MAX kissed her again and this time, she gave in. She didn’t want to but she couldn’t do anything about it, as if she was bewitched by his kisses. Hinayaan na niyang maglakbay ang mga kamay nito sa kanyang dibdib, tiyan, baywang at sa lahat na. Ni hindi na niya namalayan na natanggal na pala ni Max ang pagkakabuhol ng bathrobe niya.
“Ginagawa ba ‘to sa iyo ng boyfriend mo?” tanong ni Max habang pinipisil ang isa niyang dibdib. “Nahalikan ka na ba niya rito?” Napasinghap siya nang angkinin iyon ng bibig nito. “Ano, Sahara? Napapaligaya ka ba niya ng ganito?”
“H-Hindi…hindi ko siya b-boyfriend…” tugon niya sa pagitan ng malalalim na paghinga.
Sandaling iniwan ni Max ang kanyang mga dibdib at tiningnan siya sa mga mata. He planted wet kisses on her cheeks, lips and neck. Nagulat siya nang bigla nitong buhatin ang magkabila niyan
“TOTOO ba? Sabi ni Michaela, aalis ka na raw?”Umaga noon at paalis na sana si Sahara ng bahay pero nagulat siya nang sa pagbukas niya ng pinto ng kanyang kuwarto ay naroon si Max sa labas na naghihintay sa kanya. Nilampasan niya ito at nagtuluy-tuloy siya pababa ng hagdan.“Bakit ka aalis? Para makaiwas sa akin?”Ayaw magpaapekto ni Sahara sa ganoong klaseng ngiti at ganoong klaseng titig ni Max. Sa halip na pumunta sa kusina para sana kumuha ng isang bote ng tubig ay tumuloy na siya sa sala pero bago pa man niya mahawakan ang doorknob ay naroon na agad sa harap niya si Max.“Paggising ko sa umaga, nakaalis ka na. Pagdating mo sa gabi, tulog na ‘ko. Sinasadya mo bang hindi tayo magkita?”“Obvious naman, diba?” Kung noon ay napapaikot siya nito, iba na ngayon.Halatang nagulat si Max pero natawa ito pagkatapos. “Uy, ang taray ng baby ko.”
TAKOT man, itinuloy pa rin ni Sahara ang paglipat sa unit ni Karen. Sinundo siya nito ng itim nitong sasakyan umaga ng Sabado. At nakahinga siya nang maluwag nang sa wakas ay malayo na siya sa kasumpa-sumpang bahay na iyon ni Michaela.“Sino ‘yong lalaki na kanina pa tingin nang tingin sa ‘yo doon?” tanong ni Karen nang sa wakas ay nakarating na sila sa unit nito sa ika-apat na palapag ng condominium.“B-boyfriend ng pinsan ko.” Iyon na lang ang itinugon niya dahil hindi niya kayang sabihin kay Karen ang totoo. Hindi pa sa ngayon.“In fairness, cute ha. At ang lalaki ng muscles!” may himig na panunukso nitong sabi. “I’m sure alam mo ‘yan!”Napailing na lang si Sahara. She knew Max more than those muscles. “Boyfriend ‘yon ng pinsan ko,” pagdidiin niya dahil alam niya ang ibig sabihin ng mga tingin ng kaibigan.“Sus
“PAGKATAPOS ng graduation, ano’ng plano mo?” bulong sa kanya ni Baste. Magkatabi silang nakaupo sa harap ng klase, parehong may hawak na libro.“H-hindi ko pa sigurado…maghahanap siguro ng trabaho?” tugon niya, nang pabulong rin. Hawak ni Sahara ang makapal na libro at itinayo niya iyon doon sa desk, na ginaya ni Baste. “Ikaw?”“Ganoon rin.” Hinawakan ni Baste ang isa niyang kamay at pinisil-pisil iyon. “Kung puwede lang na pareho tayo ng kumpanya na pasukan, mas maganda sana. Para parati pa rin tayong magkasama.”Inihilig ni Sahara ang ulo sa balikat ni Baste at tsaka ipinagpatuloy ang pagbabasa. Sa mga ganoong pagkakataon lamang siya nakakaramdam ng katahimikan ng utak ng katahimikan ng loob. Sa tuwing kasama niya si Baste, parang biglang nawawala ang lahat ng alalahanin niya sa buhay at parang kayang-kaya niyang lampasan ang kahit na anong pagsubok na darating pa.&ldq
“BASTE? Ano’ng ginagawa mo rito?” Umiikot na ang paningin ni Sahara nang makita si Baste sa harap niya. Hindi nga siya sigurado kung si Baste iyon dahil hirap siyang aninagin ito dahil na rin sa madilim na paligid ng bar. Umayos siya ng upo doon sa bar stool para mas makita nang malinaw ang binata.“Tinawagan ako nu’ng Karen, ‘yung kaibigan mo. Puntahan raw kita rito,” medyo malakas nitong sabi. Halos hindi sila magkarinigan dahil sa lakas ng tugtog. “Ano bang nangyari, bakit ka naglasing?”Umiling-iling siya nang nakangiti. “Hindi ako lasing…”“Ano’ng hindi, tingnan mo nga ang sarili mo, ni hindi ka na makaupo nang maayos.”Tinabihan siya ni Baste at inalalayang makatayo. Oo, aaminin niyang marami-rami siyang nainom nang gabing iyon at totoong hindi na yata niya kayang maglakad mag-isa. Pero malinaw na malinaw ang utak niya at alam niyang pin
KINAKABAHANG pumasok si Sahara sa klase ni Del Mundo nang araw na iyon. Naroon na si Baste, at halos kasunod lamang siya ni Del Mundo. Mabilis siyang naupo sa tabi ng kasintahan.“Ano’ng nangyari sa iyo? Bakit ka late?” nag-alalang tanong ni Baste pagkatapos niyang maupo at kunin ang libro sa bag. “Mukhang mainit ang ulo ni Del Mundo ngayon. Baka magpa-quiz ‘yan. Nakapag-aral ka ba?”Umiling siya. “Late na ‘ko nakauwi. Madaling-araw na natapos ‘yung go-see nung in-apply-an kong modeling agency,” bulong niya. Nang tapunan niya ng tingin si Del Mundo, nakakunot ang noo nito habang nakatingin sa kanilang lahat.Dumako sa direksiyon niya ang mga mata nito at bigla siyang kinabahan. She knew that kind of stare from him. He’s either angry or disappointed and with what she told him, she’s certain that he’s both. Kailangan na nilang tigilan ang pagkikita dahil kung hindi, pare
ISANG linggong walang balita si Sahara tungkol kay Del Mundo at hindi na rin ito pumapasok sa kanilang klase. Ayon sa kanilang naging substitute teacher, naaksidente raw ito at na-ospital. Kung ano ang tunay na nangyari, walang nakakaalam.At nang muli itong nagpakita sa kanilang klase ay may cast pa ito sa kaliwang kamay at ilang pagaling na gasgas sa mukha. Pero hindi doon nagulat si Sahara, kundi sa hindi nito pagpansin sa kanya. Wala siyang natanggap na anumang text message o tawag mula rito pagkatapos ng nangyaring ‘aksidente’.“Hindi naman talaga na-aksidente si Prof Del Mundo, eh,” sabi ng isa nilang ka-eskuwela. Kalalabas lamang ni Del Mundo noon. Agad na naglapitan ang iba at nakiumpok sa usapang iyon. “May bumugbog raw kay sir sa parking area.”“Pa’no mo naman nalaman?” tanong ng isa.“Uncle ko kaya ‘yung may hawak ng kaso ni Prof. Nahagip raw ng CCTV, ayun,
SA library.Halos alas siyete na noon ng gabi at iilan na lamang ang mga estudyante sa library. Doon sila pumuwesto sa dulong bahagi kung saan sila lamang dalawa ang tao. They sat next to each other and propped a huge book on top of the table, covering their heads.And then she kissed him ever so slowly – tempting, teasing. She could hear his heavy breathing and when she tried to deepen the kiss, he started to groan – which caught the librarian’s attention.At minsang sinubukan nila iyon sa dating laboratory sa ika-tatlong palapag ng Science Building, na ngayon ay hindi na masyadong ginagamit.“S-sigurado kang walang makakakita sa atin dito?” nag-aalalang tanong ni Baste.Tumango siya at dahan-dahang isinara ang pinto. “Wala nang pumupunta rito, maliban sa janitor. But don’t worry, lunch break nila.”Si Sahar
1 AM. Gising na gising pa sina Sahara at Baste at kapwa nagkukunwaring abala sa ginagawa – si Sahara sa pagsusulat sa kulay itim na notepad, si Baste sa paggawa ng kanilang research paper sa laptop. Magkatabi silang nakaupo sa paanan ng kama, pinipigilan ang mga sariling tingnan ang isa’t-isa.Sahara is now wearing her favorite sleepwear, her comfortable huge T-shirt while Baste has his favorite shirt and boxers. And both of them had just done taking a shower.She could smell him beside her. That fresh soap and his cologne scent, something that always reminds her of her childhood. Medyo basa pa ang buhok nito at naisip niya kung ano ang pakiramdam noon kapag sinuklay niya sa pagitan ng kanyang mga daliri.Bukas ang airconditioner ng kuwarto pero init na init ang pakiramdam ni Sahara at alam niya kung bakit.“Medyo late na, gusto mo nang matulog?” tanong ni Baste.“Sige.”