sa mga mata.Pero iwinaksi ni Naomi ang kamay na hawak ng nobyo at saka tinakpan ang mukha gamit ang palad at umiyak. “Akiko-san to no o miai ga kimarimashita. Gomen'nasai, Kairi. (My arranged marriage meeting with Akiko has been arranged. I'm so sorry, Kairi.)”Nang marinig iyon ni Kairi ay natigilan siya. Si Akiko ay ang lalaking gusto ng mga pamilya ng kanyang nobya para rito. Kairi thought the man had completely backed out of the agreement, but why would the two get married now? No! Hindi siya makakapayag. Noong una pa lang niyang makita si Naomi, alam niyang ito ang baba
“MASAKIT ba, hija? Pasensya ka na. Wala akong magawa sa t'wing sinasaktan ka ni Sir Henry. Natatakot din kasi akong baka pag-initan n'ya ang pamilya ko.”Mula sa kawalan ay bumaling ang tingin ni Abby kay Manang Ising. Kasalukuyan niyang nilalagyan ng ointment ang sugat niya sa bibig, braso, at binti na katulad ng dati ay tinamo niya mula sa pagmamaltrato ng demonyong si Henry.Her whole body was covered in bruises and scratches, a sign of Henry's sadism. Mas lalo kasi siyang ginagahan kapag nakikita niyang nagmamakaawa ang dalaga sa kan'ya. He feels like he's the lookking and she's his slave. “O-Okay lang po, Manang Ising. Naiintindihan ko po kayo,” saad ni Abby na pilit ngumiti sa matanda.Muling kumuha ng cotton buds si Manang Ising at muling nilagyan ng ointment saka magaang ipinahid sa mga sugat ng kawawang dalaga. Habag na habag siya rito pero wala naman siyang magawa para matulungan ito.“Bakit ba kasi hindi ka na lang umalis? Magpakalayo-layo ka. Magtago ka kahit saan. Basta
ALAS-SINGKO ng hapon ang eksaktong labas ni Abby, at awtomatikong nanginig ang kanyang mga kamay nang makita ang isang itim na Rolls Royce na naka-park sa tapat ng banko kung saan siya nagtatrabaho. Isang bodyguard ang nakatayo sa labas habang hinihintay siya. Habang papalapit ay nanlumo si Abby dahil alam niya na kahit anong gawin niya ay hindi na siya makakatakas pa sa kamay ni Henry Scott. Ni mga pulis ay ayaw tumulong sa kan'ya dahil marinig lang ang pangalan nito ay parang asong nababahag ang buntot.Gustuhin man niyang tumakbo at tumakas kay Henry ng mga sandaling iyon, alam ni Abby na magiging useless lang ang lahat dahil magkikita't makikita din siya nito. Nang minsan ngang sinubukan niyang magtago, sa halip na hanapin siya ay ang kanyang pamilya sa Capiz ang pinuntahan ng mga ito. Sa takot niya na may mangyaring masama sa pamilya ay kusa na siyang lumabas sa pinagtataguan.“Good evening, Ms. Del Rosario,” bati ng bodyguard ni Henry sabay bukas ng pinto ng back seat. Doon, ki
“LET'S break up, Abby. I can't do this anymore...”Tila pinagbagsakan ng langit at lupa si Abby sa narinig. Ang mga salitang iyon ay para bang kutsilyo na paulit-ulit na sumasaksak sa kanyang puso. Maging ang kanyang luha ay biglang bumalong na para bang isang ulan na walang tigil sa pagbuhos.Paano na lang siya kung iiwan siya ni Jake? Si Jake na lang ang tanging kakampi niya pero iiwan pa siya nito. Bakit? Paano nito nagagawang makipaghiwalay sa kan'ya gayong pitong taon na sila nito? Ganoon lang ba talaga kadali para kay Jake na iwan siya pagkatapos ng lahat? Ang akala niya ay tanggap siya nito, tanggap nito ang pagkatao niya. Pero bakit bigla na lang itong makikipaghiwalay sa kan'ya? Did she do something wrong? Aren't they planning to get married? Hinawakan ni Abby ang kamay ng nobyo habang umiiyak. “Jake naman. Seven years na tayo. B-Bakit ngayon ka pa makikipaghiwalay sa'kin? Did she do something wrong? Don't you love me anymore?” umiiyak niyang tanong. Nagulat si Abby nang
•••••“ANAK, sigurado ka na ba? Pwede namang dito ka na lang sa probinsya natin maghanap ng trabaho habang nag-aaral. Bakit kailangang sa Maynila pa? Ang balita ko, maraming masasamang tao doon sa Maynila,” nag-aalalang tanong ni Letisha sa anak na si Abby. Matamis na ngumiti si Abby sa kanyang Nanay Letisha. “Naku nay! Kung kailan naisangla na natin ang lupang sakahan, saka mo pa sasabihin sa'kin 'yan? Paano ko matutubos ang lupa natin kung aatras ako?” pabirong sagot naman ni Abby.Ang totoo, nasasaktan si Abby dahil ang lupang iyon ang tanging alaala ng kanilang tatay na maagang nawala dahil sa pneumonia. Kaya naman bilang panganay, ipinangako niya sa sariling magsisikap siya at magtatrabaho nang sa gayon ay matubos nila iyon sa lalong madaling panahon.“Nag-aalala lang naman ako sa'yo, anak. Mag-isa ka lang doon. Paano ka na lang kapag may sakit ka? Sinong mag-aalaga sa'yo?” Hindi pa rin mapalagay ang puso ni Letisha para sa pag-alis ng panganay na anak, dahil iyon ang unang be