FOURPABAGSAK siyang binitawan nito pagkatapos ng mainit na sandaling namagitan sa kanila. Tumayo ito at nagbihis. At pagkatapos ay tumingin sa kaniya. He smirk. At tinanggal ang pagkakatali sa mga kamay niya. Sinuyod siya nito ng tingin mula ulo hanggang paa, hindi na niya nagawang takpan ang kaniyang hubad na katawan and she saw a glint of desire on his eyes. "Walang maghahatid sayo ng pagkain dito. If you want to eat go get food on the fridge." At tumaas ang isang sulok ng labi nito bago siya tinalikuran. Wala siyang nagawa kundi ang sundan lamang ito ng tingin habang palabas ng silid na iyon.
FIVEUNTI-unting iminulat ni Addie ang kaniyang mga mata at tila ba pagod na pagod siya, tila walang-wala siyang lakas. Ramdam na ramdam niyang nanghihina ang katawan niya. Sinubukan niyang igalaw ang kanyang mga kamay, naigalaw niya naman ito ngunit halos ayaw nitong kumilos dahil totoong napakasakit ng buong katawan niya. Tila ba ang pakiramdam niya ay binugbog siya ng ilang tao dahil tila nagkandalasog-lasog ang kanyang katawan.Wala siyang magawa kundi ang tumitig sa kisame ng kwarto kung nasaan siya at napatanong sa kanyang isip.Bakit ako?At nagsimulang magtubig ang kanyang mga mata, hindi niya lubos maisip kung bakit nasa ganoong sitwa
SIX:typos and grammar errors ahead.HALOS isang oras pa itong nakasalampak sa dalampasigan, hindi siya umalis sa kanyang kinatatayuan at nakatanaw lamang rito. Nakaupo lang ito sa buhanginan at nakatanaw sa karagatan. Nakaunat ang mga paa nito na inaabot na ng maliliit na mga alon kung kayat ang shorts nito ay basa na. Papadilim na ng oras na iyon, kulay kahel na ang kalangitan at nagrereflect ito sa dagat kung kayat napakaganda itong pagmasdan. Tanging sa palubog na araw na lamang ang may liwanag kaya halos madilim na rin ang paligid. Tila sa pakiwari niya ay wala pa itong balak na tumayo doon. Napa
SEVENNAKATANAW siya sa kawalan habang hawak-hawak ang baso na may lamang alak.Napabuga siya ng hangin at ibinaba ang hawak na baso at itinukod ang kamay sa barandilya ng kanyang teresa.Hindi mawaglit sa isip niya ang nangyari kanina sa kanila ni Addriane sa tabing dagat. Alam niya sa sarili niya na nasaktan niya ito dahil sa sobrang karahasan ng kilos niya pero hindi siya nagsisisi na ginawa niya ito dahil gusto niyang matakot ito sa kanya para hindi na ito gumawa ng ikagagalit niya.Napapikit siya at hinayaan ang sariling haplusin ng pang-gabing simoy ng hangin. Malalim na ang gabi ngunit gising na gising pa rin siya, pinipilit niyang matulog ngunit ayaw matulog ng utak niya kaya bumangon na lamang siya at pumunta sa kanyang teresa na may dalang alak.Napabuga siya ng hangin bago tumalikod at dinampot ang
EIGHTNAPASANDAL siya sa upuan at napahugot ng isang buntung-hininga. Bakit ayaw nitong maniwala sa kanya? Kasabwat kaya siya ng lalaking iyon? Pero hindi, dahil sa nakita niyang mga reaksiyon nito ay tila wala itong alam sa totoong nangyayari sa kanya.Pero bakit ayaw nitong maniwala? Napapikit siya at isinandal ang ulo sa sandalan ng upuan. Anong gagawin ko? She asked to herself.Isa pa muling buntung-hininga ang pinakawalan niya bago dumilat at nag-umpisa ng kumain.Walang-gana niyang pinulot ang kutsara at isinandok sa sinangag na nasa plato niya. Tinitigan n
NINEHAPON na nang magising si Addie, bago siya bumangon ay tumunganga muna siya sa kawalan ng ilang minuto bago tumayo sa kanyang kama.Dahan-dahan siyang nag-inat at naglakad papunta sa bintana ng kanyang kwarto upang tumanaw sa karagatan.Napangiti siya dahil napakaganda ng tanawin sa lugar na iyon, kung siguro naroon siya upang magbakasyon ay malamang na sobrang saya niya dahil ibang-iba ang ambience dito.Itinukod niya ang kanyang kamay sa barandilya ng teresa at pumikit. Hinayaan niya ang kanyang sarili na hampasin ng simoy ng hangin. Ibang-iba talaga ang simoy ng hangin sa lugar na ganito, hindi katulad sa syudad
TENNote: Sa mga bata please don't read this if ever name meron man. Masyadong Bulgar ang mga salitang ginamit ko rito na hindi angkop sa mga edad ninyo. Thank you.---------------NAGISING si Addie dahil hindi siya makahinga. Kinakapos siya ng hangin. Nanlalaki ang mga mata niya nang magmulat siya ng kanyang mga mata, sa malamlam na ilaw na nagmumula sa buwan na tumatagos sa bukas niyang bintana ay nakita niya ang mukha nito. Agad na inilayo nito
ELEVENNAGISING siyang masakit ang katawan dahil sa walang katapusang pagniniig. Hindi niya alam kung anong oras na sila natapos at kung ilang beses nilang inabot pareho ang langit. Hindi na siya nanlaban pagkatapos noong una niyang naabot ang rurok ng kaligayahan dahil tama ito, wala siyang laban.Wala siyang laban sa mga haplos at halik nito, dahil habang nanlalaban siya ay tila naman tinutunaw ng halik nito at mga haplos lahat ng panlalaban niya.Hindi niya na lubos maintindihan ang kanyang sarili, pilit nilalabanan ng kanyang isip kagabi ang kanyang sariling katawan dahil sobra itong naaapektuhan sa init ng apoy na ginagawa ng mga haplos nitong nag-iiwan ng mainit na pakiramdam sa bawat dinadapuan nito.