4 - Sealed Agreement

Narinig ni Cosmo ang sinabi ni Eloise at agad siyang tumingin dito, bahagyang nagulat.

Si Cosmo ay isang taong mahilig sa kalinisan. Kahit pa may sugat siya sa mga binti, hindi niya kayang hindi maligo araw-araw. Dati, isang lalaking nurse ang inatasang magpunas ng kanyang katawan, pero ngayong may asawa na siya—si Eloise mismo—nais ni Tania na siya na ang gumawa nito upang mapalapit sila sa isa’t isa.

Hindi naman talaga nais ni Eloise na magkaroon ng kahit anong damdamin para kay Cosmo. Alam niyang isa lang itong kasal na wala namang pundasyon ng pagmamahal, kaya wala siyang balak magpakahirap para palaguin ang isang relasyong hindi niya pinangarap. Ang gusto lang niya ay mabago ang kanyang kapalaran.

Parang hindi makapaniwala si Cosmo sa narinig niya. "Ano ang sinabi mo?"

Nang titigan siya ng lalaki, namula nang bahagya ang kanyang mga tainga dahil sa hiya. "Sinabi ng mama mo na alagaan kita... Alam niyang mahilig ka sa kalinisan kaya sinabi niyang dapat kitang punasan gabi-gabi..."

Walang pag-aalinlangang tumanggi si Cosmo. "Hindi."

Hindi man lang siya nagdalawang-isip. Para sa kanya, masyadong nakakahiya at hindi komportable ang ideyang iyon. Ang isipin pa lang na hahawakan siya ni Eloise sa ganoong paraan ay hindi na niya matanggap.

Sa narinig niyang pagtanggi, nakahinga ng maluwag si Eloise. "May nurse ka naman pala, edi siya na lang ang magpatuloy!"

Ang ekspresyon niyang tila nabunutan ng tinik ay hindi nakalampas sa mata ni Cosmo. Para bang tuwang-tuwa siya na hindi niya kailangang gawin ang trabaho. May kung anong kirot sa loob niya na hindi niya maipaliwanag.

Matapos kunin ang damit, nagtungo si Eloise sa guest bedroom para maligo. Medyo maaga pa nang matapos siyang maligo, kaya naisipan niyang bumalik sa master bedroom para tingnan kung kumusta si Cosmo.

Nakaupo pa rin ang lalaki sa kama, nakasandal sa headboard habang nagbabasa sa ilalim ng malambot na ilaw. Hindi na kasing-lamig ang ekspresyon niya tulad kanina, tila may bahagyang lambing sa kanyang itsura.

Medyo nagulat si Cosmo nang makita siyang bumalik. "May kailangan ka?"

Sa unang pagkikita nila ngayong araw, siya pa ang unang umatake sa kanya. Pagkatapos, hinarap niya ang buong pamilya Dominguez nang walang takot. Maya-maya, tinanong siya kung gusto niyang punasan, at ngayon, siya pa mismo ang bumalik sa kwarto?

Hindi niya lubos maunawaan si Eloise, pero alam niyang hindi basta-basta ang babaeng ito. Kalma, maingat, at may malinaw na layunin.

"Wala pa namang oras ng tulog, gusto ko lang sanang samahan ka sandali. Pag oras na para matulog, babalik din ako sa guest bedroom," prangkang sagot ni Eloise.

May pagdududang tingin si Cosmo. "Kung gusto mong manatili, sabihin mo na lang nang direkta. Hindi na kailangang paikutin pa."

Umiling si Eloise. "Hindi ko naman gustong manatili. Hindi mo naman ako papayagang matulog sa kama, kaya kung dito ako mananatili, sa sahig o sa sofa lang ako makakahanap ng pwesto. At kung doon ako matutulog, malamang na hindi ako komportable at baka pati ikaw maistorbo."

Napatingin si Cosmo sa kanya, hindi alam kung matatawa o maiinis.

Kahit mukha siyang maselan, deretso naman siyang magsalita. Wala siyang paligoy-ligoy at hindi mahilig umikot sa usapan.

Napakunot-noo si Cosmo. "Kung hindi ka matutulog, matutulog na ako! Kung nandito ka pa rin, baka maistorbo mo lang ako."

Ngumiti lang si Eloise. "’Di ba sanay kang matulog ng alas-onse? Hindi pa naman alas-onse! Saka, ikaw naman ang matutulog, hindi ako. Hindi kita papansinin, magpapanggap akong wala ako rito. Hindi kita kakausapin."

Hindi nakasagot si Cosmo.

Samantala, umupo si Eloise sa isang tabi at sinimulang sagutin ang mga mensahe ng kanyang matalik na kaibigang si Sasha.

[Sasha]: Unang araw mo sa pamilya Dominguez, napahiya ka ba?

[Sasha]: Kumusta si Cosmo? Talaga bang baldado na siya?

[Sasha]: Balita ko, mainitin daw ang ulo niya ngayon. Sinaktan ka ba niya?

[Sasha]: Oy ano?

Sunod-sunod ang mga mensahe nito, kaya isa-isa niya itong sinagot.

Nakita ni Cosmo kung paano ito abalang-abala sa cellphone niya. Tila wala lang sa kanya na nasa tabi niya siya. Mas lalong gumapang ang inis sa loob niya. Hindi niya alam kung bakit, pero hindi siya mapakali.

Dahil hindi siya makapag-focus sa pagbabasa, sinara niya ang libro at malamig na nagsalita, "Pinapunta ka ng nanay ko dito para alagaan ako, pero ang ginagawa mo, baliktad?"

Tahimik ang silid, kaya nang bigla siyang magsalita, napapitlag si Eloise. Napatingin siya rito, naguguluhan.

Naroon ang lamig at dilim sa mga mata ni Cosmo, may bahagyang galit na tila nag-aalab, pero hindi maintindihan ni Eloise kung saan ito nagmumula.

Naisip niya na marahil ito’y dahil sa kanyang kasalukuyang sitwasyon—walang sinumang magiging masaya sa ganitong kalagayan, kaya normal lang kung mainit ang ulo nito.

Pinakalma ni Eloise ang sarili at pilit na ngumiti. "Kailangan mo ba ng tulong, Cosmo? May gusto ka bang kunin? Tubig, siguro?"

Tumayo siya at lumapit, hindi takot pero hindi rin pilit na nagpapalakas ng loob. Kalma lang siyang nagtanong.

Gusto sanang maglabas ng galit ni Cosmo, pero nang tanungin siya nito, wala siyang maisagot. Ang baso ng tubig ay nasa maliit na lamesa sa tabi ng kama, kaya abot-kamay lang niya ito.

"Nagpapanggap ka lang na gusto mong manatili sa kwarto para sa mga taong nagbabantay sa bawat kilos natin. Kung gano’n, paano mo naisip na puwede kang matulog sa guest bedroom nang hindi nila malalaman?" Malamig ang boses niyang sumagot.

Natigilan si Eloise. Sa kalagayan ni Cosmo, natural lang na may mga taong nagmamasid. Ang simpleng katotohanang inilipat na ang kanyang mga gamit sa master bedroom ay sapat nang patunay.

Aminado siyang umasang makakalusot pa, kaya mahinahon siyang nagtanong, "Ano ang dapat kong gawin? Magpapalagay ng extrang kama sa master bedroom?"

Walang emosyon ang mukha ni Cosmo. "Walang magbibigay sa'yo ng extrang kama. Mamili ka—sa sahig o sa sofa."

Hindi makapaniwala si Eloise. Kanina pa niya sinabi na hindi siya makakatulog nang maayos sa sahig o sa sofa, pero tila wala lang ito kay Cosmo. Talaga bang pinahirapan siya nito nang sadya?

"Masama ba ang loob mo?" tanong ni Cosmo nang makita ang ekspresyon niya.

Bahagyang tumiklop ang labi ni Eloise. "Hindi naman."

"Totoo namang nakakapanghinayang ang ikasal sa akin," sabi ni Cosmo, malamig ang tono. "Pero ikaw ang pumili niyan, kaya wala kang karapatang magreklamo. Kung nahihirapan ka, tiisin mo."

Tahimik lang si Eloise.

Sabi ng iba, si Cosmo daw ay maginoo at kagalang-galang, pero ngayon, nakikita niyang wala itong habag at tila walang pakialam sa mararamdaman ng iba.

Napasinghap siya nang bahagya at pilit na ngumiti. "Walang dahilan para mahirapan. Ikinasal ako sa nag-iisang maginoo na si Cosmo Dominguez, kaya ano pa ang dapat kong ireklamo?"

Tila nagdududa si Cosmo habang tinititigan siya, ngunit sa kaloob-looban niya, parang lumamig nang kaunti ang kanyang galit.

"Kung gano’n, ayusin mo na ang tutulugan mo," aniya.

Napakurap si Eloise.

Napabuntong-hininga siya, kinuha ang unan at kumot mula sa guest bedroom, at inilagay ang mga ito sa sofa. Pagkatapos, tumingin siya kay Cosmo na tila biglang nagbago ang isip.

May himig-payo ang kanyang boses nang sabihin niya, "Alam mo, Mr. Dominguez, kapag masaya ang isang tao, mas mabilis gumaling ang katawan niya."

Wala siyang natanggap na sagot.

Hindi na muling nagsalita si Eloise at ipinagpatuloy na lang ang pakikipagpalitan ng mensahe kay Sasha tungkol sa kanilang pagkikita kinabukasan.

Isang minuto ang lumipas bago napansin ni Cosmo na may mali.

Ang buong intensyon niya kanina ay paalisin si Eloise sa kwarto, pero bakit parang siya pa ang naloko, at ngayon, siya ang may kasamang natutulog sa master bedroom?

May binabalak ba si Eloise? Paano siya nadala sa ganitong sitwasyon?

Mukhang hindi maganda kung palalabasin niya ito ulit ngayon, dahil baka sabihin pang pabagu-bago siya ng isip.

Muling bumigat ang kanyang mukha, inis sa sarili sa nangyari. Talagang hindi pangkaraniwang babae si Eloise.

Hindi alam ni Eloise ang iniisip ni Cosmo. Tahimik siyang nakahiga sa sofa, hindi pa rin inaantok. Habang nag-i-scroll sa kanyang phone, nakita niya ang bagong post ni Elaine.

Kung ikukumpara sa kanya na kakakasal pa lang kay Cosmo, si Elaine naman ay naghahanda na sa kasal nila ni Zedrix.

Ang kasal ay naka-schedule sa loob ng kalahating buwan, at ngayong araw, kumuha sila ng prenup photos at sinubukan ang kanilang wedding rings. Nag-post si Elaine ng ilang larawan na halatang nagpapakita ng kasweetan nila ni Zedrix.

Magandang lalaki si Zedrix, pero dahil sa mababang estado ng kanyang pamilya, marami ang nangmamaliit sa kanya noon. Bata pa lang siya, nakaranas na siya ng pang-aapi at masasamang trato. Dahil dito, lumaki siyang may madilim, sensitibo, at mapaghinalang pag-iisip na hindi maintindihan ng ibang tao.