Episode [11] ความลับระหว่างเรา..

EP 11

"มึงพูดอะไรออกมามึงรู้ตัวป่ะ!?"

"แล้วมึงล่ะ ทำเหี้ยอะไรลงไปไปนั้งเกยตักผู้ชายแบบนั้น คิดว่ากูโอเคหรอว่ะ!"

"ไม่เคก็อยู่เฉยๆดิ ไม่ต้องมายุ้ง!" ยูริตะคอกกลับไปทันควัน มือบางเอื้อมไปเปิดประตูลงจากรถแต่กลับโดนเวหาล็อคประตูรถเอาไว้ก่อน เธอหันกลับไปมองใบหน้าเพื่อนชายด้วยแววตาไม่เข้าใจ

"กูไม่ให้มึงกลับไปทำงานแบบนั้นอีกแน่นอน.." เวหากลั้นอารมณ์โมโหไว้ภายในใจ เขาเริ่มสตาร์ทรถเคลื่อนตัวด้วยความเร็วสูง

"ไอ้เวจอด กูบอกให้จอดไง!"

"...." เวหาทำดั่งคำพูดของเธอเป็นอากาศ ชายหนุ่มเหยียบคันเร่งเร็วกว่าเดิม "กูบอกแล้วไง ถ้ามึงอยากได้เงินมากมาขายให้กู.."

"...." ยูริเม้มปากแน่นเธอพูดอะไรไม่ออก สับสนไปหมดว่าเวหาพูดจริงๆ หรือแค่ประชด?

"ไม่ต้องเสอาะไปขายให้คนอื่น.."

"ถ้ามึงพูดได้แค่ปาก มึงอย่าพูดเลยดีกว่า เพราะถ้ากูไม่มาอยู่ในจุดๆนี้จริงๆก็คงไม่เอาชีวิตตัวเองไปเสี่ยงหรอก.."

"มึงก็พูดดิว่ะ ทำไมต้องโกหก? มีอะไรก็บอกกูดิ.."

"กูไม่อยากให้พวกมึงมารับรู้เรื่องแย่ๆของกูไง! ถ้ารู้แบบนี้แล้วก็ช่วยจอดรถให้กูด้วย"

"กูไม่จอด"

"ไอ้เว จอดเถอะกูขอร้อง" ขอบตาเธอร้อนผ่าว ยูริต้องการเงินไปจ่ายหนี้ค่าดอกเบี้ยที่พ่อเธ