NASA veranda si Sabina nang makita niya ang step mother niyang dumating, angkas ng motor ni Hepe Ramon Villadiego. Bumaba ang step mum niya sa motor nito at binuksan ang gate ng bahay nila. Ipjnasok ng lalaki ang motor sa loob.
Hindi siya maaring magkamali, base sa mga ikinikilos ng mga ito, alam niyang may relasyon ang mga ito. 6 months pa lang namamatay ang Papa niya, ang bilis naman yata nitong makahanap ng bagong lover?
Lumabas siya ng gate ng tinutuluyang kapitbahay at dahan-dahang pumasok sa gate ng bahay nila. Kabisado na niya ang pasikot-sikot ng bahay nila kaya alam niya kung papaano makakapasok sa loob ng walang makakapansin. Dahan-dahan siyang nagtungo sa likuran sa may kusina. Kumuha siya ng isang stick at sinungkit ang manipis na kalang sa pinto ng kusina. Tahimik siyang pumasok sa kusina, mula duon ay kita niya ang lalaki nakaupo sa salas, katabi ng step-mother niya.
Ang sweet pa ng mga ito habang nagtatawanan.
“Nabenta natin itong bahay sa magandang presyo,” nakangising sabi ng step-mother niya, “Next week dun na tayo titira sa bago nating bahay. Si Christine naman, ilang weeks na lang, ikakasal na sa guwapo at bilyonaryong si Jeffrey. Matutupad na lahat ng mga pangarap natin, honey! Ang tagal rin natin itong plinano.”
Natutop niya ang kanyang bibig. Nangangatal ang kanyang buong kalamnan ng kuhanin niya ang kanyang cellphone at ivideo ang lahat ng nakikita.
“Mabuti na lang, malakas ang kapit natin, honey. Akalain mo, walang kahirap-hirap nating naipalabas na aksidente ang pagkamatay ni Alfonso? Ang bilis lang nating nakuha ang insurance!” Dinig pa niyang sabi ng madrasta niya. Hindi siya makapaniwala sa kanyang mga naririnig. Nang pakasalan ito ng Papa niya ay halos dito na umikot ang mundo ng ama niya. Maging sa anak nitong si Christine ay napakabait ng Papa niya. May mga times pa ngang kwenikwesyon niya ang ama dahil parang mas mahal pa nito ang anak ng madrasta niya kesa sa kanya na sarili nitong anak.
Pero palaging sinasabi ng Papa niya na gusto lang daw nitong iparamdam kay Christine na hindi ito iba sa kanya. Na ituturing nitong parang isang tunay na anak si Christine kagaya ng turing nito sa kanya.
12 years old pa lang siya nang mamatay ang Mommy niya sa sakit na cancer. After three years ay nag-asawa na ulit ang Papa niya. Masama pa nga ang loob niya dahil ni hindi man lamang ito nagpaalam sa kanya nang magpakasal. At ang mas masakit, nang patirahin ito ng Papa niya sa bahay nila bitbit ang nuon ay 18 years old pa lamang na si Christine, lahat ng para sa kanya ay halos ibigay na nito sa mag-ina. Pati nga iyong dating kuwarto niya ay inagaw sa kanya ni Christine at pinayagan lang iyong mangyari ng kanyang ama kaya ang ending, iyong guest room ang ginamit niyang kuwarto.
And yet, ganito pa ang iginanti ng madrasta niya sa Papa niya?
Parang hindi na niya kayang tapusin pa ang pakikinig sa mga ito. Waring sasabog ang dibdib niya.
“Basta making ka lang sakin, malayo ang mararating natin,” anang lalaki na hinaplos ang braso ng babae, “Alam mo namang metatag ang pader na sinasandalan natin kaya hindi nila ako maipapakulong.”
Napahagikhik si Melda, “Kaya nga bilib na bilib ako saiyo, honey. Maabilidad ka, hindi gaya ni Alfonso na kontento na lang sa kakarampot na savings. Kaya nga ‘nung ninakaw ko iyong pang-tuition fee ng anak nya, halos atakehin sa puso sa pag-aalala.”
Napaluha siya. So, eto rin pala ang nagnakaw ng tuition fee niya kaya kinailanga niyang dumiskarte para makatulong sa Papa niya? Sagad pala talaga sa kasamaan ang matandang ito. Parang nanghihinang napalugmok siya sa sahig. Hindi niya mapigilan ang mapaiyak. Paano ito nagawang pakasalan ng Papa niya? Maya-maya ay narinig niya ang pagdating ng sasakyan. “Nandyan na yata sina Christine kasama ng fiancé nya. Teka at gagawa lang ako ng maiinom.” Nagpanic siya kaya natabig niya ang silya at natumba iyon.
Nakita niyang biglang napaunat ang bruha niyang step-mother. Nagmamadali siyang tumakbo palabas. Nakita niya ang itim na pick up, nagmamadali niyang sinampa iyon at nagtago duon. Nang matiyak na safe na siya ay saka niya pinakawalan ang lahat ng galit na nasa dibdib. Iyak siya ng iyak habang naalala ang paghihirap ng Papa niya nuong nakaratay ito sa ospital, habang ang madrasta niya ay wala naman palang nasa isip kundi maibenta ang kanilang bahay at makuha ang insurance ng Papa niya.
Isinusumpa niyang pagbabayaran ng mga ito ang lahat ng ito. Willing siyang gawin ang kahit na anong paraan, maibalik lang sa mga ito ang lahat-lahat ng hirap na pinagdaanan ng Papa niya bago ito mamatay.
Hanggang sa makatulog siya sa loob ng pick up ay galit na galit pa rin siya.
MADILIM na ang langit nang magising si Sabina. Nagpanic siya nang marealize na nasa loob pa rin siya ng itim na pick up. Pagbaba niya ay halos masamid siya sa laway niya dahil nasa ibang bahay na siya. Hindi niya alam kung saang lugar ito ngunit very modern ang bahay at malalaki rin ang mga bahay na katabi niyon. Dito siguro nakatira ang may ari ng pick up na ito? Curious na pinihit niya ang door knob, sakto namang bumukas iyon. Pumasok siya sa loob ng bahay at nag-usyuso hanggang makarating siya sa kusina. Napalunok siya nang makitang punong-puno ng pagkain ang fridge. Napapatakam na siya kaya hindi na siya nakapagpigil pa, kumuha sya ng isang mansanas at ilang piraso ng grapes. Nginangasab niya iyon habang iginagala ang paningin sa malaking bahay. Feeling niya ay lalaki ang may ari ng bahay base sa disenyo nito na napaka-masculine. Pati mga paintings ay hindi gaanong makulay. Nagtago siya sa ilalim ng mesa nang may marinig na mga yabag mula sa taas
ANG LAYO ng tinatakbo ng utak niya habang nakahiga siya sa ilalim ng kama. Sino baa ng lalaking ito at ano ang ginagawa nito sa bahay nila? Imposible namang ito ang ipinagmamalaking fiancé ni Christine? Hindi naman sa nagmamaganda siyang masyado pero paanong nakakuha ng ganun kagwapong boyfriend ang babaeng iyon? Parang di bagay si Christine sa kaguwapuhang ito ng binata. At ano bang laman ng box na ipinatago nito sa kanya? Ni hindi niya nagawang check man lamang. Engagement ring kaya iyon? Baka ng araw na iyon, nakatakda itong mag-propose sa bruhang iyon kaso’y nagkaroon ng barilan kaya di na natuloy? Baka alam nitong step-sister niya si Christine kaya sa kanya nito iyon ipinatago? Pero nakakapgduda talaga. Ni wala pang nababanggit na boyfriend man lang ang malditang step-sister niya ng mga panahong iyon. Kilala niya si Christine, pihadong ito ang bukambibig nito kung ‘nung mga panahong iyon ay boyfriend na ito ng lalaki. Hmm, baka naman
HINDI KUMIBO SI JEFFREY. Hindi niya kailangang ipaliwanag sa estrangherang babae kung bakit kailangan niyang pakasalan si Christine. Ngunit kung may ibang paraan lang ay hindi naman niya ito gagawin. Kahit naman madali lang sa kanyang hiwalayan ito, ayaw pa rin naman niyang maiksal sa isang babaeng hindi naman niya talagang mahal. Ngunit kailangan niyang magsakripisyo alang-alang sa grupo. Tumayo siya at kumuha ng tubig sa fridge dahil parang nagtitindigan ang balahibo niya iniisip pa lamang niya ang nalalapit nilang pag-iisang dibdib ng dalaga. God, hirap na hirap na siyang magpanggap! Hindi naman biro ang mga tantrums ni Christine kapag gusto nitong magpa-cute sa kanya. Kung makikita lang sana niyang muli ang babaeng pinagbigyan niya ng usb. Nakailang beses na siyang bumalik sa coffee shop na pinagtratrabahuhan nito ngunit wala naman siyang nakuhang information nito sa manager. Ni walang larawan ng babae. Ni wala itong resume dahil walk in
INI-ON ni Jeffrey ang password sa kanyang pintuan para masiguradong hindi siya matatakasan ng babae habang natutulog siya. “Bakit ba ayaw mo pa kong pauwiin?” Mangiyak-ngiyak ng tanong nito sa kanya. “I told you, napapagod na kong mag-drive,” aniya sa babae, “Bukas na lang ng umaga kita ihahatid. For the meantime, magpahinga ka na muna sa kabilang kuwarto,” akmang tatalikuran na niya ito nang may maalalang sabihin, “May alarm ang pintuan palabas ng bahay. Once sinubukan mong ihack ang password, mag-aalarm ito,” sabi niyang ipinakita dito ang nakasuksok na baril sa bulsa, “Alam mo na siguro ang kasunod na mangyayari,” nagbabantang sabi niya rito saka pumasok na sa kanyang kuwarto. Padarag siyang nahiga sa kama. Hindi siya mapakali. Ilang lingo na lang ay nakatakda na siyang ikasal kay Christine. Kung sana ay may paraan pa para makawala siya sa shotgun wedding na iyon. Kung mahahanap lang sana niya ang babaeng iyon, wala siyang proble
NATARANTA SI JEFFREY. Hindi niya akalaing ganito kalakas umiyak ang babaeng ito. “Miss?” “Ano, bakit hindi mo pa iputok yang baril mo para matapos na ang paghihirap ko!” Singhal nito sa kanya, “Iputok mo na!” Siya naman ang napikon, “Kapag hindi ka tumigil dyan talagang ipuputok ko nga saiyo ito!” Sigaw niya rito. Natahimik ito. Humihikbing tumingala ito sa kanya, “Gaano ba kahalaga saiyo iyong box na iyon?” Parang batang tanong nito sa kanya. “Mahalagang mahalaga. Nakasalalay ang buhay ko dun!” “Iyong phone ko rin,” sabi nitong muling napaluha, “Nakasalalay ang kinabukasan ko dun.” “Ke bata-bata mo pa, napakamalilimutin mo na!” inis na sabi niya rito, “Hindi mo ba matandaan talaga kung san mo nilagay?” “Sa dami ng iniisip ko, wala na kong matandaan.” Napahinga siya ng malalim. “Okay, pagtulungan nating hanapin ang phone mo at ang box na iyon. Ano ba kasing nandun sa phone mo? Sex sca
“SAN ka ba nanggaling na bata ka? Kagabi pa kami nag-aalala saiyo, ni hindi ka man lang nagpasabing uumagahin ka ng uwi,” Sita ni Vicky sa kanya nang makauwi siya. “Pasensya na po, Tita Vicky, may inasikaso lang ako. Saka nawawala ang cellphone ko kaya di ko na po kayo natawagan,” nahihiyang sabi niya dito. Ayaw na niyang ikwento pa rito ang mga detalye sa nadiskubre niya dahil ayaw na niyang madamay pa ito sa mga problema niya. Iyong pagkupkop sa kanya ng mga ito ay malaking bagay na para sa kanya. “Ganun ba? Gamitin mo muna iyong pinaglumaang cellphone ni Marcus para naman may magamit ka. Sa panahon ngayon, napakaimportanteng may dala ka palang cellphone.”Anang babae sa kanya, “O siya, magpalit ka na muna ng damit at mukhang kung saang lugar ka napasabak, nangingitim na ‘yang suot mong tshirt.” Napakamot siya sa ulo, “Salamat po.” Sabi niyang pumasok na sa kwarto ni Leanne at hinanap sa kanyang mga gamit ang box na hinahanap ng lalaki. Nguni
WALA PANG TEN MINUTES na tumatakbo ang sasakyan ni Jefferey ay inihinto na niya iyon sa isang tabi saka bumaba at pumunta sa likuran ng sasakyan. Napailing siya nang makitang muli dun ang babae. Pero bago pa siya makapagsalita ay nagsalita na ito, “Kailangan kong mahanap iyong phone ko,” nakikiusap ang tonong sabi nito sa kanya, “Tulungan mo kong mahanap iyon, tutulungan kitang mahanap iyong nawawala mong box.” Kondisyon nito sa kanya. Napaisip siya saka nagbuga ng hangin, “Okay. Basta siguraduhin mong maiibalik mo sakin ang box.” Ang totoo ay nakita na niya kanina ang phone nito. Ngunit titiyakin muna niyang mapapabalik sa kanya ang usb niya bago niya ibigay dito ang phone nito. Nang makarating sa bahay ay hinayaan niya itong hanapin ang nawawalang phone nito sa kusina. Actually, itinago na niya iyon sa isang safe na lugar. Hindi niya alam kung anong meron sa phone nito at masyado itong pursigido na makita iyon. Marahil ay mga nude photos? Pinamulaha
“TOTOO BA, may trabaho na ko? Ganun-ganun lang iyon, walang kahirap-hirap?” Hindi makapaniwalang tanong ni Sabina sa sarili habang nakaupo sa kusina ng bahay ni Jeffrey. Maya-maya ay tumunog ang tiyan niya. Hindi naman siguro magagalit ang lalaking iyon kung mangingialam na siya sa kusina. Tsinek niya kung ano ang pwede niyang lutuin. Pwede siyang gumawal ng tinola since marami namang gulay sa ref. Naiiling na inilabas niya ang manok sa freezer at carrots, luya at sayote sa chiller. Bumibili ng gulay, hindi naman lulutuin, nailing na tinanggal niya ang mga gulay na malapit ng mabulok. Pwede pa niyang isahog ang ilan duon. Iyong iba ay hindi na talaga pwede kaya itinapon na lamang niya. Nagsaing na rin siya. 7:30 ng gabi ay tapos na siyang magluto. Kakain na sana siya nang maisipan niyang katukin sa kwarto nito si Jeffrey para makapaghapunan man lang ito bago ito matulog. “What?” Tila inis na tanong nito sa kanya. “Nagluto ako ng