Chapter 22
Stay Away.
Crizza Pov
Ipinakita niya saakin ang iba't-ibang oportunities sa Ireland, natigil ako habang tinititigan ito, I could just catch up a new life there gaya nang napag usapan namin nila mommy, sana lang talaga ay makapag simula na ako ng bagong buhay.
"Hindi ka naman maghihirap makisama sa Ireland, 'cause you boss is a Filpino owner of a big hotel there." Aniya nang kinuha ni mommy na mag di-discuss saakin, magiging isang empleyado ako ruon gaya nang napag usapan, hindi naman mahirap ang trabaho klo, I would just be a secretary and close of the business and clients dealer.
"I would like to ask if there's an available house there for a living? I would like to bought one." Aniya ko, ngumiti ang lalaki saakin at muling nag labas ng fliers.
"You could spend your time looking for the new houses there, in Ireland typical cool and refreshing sight colors of the house matters." Aniya nito at saka itinuro ang navy blue na bah
Chapter 23 Long Time, No See, Sis! I waked up in the dark room tanging ilaw lang ang nagbibigay ng liwanag sa madilim na kuwarto, kumukurap pa iyon at hindi ko masiyadong makita, nang matanaw ko ang pintuan ay agad akong tumakbo papunta dito. "Ate Hannah? Ate Hannah, asaan kayo?" Aniya ko and I keep banging the door to open, Ilang saglit ay natumba ako nang mag bukas ang pinto. "Gising ka na pala?" Narinig ko ang boses ni ate Hannah, nanginginig akong tumingin sakanya, naramdaman ko ang pag dapo ng baril sa noo ko kaya agad akong napa atras sa, She laughed like a demon before she grabbed my hand at saka ako kinaladkad papunta sa labas. "H-Hannah, dahan-dahan nam-" "Shut up Will! She's my sister and I don't care about your opinion!" Sigaw niya, nang makalad-kad niya ako ay ibinagsak niya nalang ako bigla at agad akong tinutukan ng baril. "Alam mo ang usapan natin Crizza! Bakit k
Chapter 24 Save, Attack, Beg. Madalim na kuwarto ang napasukan ko, tanging ilaw na kumukurap-kurap na ilaw ang nagbibigay ng ilaw sa akin, humihikbi lang akong akap-akap ang sarili ko. I was just betrayed by my own sister at ng pinagkakatiwalaan kong kapatid, paano nila nagawang babuyin ang pagkatao ko? Kung sino pa pinagkakatiwalaan ko ang huli kong makikita ngayon. The door opened, nakita ko ang lalaking anino na nasa pintuan, he moved until the light captured him, It was him-Will, may dala siyang maliit na box. "Here, I adds on the food so I bought two. Here's the juice and water." Sabi niya bago ilapag isa-isa sa harap ko ang hawak niyang box. Masama lang ang tingin ko sakanya habang humihikbi. "S-Sabihin mo nga saakin Will, bakit?" Tanong ko, when he already put everything, he looked at me. "You know, I hate betraying someone Crizza. Pero mahal ko kapatid mo." Sabi niya, tinitigan ko siyang may sinseridad sa kaniyang salita. "Pero
Chapter 25 The Lost Between Crazy. Matagal silang naghintay sa resulta ang alam lang ni Range ay gumaling ang mag ina niya, hindi siya mapakaling nagpaiko't-ikot sa harap ng operating room, the fear on his heart is going crazy, hindi niya alam kung saan siya aabutin at ano pamang kaba ang matatanggap niya kung sakaling mawala ang anak nila ni Crizza. Nang lumabas ang doctor siya agad ang sumalubong rito at saka kinausap ang doctor, Simula nang lumapit siya ay ganoon narin ang mama niya at ang mga pamilya ni Crizza, the doctor doesn't have enough emotion to get and jump in conclusion. "We have only two choices, it is either the mother or the baby would be save, one of them will lost life, if we didn't decide any moment there is possibility that the two of them will die." Sabi ng doctor, Range heart beat got slow, he doesn't know who to save, Crizza or the baby. Napahilamukos siya sa mukha. "W-Wala ba t
Chapter 26 Pain Morning Crizza's Pov Ilang saglit ay nag mulat ang mata ko, para akong nababalot ng puting bahay, naikot ko pa ang tingin ko nang makita ko ang monitor na nasa tabi ko, napatingin ako sa kama ko at duon sumalubong sa mga mata ko ang tulog na si Range habang ang kanyang ulo ay nasa kamay ko, Nakita ko ang mapupula niyang mata. He woke up while scratching his eyes, hindi ako nagsalita nang magawi nang mata niya ako. "You already woke up na pala, I prepare the breakfast." Sabi niya at saka tumayo, agad siyang lumapit sa table at saka mahinahong kumikilos. Nakita ko parin na namumula ang mga mata niya, he looks so sad. "B-Binigay mo ba k-kay ate Hannah?"Tanong ko, but he kept himself silent, para akong nakakalunok ng bato sa kaba, paano nga naman ako mapupunta rito kung hindi niya binigay, napapikit ako sa sakit ng hita ko. Nakita ko si Range na may dalang cereal at saka iniabot 'yon saakin. Namumula talaga ang
Chapter 27 Lost. Dalawang araw na ang nakakalipas nang hindi ako mag pakita kay Crizza, at kahit dalawang araw na ang nakalilipas hindi parin ako maka get over sa pagka wala ng anak namin, I decided to go in the hospital and make things right, pero wala na siya d'on, I didn't know kung saan siya pumunta, pumunta narin ako sa bahay nila and all of her friends house pero wala siya d'on. "Ano 'tol, wala parin?" Tanong ni Red sa'kin, tumango ako at tinititigan parin ang alak, if you will think kung ilang araw na akong alak ng alak, three days na. Three days narin akong walang progress, all of my shoots were not taking seriously dahil ang nasa isip ko lang ay kung nasaan si Crizza. "Hm, what if you forget her nalang Range, I mean after all she is the reason why your life turns in to mess, kalat na kaya sa social media ang about sa kambal na 'yon, let the karma attack them." Aniya naman ni Elisha, hindi ako nag sal
Hi! Nabitin ba kayo sa book 1? sa watty hanggang duon lang talaga kaya 'wag kayong mag alala, isasama ko na ang book 1 na ang title ay 'Safest Place' hindi rin ako mag s-spoil ah? haha, anyways sana maenjoy nyo parin po ang book 2, dito ay iba na ang ating destinasyon, kung saan kailangan na nga ba maka move on?PROLOGUECrizza Verdin change her attitude and lifestyle and even her physical appearance so that she will never brought back the past again, after the hurtful break up in the Philippines she thinks trying again is a waste until Tristan Gallero came to her life. Is this one another heartbreak? Or still there is no end game?"Kapag nasaktan ba, kailangan saktan mo narin ang susunod."DON'T COPY RIGHT OR PLAGIARIZE IT IS A CRIME!
Agad nilang tinanggal ang bandage na mayroon sa mukha ko, paunti unti kong nasisilayan ang salamin na nasa harap ko nang lagpas kalahati na ng mukha ko ay unti-unti ko nang natatanaw ang aking mukha, nang tuluyan nang matanggal ang bandage ay agad akong nanlaki ang mata nang makita ko ang sarili ko sa salamin, hindi ako makapaniwalang napakapit sa mukha nang makita na ito, agad akong napaluha sa itsura ko. "You like it?" Tanong ni Tristan, hindi ako nakasagot at nanatiling naluha sa nakikita ko sa salamin, ako na ba talaga ito. "Ako ba ito, mas lalo akong naging maganda." Pagbibiro ko, hinaplos ni Tristan ang likod ko at saka ngumiti saakin. "It is really you, nagustuhan mo ba?" Tanong niya, ngumiti ako at saka tumango, muling tumingin sa salamin, hindi ako makapaniwalang hinahawakan padin ang mukha ko, hindi parin nalalayo ang mukha ko sa dati pero this time, hindi ko na mapapagkamalang si ate, nangingiti kong niyakap si Tristan. "Thank you Tristan,
Chapter 1 Tristan Gallero. "Kinakabahan ka ba?" Narinig ko ang boses ni Tristan, ngumiti akong naiilang, hinaplos niya ang balikat ko at saka ngumiti saakin. "This is now your home, Ireland is your home." Sabi niya saakin, nangingiti akong tumango. Simula nung lumipat ako sa Ireland, I found my peace, the life I want, the thing that I ask when I was at Philippines, nahirapan akong huminga nang dahil sa pagkakayakap namin ni Tristan, hindi dahil sa mahigpit ang yakap niya kun'di ay nahihirapan akong ibigay sakanya ang kung ano mang nararamdaman niya. I'm now three years and the baby in front of the mirror is Jacob Verdin, my son. He is alive kaya pa man nung sinabi ni Range saakin na patay na ang anak ko ay matagal kong matanggap na wala na ang anak ko dahil alam at ramdam kong andito pa siya sa loob ng tiyan ko. "Tito Tristan, are we going to play bubbles?" Aniya ni Jacob, Tristan automatically lift up Jacob. "Not today Jacob, your mom