It’s been a month of staying here, I can really say na masaya ako at na-eenjoy ko ang bawat oras ko dito. Sa isang buwan na pananatili ko rito, marami na akong bagay na nagagawa. Everyday din sumasama ako kay manang o sa mga kasambahay na magpakain sa mga trabahante, kapag may pagkakataon naman, gamit ang golf cart ay lumilibot ako sa bawat lugar dito sa farm. Kung wala lamang ang buhay ko sa Maynila, gusto ko dito tumira eh. Yesterday I baked cookies naman para sa mga kasambahay at drivers, I’m just so happy na there is someone na nakaka-appreciate ng efforts ko. It’s already 7:00 o’clock in the morning and I’m here at the garden eating my breakfast, It’s so good to start my day seeing these bunch of flowers and inhaling some fresh air while sipping my black coffee. This is the life I want, together with my family, I don’t care how much money we have, as long as we’re together nothing else matters. While eating my breakfast, my phone suddenly rang. I answered excitedly.
“Hoy!” Denicee shouted at me as I picked up her call, I laughed at her and answered back. I can’t stop myself from smiling.
“What?” sagot ko na kunwaring bored, hahaha! I can’t imagine her face right now, siguradong nagtataka siya kung bakit hindi man lang ako nagpaalam sa kanila. She is one of my best of the best friends, Denicee, the “party girl” from our circle of friends.
“Huwag mo akong ma-what what jan Lhaarny, ha! Why you didn’t tell me na nanjan ka na pala sa Bataan at jan ka muna magstay?! We were waiting for you pa naman that night dahil ang sabi mo, gigimik tayo! Alam mo, nanggigigil ako sayo talaga, eh!” sunod sunod na talak niya. Shocks, sobrang ingay. I rolled my eyes.
“I forgot, okay? You know I can’t do anything pag si dad na ang nagsalita, right? I’ll make it up to you guys pag uwi ko, I promise.” pang-uuto ko sa kaniya, hahaha! I miss hanging out with them, yung tipong pupunta ka ng matino, uuwi kang lango. Walwal kung walwal, hahaha!
“You should! Or gusto mong kami na lang ang pumunta jan, may gwapo ba jan?” malandi niyang sabi, I rolled my eyes. Kahit kailan talaga, Denicee.
“Pwede naman but I will schedule it muna, baka kasi magsabay kayo nina dad. At isa pa, wala kang makikita dito kung hindi mga trabahador, ano ba, hahaha!” loko ko sa kaniya, alam na alam ko na ang itsura niya, hahaha!
“Duh, hahanap tayo ‘no. You will tour us around and I also want to go the beach, balita ko sobrang gaganda daw ng mga beaches jan. Baka naman, hahaha!” halakhak pa niya, natural ang lakas ng boses nito, eh. Agad din naman akong napatawa.
“Yeah, yeah. I will inform you na lang, gonna hang up na, ghorl.” I stand up and drink my warm water. I heard her hissed.
“Sige na nga! Pag punta talaga namin jan, makikita mo! Bye na, miss you!” she said and then she hung up. Hahaha! Niligpit ko na ang mga plato ko at ipinasok iyon sa kusina. Ang lahat ay naglilinis ng bahay, kaya naman naisip ko na lumabas at maglibot, noong isang araw habang naglilibot ako ay may nakita ako na isang ilog, malinaw at malamig ang tubig doon kaya naman masarap maligo.
“Manang, pupuntahan ko lang po ‘yong ilog doon, babalik ho ako before lunch.” paalam ko kay manang. I’m wearing an off shoulder croptop and maong shorts, I’m also wearing a red two pieace underneath. Sakay ng golf cart, nagtungo ako sa ilog, medyo malayo ito at nakakapagod lakarin. It’s so good to stroll around here while feeling the cold breeze and enjoying the view at the same time, feel na feel ko ang pagtangay ng hangin sa buhok ko. Lakas maka-artista, hahaha! Mga ilang minuto lamang ay nakarating na rin ako sa ilog, naririnig ko na ang agos ng tubig mula doon. Itinabi ko na lamang ang dala ‘kong golf cart sa ilalim ng puno malapit sa ilog saka ako bumaba, tamang tama, walang tao, malaya akong makakaligo mag-isa. Agad akong nagbasa ng paa at umupo sa malaking bato doon, I take off my clothes and started to swim. Ang lamig! Mabuti na lamang at nag-apply ako ng sunblock kung kaya’t kahit abutin ako ng araw ay hindi ako mangingitim. Patuloy lamang ako sa paglangoy, ang tubig ay hanggang leeg ko lamang kaya hindi ako natatakot maligo. Pakanta kanta pa akong naliligo hanggang sa may marinig akong magsalita.
“I love view...I mean, I love the view.” napalingon agad ako sa nagsalita at laking gulat ko nang makita ko ang lalaking sumusunod sa akin noong araw na magjogging ako. Siya yun! Nakatayo siya sa malaking bato kung saan ako nakaupo kanina, nandoon ang mga damit ko. Inilubog ko ang aking katawan sa tubig para hindi niya makita ang hubad ‘kong katawan.
“What are you doing here?!” sigaw ko sa kaniya, I looked around to see kung may tao ba ngunit kami lamang dalawa ang nandito. Hindi ako aahon hangga’t nandito siya.
“Bakit, masama ba magpalamig dito? Ang sarap oh.” ngisi pa niya habang nakatingin sa akin. Alam ‘kong may ibig sabihin ang sinabi niyang iyon, I’m starting to feel nervous.
“Why are you alone here? Hindi mo dapat hinahayaan na mag-isa ka.” sabi pa niya sa akin at biglang umupo rin sa malaking bato, mukhang magtatagal siya at panunuorin ako.
“Go away, I don’t want you here!” galit na sabi ko sa kaniya, sabi ko na nga ba at hindi maganda ang pakiramdam ko sa lalaki na ito. I don’t have my phone with me pa. Yakap yakap ko ang sarili ko sa ilalim ng tubig ng tinignan niya ang mga damit ko at kinuha iyon. Oh my god, Mommy...
“Baka you feel cold na, you should get off the water and dress up.” hindi mawala ang ngisi sa labi niya, hindi niya rin binibitawan ang mga damit ko.
“Bring down my clothes and get yourself out of here, or else sisigaw ako dito ng rape!” sigaw ko pa, ngunit alam ‘kong walang makakarinig sa akin kahit sino, malayong parte na ito ng farm.
“Do it, hahaha! Look, I don’t have any plans on raping you. Gusto ‘ko, willing ‘mong ibibigay sa akin iyon.” sabay ngisi niya. Bumilis ang kabog ng dibdib ko, lalo lamang akong kinabahan. What the hell does he want?!
“Ma’am Lhaarny!” nagulat ako sa sigaw ng driver ko. Agad akong nabuhayan ng loob nang makita ko siyang papalapit kung nasaan kami, oh my god. He saved me from whoever this guy is.
“Kuya Tony!” I felt relieved, nakita ko siyang may dalang towel. Tinignan niya ang lalaki at nagtaka, siguro ay nakaramdam siya na hindi maganda ang pakiramdam ko.
“Ma’am, tumawag ho ang mommy niyo, pauwi na raw ho sila.” saad niya. Agad namang tumalon ang puso ko nang marinig ang sinabi niya.
“Really?! Let’s go home.” sabi ko. Tinignan ko ang lalaki at napansin na bigla na lamang itong nawala, he’s so weird. Tinulungan akong umakyat ng driver ko at ibinigay sa akin ang towel at saka tumalikod, mabilis ‘kong ibinalot iyon sa katawan ko at nagbihis ng damit. Agad kaming umuwi at naligo na ako.
Pagbaba ko sa dinning area ay nagkakagulo sila sa paghahanda ng pagkain, ito na naman tayo sa fiestang fiesta and dating. Mayroong iba’t-ibang klase ng luto, mayroong seafoods, pork, chicken and vegetables at syempre hindi mawawala ang desserts. Ang dami dami na namang pagkain, tapos tatlo lang kami. Tumulong na lamang ako sa paghahanda ng tanghalian, habang naglalagay ng mga plato ay may narinig kaming busina ng sasakyan, they’re already here. I inhaled deeply and exhale bago ako lumabas para salubungin sila.
“Baby, I missed you!” pagbaba pa lamang ni mommy sa sasakyan ay niyakap niya na ako agad, niyakap ko rin siya ng mahigpit.
“I missed you so much, mom. I’m glad you’re already here.” I smiled while hugging her. Nakita ‘kong bumaba na rin si dad ng sasakyan, bumitaw ako sa pagkakayakap kay mommy at binati siya.
“Hi, dad.” lumapit ako para bumeso sa kaniya. Hindi man kami nag-uusap pero na-miss ko pa rin siya. Tumango lamang siya at pumasok na sa bahay, sumunod na rin kami ni mom at dumeretso sa dinning. Agad yumuko ang mga kasambahay at binati siya.
“Magandang tanghali po, Don Lucio at Doña Agatha.” mommy smiled at them and greeted back while daddy just nodded at them. Umupo na kami at nagsimula nang kumain. At the middle of our lunch, mommy asked me.
“So, how’s your stay here, baby?” nakangiti niyang tanong, she looks so happy. I smiled at her.
“I’m enjoying this place so far, mom. Madalas po akong naglilibot sa farm. Nakilala ko na rin po ang iba sa mga trabahador dito.” masaya ‘kong tugon sa kaniya habang kumukuha pa ng seafoods. Si dad ay walang kibo at nakikinig lamang.
“Really? I’m happy that you can easily adjust with your new environment, hindi ka ba nabobored dito?” panibagong tanong niya. Agad akong umiling.
“No, mom, I will never get bored in this kind of place. There’s so much things I can do.” masaya akong ibinahagi iyon sa kaniya, isang buwan din kaming hindi nagkita at muling nag-usap. Tinignan niya lamang ako at ngumiti, I saw a glimpse of sadness in her eyes, nagtaka ako. Mommy, are you really happy? Tila napansin niya iyon kaya agad niyang ibinaba ang tingin niya sa pagkain at ipinagpatuloy ito. Maya maya lamang ay natapos na kami, umakyat si mom at dad sa kwarto nila upang magpahinga, ako naman ay tumulong sa paglinis ng mesa. Routine ko na yata ito araw araw at hindi ko ito pinagsisisihan. Nang matapos ako ay, lumabas lamang ako sa garden at umupo doon sa swing.
“Baby...” rinig ‘kong tawag sa akin ni mommy, tumayo ako nilapitan siya, I can sense her, she’s just pretending to be happy. Parehas kaming umupo sa swing.
“Mom,” I looked directly at her, I can see her eyes. Umiiwas lamang siya ng tingin.
“Anak... are you happy here?” bigla niyang tanong sa akin, naguguluhan ako sa nararamdaman niya. I nodded.
“Mom, what happened? I know there is something wrong, tell me what’s bothering you.” I held her hand and caress it. Ngunit ngumiti lang siya.
“There’s nothing wrong, baby. I just want to make sure that you’re happy, don’t worry about mommy.” she said. Ipinatong niya rin ang kamay niya sa kamay ko. She’s lying.
“Come on, mom... tell me.” pangungulit ko sa kaniya habang hindi inaalis ang mata ko sa kaniya. She just shrugged her head.
“You know that mommy will do anything for you, right? You know that you’re still my baby even though you’re already 23, right? Hahaha!” she just laughed after she said that. Natawa na lang din ako.
“Whatever it is, you can tell it to me, ha? I’m always with you, remember that.” I hugged her tight, wishing that it could help her ease the sadness inside her heart. Please, guide her always, Lord.
“Basta whatever happens, remember that mommy fought for you, okay? And mommy will still fight for you as always, you need to promise me that you will trust me, is that right?” she keeps on saying that while brushing my hair using her fingers. I missed her doing that to me. I nodded and force myself to smile. Alam ko na mabigat ang nararamdaman niya. Maya maya lamang ay pumasok na kami, at naisipan namin ni mommy na magbake.
“What do you want to bake?” excited na tanong sa akin ni mommy habang inihahanda ang mga gagamitin.
“How about red velvet cupcakes, mom?” hindi ko pa na-try ito at si mom ang the best sa paggawa nito. I’m excited.
“Sure, hahaha! Sige, I will teach you how to do that, para ready ka na kapag nag-asawa ka.” agad akong nagulat sa sinabi niya.
“Mom! Hahaha, really?” bigla siyang napatigil nang maisip ang sinabi, nagtataka ako sa kinikilos niya.
“Oh, sorry. Nabigla lang, hahaha!” alanganin niyang tawa. Habang nagbebake kami ay tuloy lamang kami sa kwentuhan, maya maya lamang ay narinig namin na bumaba si dad. Natagpuan niya kami sa kusina habang seryoso ang mukha, agad akong kinabahan. Deretso siyang tumingin sa akin at sinabi,
“We will talk tomorrow night.”
I woke up at 8:00 o’clock in the morning, hindi pa rin ako tumatayo sa kama. Hindi ako masyadong nakatulog kagabi dahil sa sinabi ni dad, hindi ko alam pero iba ang pakiramdam ko. Ito rin ba ang dahilan kung bakit may iba sa kinikilos ni mom? They are so strange, and I’m not liking it. We will talk tonight, and I don’t have any idea on what are we going to talk about, I just wish it’s all about business. 8:30 na nang pinilit ‘kong tumayo, I feel so lazy today. I took a shower and wear a simple orange oversized shirt and black short cycling, it’s so comfy to wear since I’m planning to stay in house this whole day. I want to spend my time with mommy while she’s still here. I went downstairs to eat my breakfast, pag dating ko sa dinning ay tanging mga maids lamang ang nandoon.“Magandang Umaga po, ma’am Lhaarny.” bati sa akin ng mga kasambahay, ang ilan sa kanila ay nagpupunas at ang iba naman ay nag
Hindi mapigil ang mga luha na patuloy na umaagos sa aking mukha, para bang hindi ito hihinto hangga’t hindi nauubos ang tubig sa katawan ko. Pagod na ako, hindi pa rin makapaniwala ang isip ko sa mga pangyayari na paulit ulit na naririnig ng mga tenga ko. Nakatulala sa kawalan, naka-sandal sa gilid ng kama habang naka-upo sa sahig, my eyes are already swollen, tuyo na rin ang lalamunan ko ngunit ayaw ‘kong lumabas ng kwarto. Ayaw ko silang makita. How dare him? How dare him to put me in this situation where I couldn’t choose whether I want or not? Does he even care about me? If yes, then why is he always make my life a miserable one? Dads are supposed to be the person who protects his family, right? But his money and fame seems like the most important thing in the world for him, and that really hurts me a lot. I can still remember when I was a child, everytime he saw me playing outside he will automatically scold at me, he doesn’t want me to look dirty or swe
Umaga pa lamang ay mistula nang plaza ang bahay, ang lahat ng kasambahay ay hindi matahimik sa iisang pwesto. Mayroong event organizers ang dumating at nag-aayos sa labas ng aming bahay kung saan gaganapin ang engagement party mamaya. According to mom, mamaya pa daw magsisimulang dumating ang mga bisita, this includes my soon-to-be husband. Lumukot ang mukha ko nang maalala ko ito, I don’t even want to imagine his looks. Sobrang daming pagkain ang inihahanda, iba pa rito ang pagkain sa catering services. If I know, puro businessmen lang naman ang aattend. “Baby! I already have your dress and shoes, let’s take a look!” nakita ko siyang tumatakbo papunta sa akin, nandito ako sa kitchen tumutulong sa pagluluto ng ibang pagkain. She looks very much excited, sa tuwing may event ako na pinupuntahan, hindi siya pwedeng hindi makikialam sa make up artist ko. “We are preparing the foods for later, mom.” lumingon ako sa kaniya. But knowing mommy,
Dahil na rin sa pagod at puyat sa party kagabi, 9:00 o’clock na rin ako nagising. I’m planning to go with manang sa pagdala ng food sa mga nagtatrabaho. I took a shower and wear a simple white shirt tucked into maong shorts, bumaba na rin ako sa dinning upang silipin kung nandoon na ba sila mom. Tanging mga kasambahay lamang ang nakita ko sa kusina, they are preparing a lunch for the workers. “Good morning, ma’am Lhaarny.” isa isa nila akong binati at nginitian. “Good morning po. Where’s mom and dad?” tanong ko habang umuupo sa isang upuan sa harap ng countertop. Binigyan naman ako ng isang kasambahay ng kape. I just smiled and thanked her. “Umalis, ‘hija. Pero nagsabi ang Doña Agatha na dito sila manananghalian.” mahinahon na sabi sa akin ni manang, I nodded while sipping my coffee. I just ate 2 slices of toast bread, I don’t feel like eating a lot today. Nang matapos ako sa pagkain ay nagpasya naman akong tulunga
Hingal akong napasandal sa pinto ng kwarto ko, sapo sapo ang dibdib habang tawang tawa, hahaha! Paulit ulit ‘kong pinanunuod ang video ni Ellie, lukot lukot ang mukha niya at salubong ang kilay, hahaha! Akala mo hindi ako makakaganti, ha. Halos mapatalon ako nang biglang kumatok ng malakas si Ellie, mabuti na lamang ay naka-lock ang pinto ko. “Joel, halika dito! Ipapakain ko sayo ang itlog ko nang matikman mo kung gaano kaalat!” wtf, hahaha! Ang bastos talaga, malakas akong tumawa habang hawak ang tiyan. “Hahaha! Kainin mo itlog mong maalat! Lintik lang ang walang ganti, hahaha!” sigaw ko sa pagitan ng pinto, patuloy pa rin siya sa pagkatok. Hindi ako magpapatalo, hahaha! “Humanda ka sa’kin ‘pag nakalabas ka jan! Coward!” at ako pa nga ang takot, hahaha. Baka kung anong gawin niya sa’kin oras na buksan ko ang pinto, maya maya lamang ay tumigil na rin ang katok. Pagod akong umupo sa harap ng vanity mirror ko, umaga
Ilang araw na ang lumipas mula nang tumira dito si Ellie. Sa araw-araw na ginawa ng Diyos, wala kaming ibang ginawa kung hindi mag-away ng mag-away. Pakiramdam ko ay tatanda ako ng maaga. I remembered yesterday, nawala na lamang bigla ang mga make ups ko at nagulat ako nang makita ko iyon na basag basag at nakakalat sa labas ng bahay, wala akong nai-save kahit isa dahil sirang sira lahat. I really love make ups kaya naman hindi ko napigilan ang umiyak nang makita ‘kong ubos na ito. Pero hindi ako papayag na naisahan niya ako, sisirain ko rin ang pinakamamahal niyang sasakyan. “Ma’am Lhaarny, nandito na ho ang pinabili niyo.” tawag sa akin ng isang maid, my face lightened up when I heard what she said. Dali dali ‘kong binuksan ang pinto ng kwarto ko at bumaba, ibinigay sa akin ng driver ang ipinabili ‘kong dalawang spray paint, isang color white at isang color yellow. Pumasok ako sa garahe at hinanap ang paboritong Honda Civic ni Ellie, I can smell victory, hah
I woke up feeling a little bit better, my mood is somehow lightened and I feel like my body is fully energized. I decided to do an early jog since 5:30 o’clock pa lang naman. I’m wearing a pink dolphin shorts and black loose sando, malamig na ang hangin dahil bermonths na, idagdag pa ang surroundings na napalilibutan ng mga puno. It’s good to see the sun rising while feeling the cold breeze, ang sarap mamuhay sa probinsya.7:00 o’clock na ng umaga nang makarating ako sa bahay, pumasok ako sa bahay habang pinupunasan ang pawis ko. I go straight to the kitchen to drink warm water, habang umiinom ay nakaramdam ako ng presensya sa likod. I turn around and saw Ellie intently looking at me.“Let’s eat.” parang nahihiyang sabi nito, kulang na lang ay hindi ko marinig iyon. Gusto ‘kong mapangiti pero pinigilan ko dahil baka kung ano pa ang isipin niya.“Together?” I ask
"Kape mo, anak." I came back to my senses when I heard manang talking to me. Nginitian ko lamang siya at nagpasalamat. I am busy thinking about what happened last night, because I'm already in my bed when I woke up earlier. The last time I remembered, I was lying on Ellie's lap until I fall asleep. Siya ba ang nagdala sa akin sa kwarto? That only means, he carried me from downstairs and brought me to my room. Wala naman ibang tao kagabi bukod sa amin dalawa."A penny for your thoughts?" nabaling ang atensyon ko kay Ellie nang marinig ko siyang nagsalita. I suddenly felt awkward, I want to know about what happened last night but I'm too shy to ask him. Paano ba? Umupo rin siya sa harap ng mesa habang naghihintay ng breakfast."Uhh... have you finished watching the movie?" alanganin 'kong tanong habang umiinom ng kape ko. Tumango lamang siya at ng