Lahat ng Kabanata ng SECRET VENGEANCE of Young Maid Childhood Friend series 2: Kabanata 1 - Kabanata 10

"Ikaw anong pangalan mo?"tanong saakin ng mayor duma ng mansyon da villo."Neneth po.""ano?anet?''Gusto kong umirap,pero hindi ko magawa.lima kaming bagong kasambahay na nag-apply dito sa mansyon da villo.napag alaman ko kasing dito namamalagi ang walanghiya kong kababatang si dimitro simula ng maging kanang kamay ito ng nag-iisang anak ng mag-asawang da villo.Nilakasan ko ang boses ko."neneth po,neneth.""Huwag mo akong sigawan,ining!hindi ako bingi!""Hindi naman po ako sumigaw,nilakasan ko lang po ang boses k-""Aba't sumasagot ka na agad!kabago-bago mo!ni hindi pa nga kayo nakapag-sisimula ng trabaho dito sa mansyon!"sigaw saakin ng matandang mayor duma na mukhang kurikong.Bweset na mayor duma ito!kung wala lang talaga akong plano ay hindi ako magtitiyagang pumasok bilang katulong sa mansyon na ito!yumuko ako."s-sorry po."ang sabi ko na lamang."Okay,mabait naman ako,kaya you forgive me."Hindi ko maiwasang umirap habang nakayuko."baka po ang ibig mong sabihin i forgive you po

Itinago ko sa pag-irap at pagsimangot ang munting saya ng aking puso ng marinig ko ang sinabi niya.nakakainis siya!dadaanin pa ako sa matamis niyang salita!"Stop frowning and rolling your eyeballs,netha.i might not be able to control myself,and i might throw you on my bed and make your eyeballs roll all day long while screaming my name,because of the incredible pleasure you will feel while under me.while i'm on top of you and your legs are spread and i'm going to fuck you hard and rough.you will moan my na-""Shut up,dimitro!shut up!napakabastos mong hayop ka!"gigil kong sigaw sa kanya.ang lakas ng kabog ng dibdib ko,at gusto ko siyang pagsasampalin.gusto ko nang umiyak dahil sa subrang galit.Masaya akong purihin niya ang ganda ko,pero nababastusan ako sa mga sinasabi niya ngayon.siguro dahil hindi ako sanay makarinig ng kabastus-bastus tungkol saakin o hindi lang ako sanay na ganito na ngayon magsalita si dimitro saakin.Noon palagi siyang may pag-iingat sa bawat salitang sasabihin

Kinabahan ako ng sabihin iyon ni dimitro,lalo na ng makita ko ang kakaibang kislap sa kanyang mga mata,i'm sure that's lust.his eyes,previously lifeless,now come to life,but only with desire.hindi ko gusto ang nakikita ko ngayong pagnanasa sa kanyang mga mata.dumiin ang mga palad ko sa matigas na dibdib niya,at doon naikuyom ko ang mga kamay ko.Ngumisi ng malawak si dimitro ng maramdaman ang panginginig ng mga kamay ko sa ibabaw ng dibdib niya.yumuko pa ito para makita ang panginginig ng mga kamay ko.humigpit ang kamay niyang nasa bewang ko at mas inilapit ako sa kanyang katawan bago bumulong."i see,you're scared,netha."hinawakan niya ang buhok ko at inamoy iyon.rinig ko pa ang tunog kung paano niya amoyin ang buhok ko,at muling bumulong."but don't worry,netha.because i won't eat you without your permission."at tinitigan akong mabuti."yes,i'm a bad guy,netha.and you know that.but,it's not my habit to force someone to do something they don't want to do.so you're still safe when you're

Masama kong tiningnan ang pinto ng banyo ng kwarto ni dimitro habang nakasara na iyon at nakapasok na si dimitro para gumamit ng banyo.narinig kong muli ang pagtunog ng tiyan ko Kaya yumuko ako para tingnan ko ang aking tiyan,napanguso ako.''gutom na nga kayo,mga bulate ko.''Huminga ako ng malalim at muli akong tumingin sa pagkain na nasa ibabaw parin ng drawer.umayos ako sa pagkakaupo sa kama at tiningnan ko ang laman ng dalawang mangkok na natatakpan ng mga plato.natuwa ako,bigla pa akong naglaway at mas lalo lang akong nagutom ng makita kong tinolang manok ang aking ulam.inamoy ko pa ito at malawak akong napangiti.muli ay napatingin ako sa pinto ng banyo.''hindi niya nakalimutan ang paborito kong ulam.''Malamig na ang kanin at tinolang manok pero wala namang kaso iyon saakin,marahil kanina pa ito dito sa ibabaw ng drawer kaya kahit may takip naman ay lumamig parin.hindi ko napigilan ang mapapikit ng matikman ko ang tinolang manok.palagi iyon masarap sa panlasa ko kahit sino pa an

Nanatali lang akong nakaupo sa takip ng inidoro at pinapakinggan ko lang si dimitro.pinunas ko ang natitirang luha sa mga mata ko at tumayo ako upang tingnan ang aking sarili sa salamin.Medyo namamaga ang aking mga mata,lalo pa at kagagaling ko lang din sa tulog."Netha,buksan mo ang pinto."matigas na ulit ang boses nito.Ano ba ang problema ng lalaking ito!bweset!kanina nagsosorry ito,tapos ngayon malamig na naman ang tuno ng boses nito.nakakairita talaga siya!"Ayoko!"sigaw ko."Bakit?"Napairap ako."tangina dimitro!tanga lang?anong bakit?nagtatanong ka pa!magbabawas ako bweset ka!umalis kana nga dyan at matulog ka na lang!"sigaw ko,yon na lang ang sinabi ko para tigilan niya ako.Wala akong narinig,tumahimik si dimitro.marahil umalis na sa tapat ng pinto.Huminga ako ng malalim at tumingala,habang nakahawak ang mga kamay ko sa lababo ng banyo.tiningnan ko ulit ang sarili ko sa salamin at maliit akong ngumiti,maganda parin naman ako kahit mukha akong stress,magulo nga lang ang buho