"เฮ้อออ..."
ฉันถอนหายใจขึ้นมาทันทีเมื่อเดินเล่นอยู่นานแล้วมันน่าเบื่อ จนต้องนั่งที่ม้าหินอ่อนแถวๆลานบาสข้างๆกับตึกตึกหนึ่ง ซึ่งฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นตึกอะไร เพราะถ้าเป็นตึกคณะมันจะมีชื่อติด แต่ตึกนี้ไม่มีชื่อและฉันก็ไม่ได้หาข้อมูลของมหาลัยนี้มากนัก
แปลกแฮะแถวนี้แทบจะไม่มีคนเลยหรือว่าเป็นตึกร้างกัน...
"น่าเบื่อจริงๆ"
ฉันจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อที่จะดูข่าวสารบันเทิงต่างๆ
ครืดดด....ครืดดด....ครืดดด
พลันเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมาทันที ทำให้ฉันต้องดูเบอร์ที่โชว์ก็พบว่าเป็นเบอร์ของพี่สาวตัวเองนั่นเอง ฉันจึงกดรับสายทันที
<<P'May>>
"ฮัลโหลค่ะ ^_^"
(พี่คิดว่าจะไม่รับซะอีก นี่เลิกเรียนแล้วเหรอ)
"ค่ะ ปล่อยก่อน"
(พี่ก็เหมือนกัน แล้วเราอยู่ไหน)
"แถวๆลานบาสค่ะ"
(โอเคๆเดี๋ยวพี่ไปหาก็แล้วกัน)
"รีบมาเลยน๊าค๊าาา มีนเบื่อมากเลยยย" ฉันพูดเสียงอ่อนทันที ก็มันน่าเบื่อจริงๆนี่นา
(เฮ้อออ เดี๋ยวเจอกัน)
"คิคิคิ"
ติ๊ด!
ฉันอมยิ้มทันทีหลังจากที่วางสาย เพราะฉันจะได้ไม่เบื่ออีกแล้ว
คิคิคิ พี่สาวที่น่ารักของฉัน ^_^
หลังจากนั้นฉันก็นั่งเล่นโทรศัพท์ต่ออีกสักพัก ก็ได้ยินเสียงคนเดินมาจากทางด้านหลังก่อนจะหันไปมองก็พบว่าเป็นพี่เมษา พี่สาวของฉันนั่นเอง มันจึงทำให้ฉันยิ้มออกมา
"ไปกันเถอะมีน ^_^"
"ไปไหนเหรอคะ?"
"พี่จะไปเอาเอกสารที่ห้องประชุมก่อนน่ะ"
"โอเคค่ะ ^_^"
พรึ่บ!
"เช้านี้คงไม่ได้เรียนสินะ ถึงมานั่งเล่นตรงนี้ได้?"
"ใช่ค่ะ วันนี้แค่เเนะนำตัวเองเฉยๆ แต่ว่ามีนมีเรียนบ่ายอีกค่ะ แล้วพี่ล่ะคะ?"
"พี่ไม่มี แต่ว่าวันนี้พี่มีประชุมตอนบ่ายเหมือนกัน ถ้าเราเรียนเสร็จก็มาหาพี่ที่ตึกสภาได้"
"รับทราบค่ะ ^_^"
พี่สาวของฉันเป็นดาวมหาลัยรวมถึงเป็นสภานักศึกษาอีกด้วย ตอนที่พี่ฉันพูดให้ฟัง ฉันนี่อึ้งไปในทันที เพราะไม่คิดว่าพี่เขาจะเป็นพวกกรรมการอะไรพวกนี้ยังไงล่ะ แต่เรื่องดาวนี่ฉันคิดว่าพี่สาวของฉันสมควรได้เป็นแล้วล่ะ เพราะพี่เมษาทั้งสวย น่ารัก อ่อนหวานรวมถึงเรียนเก่งอีกด้วย
"เอาล่ะ เราจะขึ้นไปกับพี่หรือรอตรงนี้?"
"ขึ้นไปด้วยดีกว่า แต่ว่าเขาให้คนนอกเข้าได้เหรอคะ?" ฉันถามพี่เมย์เพื่อความแน่ใจ เพราะก็แอบได้ยินเหมือนกันว่าที่นี่เคร่งครัดเรื่องของกฎระเบียบเอามากๆ
"ได้สิ ^_^"
ตึก....ตึก....ตึก
แกร๊ก!
เราสองคนเดินมาหยุดที่ห้องห้องหนึ่ง ก่อนที่พี่เมย์จะเปิดประตูเข้าไป ฉันก็ต้องตกใจกับภาพตรงหน้า ตอนแรกคิดว่าคงไม่มีใครอยู่ เพราะว่ามันเงียบมากแล้วอีกอย่างคือทางที่เราเดินมากก็ไม่มีคนเลย แต่ห้องนี้คือแบบว่า.....
"เอ้า...พวกนายยังไม่กลับกันอีกเหรอ?"
"ว่าจะกลับกันแล้วเหมือนกัน จริงมั้ยวะ!"
"อืม"
"แล้วนี่ใคร? น่ารักซะด้วย :-)"
ฉันรีบก้มหน้าลงทันที เพราะทั้งสายตาและรอยยิ้มคงเจ้าชู้ไม่เบาเลย
"อย่ามายุ่งกับน้องฉันเลยนะ พวกนายน่ะ"
"มีน้องสาวด้วย?"
"ใช่ นี่มีนาน้องสาวฉันเอง เรียนอยู่ปี 1มีนา..."
พี่เมย์แนะนำฉันกับเพื่อนของเขาและเธอก็กระซิบฉันอีกด้วย นั่นทำให้ฉันต้องเงยหน้าขึ้นมา และยืนมองกลุ่มผู้ชายที่นั่งอยู่ที่โซฟาด้วยกัน ซึ่งในกลุ่มก็มีอยู่ด้วยกันสามคนและแต่ละคนคือหล่อมากเลย ตายแน่ๆมีนา อยู่ใกล้คนหล่อแบบนี้ฉันก็ทำตัวไม่ถูกน่ะสิ
อร๊ายยย เก็บอาการไว้ >.<
"เป็นน้องสาวเมย์เหรอครับ :-)"
"ค่ะ"
"แล้วเราเรียนคณะอะไร?"
"อะ...เอ่อ..."
"เรียนเอกเดียวกับพวกเรา" ไม่ใช่ฉันที่ตอบ แต่เป็นพี่เมย์ต่างหากล่ะที่เป็นคนตอบ
"งั้นเหรอครับ :-)"
"วั้นพวกเราก็มาแนะนำตัวให้น้องมีนารู้จักกันก่อนดีมั้ยวะ :-)"
"พี่ชื่อเรย์ นะครับ :-)"
"เอ่อ....ค่ะ" พี่เรย์ที่พูดขึ้นก่อนหันมายิ้มให้ฉัน
"ส่วนไอ้ที่นั่งเล่นโทรศัพท์นั้นชื่อ เทพ ไอ้ที่ยืนยิ้มอยู่นั่น...."
"ไปป์นะครับ"
"สวัสดีค่ะ"
พอพูดเท่านั้นฉันก็กลับเป็นเหมือนเดิม คือก้มหน้า ก็เพราะว่าฉันเพิ่งรู้จักกับพวกเขาแล้วจะให้ยิ้มร่าแบบที่ทำกับพี่เมย์คงจะไม่ได้แน่ๆ
"น้องเมย์ ดูท่าทางจะขี้อายนะครับ" พี่เรย์พูดขึ้น
"คงจะยังไม่สนิทน่ะ เอกสารของฉันอยู่ไหนเหรอ?"
"บนโต๊ะนั้นน่ะ"
"อ่อ...ได้ละ^_^"
"เธอเห็นไอ้เกรย์หรือเปล่า?"
"เห็นว่าเกรย์กลับไปเอาเอกสารอะไรสักอย่างที่คอนโดนี่แหละนะ"
"เห็นมั้ยกูบอกมึงแล้วว่าเมษารู้ทุกเรื่องของไอ้เกรย์"
"เออๆๆ"
"มีเรื่องอะไรกันหรือเปล่า?"
"แล้วไอ้เกรย์มันจะเข้ามาตอนไหน?"
"ก็เห็นว่า...."
แกร๊ก!
พี่เมย์ยังพูดไม่จบ ประตูห้องก็เปิดเข้ามาพร้อมกับร่างสูงของใครบางคนที่เดินเข้ามา แต่เขาไม่ได้สนใจรอบข้างเลย เพียงแต่ผู้ชายคนนี้กลับเดินไปนั่งที่โต๊ะที่พี่เมย์เพิ่งเอาเอกสารออกมา
ใครกัน ทำไมเขาไม่สนใจใครเลยล่ะ....
"มาแล้วเหรอวะ"
"กูว่าจะถามเมษาอยู่ว่ามึงจะเข้ามาตอนไหน"
"มีเรื่องอะไร?"
"ประชุมบ่ายนี้?"
"อืม"
"แต่บบ่ายนี้กูไม่ว่างว่ะ"
"......?"
"ก็กูมีนัดกับน้องอิ๋ง ดาวรัฐศาสตร์นี่ซะ"
"ฮ่าฮ่าฮ่า มึงนี่นะไอ้เรย์"
"หึ...นั่นมันก็เรื่องของมึง"
เฮ้อออ....นี่พวกเขาคงลืมไปกันนะว่ามีผู้หญิงสองคนยืนอยู่ในห้องนี้ด้วย ฮัลโหลล...
"เอ่อ...เกรย์"
"หืมมม?"
ร่างสูงที่ฉันเพิ่งรู้จักชื่อเขาเงยหน้าขึ้นมาจากกิงเอกสารอะไรสักอย่าง ก่อนที่จะหันมามองทางพี่เมย์ แต่เพราะว่าฉันมองเขาอยู่ก่อนแล้ว ทำให้สายตาของเราสบเข้าด้วยกัน
ตึกตัก....ตึกตัก....
เสียงหัวใจที่เต้นแรง สายตาที่สบเข้ากันนั้น มันเป็นครั้งแรกเลยมั้งที่ฉันรู้สึกว่าตัวเองไม่สามารถละสายตาออกจากใบหน้าหล่อ เท่นั้นเลย แต่เพราะฉันรู้สึกว่าตัวเองคงมองนานเกินไปหรืออาจทำให้เขาตกใจ จึงรีบหลบสายตาเขาทันทีด้วยการหันไปมองด้านอีกอย่างแนบเนียน
ฟู่~~~
นี่ฉันยังคงคอนเซ็ปต์หน้านิ่งเหมือนเดิมได้ใช่มั้ยเนี่ย หวังว่าหน้าฉันคงไม่แดงไปก่อนนะ อร๊ายยย มีนาเอ๊ย >.<
"มีอะไรหรือเปล่าเมย์?"
"ฉันจะถามนายเกี่ยวกับเรื่องกิจกรรมรับน้องน่ะ"
"เอาไว้ตอนประชุมก็แล้วกัน"
"อืม งั้นฉันไปก่อนนะ"
"แล้วนั่น?"
"อ่อ ลืมแนะนำตัวไปเลย นี่น้องสาวฉัน มีนา ส่สนคนนี้เกรย์ เพื่อนพี่เอง"
ฉันพยักหน้าให้ร่างสูงเบาๆ ก่อนจะหันไปกดโทรศัพท์เล่น ที่จริงแล้วฉันเขินต่างหากล่ะ ผู้ชายอะไรหล่อชะมัดเลย >.<
"ไงล่ะมึง สวยทั้งพี่ทั้งน้องเลยว่ะ"
"หึ..."
"งั้นฉันไปก่อนนะ ตอนบ่ายเจอกันทุกคน ^_^"
กึก!
หลังจากนั้นทั้งฉันกับพี่เมย์จึงเดินออกไปจากห้องนั้น ฉันแอบมองพี่เมย์ด้วยความแปลกใจ เพราะไม่คิดว่าเพื่อนพี่เมย์จะทั้งหล่อและหน้าตาดีอะไรแบบนี้ >.<
"มีอะไรจะถามพี่หรือเปล่า หืมมม ^_^" ดูสายตาและรอยยิ้มของคุณพี่ฉันสิ รู้ทันตลอด
"พวกพี่สนิทกันมากเลยเหรอคะ?"
"ก็เรารู้จักกันตั้งแต่ปี 1 แล้วล่ะ"
"ว้าว! น่าอิจฉาจังเลย คิคิคิ"
"เฮ้อออ...."
"แล้วพวกพี่เรียนอยู่เอกเดียวกันหมดเลยเหรอคะ?"
"มีแค่พี่กับเกรย์ที่เรียนเอกเดียวกัน ส่วนที่เหลือเราก็เรียนคณะเดียวกันน่ะ แต่เมื่อกี้เรานิ่งไปนะมีนา ^_^"
"ก็ดูเพื่อนพี่แต่ละคนสิคะ ^_^"
"แต่พี่ว่าพวกนั้นดูเราออกนะ"
"คะ?"
"พวกนั้นฉลาดจะตายไป แล้วอีกอย่างคือ เกรย์เป็นคนที่ดูคนออกง่ายมากเลยนะ ^_^"
"แต่มีนเองก็เก็บอาการเก่งเหมือนกันนะคะ คิคิคิ"
"ยัยตัวแสบ!"
"ฮ่าฮ่าฮ่า"
พี่เกรย์งั้นเหรอ หึหึหึ.......
🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶
🥰ชอบกันมั้ยเอ่ยย😍
ถ้าชอบช่วยกดไลท์ 👍 คอมเเมนต์💬
กันมาได้น๊าา🧡💙
พั่บ! พั่บ! พั่บ!"อ๊าาา อ๊าาา พี่คะ""อ๊าาา ซี๊ดดด""เสียวค่ะ อ๊าาา"ผมมองร่างบางที่ขึ้นขย่มบนตัวผมพร้อมกับเสียงร้องครางของเธอที่ดังลั่นห้อง ดีนะที่ห้องผมเป็นห้องเก็บเสียง"อ๊าาา damn!"แม่ง! ทำไมเมียเซ็กซี่แบบนี้วะ!"อ๊ะ! อ๊าาา พี่เกรย์"ร่างบางยังคงขย่มไม่มีทีท่าว่าจะหยุดลงเลย ถึงแม้ว่าเธอจะเสร็จไปหลายรอบแล้วก็ตาม หึ! ไม่คิดว่าเมียตัวเองจะเป็นแบบนี้ได้ แต่ก็ดี เพราะผมชอบ"อ๊ะ! อ๊าาา พี่คะ มะ...ไม่ไหวแล้ว"พรึ่บ!ผมไม่รีรอที่จะให้เธอเสร็จอีกรอบ ก่อนจะเป็นฝ่ายพลิกร่างบางให้กลับลงมานอนราบเหมือนเดิมแต่แก่นกายยังคงคาไว้"ทำอะไรของพี่เนี่ย!""หึ ทำไมถึงโกรธอย่างนี้ล่ะครับ :-)""กะ...ก็พี่ >..พั่บ! พั่บ! พั่บ!ผมขยับแก่นกายเข้าออกไปในร่องของร่างบาง ก่อนที่เธอจะร้องครางออกมา"อ๊าาา อ๊าาา""อืมมม""ซี๊ดดดด เสียวว"มือหนาบีบขย้ำหน้า
"เลิกเรียนไปไหนกันดียะเพื่อนๆ ^_^" เจนเป็นคนชวนตอนนี้เราก็เลิกเรียนกันเสร็จแล้ว และกำลังจะคิดว่าจะไปที่ไหนต่อกันดี เพราะวันนี้ไม่มีงานแล้วอีกอย่างคือพวกเราสามคนก็ไม่ได้เที่ยวด้วยกันนานแล้วเหมือนกัน"ไม่รู้สิ เจนแกคิดเลย" เป็นแพมนั่นเองที่พูดออกมา"ฉันก็เหมือนกัน แกคิดสถานที่มาหน่อยสิหรือว่าเราจะไปคาเฟ่" ฉันเสนอความคิดเห็นไป แต่เหมือนไอ้เจนจะไม่เห็นด้วยแฮะ"เด็กมากนะ!""เกี่ยวไรกัน?""เอางี้มั้ย ฉันอยากไปเที่ยวคลับอ่ะ พวกแกสนปะ?""ว่าไงนะ! เที่ยวคลับนี่นะ?""ใช่ ^_^""ฉันไม่ไปหรอกนะ ถ้าพี่เกรย์รู้ฉันไม่รอดแน่!" ฉันพูดความจริง เพราะถ้าเขารู้นะ ฉันไม่อยากจะคิดภาพเลย >.แต่ฉันอยากไปอ่ะ""ไม่!""ชิ! เดี๋ยวนี้อะไรๆก็พี่เกรย์นะยะ!""ก็พี่เกรย์เป็นแฟนฉันไงยะ! แล้วอีกอย่างถ้าไปเที่ยวคลับอีก ไม่อยากจะนึกภาพเลย" น่ากลัวจริงๆนะ"ฉันว่าเราไปช๊อปปิ้งกันเถอะ" เป็นแพมนั่นเองที่เอ่ยออกมา"แต่ว่าฉัน...""งั้นไปช๊อปปิ้งก็แล้วกัน ไปๆๆ ฮ่าฮ่าฮ่า""ชิ! เข้ากันดีเชียวนะ!"................................ตอนนี้พวกฉันก็มาอยู่ที่ห้างกันเรียบร้อย โดยเราเลือกที่จะมาทานของหวานกันก่อน เพื่อเติมพลังแล้วค่อยไปช๊
"ขอบคุณค่ะ ^_^""เข้าไปด้วยกัน""แต่พี่มีประชุมงานต่อนี่คะ""พี่เลื่อนได้""ไม่ได้ค่ะ! พี่กลับไปทำงานเถอะค่ะ พี่เมย์คงไม่ทำอะไรมีนหรอกค่ะ ^_^" ฉันพูดเพื่อให้พี่เกรย์สบายใจ เพราะดูแล้วพี่เขาไม่ยอมกลับง่ายๆแน่"แต่พี่....""นะคะพี่เกรย์""......""^_^""เฮ้อออ งั้นพี่จะรีบมารับ"ฟอดด~~ ฟอดด~~"ขอบคุณค่ะ ^_^""น้อยไป :-)"จุ๊บ!"อ๊ะ!"จ๊วบ! จ๊วบ! จ๊วบ!"อืมมม"จ๊วบ!"หึ :-)""มีนไปก่อนนะคะ >.ปัง!หลังจากที่ลงจากรถเสร็จ พี่เกรย์ก็ขับออกไป ส่วนฉันก็เข้าในโรงพยาบาลทันทีพลางเดินไปที่ห้องผู้ป่วยทันทีก๊อก...ก๊อก...ก๊อกแกร๊ก!ตึก...ตึก...ตึกฉันเดินเข้าไปก็พบว่าพี่สาวตัวเองกำลังนอนอยู่ แต่พอฉันเดินไปใกล้ๆก็เห็นพี่เมย์กำลังมองมาทางฉันอยู่ ก่อนที่เธอจะค่อยๆลุกขึ้นมานั่งแล้วมองฉันอย่างแปลกใจ ฉันคิดว่าพี่เมย์คงไม่คิดว่าฉันจะมาเยี่ยมพรึ่บ!"พี่เป็นยังไงบ้างคะ""อืม สบายดี""......""......"เราสองคนพี่น้องต่างเงียบกันไป ฉันเองก็ไม่รู้ว่าจะชวนคุยเรื่องอะไรดี เพราะตั้งแต่เกิดเรื่อง ฉันก็ไม่ได้คุยกับพี่เมย์อีกเลย"เอ่อ...พี่กินอะไรหรือยังคะ มีนเอาของชอบมาให้ด้วยนะคะ""พี่กินอิ่มแล้วล่ะ""อ่อ..."
ก๊อก...ก๊อก...ก๊อกแกร๊ก!"สวัสดีค่ะพี่เกรย์""ครับ""เป็นยังไงบ้างมีน""โอ๊ย ยัยมีน!"เป็นพวกเพื่อนๆฉันเองที่มาเยี่ยม คงเพราะฉันไม่ได้ไปมหาลัยวันนี้ พวกนั้นก็เลยทักแชทหาฉันกันใหญ่เลย"แกไปทำอีท่าไหนให้ตกบันไดมาได้ยะ!""เรื่องมันยาวน่ะ""ตายๆๆ เรื่องยาวแบบนี้ แสดงว่าต้องมีคนทำ?""เฮ้อออ" ดูหน้ายัยสองคนนี้สิ"พี่ออกไปคุยงานก่อนนะครับ""ค่ะ ^_^"หลังจากที่ร่างสูงออกไปแล้ว ยัยเพื่อนสองคนของฉันก็เอาแต่ถามเรื่องที่ว่าใครทำ เหมือนพี่เกรย์เลยจริงๆ แต่ฉันก็พูดไปตามความจริง เพราะพวกฉันไม่ทีอะไรต้องโกหกกันอยู่แล้ว"ร้ายมาก!""ยัยพี่สาวแกนี่น่าจะโรคจิตนะยะ ทำได้ยังไงเนี่ย ถ้าเจอนะ หึ!"แพมพูดขึ้นอย่างอารมณ์เสียตามด้วยไอ้เจนที่ตอนนี้กำลังเดือดสุดๆ"ก็คงเป็นเพราะรักพี่เกรย์มากล่ะมั้ง" ฉันพูดออกไปตามความคิด"แต่ฉันว่าอาจมากจากเรื่องอื่นด้วยนะ แกไม่คิดบ้างเหรอว่าทำไมแค่ผู้ชายคนเดียว พี่สาวแกถึงกับจะฆ่ากันเลย?"ฉันคิดตามสิ่งที่แพมพูด ซึ่งมันก็มีเหตุผล แต่อะไรล่ะ เพราะทุกครั้งก็จะมีแต่พี่เกรย์ที่ทำให้เราสองคนพี่น้องทะเลาะกันแบบนี้"ไม่รู้สิ เฮ้อออ""แล้วนี่พี่สาวแกได้มาเยี่ยมบ้างมั้ยยะ!"ฉันส่ายหน้าทั
Gray Partร่างสูงเฝ้ามองร่างบางที่นอนไม่ได้สติอยู่บนเตียงในโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ได้เจ็บหนักมาก แต่เขาก็ยังไม่สามารถวางใจได้ ภาพที่เธอนอนสลบอยู่บนพื้นนั้น มันทำให้เขากลัวอย่างมากเขามองใบหน้าหวานด้วยความรู้สึกเจ็บปวด นี่อาจจะเป็นครั้งแรกตั้งแต่จำความได้เลยมั้งที่เขาต้องเสียน้ำตาลูกผู้ชายให้กับผู้หญิงคนนี้จุ๊บ!"พี่รอเธออยู่นะ มีนา""......."แกร๊ก!ตึก...ตึก...ตึก"น้องเป็นยังไงบ้างลูก!""ยังไม่ฟื้นเลยครับ" ผมมองผู้ที่เข้ามาใหม่ นั่นก็คือพ่อกับแม่ผม"หนูคนนี้สินะที่ลูกชายพ่อถึงกับต้องเสียน้ำตาให้น่ะ""คุณคะ!"".......""เกรย์ลูกน้องไม่เป็นอะไรมากหรอกนะ แม่ว่าลูกก็ต้อพักผ่อนบ้างนะ""ครับ""แล้วนี่พ่อกับแม่หนูมีน่ารู้มั้ย หืม""ยังครับ""อ่อ แล้วหนูเมษาล่ะลูก""......."เมษางั้นเหรอ หึ...."อย่าถามลูกมากเลยคุณ""เฮ้อออ งั้นแม่กับพ่อไม่รบกวนลูกแล้วล่ะ ยังไงก็อย่าลืมดูแลตัวเองด้วย แล้วก็ถ้าหนูมีนาฟื้นแล้ว อย่าลืมบอกแม่ล่ะ""ครับ"หลังจากที่พ่อกับแม่ของร่างสูงออกไป เขาก็เอาแต่นั่งมองหน้าร่างบางอยู่อย่างนั้นพลางนึกไปถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ที่เขาได้สอบถามกับแม่บ้านของมีนา"เกิ
ตึก...ตึก...ตึก"เมื่อวานทำไมไม่ตอบแชทพี่ โทรไปก็ไม่รับ?""......."ฉันเลือกที่จะเดินผ่านร่างสูงไป แล้วขึ้นรถรอเขาทันที เพราะฉันยังคิดมากเรื่องเมื่อวานอยู่ไงล่ะพรึ่บ!"มีน""........""มีนา!""พี่คิดว่าเราเหมะสมกันหรือเปล่าคะ?" ไม่รู้ว่าฉันคิดอะไรถึงได้ถามพี่เกรย์แบบนั้นออกไป แต่ก็นั่นแหละในเมื่อถามไปแล้วก็ขอคำตอบเลยละกัน"ไม่มีใครเหมาะสมเท่าเธออีกแล้ว มีนา"พรึ่บ!ตึกตัก...ตึกตัก...ตอนนี้เราสองคนต่างมองตากัน ฉันที่ตอนนี้กำลังใจเต้นแรงกับคำตอบที่ได้ยินและคิดว่าตอนนี้หน้าก็คงจะแดงตามกันไปด้วยแน่นอน"หึ :-)"">.หายงอนแล้ว?""ใครงอนกันคะ ไม่มีสักหน่อย!""เมื่อวานไม่รับสาย?""กะ...ก็...มีนทำงานอยู่ไงคะเลยไม่ได้สนใจอะไรเลย""ยัยเด็กขี้โกหก"".......""พี่รู้นะว่าเราไปหาพี่ที่บริษัท""มีนไม่ได้ไปนะคะ!""อย่ามาโกหก""เฮ้อออ พี่รู้จนได้สินะ""ทำไมไม่เข้าไป""ก็พี่คุยงานกับพี่เมย์อยู่ มีนจะเข้าไปได้ยังไงคะ""พี่มีคุยงานกับพี่สาวมีนจริงๆ แค่งานเท่านั้น""แล้วทำไมถึงไปกินข้าวกับคุณลุงด้วยนะคะ""ก็นึกว่าจะไม่ถามเรื่องนี้แล้วซะอีกนะ :-)""พะ...พี่รู้?""หึ :-)""เชื่อเขาเลยจริงๆ" ใครจะคิดล่ะ