CHAPTER 4

I woke up at 8:00 o’clock in the morning, hindi pa rin ako tumatayo sa kama. Hindi ako masyadong nakatulog kagabi dahil sa sinabi ni dad, hindi ko alam pero iba ang pakiramdam ko. Ito rin ba ang dahilan kung bakit may iba sa kinikilos ni mom? They are so strange, and I’m not liking it. We will talk tonight, and I don’t have any idea on what are we going to talk about, I just wish it’s all about business. 8:30 na nang pinilit ‘kong tumayo, I feel so lazy today. I took a shower and wear a simple orange oversized shirt and black short cycling, it’s so comfy to wear since I’m planning to stay in house this whole day. I want to spend my time with mommy while she’s still here. I went downstairs to eat my breakfast, pag dating ko sa dinning ay tanging mga maids lamang ang nandoon.

“Magandang Umaga po, ma’am Lhaarny.” bati sa akin ng mga kasambahay, ang ilan sa kanila ay nagpupunas at ang iba naman ay nagkukwentuhan. Ngumiti ako sa kanila.

“Good morning po, where’s mom and dad? Nagbreakfast na po ba sila?” magalang na tanong ko sa kanila, umupo na ako sa harap ng mesa habang naghahanda sila ng pagkain ko.

“Naglibot sila sa prutasan, ‘nak. Sinabi ng mommy mo na kumain ka na daw, kumain na sila bago umalis. Oo nga pala hija, ipinagtimpla ka ng kape ni Doña Agatha, ito daw ang ibigay namin sa iyo. Ininit lang namin.” nakangiti na saad ni Manang habang iniaabot sa akin ang black coffee na gawa daw ng mommy ko. I smiled automatically. Mayroong sticky note na nakadikit sa gilid ng cup, binasa ko ito nang malakas.

“A strong coffee for the strongest baby of mine. Good morning from your sweetest mommy!” binasa ko ito habang nakangiti, sweetest as it is. Nakita ko rin na nakangiti ang mga kasambahay, my mom is the only person who can melt my heart that fast. She’s so special.

“She’s so sweet, right?” tanong ko sa kanila sabay ininom ang kape ko, tamang tama ang timpla, alam na alam ng mommy ko ang gusto ‘kong timpla ng kape, matapang na medyo matabang. I don’t like putting so much sugar in my coffee.

“Tinulungan niya rin ho kaming maghanda ng almusal kanina, hindi lang po kayo magkamukha, parehas din po kayo ng katangian.” halata ang tuwa sa mga mukha nila, I’m so glad.

“Alam niyo na kung saan ako nagmana? Hahaha! Anyway, kumain na ba kayo? Let’s eat together.” aya ko sa kanila, pero mukhang this time hindi talaga sila papayag.

“Baka maabutan kami ni Don Lucio na kumakain kasabay mo, hija. Alam mo naman ang daddy mo.” nag aalangan na sabi ni Manang, naiintindihan ko rin dahil mas kilala ko ang daddy ko kaysa sa kanila. At alam ‘kong hindi iyon magugustuhan ni dad. Para sa kaniya, ang mahalaga lamang ay ang estado ng pamumuhay ng isang tao, tanging pera lang ang sinasamba niya.

“Kumain na ho ba kayo? Kumain na rin ho kayo ‘wag niyo na ho akong intindihin, ako na ho ang magliligpit dito.” magalang na sabi ko habang nagsisimula ng kumain. I only ate pancakes with butter and pineapple jam. Habang kumakain ay narinig ‘kong paparating na ang sasakyan nina dad at mom.

“Good morning, baby.” bati niya sa akin sabay halik, si dad ay dumeretso lamang sa kwarto.

“Good morning, thank you for the coffee, mom.” i said. Umupo siya sa tabi ko at sinamahan ako na kumain.

“How was it?” malambing na tanong niya sa akin, habang tumitikim ng pancakes.

“Of course, It’s the best, made by my mommy ‘yon eh.” puri ko sa kaniya. Abot tenga naman ang ngiti niya at parang mapupunit na ang labi niya, kinikilig hahaha! Tumawa ako.

“Look at your face, mommy hahaha! You really looked so flattered, huh?” pang-aasar ko kay mom. She loves complimenting her, sino bang hindi? Hahaha!

“Of course! What do you think of having a small coffeeshop? Hahaha!” agad na biro niya, we both laughed. Actually, pwede nga.

“Anyway, how’s your sleep?” tanong niya sabay iniipit ang buhok ko sa left ear ko. Her every little gestures makes me really feel special. I suddenly remembered what daddy told me yesterday, I sighed nervously.

“I didn’t get enough sleep last night, I can still hear daddy’s voice saying that. I’m nervous, mom.” pag amin ko sa kaniya. Napayuko na lamang ako, I don’t want to bring disappointment to my family. I heard her sighed, and then she held my hand.

“Whatever it is, nandoon ako, okay? I’ll sit beside you.” alam ‘kong pinagagaan lamang niya ang loob ko, pero wala din siyang magagawa kung ano man ang sasabihin ni dad. Nang matapos ko ang breakfast ko ay agad ko itong niligpit. Tinulungan ako ni mommy na gawin ito habang nagkukwento.

“Oh, I remember, your friends nga pala sumugod sa bahay, hahaha! They’re asking your whereabouts, you didn’t tell them you will be staying here for a couple of months?” I just laughed when I remembered Denicee’s phone call yesterday.

“Hahaha! Denicee’s was so mad, they’re planning to visit here and go to the beach daw.” I informed her. Nang matapos kami magligpit ay inaya niya ako.

“Let’s go to the mall! I want to change my nail polish and buy new sets of formal dresses. Can you come with me?” parang bata ito na nagpapasama bumili ng candy, she’s so cute. I smiled at her.

“Sure! I want to try a new hairstyle.” excited ‘kong sagot. Agad kaming nagbihis at nag-ayos, I’m just wearing a black spaghetti strap dress with a slit on the left side, I just covered it with a denim jacket para naman hindi masyadong exposed ang skin ko, I partnered it with white shoes and white channel sling bag. I’m not wearing any make up today because I’m too lazy to apply anything on my face, I’m off to go. I heard a knock on my door.

“Ma’am Lhaarny, hinihintay na po kayo ni Doña Agatha sa baba.” sabi sa akin ng isang kasambahay, binuksan ko ang pinto at lumabas na. Pagbaba ko ay nakita ko na agad si mommy na nakabihis na rin, umalis na rin kami agad bago pa maglunch. We spent the whole day pampering ourselves, go to the spa and salon, buy shoes, dresses, and make ups, and eat at the restaurants. I missed this. Namili na rin kami ng mga gamit para sa bahay, like mga kitchen utensils, curtains, and paintings, kami na rin ang nag grocery. Binilhan ko rin ang mga kasambahay ng mga regalo, a thank you gifts. It’s already 6:30 o’clock in the evening nang magdecide kaming umuwi ni mom, it’s a whole tiring day. We ordered some take out foods from the restaurants for our dinner. While on our way home, I suddenly felt nervous thinking that it is already evening. Sa kakaisip ko kay dad, hindi na naman ako mapakali. I felt mommy’s hand holding mine, she smiled at me.

“Mommy’s here.” she instantly made me feel better. I just smiled at her, feeling nervous. Nang makauwi na kami ng bahay ay dumeretso agad ako sa kwarto para ayusin ang mga pinamili ko, pagtapos ko magpahinga ay nag half bath na ako. I’m only wearing my night dress, I came downstairs to see if dad is already here. Agad akong nilapitan ni manang nang makita niya akong pababa.

“Lhaarny, ‘nak, pinatatawag ka ng daddy mo sa office niya.” salubong niya sa akin, my heart pounded so fast. Pilit akong ngumiti kay manang.

“Thank you, manang.” sagot ko sa kaniya. Kinakabahan akong nagtungo sa office niya, dito rin sa first floor. Pag pasok ko sa office, agad ‘kong nakita si mommy at daddy na magkaharap at seryosong nag-uusap, nang makita nila ako ay bigla silang tumahimik.

“Come on in, baby.” alanganing ngumiti si mom sa akin. I sat beside her, facing daddy at the front.

“So, what is this all about?” I seriously asked them, patuloy pa rin sa pagkabog ang dibdib ko. Tinignan ako ni daddy ng deretso at sinabi,

“Our company needs you.” bigla niyang sinabi. Nabalot ako ng pagtataka, agad kumunot ang noo ko.

“Me? Why me?” paano ako makakatulong? Nagsimula na akong mag-isip ng kung ano ano. Hindi nagbabago ang reaction niya, para bang praktisado na ang sitwasyon na ito.

“Our company is planning a merger between us and Zamora’s Travel Services, and you are the only person who can do that.” aniya. Parang siguradong sigurado siya sa plano niya, dahil alam niyang walang pwedeng kumontra sa kaniya. Pero bakit ako? I looked at mommy and I saw her looking at daddy with a serious face.

“How will I suppose to do that?” takang taka na tanong ko.

“You will marry Mr. Clyne Ellie Zamora.” casual na sabi niya. My body suddenly froze the moment I realized what he said. I can’t even compose myself, my mouth can’t find the right words to speak.

“Pardon?” please, tell me I’ve heard it wrong. I can’t even blink my eyes. Naramdaman ‘kong hinawakan ni mommy ang kamay ko.

“You will meet him the day after tomorrow, on your engagement party.” so, he’s serious.

“What? Tell me you’re just kidding.” mahina ‘kong sabi. Naririnig niya ba ang sinasabi niya? Hindi ako naniniwala sa arranged marriage na ‘yan.

“Pick yourself up together, you will be meeting the heir of one of the biggest company here in the Philippines. I want you to marry him for the sake of our company.” walang pagbabago sa tono ng pananalita niya. Fuck that company! I don’t want to marry someone I don’t even know!

“Ano ba para sa inyo ang kasal? Ano ba ako para sa inyo?” hindi ko magawang sumigaw. Hindi ako makapaniwala na pati sa butas ng kompanya, ako ang itatapal nila. Gusto ‘kong mag mura, gusto ko silang pagsalitaan ng masama. Anong karapatan nilang pakialaman ang nararamdaman ko?

“I’m not accepting a no for an answer. Hindi ako napapaalam sayo, ang gusto ko, gawin mo. Ito na lang ang kaya ‘mong gawin para sa pamilyang ito, hindi mo pa kaya?” may halong panunumbat pa ito, really?! Nagsimulang tumalim ang tingin ko sa kaniya, this is the first time that I answered back at him. I don’t care. Kumalma ako ngunit hindi mawala ang talim ng tingin ko.

“Sa dinami dami ng oras mo para sa trabaho mo, nagkakaroon pa ng problema? Akala ko ba magaling ka? Akala ko ba perpekto ka? Nararanasan mo din palang magkaroon ng problema, tapos ibang tao ang gusto mong maging solusyon?” madiin ngunit mabigat na sabi ko sa kaniya. Humigpit ang hawak ni mommy sa kamay ko, gusto niyang pigilan ang pagsagot ko. But, no. Hindi na ako papayag na gawin niya sa akin ito.

“Huwag mo akong kakausapin ng ganyan, Lhaarny. Baka nakakalimutan mo kung sino ka at sino ako. Wala kang karapatan.” galit na sabi niya, wala ni isa samin ang nagtataas ng boses. Wala akong karapatan? Bakit, siya ba meron?

“Ano rin bang karapatan mo para manghimasok sa nararamdaman ko, dad? Wala akong pakialam sa bwisit na kompanya na yan, wala akong pakialam kung malugi yan. Hindi niyo pwedeng gawin sa akin ‘to.” agad na nangilid ang luha ko, pero hindi ko hahayaan na makita niya ito. Hindi ko hahayaan na isipin niya na mahina ako.

“Baby... just listen to your dad, okay?” bulong sa akin ng mommy ko. Agad akong napatingin sa kaniya, even her? Akala ko kakampi ko siya, akala ko lagi ko siyang kasama kahit saan? Gusto nang tumulo ng luha ko. Mommy, please. Please, fight for me like you’re always saying.

“No. Businessman ka ‘di ba? Humanap ka ng connection, gumamit ka ng mga tao, kagaya ng lagi mong sinasabi, gumawa ka ng paraan. Bakit ikaw mismo hindi mo magawa? Hindi mo din kaya? Tandaan niyo ‘to, mamamatay muna ako bago niyo ako maipakasal sa kahit sino na hindi ko mahal. Excuse me.” I stand up quickly not minding them calling me, bahala kayo. I left that fucking office and slammed the door. Deretso akong umakyat sa kwarto ko at doon bumuhos ang luha ko.