Share

Dos

Author: Binibining_J
last update Last Updated: 2025-06-06 14:15:12

Natatawang tinanaw ko si Fara at Winter. Nagbabangayan na naman, kung hindi si Celyse ang pinupuntirya ni Fara ay si Winter naman. Nakapasok ako bilang waitress sa Wintersea restaurant na pagmamay-ari ng mga magulang ni Winter. Pahihiramin niya kasi dapat ako ng pera, hindi ako pumayag.

Hindi dahil sa nag iinarte ako, kundi dahil sa wala akong kasiguraduhan kung makakapag-bayad ba ako. Hindi ko pa nakakausap sina Mama at Papa, malapit na ang katapusan ng buwan, pwede naman siguro akong kumuha muna ng pera para ipang bayad sa boarding house, e d-deduct nalang kapag sumahod nako. Masaya ako dahil sa wakas ay makakapag-enroll na ako kasama ang mga kaibigan ko. Ilalakad ko na rin ang scholar ko, sana makuha.

“Fvck off!“ Nahinto kami ni Ella sa boses na iyon. Isang magandang babae ang ngayo'y hawak-hawak ng guardia. Hindi ako chismosa, curious lang ako.

Tanga chismis pa rin iyon.

Hinila ko si Ella papunta sa babaeng nakaka-agaw na ng atensyon ng karamihan. Yung suot niya rin kasi  ang revealing. Kung estudyante siya, tama lang na sitahin siya ni kuyang guard. Kilala ang eskwelahang ito, Victoria Corazon University, isa sa eskwelahang napakaraming sponsors. Naka backless dress kasi ito, at jusko halos makita na talaga ang kaluluwa niya. Kitang-kita yung mahaba at makinis nitong legs, yung likod niya parang ang kintab lang.

A true definition of perfection.

Nakalugay ang mahaba at tuwid nitong buhok. Nakatalikod ito sa banda namin kaya hindi ko makita ang mukha niya. Nakikipag-bangayan siya sa guardia, ayaw kasi siya nitong papasukin.

“Get your dirty hands off me! You fvcking stupid moron!“ Napangiwi ako sa mura niya, ang lutong. Ilan lang ang mga estudyanteng tumigil para maki chismis. Ewan na a-amuse akong tumingin.

“Yvon..“

Tuluyan na itong humarap sa direksyon namin. Maputi siya kaya kitang-kita ang pamumula ng pisngi nito. So adorable, I stop myself from suppressing a smile. Natuod ako ng mapagtantong sa direksyon ko ito papunta.

Nararamdaman ko na may kamay na mahigpit na humahawak sa kamay ko. Pero hindi ako makagalaw. Para siyang anghel na naglalakad sa ulap, she's exquisitely gorgeous.

She walks like a model.

“Move.“ Napakurap-kurap ako, kung may mic lang sa loob ng katawan ko, malamang ay narinig niya kung paano sumisigaw..

Aray!

Daing ko sa loob-loob ko ng mapagtantong binangga ako nito ng malakas sa balikat. Shit.

“Ayan, tatanga-tanga kasi” Maang kong tiningnan si Fara na nandito pala. Si Winter lang ang wala. Si Ella na mahigpit pa ring nakakapit sa kamay ko. Naiinis na tinanaw ko ang babaeng naglalakad na papasok sa loob ng eskwelahan. Ang lawak ng hallway bakit sa banda ko kasi siya dumaan? Maganda nga siya ang pangit lang ng ugali.

————

Malaki ang ngiting naglalakad ako sa school corridors. Hinanahap ang room A3. Sa wakas! Scholar na ako! Nakapag enroll ako sa kursong Nursing, mga magulang ni Winter ang nag sponsor sa'kin. Noong una ay umayaw ako, una binigyan nila ako ng part-time job, tapos eto. Syempre pakipot pa ba ako? Hello, ang ganda-ganda ko naman para magpakipot. Ngumingiti sa'kin ang ibang estudyanteng nadadaanan ko.

Syempre, ako lang to oh.

Si Yvonne Capriana Ace Suarez.

Maganda.

Sexy.

Tapos maganda ulit. Hayss.

Natatawa ako sa loob-loob ko, tuluyan na nga siguro akong nasiraan ng bait. Iiling-iling akong lumapit kay Fara na nakabusangot ang mukha. BS-Architecture ang kinuha nila parehas ni Ella, si Winter naman ay Bachelor of Medicine and Bachelor of Surgery. Talino talaga ng mga hinayufak.

Si Celyse kaya? Gagang iyon, wala na akong balita. Hindi rin naman kasi nagsasabi ang tatlo tungkol sa kanya, kaya clueless talaga ako.

“Ang pangit mo Fara” Masama itong tumingin sa gawi ko at umirap. Parang tanga, hindi naman inaano.

“Nakakainis kasi e, bakit si Prof. Torres yung magtuturo sa Descriptive Geometry.“ Naiinis na napasabunot ito sa sariling buhok.

“Hala, desisyon ka te? Alangan naman yung paaralan ang mag adjust sa gusto mo” inayos ko ang damit na medyo gusot. Nakalimutan kong hiramin kay Ciara yung plansta niya.

“Kilala mo ba si Prof. Torres?“ Kumunot ang noo ko.

“Malamang hindi, kaka-enroll ko nga lang diba?“ Inirapan ako nito. Kapag siya d na mubalik iyang mata niya, tiyak kong magiging duling ang isang 'to. Nasaan na ba kasi yung dalawa?

“Usap-usapan kasi sa 2nd year Architecture department kanina, yung biglaang pagtanggal ng trabaho sa dalawang guardia. Kagagaling lang raw ni Prof. Torres galing vacation, baguhan pala yung mga guardia kaya hindi siya agad nakilala. Galit na galit ito kaya lahat ng school staff ay nadamay. Pamangkin pala siya ng may-ari nitong V.C.U. Kinakatakutan siya ng lahat, ni ang tumingin sa mata nito ay hindi mo kakayaning salubungin...“ Mahabang litanya niya, huminga ito ng malalim at nagpatuloy.

“When she's angry, she's cold and dangerous.“ She tapped my shoulder, napalunok ako. Hindi kaya iyon yung babaeng nakita ko kanina na nakikipag-talo sa mga Guardia? Siya kaya ang sinasabi ni Fara na si Professor Torres? It can't be.

Masyado pa siyang bata tingnan.

Kailangan ba maging matanda tingnan para maging Professor?

Kung hindi lang required yung utak, baka tinapon ko na 'tong utak ko sa basurahan. Masyadong pabida.

She's not acting like a Professor though. Mukha nga siyang spoiled brat student kanina e.

Marami namang Professor na nagtuturo dito. 25% lang yung chance na maging isa siya sa magtuturo sa'min. Maybe yung mga higher level lang yung hina-handle niya. 

“Hey”

Nagtinginan muna kami ni Fara, bago tumingin sa direksyon kung saan matalim ang mga tingin at salubong ang mga kilay na nakatingin siya sa direksyon namin. Siya nga, yung babaeng bumangga sa'kin kanina na akala mo naman ang liit-liit ng hallway.

Si Prof.Torres..

Nagtinginan ulit kami ni Fara, mukhang parehas kami ng iniisip. Bukas pa naman magsisimula ang klase, kung tatakbo kami ngayon, okay lang. Hindi niya pa naman kami kilala.

“You, wearing a dirty white shirt” Tiningnan ko ang damit ko, dirty white shirt nga, pero kung maka dirty naman siya parang totoo ah. Para pang sinadya. Malinis kaya ang suot kong damit, medyo gusot nga lang.

Run for your life Yvon..

Ngayon lang ako sumang-ayon sa utak ko. Tiningnan ako ni Fara, don't tell me...

“I wanna live, hehe babye” Tumakbo na agad ito bago pa man ako makasagot.

Maka I wanna live siya parang ako hindi. I also wanted to live siraulong iyon. Sasapakin ko iyon mamaya. Napahigpit ang kapit ko sa mumurahing bag. Humakbang ako, hahakbang pa ulit ako ng magsalita ito.

“Don't you dare, Suarez.“ May pagbabanta nitong saad. Wait... She knows my surename, how..come? Tuluyan na akong humarap sa kanya. Tinaasan ako nito ng kilay.

“Follow me.“ I gulp hard. No 'effin way she knows me.

Nakasunod lang ako sa kanya.

“Take it to the registrar office, and please tell Diane that I need her in my office.“

Ang ganda rin ng boses niya kapag nagsasalita. Unlike kanina, kalmado na itong magsalita ngayon. Tumango-tango pa ako kahit hindi niya naman ako nakikita, sapagkat nakatalikod siya.

Tinuro niya ang malaking karton sa harap niya. Nasa likod lang kasi ako nito. Actually ang layo ko sa kanya. Pa'no ba naman kasi, naiilang ako. Ang bango niya, napaka expensive niyang tingnan. Ako, mukha akong basahan na maganda.

Right

I couldn't even take another step closer, ramdam ko kasing nakatingin ito sa'kin. Siguro gina-judge na ako nito sa utak niya. Yung heels niya palang, parang ang hirap ng titigan e. Pa'no nalang yung mukha niya, baka biglang bumalik ang lagnat ko. Magaling na ako noong isang linggo pa.

“Suarez.“

Ang bilis niya namang mainip. Crossing her arms, humarap ito sa'kin. Naka-arko na naman ang kilay niya. Nagbaba ako ng tingin, kinakabahan ako. Hindi ko alam pero yung presensya niya kasi nakakasakal sa pakiramdam, at bawat pagtitig niya parang nakakapanghina ng tuhod.

Kinuha ko na ang inutos niyang dalhin ko sa registrar office. Wala naman na siyang iba pang sinabi kaya nag-paalam na agad ako na aalis. Para akong uhaw na uhaw sa pag-langhap ng hangin paglabas ko mismo, napailing nalang ako ng mapagtantong dahil sa presenya niya ay nagpipigil akong huminga kanina.

Hindi siya pamilyar sa'kin, ngayon ko nga lang siya nakita, kaya hindi ko lubos maisip kung paano niya nalaman ang apelyido ko.

Pagkatapos kong maibigay sa registrar office ang inutos niya, tinanong ko na rin kung sino si Diane. Nandon rin pala siya sa loob kaya hindi na ako nahirapan pang hanapin siya. Tiningnan pa nga ako nito mula ulo hanggang paa.

Pagkatapos ay inirapan ako, si ante ay may imaginary haters. Hindi naman inaano, nagsusuplada. Hindi ko nga siya kilala, tapos kung maka-irap kala mo yung matagal ko ng naging kaaway. Sunod kong hinanap ay ang mga kaibigan ko.

Nagtago agad si Fara sa likod ni Ella ng makita ako. Kumaway naman sa'kin si Winter at ngumiti. Wala ng pag-dadalawang isip pa. Sinapak ko agad si Fara. Iwanan ba naman ako sa gitna ng kagipitan. Gipit na gipit akong huminga kanina sa presenya ni Prof.Torres e.

“Pakyu sa'yo Fara, friendship over. “ Inirapan ko pa ito at  lumapit kay Winter na tinawanan lang kami.

“Sorry na, inutusan ka naman ah. Ikaw lang yung tinawag niya kanina” Hindi ko ito pinansin, hindi ko pa rin nalilimutan yung mabilis niyang pagtakbo kanina.

Nalilito na nakatingin lang sa'min si Ella.

“Nasaan nga pala kayo kanina? Mga pagong kayo, ayun tuloy naabutan kami ng babaeng lima ang ulo” Reklamo ko, si Professor Torres yung tinutukoy kong lima ang ulo. Lima kasi  ang sama ng ugali niya, guro pa naman. Tinawanan lang nila ako.

Wala talagang manners ang babaeng iyon. Naiinis ako sa kanya.

Inaya ko na silang umuwi, may duty pa kasi ako 6pm mamaya sa Wintersea restau. May sundo si Ella, habang si Fara naman ay susunduin niya pa ang kapatid niya. May kotse rin si Winter kaya sa kanya na ako sumabay.

Deretso uwi na rin naman siya. Naglalakad na kami palabas ng napakalaking eleganteng gate ng V.C.U ng in-open up ko yung tungkol sa pagtawag sa'kin ni Prof.Torres kanina. Nag-kwento pa ako sa kanila ng mga possibilities.

“Hindi talaga siya pamilyar sa'kin e, kaya impossibleng kilala niya ako”

Tumaas ang kilay ko ng akbayan ako ni Fara, feeling close. Akala niya ata bati na kami, she tapped my back and said..

“Huwag assumera, hindi ka rin naman kilala non. Kakapalan ng mukha mo abot hanggang universe. Nagkataon lang na 'yang suot mong shirt ay may print sa likod na apelyido mo. “

Nanunuyang sabi niya saka lumayo at tumawa ng malakas. Natawa rin si Ella at Winter. Namula agad ako saka tingnan ang damit saka mariin na napapikit. Kung ano-ano pa yung inisip ko kanina.

Shit. Nakakahiya.

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Save Me   Epilogue

    "𝐀𝐜𝐞, 𝐡𝐮𝐫𝐫𝐲 𝐮𝐩!""Sandali lang muna, okay?!" Naiinis na turan ko kay Ate. I already graduated as a doctor, and I got my license yesterday. Today we were going to celebrate. It's nothing big, just a private celebration with my family and friends.Kahapon ko pa tinatawagan si Luna. She doesn't answer my calls. Sobrang nakakatampo na nga e, wala siya noong graduation ko. Tapos ngayon mukhang wala na naman siya. Simula ng gawin naming official ang relationship namin, saka naman siya nagkaroon ng sunod-sunod na properties na kailangan asikasuhin.Halos wala na talaga siyang oras sa'kin. Bago siya umalis papuntang Singapore para sa business meeting, nagka-sagutan pa kami. Sinabi ko kasi sa kanya na ako nalang ang mag ta-trabaho, total kaya ko naman ng maibigay lahat ng gusto niya. I can now be able to provide for the both of us. But she got mad, kasi yung pagkakaintindi niya sa sinabi ko ay pang bahay lang talaga siya. Hindi naman talaga 'yon yung point ko e. I'm 25 now and she's

  • Save Me   Cincuenta y cuatro

    ⚠️ 𝐖𝐀𝐑𝐍𝐈𝐍𝐆; 𝐒𝐏𝐆 𝐀𝐋𝐄𝐑𝐓 ⚠️ 💦 𝐏𝐀𝐓𝐍𝐔𝐁𝐀𝐘 𝐀𝐓 𝐆𝐀𝐁𝐀𝐘 𝐒𝐀 𝐊𝐀𝐁𝐀𝐊𝐋𝐀𝐀𝐍 𝐌𝐎𝐍𝐆 𝐓𝐀𝐆𝐋𝐀𝐘. 𝐑𝐄𝐀𝐃 𝐀𝐓 𝐘𝐎𝐔𝐑 𝐎𝐖𝐍 𝐑𝐈𝐒𝐊. 𝐍𝐎𝐓 𝐅𝐎𝐑 𝐌𝐈𝐍𝐎𝐑𝐒🙅____________________“Bakit hindi mo sinabi sa'kin ang totoo?” she spoke first after a long silence.Kinabahan pa ako kanina dahil akala ko nawala si Zia. Yun pala, pakana niya lahat 'to—tinawagan na pala niya si Pria kahapon, habang lumabas ako sandali para kausapin ang lawyer ko.Pria is here now, which means Shane must have told her everything I said. I know Pria hates me, and seeing her here only means one thing—she already knows the truth.“Telling you the truth now… would it really fix anything that happened in the past? It won’t change anything. You still hate me,” I said honestly. I couldn’t even look at her. I was scared I might cry if I saw how cold her eyes had become. From the corner of my eye, I could see she was trying to keep herself calm. I didn’t know… maybe she wanted to shout a

  • Save Me   Cincuenta y tres

    "𝗧𝗵𝗮𝘁 𝘄𝗼𝘂𝗹𝗱 𝗯𝗲 𝗳𝗿𝗲𝗲 𝗳𝗿𝗼𝗺 𝘁𝗵𝗲 𝘀𝗵𝗼𝗽, 𝗠𝗮'𝗮𝗺." I paused when Clarisse said that. She's one of the staff here in the flower shop I always go to. I just wanted to make a little effort today, by picking different colors of the tulips, and I never wanted these things delivered. "What do you mean free? I’ll pay for it," tanong ko habang nakakunot ang noo. Pero ngumiti lang siya sa’kin at umiling. "Simula po nung naging regular customer namin kayo, dumami po talaga ang bumibili. As in, ang dami na pong dumadayo dito. Tumaas ang sales namin, pati na rin ‘yung mga online orders. Kaya sabi ng boss ko, libre na raw po as pasasalamat." Napataas lang ‘yung kilay ko saglit. I don't really like to take any treats. I can afford it, pero kung sasabihin ko iyon. It'll sound so ungrateful. Appreciate little things ika nga nila. Kaya instead na iyon ang sabihin, I come up with different words. "I don’t know why that has something to do with me," tanong ko, at medyo nagtat

  • Save Me   Cincuenta y dos

    It's been a week since I last saw Pria step into my office. And I knew right then that I needed to do something. I can't just sit there, longing for her and then just let her vanish. No, not again.“I needed to talk,”Shane just nodded. I want to win Pria back, but in order to do that, I need to clarify some certain things to Shane. That's why I texted her to meet me here on the SkyView rooftop. Akala ko nga ay hindi siya pupunta, pero nauna pa nga siya sa'kin dito. "Is this about winning my sister back?" I didn’t answer right away. I stared down at the lights. Ang ganda ng tanawin, ang presko ng hangin. Pero hindi nito matanggal yung bigat sa dibdib ko. How would I convince her na totoo ang nararamdaman ko sa kapatid niya? How would she believe me if her trust was already broken? Dahil kung tutuusin Shane has all the right to be mad at me. Hindi ko man sinadya, pero the situation like I was taking advantage of the situation dahil lang sa pinakiusapan niya ako to find more details a

  • Save Me   Cincuenta y uno

    𝗟𝘂𝗻𝗮'𝘀 𝗣𝗢𝗩 I'm on my way to meet Drent and his girlfriend Kellie, my mind couldn’t stop running back to what Shane said yesterday. She said Pria was back, but didn’t explain anything. I wasn’t even sure if she meant Pria was back in the Philippines or somewhere else. But the moment I heard it, I felt something tightened in my chest. I didn’t know if it was fear or excitement. Maybe both. I held the steering wheel a little tighter, trying to calm myself down. I didn’t want to get my hopes up. For three years, I tried to move on. I kept myself busy with work, avoided certain places, and ignored everything that reminded me of her. But all it took was that one sentence from Shane, and I was back to feeling all of it again. Aligaga ako dahil hindi ko alam kung ano ang maaaring gawin sa oras na magkita kami. Ilang oras din ang inabot ko bago ako nakapili ng masusuot. I knew she had to meet me later at noon today, for a sign-up of the contract. Alam kaya niya na ako ang CEO ng Val

  • Save Me   Cincuenta

    Yvon's POV. Pagkababa ko ng kotse sa harap ng mansion namin, parang biglang bumalik lahat ng memories. Ang daming emotions na hindi ko ma-explain. Tahimik ang paligid pero may kung anong bigat sa dibdib ko habang nakatingin ako sa buong mansion. After three years, finally… nakabalik din ako. A lot has changed in the past three years. I achieved so many things I never thought I could. I took business and medicine at the same time, and it wasn’t easy. There were sleepless nights, endless exams, and moments where I thought I couldn’t do it anymore. But I pushed through. I worked hard, every single day. I made myself busy, focused, and far from anything that could break me again. Hindi ko na binabanggit ang pangalan niya kahit kanino. Para sa’kin, tapos na ‘yon. Sarado na dapat ‘yung kabanatang ‘yon. Ngayon, mas confident na ako. Mas malakas. Sabi nila, mas gumanda raw ako. Pero more than that, mas naging buo na ako. I’ve grown. Hindi lang sa panlabas, pero sa loob din. Now, severa

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status