SEX FRIEND เพื่อนไม่สนิท

EP 01 ในห้องพักเล็กๆยังมีร่างอรชรที่นั่งอ่านหนังสืออยู่โต๊ะภายในห้องมีเพียงแสงไฟจากโคมไฟสลัวๆดวงตาดำขลับเหลือบมองนาฬิกาจากหน้าจอโน๊ตบุ๊คเป็นระยะๆด้วยท่าทางกังวลเพราะตอนนี้มันเป็นเวลา เกือบห้าทุ่ม แต่เพื่อนสนิทที่นอนอยู่ห้องเดียวกันกับเธอยังไม่กลับมาห้องซึ่งมันก็เป็นแบบนี้บ่อยๆครืด ครืด~ (ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก..)"ไปไหนของเธอนะ.." 'พิมเสน' พึมพำกับตัวเองมือบางกดเข้าไปในไลน์ของ 'นาเดียร์' เพื่อจะส่งข้อความไปเตือนว่าพรุ่งนี้มีสอบแต่ก็เห็นข้อความเดิมที่นาเดียร์พิมพ์ทิ้งเอาไว้ตอนหัวเย็น..Nadia : วันนี้ฉันไม่กลับห้องนะNadia : ไปทำธุระที่เดิมพิมส์เสนกดปิดหน้าจอโทรศัพท์แล้วรีบเก็บหนังสือปิดหน้าจอโน๊ตบุ๊คเอาไว้ ร่างเล็กเดินไปหยิบกระเป๋าสะพายเรียวขารีบกึ่งเดินกึ่งวิ่งออกมาจากห้องแล้วล็อคประตูเอาไว้..@ผับแห่งหนึ่งใจกลางเมืองสถานที่เริงรมย์ในยามคํ่าคืนเต็มไปด้วยเสียงเพลงและบรรยากาศของแสงสี ผู้คนในที่แห่งนี้ต่างสังสรรค์รื่นเริงกันถ้วนหน้า จังหวะบีทหนักๆจากบนเวทีส่งผลให้หนุ่มสาวในผับวาดรวดรายยั่วยวนเพื่อดึงดูดสายตาของอีกฝ่ายพอถูกใจก็ไปต่อกันที่เตียงตื่นเช้ามาก็กลายเป็นคนไม

EP 03"เดียร์มึงพูดอะไร..." "กูอยากตายว่ะพิม ฮึก มันจบแล้ว ชีวิตกูมันไม่เหลืออะไรแล้ว ฮือ" ตุบๆๆๆๆ ! นาเดียร์ทุบกำปั้นใส่หน้าอกตัวเองรัวๆระบายความอัดอั้นเสียใจออกมา เนื้อตัวเธอสั่นเทาไปด้วยความโกรธแต่ทำอะไรไม่ได้.."เดียร์หยุด! อย่าทำร้ายตัวเองแบบนี้" พิมพ์เสนจับมือเพื่อนตัวเองเอาไว้และดึงร่างนาเดียร์เข้ามาซบอก เรียวแขนโอบกอดเพื่อนรักเอาไว้แน่น.."อย่างน้อยๆเขาให้เศษใจกูมาบ้างก็คงดี..ฮึก" "ไม่เป็นไรนะเดียร์ ถ้านายนั้นไม่รับผิดชอบมึงยังมีกู เราจะเลี้ยงหนูน้อยช่วยกัน.." "ขอบคุณนะพิมพ์ ขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่ผ่านมาความเป็นเพื่อนที่มึงมีให้กูมันมากมายเหลือเกินทั้งชีวิตของกู มึงคงเป็นคนเดียวที่อยู่เคียงข้างกันมาตลอด เกิดชาติไหนขอให้เราได้เป็นเพื่อนกันอีกนะ..." "มึงหมายความว่ายังไง.." "เปล่า ฮึก กะ กูแค่อยากขอบคุณมึงเฉยๆ" นาเดียร์ผละอ้อมกอดจากเพื่อนสาวและยกหลังมือปาดนํ้าตาออก มือบางยกหน้าจอโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดูเวลาและหน้าจอของเธอมันก็ขึ้นแจ้งเตือนสายไม่ได้รับจากแม่ห้าสิบสาย..'23:30AM' "มึงอย่าทำอะไรบ้าๆนะเดียร์.." "พิมพ์ กูต้องรีบกลับห้องแล้วกูไปก่อนนะ ฝันดีมึง.." นาเดียร์เมินคำพูดข

EP 05 @มหาวิทยาลัย "มึง มึงเห็นคลิปหลุดเมื่อคืนป่ะ วันเดียวเฉียดล้านวิว""ที่ว่าเด็กมอเราเย็ดกันในห้องนํ้าตึกวิศวะหน่ะหรอ" "เออใช่ ละมึงรู้ไหมคนในคลิปคือใคร" "พร.ไงล่ะมึง แต่ผู้หญิงกูไม่รู้เพราะคนปล่อยคลิปเบลอหน้า" เสียงนินทาซุบซิบของสาวๆในมอจับกลุ่มคุยกันถึงเรื่องคลิปหลุด พิมเสนที่หยุดชะงักฟังไม่นานละความสนใจกำลังจะก้าวขาเดินไปที่ตึกแพทย์ต่อแต่.."แล้วใครกล้าทำแบบนี้ว่ะ กูว่าโดนเล่นงานหนักแน่ใครๆเขาก็รู้ว่านายนั้นเป็นลูกใคร.." คำพูดของหญิงสาวหนึ่งในนั้น ส่งผลให้ร่างกายขนลุกขนชันไปตามๆกัน มันแปลกที่เธอรู้สึกเสียวสันหลังขึ้นมาวาบๆทั้งที่ไม่รู้เรื่องด้วยซํ้า..ครืด~ ครืด~ เสียงกรีดร้องของโทรศัพท์ดังขึ้น มือบางยกมันขึ้นมากดรับสายเมื่อพบว่าชื่อบนจอเป็นชื่อใคร'นาเดียร์'"ว่าไงมึง"(พิมพ์ เมื่อวานกูลาอาจารย์กลับก่อนเวลา กูจะมาอยู่กับแม่ซักหนึ่งอาทิตย์นะอยากลืมเรื่องบ้าๆนี้ เมื่อวานไม่ได้โทรมาบอกกูยุ่งๆ มึงอยู่คนเดียวก็ดูแลตัวเองดีๆนะ) "อื้อ ทำไมไม่โทรมาบอกกันตั้งแต่เมื่อคืนละ กูโทรไปหามึงก็ไม่ติดนึกว่าเป็นอะไร" (เออหน่า กูขอโทษ)"งั้นก็ดูแลตัวเองกับหลานกูในท้องมึงดีๆด้วย"(รู้แล้ว ง

EP 07"แล้วถ้าฉันสยบนายได้ นายจะทำตามที่พูดจริงๆใช่มั้ย? ""ฉันไม่ชอบพูดอะไรซํ้าๆ" มือหนาจับร่างเธอผลักออกไม่ใยดี แววตาดุร้าวมองคนตัวเล็กด้วยความท้าทาย"ฉันขอให้นายไม่คืนคำ" ดวงตาคู่สวยฉายแววจริงจัง มือบางสะบัดผ้าห่มผืนหนาออกไร้ความเขินอายใดๆ โชว์เรือนร่างอรชรน่าจับกดสู่สายตาหิวกระหายหมับ! เธอผลักร่างหนาไปติดกับผนังห้อง เรียวแขนคู่สวยโอบลำคอหนาเอาไว้แล้วโน้มใบหน้าคมคายลงมา เงยหน้าขึ้นสบตากับชายหนุ่มเรียวลิ้นกวาดเลียชิมตามผิวปากด้วยท่าทางยั่วยวนหน้าหลงไหล เธอใช้ลิ้นชอนไชตามเรียวปากชายหนุ่ม ส่งผลให้พระรามตอบกลับเธอด้วยการใช้ลิ้นหยอกล้อกันสลับกับบดจูบอย่างรุนแรงจ๊วบ จ๊วบ!"อื้อ! ..อื้มม" พิมเสนกดจูบตอบไม่ยอมแพ้ ถึงแม้จะเริ่มหายใจไม่ออก มืออีกข้างผละออกจากลำคอ ลูบไล้ลงมาตามแผงอกกว้างเขี่ยเม็ดแข็งๆเป็นไตเล่น แล้วเลื่อนลงมาถึงแก่นกายมันวาว.."อ๊ะ..แค่กๆ" เธอหายใจเหนื่อยหอบเมื่อถูกรุกเร้ารุนแรง จนต้องเป็นฝ่ายผละออก"มีปัญญาแค่นี้? " พระรามเย้ยหยันคนตัวเล็ก ที่หน้าตาแดงกํ่าเพราะถูกแย่งอากาศหายใจ มุมปากมีคราบนํ้าลายเปื้อนอยู่"...." พิมเสนที่ถูกท้าทาย โถมเข้าหาร่างหนาอีกรอบเธอคุกเข่าลงตรงหน

EP 09"ฮัลโหล ได้ยินไหมครับ? "ตี้ด! ปลายสายถูกตัดไปอย่างกะทันหัน สร้างความงุนงงให้คิรัน ชายหนุ่มมองเบอร์โทรศัพท์บนหน้าจออย่างสงสัยก่อนจะวางมันไว้ที่เดิม เป็นจังหวะเดียวกันกับพิมเสนที่เดินถือถุงก๋วยเตี๋ยวเข้ามาในห้องพอดิบพอดี"มีอะไรรึป้าวคะ""มีใครโทรมาหาพิมก็ไม่รู้ ไม่มีชื่อด้วย พอพี่รับก็ไม่ปริปากพูดอะไรสักคำ"พิมเสนชักสีหน้าแปลกใจ เธอเดินไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดดูสายล่าสุด"สงสัยคงโทรผิดมั้งคะ ไม่มีอะไรหรอก แล้วนี่พี่คินทำถึงไหนแล้วคะเนี้ย" เธอไม่ใส่ใจอะไรกับมันนัก ร่างเล็กเดินไปยังหน้าจอโน๊ตบุ๊ค"พี่ขอชื่อไอจีคนที่จะเจาะข้อมูลหน่อย เหลือขั้นตอนสุดท้ายแล้ว" คิรันเดินไปนั้งประจำที่"เดี๋ยวพิมกรอกให้ค่ะ" มือบางจัดการพิมพ์ชื่อของไอจีของผู้ต้องสงสัยลงไป ไม่นานคิรันก็รับช่วงต่อ หน้าจอจึงปรากฏดาวน์โหลดในเวลาต่อมา"เรียบร้อย เหลือแค่รอข้อมูลครบ""โห พี่คินนี้ก็เก่งเหมือนกันนะคะ""หื้มม ชมแบบนี้ก็เขิลแย่สิครับ" คิรันฉีกยิ้มกว้างให้เธอ ใบหน้าหล่อเหลาหันมาสบตา ทำเอาพิมเสนที่ยังย่อตัวอยู่ส่งผลให้ใบหน้าห่างกันไม่ถึงคืบ"เอ่อ..เดี๋ยวพิมเอาก๋วยเตี๋ยวไปใส่ชามให้ดีกว่า รอแป๊บนึงนะคะ" ร่างเล็กผลุนผล