Enzo POVMag-aalas tres na ng hapon na mapagpasyahan kong lumabas ng silid matapos makapagpahinga . Nakaligo at nakapagbihis na rin ako ng faded jeans at black fitted shirt. Naabotan ko si Aling Lupe na nagtitimpla ng kape sa kusina at gumagawa ng meryenda. "Oh, Sir Renz! Nakapagpahinga ka ba ng mabuti? Dadalhan pa sana kita ng meryenda, ito o ginawan kita ng kape at sandwich, eh, hindi ko kasi alam ano ang hilig mo Sir!! pasensya na po," mahabang sabi ni Aling Lupe."No, it's okay, Aling Lupe! Medyo busog pa nga ako sa dinami ng kinain ko kanina sa lunch. Ang sarap mo kasi magluto, o ito na naman, may pakain naman uli, talagang tataba ako nito, " pabirong sabi ko sa kanya at sabay dampot ng kape sa kanang kamay at sandwich naman sa kaliwa.The coffee tastes good as it fills my throat, matapang pero suwabe ang lasa at pati na rin ang sandwich na may palamang guava jelly. "Aling Lupe, what kind of coffee is this? ngayon lang ako nakatikim ng ganito, kakaibang kape," tanong ko sa ka
Eliza POV"Wow, this is huge and magnificent place, Mommy and Daddy, I love it here," usal ko ng matanggal na ang piring sa aking mga mata." We're glad you love our birthday gift for you, our princess!" sabi ni Mommy."We really intend to give this place to you anak and build your castle and name it, Villa Eliza," pahabol na sabi ni Daddy.I can't contain my happiness, mangiyak-ngiyak ko silang niyakap at hinalikan. Nag-group hug kami at sabay ding bumitaw sa isa't isa. Si Mommy ang unang nagsalita."You've grown so sweet and appreciative, our baby Eliza. Kahit iniispoil ka na nito ng Daddy mo ay napakabait at malambing mo pa rin," ang sabi niya sabay pisil sa aking pisngi."Mom, hindi na po ako baby," wika ko na nagmamamktol pero may ngiti pa rin sa labi."Naku, my love hindi na nga yan baby, eh may Enzo na nga yan," ang tukso ni Daddy na kumindat pa sa akin."Forever baby pa rin kita Eliza kahit pa man may Enzo ka na. You're just turning 12 tomorrow, baby ka pa rin nuh," pagkukumbin
Eliza POV "Uminom ka muna ng tubig anak ng mahimasmasan ka," sabi ni Inay. Lumipas na ang ilang minuto ng ako'y gisingin ni Inay mula sa aking masamang panaginip ngunit mabilis pa rin ang pintig ng aking puso. Kung matatawag ba iyong masama gayong napakatamis dahil napanaginipan ko na naman ang aking sinisinta. Ngunit, malaking bahagi ng aking panaginip ang sakit, tagos sa puso at isipan ang karumaldumal na pagpaslang sa aking mga magulang. Bumangon ako sa higaan at ininum ang isang basong tubig at inilapag sa maliit na mesang nasa gilid ng aking maliit na kama. Pilit akong ngumiti at nagmungkahi kay Inay. "Matulog na kayo uli Inay, okay na po ako." "Anak, talaga bang okay ka na? Matagal-tagal na rin nang huli kang managinip ng masama, anong nangyari?" nag-alala tanong ni Nanay. "Tulad ng sabi ko 'nay, bumalik na po si Enzo.Nagkita ho kami sa may baywalk kanina pagkagaling ko sa school." "Nakilala ka ba niya? Kung gayon hindi ka na ligtas dito, anak," nababahalang sabi ni Inay.
Eliza POV After two months............. "According to the late great American inventor Thomas Edison, "Sucess is 99% perspiration and 1% inspiration." I am quite confident that this piece is wisdom needs a little revision. I believe that hard work and inspiration are distinct entities- ingredients to make a dream to come true. Allow me to tell you my secret formula: if "S" stands for success then "S" equals "A" plus "B" plus "C" plus "D". "A" being 99% perspiration, "B" 1% recreation, "100%" inspiration, "D" is stop wondering why success totalled 200% because as I said, it's a secret formula. Period. This day, our success is more than 100% because we feel so inspired that's why we defy the limits of what success is. Yes, I believe that each of us here is an inventor. You are a Thomas Edison yourself. I am a Thomas Edison in my own right. You have your own formula for success, and I have mine. I believe that it is us who invent our success and create our own failures. It is us who inv
Eliza POV "Kumusta Toning?" sabi ko sa kanya sabay abot ng isang beer in can ng matapos na kaming kumain. Nagpapahangin at nakatunghay siya sa mga bituin sa langit ng naabotan ko siya sa aming munting hardin sa likod ng bahay. Isa ito sa mga libangan ni Inay Linda ng patigilin ko na siyang magtinda sa palengke. Ayon pa sa kanya nakakalibang ang paghahalaman at nakakawala ng pagkabagot. Nasisiyahan din ako sa kinalabasan ng kanyang pag-aalaga sa aming halaman na ngayon ay malalago na at kaaya-aya sa paningin. "Anong kumusta? ikaw ang dapat kung kumustahin Esay? Ngayon, nakapagtapos ka na, tuloy pa rin ba ang iyong plano?" "Walang nagbago Toning parehas pa rin ng dati. Ikakasa ko ito hanggang uli," seryoso kung sabi sa kanya. "Good, good! Tandaan mong nandito lang ako parati para suportahan ka." "Heh, ilang buwan mo akong hindi dinadalaw 'nuh kahit nga sa training ground natin wala ka." "Alam ko naman na bihasa ka na kaya pwede na kitang bitawan, at saka may pinapaggawang bagong p
Eliza POVSlight SPG !!!Pagkapasok ko sa aking silid ay tinungo ko ang aking cabinet at kumuha ng spaghetti top at isang maikling maong shorts. Nagmadali kong hinubad ang aking graduation dress na binili ko lang sa ukay-ukayan. Ganito ako katipid sa aking kasuotan, para sa akin mas mahalaga ang matustusan ang araw-araw na pangangailangan namin ni Inay Linda tulad ng gamot at pagkain at bayarin sa kuryente at tubig.Tinupi ko ang hinubad kong graduation dress at isinuot ang kinuhang damit pambahay. Nilagay ko sa tray ng mga maruruming damit ang graduation dress at kumuha ako ng hanger at isinabit ang toga na ginamit ko kanina sa graduation program. Nang matapos ako sa aking ginagawa ay isang buntong hininga ang pinakawalan ko. Naupo ako sa aking pang-isahan na higaan at kinuha ang isang hindi kalakihan na salamin sa ulohan ng aking higaan. Doon ko ito tinatago dahil nakasanayan ko ng pagmasdan ang tinatago kong pilat sa loob ng mahigit sampung taon.Dahil minabuti ko ng manatili sa loo
Enzo POV2 months after.....Eight weeks have past to be exact but here I am, still in the verge of solving pieces of puzzles that I don't think I can't solve. I am losing hope already. My hired agents can't give me exact details of Eliza's whereabouts. I have collected all the reports filed in the police station and even the lawmakers who handled the case of Eliza's parents. They have the same statement "case dismiss because of lack of evidence" and "still missing person". Even my money can't buy justice for them. I can't go back to the states without Eliza, I need to find her and make her my own.Nilagok ko ang natitirang alak sa kopika at sinalinan ng bago. Halos maubos ko na ang isang bote ng alak na nasa counter. I am feeling desperate at ang mas lalo kung kinalulungkot ay wala man lang bagong nangyayari. I feel so stupid, helpless and useless. Naghihintay lang sa update ng mga tauhan na parepareho ang sinasabi.I had visited the place where the crime occurred. Hindi na ito isang
Enzo POV Nagising ako ng maaga na parang walang kakaibang nangyari kagabi. As usual, I do my morning routine but just inside my room specifically my wide and vast green garden. No one can enter my secret garden except me. It has its own mechanical built-in shower faucet na kusang magdidilig sa mga halaman. And it is built with timer and weather forecast so it is hassle-free. Kaya naman worry less ako sa mga halaman kahit walang garderner na nag-aalaga, my plants can survive. As for the dried leaves, I don't clean them anymore. Most of my plants don't wither because of the fertilizers that I've ordered from States pa. My secret garden as I've called it has a sentimental story which is the reason why I made it. Of course, it has something to do with Eliza. My Eliza loves garden. We used to play and spend our fun time together way back then. The most memorable and unforgettable experience I had with Eliza happened in our garden when they went to our house for a sleep-over. Mommy loves t