TWO
UNTI-UNTI niyang iminulat ang kaniyang mga mata. Nahihilo pa rin siya dahil sa epekto ng ipinasinghot sa kaniya.
Kinusot-kusot niya ang kaniyang mga mata at dahan-dahang umupo at inilibot ang mga mata sa paligid.
Nasa isang kwarto siya na may pinturang navy blue at sa kanang bahagi ng kwarto ay may isa pang pinto at nasisiguro niyang banyo iyon.
Gusto niyang tumayo mula sa kamang kinauupuan niya pero hinang-hina talaga ang katawan niya at tila walang lakas.
Nasaan kaya ako? Saan kaya ako dinala ng mga lalaking iyon?
Napabuntung-hininga siya at pilit na iginalaw ang kaniyang mga paa. Kailangan niyang makaalis doon.
Kailangan niyang makatakas. Gamit ang natitirang lakas ay pinilit niyang bumaba sa kama ngunit dahil sa paghihina ng kaniyang katawan ay nahulog siya mula sa kama.
Napaigik siya dahil sa sakit ng tumama ang puwet niya sa sahig. Napahiga siya sa tiled floor at naramdaman niyang namuo ang luha sa kaniyang mga mata.
Nanatili siya sa ganung posisyon at ilang sandali pa ay nakarinig siya ng mga yabag, kalansing ng bakal na tila kadena. Narinig niyang bumukas ang pinto at agad ding sumara iyon.
Hindi niya nagawang imulat ang mga mata niya dahil ramdam na ramdam pa rin niya ang sakit mula sa pagkakabagsak niya.
Narinig niya ang yabag na papalapit hanggang sa tumigil ito sa tabi niya.
She didn't bother to open her eyes.
Not until a baritone voice filled her ear.
"Get up." Napamulat siya upang tingnan kung sino ang may ari ng boses and there their eyes met. Hindi niya magawang umiwas ng tingin, hindi niya kayang magbawi ng tingin. She was captivated by those tantalizing eyes.
Napalunok siya ng matitigan ang buong mukha nito. A pair of black eyes, perfect nose and those thin lips that seems to be so sweet.
Hindi niya nakuhang magsalita. Tila naumid ang dila niya dahil sa pagkakita rito.
She saw him smirk and then crossed his arms into his chest.
"I said G-E-T-U-P. Are you deaf?" He said while smirking.
Even his voice is like a melody in her ears. Tila isang kanta na kay sarap pakinggan.
She looked into his black eyes. Wala siyang mabasang kahit anong emosyon doon, his stare is very cold yet his eyes is very captivating.
Nagulat siya ng yumuko ito at mahigpit na hinawakan ang kaniyang kanang braso at pilit na pinatayo.
She whimpered in pain. Mahigpit ang pagkakahawak nito kaya nasaktan siya. Maging ang paghila nito sa braso niya ay masakit idagdag pa ang pagkakahulog niya mula sa kama.
"Ouch!" She screamed in pain dahil talagang masakit.
Pero tila wala itong narinig at pilit pa rin siya pinapatayo.
Hindi niya magawang lumaban. Hindi niya magawang pigilan ito dahil mas malakas ang pwersa nito sa kaniya kaya pinabayaan niya na lamang ito na itayo siya at iupo pabagsak sa kama.
Wala siyang nagawa kundi ang ngumiwi at mapadaing dahil sa sakit.
Napamulat siya ng mata habang hawak-hawak ang kamay niya na nasaktan mula sa pagkakahawak nito.
She saw him smirk at tinitigan siya. His cold stare gives a shiver on her spine.
"Huwag na huwag mong susubuking tumakas." He warned. Habang matiim siya nitong tinititigan.
Sinalubong niya ang titig nito at hindi siya ng pagkatakot sa kaniyang mga mata.
"Hahanapin din ako ng mga magulang ko." She answered.
Napatikwas ang kilay nito at umangat ang isang sulok ng labi nito.
"Bakit ka naman nila hahanapin? If they already knew that you are here?"
Bigla siyang nakaramdam ng galit. So his the one. Siya ang pinagkakautangan ng mga magulang niya?
"Lets talk about this. Kung gusto mong bayaran kita ng pera gagawin ko pakawalan mo lang ako rito." Pinalambot niya ang kaniyang boses trying to make him pity her.
Tumaas ulit ang sulok ng labi nito. At umikot papunta sa isang side niya at itinukod ang mga kamay sa magkabilang side niya. She held her breath dahil magkatapat na ang kanilang mga mukha.
Sinasabi ng isip niya na itulak niya ito pero hindi niya nakuhang gumalaw. She was captivated by his eyes.
"I dont need your money. I have lots of it." He whispered. As his eyes move down into her parted lips. "Instead, I want you..."
Itinulak niya ito. Pero sadyang malakas ito at hinawakan ang dalawang kamay niya and he pinned her on the bed.
He crushed his lips against her. Imbes na lumaban ay tila nanlambot ang kaniyang tuhod sa halik nito. Ibang-iba ang epekto ng halik nito. Tila may apoy na unti-unti itong binubuhay sa kaloob-looban niya.
She doesn't want to moan, pero kumawala ang ungol niya niya ng iwan nito ang bibig niya.
Gumapang ang labi nito sa leeg niya. Planting wet kisses there until he bit her ear. Mas lalong uminit ang pakiramdam niya sa ginawa nito.
"You will be my slave." He whispered into her ear and he licked her neck and then sucked it.
Napaungol ulit siya sa ginawa nito dahil kakaiba ang dalang kiliti ng ginagawa nito sa kaniya.
Hindi na gumagana ang utak niya ng oras na iyon.
Bumalik sa kaniyang labi ang halik nito na unti-unti ng tumutupok sa buong pagkatao niya.
Naramdaman niya ang pagsama nito sa kama at pumaibabaw ito sa kaniya.
She moaned when he pressed his erection into her.
"You'll gonna satisfy me every time I want and I want you now." He whispered huskily as he crushed her lips once again.
------
Pabitin na naman. Sorry haha. Masyado na kaseng mahaba kapag e. 🤗 enjoy.💋
HINDI ALAM NI Maxene kung ilang oras nang dilat ang kanyang mga mata ngunit hindi siya makatulog. Nakailang ikot na rin siya sa kanyang higaan ngunit kahit na anong pilit niya sa sarili niya na matulog ay hindi ito nakikinig sa kaniya. Paano ba naman siya makakatulog ay anong oras na ngunit hindi pa rin umuuwi si Finn at hindi niya mapigilang isipin kung nasaan ito kahit na alam niyang wala siyang karapatan ngunit sadyang hindi niya lang talaga mapigilan ang kanyang sarili.Ilang sandali pa ay nasabunutan na lang niya ang kanyang sarili. “Bakit mo ba kasi siya iniisip ha?” pagalit niya sa kanyang sarili at pagkatapos ay marahang sinampal-sampal ang kanyang pisngi. “Gumising ka nga Maxene! Hindi ka pa natutulog pero nananaginip ka na yata!” dagdag pa niya na parang isang baliw habang kinakausap ang sarili.Paano nga kasi ang gagawin niya kung kahit na ayaw niyang isipin ito ay naiisip niya ito. Nasaan kaya ito? Hindi kaya nagkita sila ng girlfriend nito at— umiling-iling siya at pilit
HINDI NAMAMALAYAN ni Finn ang oras at nang tingnan niya ang kanyang suot na relo ay alas sais na pala ng gabi. Nang tumingin siya sa labas ng bintana ay nakita nga niya na madilim na pala sa labas. Napahilot siya sa kanyang sentido, sa dami ng iniisip niya at ginagawa ay masyado na siyang nalibang doon.Ilang sandali pa nga ay pinag-isipan niya pa kung uuwi na muna siya o didiretso na kay Beatrice. Pakiramdam niya ay gusto na niya kaagad umuwi lalo pa at may uuwian siyang mga anak niya. Kapag kinakarga niya ang mga ito ay nagiging masaya ang loob niya. Alam niya na masaya din ang mga ito katulad niya kaya ganun din siya.Pero dahil kakain lang naman sila ni Beatrice ay nagpasya na lang siya na doon na muna dumiretso. Mamaya na lang siya uuwi at didiretso na lang siya sa mga ito mamaya at siisguruhin niya na hindi siya magtatagal doon. Tumayo na siya mula sa kanyang upuan at isininop sandali ang mga papeles na nasa ibabaw ng kanyang mesa at pagkatapos ay tuluyan nang dinampot ang kanya
NAHILA SIYA MULA sa kanyang pag-iisip nang muli na namang may kumatok sa kanyang opisina. Bago pa man siya makapagsalita ay bigla na lang bumukas ang pinto at eksaktong nagmulat siya ng kanyang mga mata. Nakita niya si Beatrice na pumasok mula sa pinto. Natigilan siya sandali nang makita ito. Oo nga pala, dumating na ito. Para niyang nakalimutan bigla ang existence nito dahil kay Maxene.Agad na nalukot ang mukha ni Beatrice nang makita niya ang malamig na mga mata ni Finn na tumingin sa kaniya. Kagabi pa siya naghihintay ng tawag nito o kahit na isang text man lang para i-update sana siya kahit na hindi na siya suyuin nito ngunit wala siyang nahintay. Sobrang sama ng loob niya kaya naghintay pa siya ng maghapon ngunit wala talaga itong paramdam at dahil doon ay nagkusa na siyang pumunta sa opisina nito para siya na ang makipag-usap dahil mukhang wala itong planong kausapin siya.Ibinaba niya ang kanyang pride dahil gusto niya na hindi masira ang lahat ng pinagpaguran niya kahit na an
ALAS KWATRO na nang hapon nang may kumatok sa pinto ng opisina ni Finn. Sa dami ng kanyang ginagawa at ng kanyang iniisip ay hindi niya namamalayan ang pagdaan ng oras. Napahilot na lang siya bigla sa kanyang sentido. “Pasok.” sabi niya sa tamad na tamad na paraan.Nang magtaas siya ng kanyang ulo ay doon niya nakita na pumasok ang abogado niya. Oo nga pala. Nakalimutan niya na sinabi niya rito na mag-usap silang dalawa dahil hindi na niya kailangan pang maghabol. Ang tanging kailangan niya na lang na mapatunayan ay kung totoo ngang mga anak niya ang dalawa pero syempre, kahit na sigurado siya na anak niya na nga ang mga ito ay alam niya na hindi pa rin basta-basta maniniwala ang abogado.“Glad you're finally here attorney.” sabi niya at pagkatapos ay itinuro ang upuan sa harapan niya. “Please have a seat.”Ilang sandali pa ay umupo nga ito sa harap niya at pagkatapos ay tumingin sa kaniya. “So what is this all about Finn?” tanong nito kaagad sa kaniya. Nang sabihin niya kasi rito na
“So ang ibig mong sabihin kaya ka nagmamadaling umalis kahapon ay dahil sa nakita mo siya ulit pagkatapos ng ilang taon?” hindi makapaniwalang tanong sa kaniya ni Sam.Tumango naman siya. “Hindi ko talaga inaasahan na makikita ko siya doon. Isa pa, syempre gulat na gulat ako at takot na takot dahil nga may anak kami. Ang dami kong what ifs tapos natagpuan ko na lang yung sarili ko na tumatakbo palayo sa kaniya kahit na hindi ko pa man kayo nakaka-bonding ng matagal dahil halos kararating-rating ko lang kahapon diba tapos nakita ko siya…” sabi niya at napakagat-labi na lang.“Tapos, tapos anong nangyari? Paano kayo ulit nagkita? Hindi naman umalis si Finn kahapon ah.” sabi naman ni Vena na halos pipikit-pikit pa at napahikab pa.Hindi niya nga tuloy maiwasang hindi makonsensya lalo pa at katatapos lang ng kasal nito kahapon tiyak na dapat ay nagpapahinga pa ito dahil alam niya na pagod ito marahil sa nakakapagod na gabi sa piling ng asawa nito. Muli siyang napahugot ng mahabang bunton
“ANONG sabi mo? Totoo ba ito Maxene?” gulat na gulat na tanong ni Vena sa kaniya. Alas-diyes na nang umaga nang magising si Maxene. Wala na ang lalaki sa bahay nito dahil pumasok na raw ito sa opisina at ang mga anak niya naman ay ipinasyal ni Dorie na utos din ng lalaki. Sinabi lang sa kaniya iyon ng kasambahay na pinagtanungan niya.Dahil doon ay wala na siyang naisip pa na gawin kundi ang kontakin si Vena at sinabi sa kaniya na pupuntahan niya ito kaya ngayon ay naroon siya sa bahay nila ni Andrei. Napayuko na lang siya at hindi nagsalita. “Bakit mo itinago ang totoo sa kaniya? Tyaka, sa dami ng lalaki si Finn pa talaga? Kailangan ka niyang panagutan!” gigil na sabi nito at hindi niya maiwasang matawa sa reaksyon nito. Akala niya pa naman ay pagagalitan siya nito ngunit mas nagalit pa ito sa lalaking iyon.Hindi niya namalayan na napatingin na pala ito sa kaniya. “Ano namang nginingiti mo diyan? May nakakatawa ba?” inis na sabi nito na dahilan para mag-angat siya ng kanyang ulo at