Thank you po sa inyong lahat. Kung sakaling may time po kayo ay please leave some reviews para sa rating ni Dahlia at Axel. Ingat po kayo palagi ❤️❤️❤️
DAHLIA “Misis ko, pansinin mo naman ako.” sabi niya sa akin habang pauwi kami sa bahay na inuupahan namin. Gusto ko lang siyang asarin dahil nga nagselos ako. Kung puwede ko lang talaga hilain palayo kay Axel si Marie ay ginawa ko na. Feeling talaga siya, noong una ay mahinhin pa siya pero ngayon may pasimpleng hawak siya sa Mister ko. Kaya ito ako ngayon pinapangatawanan ang pagiging selosa ko. “Misis ko,” tawag sa akin ni Axel. “Tsk!” asik ko sa kanya. “Huwag ka ng magselos. Ikaw naman ang mahal ko e.” sabi pa niya sa akin. “Mahal daw,” inis na bulalas ko sa kanya. “Opo, ikaw lang.” nakangiti pa na saad niya. “Kung ako lang layuan mo na nga ang babaeng ‘yun.” parang bata na sabi ko sa kanya. “Opo, gagawin ko po. Sorry na Misis ko. Bati na tayo,” malambing na sabi niya. “Saka na tayo m*****i kapag binasted mo na ang babae mo.” naiinis na sabi ko sa kanya. “Hahaha, basted talaga?” natatawa pa na tanong niya sa akin. “Ako nga binasted mo tapos siya hindi.” bigla na lang umin
AXEL LUISMatagal ko ng pangarap na matulog habang kayakap siya. Hindi bilang kapatid kundi bilang lalaki na mahal niya. Naging biktima kami ng nakaraan. Naisip ko na bakit kailangan ko pang pigilan ang sarili ko? Mahal ko siya at ayoko na tuluyan siyang mawala sa akin.Mahal ko siya sa loob ng maraming taon. Kaya bakit ko kailangan pigilan ang sarili ko na angkinin siyan akin? Ito na e, nandito na ang pangarap ko. Kaya i-grab ko na kaysa magsisi ako pa ako sa bandang huli. Ayoko ng pairalin ang pride ko. Lalo na dalawa ng anak ko ang nawala sa amin. Ipinangako ko sa sarili ko na hindi ako puwedeng maging ganito. Kailangan kong ayusin ang buhay ko. Lalo na ngayon na kasama ko siya. Na handa si Dahlia na samahan ako. Kaya bakit hindi ko siya pipiliin? Tanga na talaga ako kung hahayaan ko pa siyang mawala sa akin. Maulan at malamig ang panahon. Napangiti ako dahil ang himbing ng tulog niya habang nakayakap sa akin.Hindi ako makatulog at nakatitig lang ako sa maganda niyang mukha. Nga
DAHLIA “Misis ko, ‘wag kana magalit. Hindi naman kasi totoo ang sinasabi niya. She’s not my type.” sabi niya sa akin.“Nakakainis lang kasi. Alam mo ba ‘yun, kung puwede ko lang isigaw sa mukha niya na ako ang mahal mo ay ginawa ko talaga. Nakakairita, ang kapal ng mukha niya na sabihin na buntis siya at ikaw ang ama. Ano ‘yun nagsarili siya tapos nabuntis siya? Kung nakakabuntis pala ang daliri ay sana matagal ko na rin ginawa. Tapos sabihin ko rin na ikaw ang ama. ” nanggagalaiti talaga ako sa galit kaya hindi ko na napansin ang mga lumalabas sa bibig ko.“Kalma ka lang kasi. Hayaan mo na lang siya. Kakausapin ko na lang siya.”“Dapat kasama ako,” sabi ko sa kanya.“Okay po,” sagot niya sa akin at hinila niya ako paupo sa kandungan niya.Kanina pa kasi ako nagpupumiglas sa kanya. Naiinis kasi ako at hindi talaga maalis-alis sa sistema ko. “Bakit ba ang selosa mo?” tanong niya sa akin.“Kasi naman, ikaw kaya magtago ng feelings for 12 years. Malamang ipagdadamot mo rin. Kunwari ka
WARNING: MATURE CONTENT! THIS IS NOT SUITABLE FOR YOUNG READERS! READ AT YOUR OWN RISK (R18+)DAHLIAGabi na at wala pa rin si Axel. Pero matiyaga pa rin akong naghihintay sa kanya. Alam ko rin na busy siya sa trabaho niya. Gusto ko sana na maghanap na lang siya ng ibang trabaho. ‘Yong hindi masyadong mabigat. Alam ko na malakas siya pero nakakapagod rin kapag laging mabigat at binubuhat niya. Panay ang tingin ko sa orasan. Hanggang sa sumapit na ang alas nuebe ng gabi. May narinig ako na kumakatok sa may pintuan.Naglakad ako papunta sa pinto at binuksan ko ito. “Hi, Misis ko.” Nakangiti na sabi sa akin ni Axel.Pagpasok niya ay hinalikan niya ako sa labi. At tinugon ko naman ito kaagad. Amoy alak siya kaya alam ko na uminom siya.“Lasing ka?”“Nakainom lang, ang kulit kasi ng mga ka-trabaho ko. Pinipilit nila ako.” Sabi niya sa akin.“Sasabayan mo pa ba ako kumain?” Tanong ko sa kanya.“Of course, Misis ko.” Sagot niya sa akin.“Sige, maghahain lang po ako.” Sabi ko sa kanya.“Sho
DAHLIANagising ako na masakit ang katawan ko. Dito na ako nakahiga sa may sahig. Paano ba naman kasi tuluyan ng bumigay ang papag. Noong una ay isang paa lang. Pero sadyang makulit si Axel at nagpatuloy pa rin kami kaya ang ending bumigay pati ang plywood. Bigla na lang uminit ang buo kong mukha ng maalala ko ang mga ginawa namin kagabi.Dahan-dahan akong bumangon. Maaga ulit pumasok si Axel sa trabaho niya. Kaya mag-isa na lang ako dito ngayon sa bahay.Para naman kasing halimaw si Axel. Ganun yata kapag babaero tapos biglang nagbagong buhay. Noon kasi ay nakukuha niya ang lahat ng babae at halos iba-iba pa ang maikakama niya araw-araw.Pero ngayon iba na. Ako na lang, tuwing naiisip ko na ako lang talagang kinikilig ako. I understand naman na hindi ako ang nauna at marami talaga. Bakit ba kasi inampon siya? Pero kung hindi naman siya inampon ay hindi ko rin naman siguro siya makikilala.“Ganda! Gising ka na ba?!” Narinig ko na tawag sa akin ni Nanay Chen.“Opo!” Sagot ko sa kanya.D
AXEL LUIS POV Ang makasama siya sa iisang bubong ay panaginip na natupad para sa akin. Puyat man ay naging ganado pa rin akong pumasok sa trabaho. Bago ako umalis ay lihim pa akong napangiti dahil nasira namin ang papag ni Nanay Chen. Balak ko itong palitan ng mas matibay at hindi na bibigay. Hinalikan ko siya sa labi bago ako lumabas sa bahay. Masyado kasi akong nasabik kay Dahlia kaya hindi ko mapigilan ang sarili ko na angkinin siya sa paraan na alam ko. Nawala ang lahat ng mga inaalala ko. Na kami lang dalawa ang tao sa mundo at talagang itinodo ko ang lahat kagabi. “Napapansin ko na parang ang ganda lagi ng ngiti mo, Luis. Nasungkit mo na yata ang matamis na oo ni Marie.” natatawa na sabi sa akin ng ka-trabaho ko. “Masaya lang po ako dahil okay na kami ng kapatid ko.” sagot ko sa kanya. “Mabuti naman kung ganun. Alam mo tingin ko ay type talaga ni Brent ang kapatid mo. Nakita ko siya na galing sa bahay niyo kahapon habang pauwi ako. Kahit na gabi na ay alam ko na siya ‘yun.”
AXEL LUIS POVMabilis na dumating ang chopper ni Kuya Gavin at dinala namin si Dahlia sa hospital. “Sana naman ay maging lesson na ito sa ‘yo. Kung mahal mo ipaglaban mo. Isa kang Santillan kaya wala kang dapat ikatakot. Kahit pa na pagbantaan ka ng babae na ‘yun.” Sabi sa akin ni kuya.“I’m sorry, kuya.”“Sus, okay lang. Ang mahalaga ay okay na si Dahlia. Kahit ano pa ang mangyari ay kapatid kita. Huwag mong isipin na wala kang pamilya. Dahil nandito kami. Kami ang pamilya mo. Gumawa kayo ni Dahlia ng pamilya. Hayaan mo ang mga tao. Don't worry dahil hahanapin natin ang parents mo. Kahit na dumaan pa tayo sa butas ng karayom.” Sabi pa niya sa akin.“Thank you, kuya. Pangako, hindi ko na iiwan si Dahlia. I love her, kuya. Mahal na mahal ko siya hindi bilang kapatid.”“Alam ko, pasensya kana kung naging manhid ako noon. Kung hindi ko man lang ipinagtapat sa ‘yo ang totoo. Ayoko lang kasi masira ang pamilya natin dahil para sa akin ay kapatid kita. I'm sorry, bro.”“Kalimutan na natin a
DAHLIA Nagising ako na nasa hospital ako at kasama ko si Axel. Itinago ko sa puso ko ang takot ko. Nagpapasalamat ako dahil walang ibang ginawa sa akin ang hayop na ‘yun. Naiinis ako kay Axel pero mas galit ako sa sarili ko. Lalo na nalaman ko kay Nanay Chen na si Axel ang mismong nagligtas sa akin.Alam ko na ako ang may kasalanan. Dahil sa mga biglaan kong desisyon ay muntik na akong mapahamak. At ayoko na sinisisi ni Axel ang sarili niya. Habang narito kami sa hospital ay binabalot ng takot ang puso ko. At sa bawat araw na dumadaan ay nawawalan na ako ng gana sa lahat ng bagat. Kahit pa na todo alaga sa akin si Axel ay binabalewala ko ito.Nasa point na ako ng buhay ko na tatanggapin ko na lang na hindi kami ang para sa isa’t-isa na kahit anong gawin ko ay mahirap maging masaya. Habang pauwi na kami ay nagtataka ako. Ibang daan na kasi ang tinatahak naming dalawa.Hanggang sa nakarating kami sa isang bahay. Bahay raw namin. Pero hindi ko magawa na maging masaya. Gusto ko na kapag