CHAPTER 71 – Sanctuary in ShadowsMaaga pa lang ay nagising si Elle, kinabukasan. Hindi agad pumasok sa isip niya kung nasaan siya. For a split second, hinanap ng katawan niya angnmarble floor, chandeliers, at ang malawak na kwarto sa Forbes mansion. Pero nang dumilat siya, ibang tanawin ang bumungad—white walls, warm wooden floors, simpleng kurtina na hinahaplos ng hangin mula sa nakabukas na bintana.She sat up slowly, ramdam pa rin ang bigat ng ulo at ang pamamaga ng mga mata. Kahapon lang, gumuho ang mundo niya. Kagabi lang, pinili niyang tumakas. At ngayon, nandito siya sa isang lugar na hindi niya inakalang papasukan niya—ang bahay ni Nathan Cruz.Elle hugged her knees against her chest. Ilang segundo siyang nakatitig sa kisame, sinusubukang paniwalain ang sarili na ligtas siya rito. Pero kasabay ng relief, naroon din ang guilt at takot.Pagbaba niya sa hagdan, naamoy niya agad ang kape. May konting tunog ng brewing machine mula sa kitchen, at may halakhak ng umagang hindi niya
CHAPTER 70 – Hunted HeartsTahimik ang mansyon ng Evans ngunit ramdam ang bigat ng hangin. Halos sumabog ang mga ugat sa panga ni Knox habang nakaupo sa gilid ng kanyang opisina, hawak ang cellphone na ilang segundo pa lang nakababa matapos ang tawag kay Nathan Cruz.Paulit-ulit na umaalingawngaw sa isip niya ang boses ni Nathan—kalmado, diretso, walang bahid ng pag-aalinlangan.“She’s not here. If she came to me, I would’ve told you.”A wall of lies stood before him, and Knox had no concrete evidence to refute it.Yet he could feel it—deep in his blood—that Elle was under that man’s control.Tumayo si Knox mula sa swivel chair, halos mabasag ang armrest nang kumuyom ang kanyang kamao. Naglakad siya paikot ng mesa, parang isang hayop na ikinulong at hindi makawala.“Damn it!” sigaw niya, sabay suntok sa dingding. Umingay ang buong opisina, at mabilis na sumilip ang isa sa mga kasambahay mula sa labas, nanginginig, pero agad ding umatras nang magtagpo ang kanilang mga mata.Bumuntong-h
CHAPTER 69 – “The Safe Lie”Tahimik ang loob ng SUV habang binabagtas nina Nathan at Elle ang South Luzon Expressway papuntang Parañaque. Ang lamig ng aircon ay nanunuot sa balat pero mas nangingibabaw pa rin ang bigat na dala ni Elle sa dibdib. Nakayakap siya sa bag, nakasandal ang ulo sa bintana, habang si Nathan ay steady lang ang tingin sa kalsada. Walang usapan sa pagitan nila, tanging tunog lang ng makina at mahinang tugtog mula sa radyo ang gumuguhit sa katahimikan.Paminsan-minsan, palihim siyang sinusulyapan ni Elle. Nakita niya kung paano nakafocus si Nathan—isang kamay sa manibela, isa sa shift knob, calm and composed, parang walang bigat sa mundo. Pero alam niyang ramdam nito ang bigat na dinadala niya. At kahit walang sinasabi si Nathan, sapat na ang presensiya nito para makaramdam siya ng konting seguridad.“Malapit na tayo,” mahina nitong sambit, halos pabulong. “Fifteen minutes, nandun na tayo.”Tumango lang si Elle. “Okay,” sagot niya, mahina, parang natatakot bumunga
CHAPTER 68 – “The Empty Morning”Tahimik ang buong mansyon ng Evans nang sumikat ang unang liwanag ng araw. Sa labas, maliwanag ang langit, punong-puno ng malalambot na ulap. Pero sa loob, mabigat ang hangin—parang may bagyong paparating.Knox stirred awake. Mabigat ang ulo niya mula sa alak kagabi. Unti-unti siyang bumalik sa realidad habang nakatitig sa kisame ng guest room kung saan siya nakatulog. Pumasok agad sa isip niya ang alaala ng gabi—ang bar kasama si Eros, ang pagbalik niya sa mansyon, ang pagpasok niya sa kwarto ni Elle. Naalala niya kung paano niya ito tinitigan habang natutulog, kung paano niya dahan-dahang hinalikan sa noo, at kung paano niya ipinangako sa sarili na bukas, sasabihin na niya ang lahat.“Today…” bulong niya habang humihinga nang malalim. “Today I’ll tell her.”Sa wakas, buo na ang loob niya. Matagal na niyang tinatago ang nararamdaman, pero ngayon handa na siyang aminin. Kahit magalit si Elle, kahit harapin niya ang galit at sugat, handa siyang lumuhod
CHAPTER 68 – The Shelter of StrangersNakaupo si Elle sa bangkong kahoy ng Cubao bus terminal. Maaga pa, madilim pa ang paligid maliban sa iilang ilaw na kumikislap mula sa convenience store at kapehan. Ang malamig na hangin ng madaling-araw ay dumadampi sa kanyang balat, sumasabay sa bigat ng dibdib niya.Hawak niya ang maleta, pero wala siyang malinaw na direksyon. Wala na siyang kamag-anak na pwedeng tuluyan. Patay na ang kanyang mga magulang, si Tita Mary ang huling sandalan pero wala na rin ito. Ang mga dating kaibigan? Matagal na niyang iniwasan mula nang mapasok siya sa mundo ng Evans. Saan siya pupunta?Tumingin siya sa paligid. May ilang estudyanteng naka-backpack, mukhang pauwi ng probinsya. May mag-asawa ring may dalang karton at supot, halatang manggagaling sa mahabang biyahe. Lahat sila, may patutunguhan. Siya lang ang wala.Humugot siya ng malalim na hininga. Sa gitna ng kawalan, isang pangalan ang biglang sumagi sa isip niya. Si Nathan.Hindi sila ganoon magkakilala. P
CHAPTER 67 – “Flight in the Night”.Tahimik ang mansyon nang gabing iyon. Maliban sa mahinang tunog ng grandfather clock sa hallway, halos walang maririnig. Bumalik si Knox bandang hatinggabi, amoy alak, at magulo ang isip. Ilang baso ang nainom niya sa Imperial Palace kasama si Eros, pero kahit gaano karami, hindi natabunan ng alak ang bigat ng dibdib niya.Paglabas niya sa study room, ang mga paa niya’y parang may sariling isip na dinala siya sa kwarto ng asawa.Huminto siya sa tapat ng pinto, sandaling nag-atubili, at marahang pinihit ang doorknob. Dahan-dahan niyang binuksan, sapat lang para masilip ang loob.Nakita niya si Elle—nakahiga patalikod, tahimik, mahimbing man ang anyo pero bakas sa mukha ang pagod at lungkot. Ang kumot ay nakabalot hanggang balikat niya, at ang liwanag ng lampshade ay nagbigay-diin sa bakas ng luha sa gilid ng kanyang mata.May kumirot sa dibdib ni Knox. Naisip niya ang mga sinabi ni Nathan, ang nakita niyang pag-iyak ni Elle, at higit sa lahat, ang br