Tumango si Arniya. "Oo."Mas lalo pang lumiwanag ang mga mata ni Laurence. "Ikaw na ang maglaro para kay Kuya David!"Nang marinig ito, kumurap-kurap ang mga mata ni Arniya at ngumiti ng maluwag. "Sige."Tumayo si David at inalok si Arniya na umupo sa inuupuan niya. Tumayo siya sa likod ni Arniya para tulungan itong tumingin sa mga baraha.Nang makita ito, dali-daling nagsalita si Laurence, "Hoy, Kuya David! Ang tunay na gentleman, nanonood lang ng chess o mahjong nang hindi nagsasalita. Bawal magbigay ng tips. Hayaan mong si Belle ang maglaro mag-isa!"Alam na alam ng lahat ng tao sa mesa kung ano talaga ang binabalak ni Laurence. Hindi ba’t gusto lang naman niyang samantalahin ang pagiging baguhan ni Arniya na ngayon pa lang natutong maglaro, at umaasang mananalo siya ng ilang beses dito?Hindi na rin ito itinago ni Laurence. Para sa kanya, si David at Arniya ay iisang pamilya. Dahil palagi siyang binibiktima ni Kuya David sa laro, gusto naman niyang makabawi kahit paano kay Arniya.
"Tsk." Kumuha si Dean ng panyo at pinunasan ang dugo mula sa kanyang ilong, bakas sa mukha niya ang pagsisisi."Akala ko hindi siya taga-showbiz, gusto ko sana siyang ligawan, pero hindi ko inakala na tao pala siya ni David.""Oo nga. Siyempre, ganitong klase lang ng napakagandang babae ang makakapukaw ng interes ni David."Matapos punasan ang dugo sa ilong, tumingin siya kay Nathaniel na puno ng paghingi ng tawad sa mukha."Salamat, Mr. Verano, sa pagpapaalala mo sa akin."Kung tutuusin, kung hindi siya binigyan ng suntok ni Nathaniel at hindi sinabi kung sino talaga ang babae, baka nagpadalos-dalos na siya sa galit kanina.Ang ganda kasi ng babae... Hindi niya talaga napigilan ang sarili niya.Pero ngayon na alam niyang babae pala ni David yun, parang nawala na agad ang init ng ulo at pagiging agresibo niya.Sino ba si David? Numero uno lang naman sa blacklist ng mga anak-mayamang tulad nila. Mula noon, malinaw ang babala ng pamilya nila: Huwag kailanman kokontra o magagalit si Davi
Hindi iniisip ni Nathaniel na isa siyang babaero. Alam niyang maraming taon na niyang binigo si Arniya, kaya kung tawagin man siyang ‘halang ang bituka’ o ‘walang kwentang lalaki’, tinatanggap niya iyon.Ang tanging babae na kailanman ay naging karelasyon niya ay si Kaira. Kahit gaano pa kaganda ang ibang babae, ni minsan ay hindi siya nagkaroon ng interes sa kanila.Pero hindi niya maintindihan kung bakit tila sobra siyang naaapektuhan ng babaeng ito na ang pangalan ay "Belle". Hindi niya mapigilang sundan ito ng tingin.'Masyado ba talaga siyang maganda? Wala pa ba akong nakikitang babaeng kasing ganda niya?'Tanong niya sa sarili.Habang iniisip niya ito, biglang tumingin sa direksyon niya si Belle, at dumaan sa kanya ang isang sulyap mula sa kumikislap nitong mga mata na parang bulaklak ng peach.Napakislot ang puso ni Nathaniel, at dali-daling umatras ng dalawang hakbang.Hinawakan niya ang dibdib na mabilis ang pintig, tumalikod, at halatang taranta.“Sumpa man, si Arniya lang a
Biglang lumingon ang babae, at sa isang iglap, nagtagpo ang mga mata nila ni Arniya. Agad na nagliwanag ang mukha niya sa pagkaunawa—ito na si “Belle”. Ang babaeng tinawag ng gwapong lalaki.At wow… ang ganda nito.Hindi siya basta-bastang ganda. Hindi 'yung pang-Instagram lang. Ito ‘yung klase ng kagandahan na kahit tumabi ka, para kang mawawala sa background. May presensiyang parang galing sa isang malungkot na nobela—mga matang bata pero puno ng lihim, balat na makinis pero mukhang may pinagdaanan. Simple, pero nakaka-hypnotize.Napakagat-labi ang babae. Alam na niya... imposible ngang walang girlfriend ang lalaking iyon.At sa harap niya, heto si Belle. At sila? Perfect match. Walang tatalo.Lalong namula ang pisngi ng babae. Bahagya siyang yumuko, tiningnan si Arniya na parang nahihiya sa sarili, at dali-daling tumalikod. Hinila niya ang mga kaibigan niyang napatulala rin.Pero bago pa sila makalayo, biglang may lalaking gwapo mula sa grupo nina Arniya ang tumakbo palapit kay Dav
Kahit siksikan sa loob ng templo at kaliwa’t kanan ang mga tao, agad na napansin ni Irvin ang isang pigurang kapansin-pansin—nakasuot ito ng asul, payat at mahaba ang katawan, maputi at parang may kakaibang kinang ang balat, halos translucent. Kahit sa gilid pa lang ng mukha, ramdam na ramdam ang kinis at ganda nito.Nasa kalagitnaan ito ng kwentuhan kay Sarah, at kahit maingay sa paligid, tila lumambot ang buong paligid kay Irvin. Hindi niya maiwasang titigan.Muling bumalik sa isip niya ang sinabi ng matandang manghuhula kanina—malamig, pero malinaw:"May tadhana pero walang kapalaran."Parang may kung anong mabigat na bumagsak sa puso niya. Pinagdikit niya ang mga labi at mariing napapikit. Hindi niya kailangan ng isa pang magandang babae. Hindi siya naghanap ng iba. Wala siyang pakialam sa sinumang perpekto sa panlabas.Ang gusto lang niya… ay si Arniya. Sa tagal ng panahon, siya lang. Siya lang ang hinintay, ang mahal.Naglalakad si Arniya, may kasamang confidence na tila isang s
Nakatitig si Irvin sa peach juice na hawak ni Arniya at napakunot ang noo.Hindi siya nakapaghanda ng kahit ano.Sa pagkakataong ito, talo siya nang malala… at tanggap niya ang pagkatalo niya.Hindi talaga inakala ni Irvin na aabot sa ganito si David. Parang hindi na siya ‘yung David na kilala niya. Para bang sinapian ng ibang tao."Irvin, bakit ka nakatitig kay Arniya?" Biglang lumapit ang malaking mukha ni Shiela sa harapan niya at pinutol ang iniisip niya.Walang ekspresyon na itinulak ni Irvin ang mukha nito at kalmadong sinabi, "Nauuhaw ako.""Ayun naman pala. O, sa’yo na ‘to." Iniabot sa kanya ni Shiela ang biniling inumin.Pagkatapos magpahinga, nagpatuloy silang maglakad at di nagtagal ay narating na nila ang templo.Hindi kalakihan ang templong ito at nasa liblib na lugar, pero maraming tao ang pumupunta dito.Hinila ni Sarah ang braso ni Arniya at itinuro sa kanya ang mga turistang nasa harap ng templo. Mahina pero puno ng excitement ang bulong niya, "Narinig ko, sobrang acc