CHAPTER 1

"Ikaw anong pangalan mo?"tanong saakin ng mayor duma ng mansyon da villo.

"Neneth po."

"ano?anet?''

Gusto kong umirap,pero hindi ko magawa.lima kaming bagong kasambahay na nag-apply dito sa mansyon da villo.napag alaman ko kasing dito namamalagi ang walanghiya kong kababatang si dimitro simula ng maging kanang kamay ito ng nag-iisang anak ng mag-asawang da villo.

Nilakasan ko ang boses ko."neneth po,neneth."

"Huwag mo akong sigawan,ining!hindi ako bingi!"

"Hindi naman po ako sumigaw,nilakasan ko lang po ang boses k-"

"Aba't sumasagot ka na agad!kabago-bago mo!ni hindi pa nga kayo nakapag-sisimula ng trabaho dito sa mansyon!"sigaw saakin ng matandang mayor duma na mukhang kurikong.

Bweset na mayor duma ito!kung wala lang talaga akong plano ay hindi ako magtitiyagang pumasok bilang katulong sa mansyon na ito!yumuko ako."s-sorry po."ang sabi ko na lamang.

"Okay,mabait naman ako,kaya you forgive me."

Hindi ko maiwasang umirap habang nakayuko."baka po ang ibig mong sabihin i forgive you po?"pagtatama ko sa matandang mayor duma.

"Tumahimik ka!"

"Tinatama ko lang p-"

"Ang sabi ko tumahimik ka!bweset na bata ka!bakit ba kasi tinanggap ka ng sekretarya ni sir leo para sa trabahong ito!eh hindi kapa nagsisimula sa trabaho palasagot kana!"at tiningnan ako ng masama,at muling nagsalita."ano sa tingin mo bakit ka natanggap sa trabahong ito?"tanong niya saakin.

"kasi po maganda ako."deretsong sabi ko.dahil totoo naman talaga na maganda ako.

Hindi nagsalita ang mayor duma pero nakita ko ang panggigil niya saakin.ano ba yan!unang araw palang mainit na ang ulo saakin ng matandang ito!galit ba siya sa magaganda?humugot ito ng malalim na hininga at muling nagsalita.

"Okay,makinig kayong lima.tawagin niyo akong ma'am linda,ako ang mayor duma sa mansyon na ito,at ako ang magtuturo sa inyo ng mga gawain,naiintindihan niyo?"

"opo."sabay-sabay kaming limang bagong katulong.

"Manang linda."ang sabi ng malaking boses.

Sabay-sabay kaming napatingin sa may pintuan ng maliit na maid living room kung saan naroon nakatayo ang matangkad at gwapong lalaki.nakapamulsa,at fresh na fresh.halatang bagong ligo.lumaki ang mga mata ko dahil sa gulat at muntik ko pang hindi makilala si dimitro.ang alam ko ay halos sampung taon kaming hindi nagkita simula ng makulong si papa.pero palagi kong nakikita si dimitro sa mga larawan kasama si leonardo.dahil nga kilalang-kilala ang pamilya da villo kaya palaging nasa balita,at kasama palagi si dimitro sa mga larawan dahil siya ang kanang kamay ni leonardo da villo.

Hindi ko alam na mas gagwapo pa ang walanghiyang lalaking ito!mataas na ito noon,pero mas tumangkad pa ito ngayon,hindi ko pa napigilan ang pagnganga ng bibig ko dahil sa ganda ng katawan nito.diyos ko!bakit hindi na lang siya nag model!nagtiyaga pa siyang maging alalay ng leonardo na iyon.mas gwapo pa nga siya doon eh,mayaman lang iyon.

Ngunit kumunot ang noo ko,nang makita ko ang peklat sa kaliwang pisngi niya malapit sa tainga at pababa sa may leeg.mahaba iyon sigurado ako dahil halatang natatakpan ng suot niyang itim na shirt ang karugtong ng peklat.pero hindi naman iyon nakabawas sa gandang lalaki nito.nakadagdag lamang sa appeal niya bilang lalaki ang peklat na iyon.nagtaka ako dahil hindi ko naman nakikita sa mga larawan na may peklat siya.o palagi lang sa kanang pisngi niya ang pinapakita sa larawan kasi palagi itong nakaside view.

Maliit akong napasinghap dahil sa gulat ng makita kong saakin pala siya nakatingin.mariin ang titig saakin.pero kinabahan ako ng wala akong makitang emosyon sa kanyang mga mata.at lalong nagmukhang walang buhay at blangko dahil sa kulay itim ang mata nito.noong mga bata pa kami ay palaging kumikislap sa saya ang mga mata niya sa tuwing tumitingin saakin.pero ngayon,para lang siyang manikin na nakatingin saakin.yumuko ako dahil hindi ko makayanan ang titig niya,naramdaman ko ang panginginig ng mga tuhod ko at parang gusto ko nang maupo sa mahabang sala na nasa likuran namin.

"Dimitro,iho.magandang umaga sayo.may kailangan ka ba?"dinig kong sabi ni manang linda.

"Gusto ko sanang magluto ng scrambled eggs,pwede ko bang gamitin muna ang kusina?hindi pa naman kayo magluluto ng tanghalian di ba?"dinig kong sabi ni dimitro.

Putangina!kahit malaki ang galit ko kay dimitro ay hindi ko maikakaila na namiss ko ng subra ang malaking boses niya.

"Bakit?hindi mo ba nagustuhan ang nakahaing almusal sa lamesa?"mahinahong tanong ni manang linda.aba!kanina ang taas ng boses niya saakin.ngayon kay dimitro ang hinahon niya.bweset!porke gwapo.

"Linggo ngayon,manang linda."

"Ay,oo nga pala.pasensya na iho,nakalimutan ko.icecreamble egg pala ang almusal mo pag linggo."

Napairap muli ako.parang gusto ko pang tumawa pero pinipigilan ko.kaya kinagat ko na lang ang ibaba kong labi.

Narinig ko ang paghinga ng malalim ni dimitro."manang linda,it's scrambled,hindi icecreamble."

"Hay naku!parehas lang yon.sige na magluto kana.hindi pa ako tapos dito sa mga bagong katulong."

"Manang linda,linggo ngayon.walang trabaho."

"Oo,alam ko iho.sinasabi ko lang sa kanila ang mga importanteng dapat nilang malaman bago magsimula sa trabaho.siya nga pala,si katkat nalang ang palutuin mo.maupo kana lang sa lamesa at maghintay.masaya naman palagi ang maganda kong pamangkin na pagsilbihan ka,dimitro.di ba?"at maliit na tumawa ang matandang kurikong.

I couldn't stop rolling my eyeballs.tangina!that's why.because it's obvious that this old kurikong really likes dimitro for her beautiful niece,kuno.kaya pala ang hinahon niya kay dimitro.bakit?sino ba naman ang aayaw sa gandang lalaki ni dimitro?

"Hindi na kailangan,manang linda.ako nalang."

"Ay hindi,iho.si katkat na.teka.katkat!katkat!"

"Nasa banyo po ma'am linda,naliligo."sabi ng isang katulong na sumilip pa galing sa may kwarto.

"ah ganon ba,sige."sabi ni manang linda.

"Manang linda,siya na lang."dinig kong sabi ni dimitro.

"sino?"tanong ni manang linda.

"Siya."sa sulok ng aking mata ay nakita kong ako ang tinuro ni dimitro.mas lalo lang akong kinabahan.bakit ako pa ang tinuro niya?nakakainis naman siya!

"Iho,hindi mo na ba mahihintay si katkat?"tanong ulit ni manang linda kay dimitro.kinakabahan man,pero hindi ko parin mapigilan ang mapairap dahil sa matandang ito.nyeta!halata naman na takot ang gurang na ito na maagaw ko ang atensyon ni dimitro na para sa pamangkin niya dapat.

"Hindi na manang linda.nagugutom narin ako."

"Ganoon ba,sige.neneth sumunod kana kay dimitro."

Tumango ako habang nakayuko parin."o-opo."

Naglakad ako patungo sa may pinto palabas ng maid living room,pero si dimitro ay naroon parin nakatayo.

"You go first,i'll follow you."seryosong sabi niya saakin,at tumagilid para makadaan ako.

Hindi ako nagsalita,pero tumango ako habang nakayuko.naglakad ako,pero bigla ay napatigil ako ng maalala kong hindi ko alam kung saan patungo ang kusina ng mansyon,ang alam ko kasi sa likod kami,kung saan naroon ang kwarto ng mga katulong.

"Why did you stop walking?"tanong saakin ni dimitro habang nasa likuran ko.

"A-ahm,i-i don't know the way to the kitchen."

"Go straight,and enter the door on the right."

Sinunod ko ang sabi ni dimitro.pumasok ako sa kanang pinto,at nakita ko ang nakasarang pinto sa kaliwa at hagdan naman sa may dulo.na sa tingin ko ay may walong hakbang bago makarating sa hagdan simula sa may kaliwang pinto

"Walk straight."

Sinunod ko lang ang sabi ni dimitro,naglakad ako papunta sa hagdan,at paliko sa kaliwa.sa taas ay may isang pinto lang na nasa dulo.siguro yon na ang kusina.kaya nagpatuloy ako sa paglakad.sa likod ay ramdam ko ang nakasunod na si dimitro.hindi ko man siya tingnan pero alam kong hindi niya ako nilulubayan ng tingin,nararamdaman ko iyon.hindi pa nakakatulong ang panginginig ng mga tuhod ko.kinagat ko ang ibabang labi ko at humawak ako sa ibabaw ng dibdib ko.tangina!ang lakas ng tibok ng puso ko.hinawakan ko ang doornob ng pinto at binuksan ito.

Ang kabang nararamdaman ko ay mas lumala ng makita kong hindi kusina ng mansyon ang pinasukan ko,kundi isang kwarto.naikuyom ko ang mga kamay ko ng marinig ko ang pagsara ng pinto kasabay ang paglock nito.masama ang loob kung humarap kay dimitro.

"You tricked me!this is your room,not the kitchen!"sigaw ko sa kanya.

Malawak lang na ngumisi si dimitro saakin."How are you,netha?"matigas na tanong niya saakin.

"Fuck yo-"

Kasabay ng pagkabigla ko ay ang pagsinghap ko ng hawakan ako ni dimitro sa baba at ang kaliwang bisig niya ay ipinalibot sa maliit na bewang ko.idinikit ako sa matigas niyang katawan at halos halikan na ako ng muling magsalita.

"What happened to my sweet and cheerful childhood friend,hmm? fuck,netha.i think i like your version now..brave."