Secretly love ep.3 เกรย์

Gray Part

"เฮ้ย! มึงว่าน้องมีนาน่ารักมั้ยวะ!"

"มึงหยุดเลยไอ้เรย์ นั่นน้องเมษานะเว้ย"

"อะไรวะกูก็แค่คิดเองว่าน้องเขาน่ารัก"

"พอๆๆพวกมึง"

ผมห้ามไอ้เพื่อนตัวดีทั้งสองคนด้วยความเบื่อหน่าย เพราะมันเอาแต่พูดถึงสองพี่น้องนั้นยังไงล่ะ

"เออ งั้นกูไปก่อนดีกว่าว่ะ"

"กูด้วย"

"บ่ายเจอกันว่ะเพื่อน"

"อืม"

แต่ก่อนที่ไอ้เรย์จะเดินออกไป มันก็หันมาถามผมพร้อมกับทำหน้าล้อเลียนส่งมา

"มึงก็คิดเหมือนกูใช่มั้ยวะว่าน้องมีนาน่ารัก :-)"

"......."

"แต่มึงคงไม่มองใครหรอกมั้ง เพราะมึงมีเมษาอยู่แล้ว :-)"

"หึ :-)" ผมส่ายหน้าให้ไอ้เรย์ก่อนที่มันจะปิดประตูออกไป

ปัง!

ตอนนี้ทั้งห้องจึงตกอยู่ในความเงียบ ซึ่งเป็นสิ่งที่ผมชอบมาก จริงๆแล้วห้องนี้เป็นห้องทำงานของผม รวมถึงห้องประชุมพวกคณะกรรมการนักศึกษาด้วย แต่ที่ผมได้สิทธิ์มีห้องทำงานภายใต้มหาลัยแห่งนี้ ก็เพราะว่าอธิการขอมา หรือจะเรียกให้ถูกก็เป็นเพราะแม่ของผมท่านเป็นคนให้ผมดูแลโรงเรียนแห่งนี้แทน เพราะท่านไม่ค่อยมีเวลามาทำหน้าที่ตรงนี้ ส่วนผมก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เพราะอีกแค่ปีเดียวก็จะจบแล้วและก็คงจะต้องบริหารที่นี่เต็มตัว และพวกผู้บริหารเองก็เห็นด้วย นั่นจึงทำให้ผมทั้งทำงานและเรียนไปด้วย

ครืดดด....ครืดดด....ครืดดด

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ทำให้ผมต้องหยิบมันขึ้นมาดู ก่อนที่จะเห็นเบอร์ที่โชว์ขึ้นมา นั่นจึงทำให้ผมกดรับทันที

"ครับแม่"

(เอกสารที่แม่เอาให้เกรย์ไป ได้อ่านหรือยังลูก)

"อ่านแล้วครับ"

(ยังไงแม่ฝากด้วยนะจ๊ะ)

"ครับ"

(แล้วนี่เราไม่กลับมาบ้านบ้างหรือไง หืม)

"ถึงผมไม่กลับ แม่ก็มาหาผมเกือบจะทุกอาทิตย์นะครับ" ใช่เเล้วล่ะครับ ถึงแม้ว่าผมจะไม่กลับ ยังไงแม่ก็มาหาผมอยู่ดี และก็จะมีเรื่องที่ทำให้ท่านอยากรู้เอามากๆจากผมก็คือเรื่องคนรัก

(ลูกรู้ทันแม่ตลอดเลยนะเกรย์ ฮ่าฮ่าฮ่า)

"........"

(แล้วยังไม่มีคนที่ถูกใจลูกบ้างหรือไงล่ะ แม่เห็นว่าลูกสนิทกับหนูเมษาด้วยนี่จ๊ะ)

"เมษาเป็นเพื่อนครับ"

(แต่แม่ไม่เคยเห็นลูกคบกับผู้หญิงคนไหนมาก่อนเลยนะจ๊ะ)

"แม่ครับ"

(เอาล่ะจ๊ะแม่จะไม่พูดเรื่องนี้อีกก็ได้ แต่ถ้าเป็นหนูเมษาเเม่ชอบนะจ๊ะ คิคิคิ)

หลังจากที่คุยกับแม่เสร็จ ผมก็ต้องหันมาทำงานเอกสารที่อยู่บนโต๊ะอีกครั้ง แต่เพราะคำพูดของแม่ ทำให้ผมต้องถอนหายใจออกมาทันที

"เฮ้อออ..."

..................................

หลังจากพักเที่ยงเสร็จ ตอนนี้พวกคณะกรรมการนักศึกษาก็นั่งประชุมกันที่ห้องทำงานของร่างสูง และตอนนี้เขาก็กำลังอธิบายรายละเอียดในเรื่องต่างๆรวมถึงกิจกรรมรับน้องที่จะจัดขึ้นในเร็วๆนี้ด้วย

บรรยากาศภายในห้องเต็มไปด้วยความเงียบและทุกคนต่างตั้งใจฟังร่างสูง เพราะใครๆก็รู้ดีว่า เขานั้นเป็นคนที่เจ้าระเบียบ จริงจังกับงานเอามากๆ แต่ไม่ว่าเขาจะไปไหน ก็จะมีบรรดานักศึกษาหญิงต่างกรี๊ดกร๊าดเขาอยู่ไกลๆ เพราะไม่ทีใครกล้าเข้าหาหรือแม้แต่จะคุยด้วยก็ไม่มี ทุกคนต่างรู้ดีว่าควรจะทำตัวกับเขายังไง....

"ทุกคนคิดว่ายังไง?"

น้ำเสียงที่นิ่งและสายตาที่กำลังกวาดทองไปทั่วห้อง ทำให้คนที่นั่งประชุมอยู่ไม่มีใครกล้าพูดออกมา และนั้นจึงเป็นอันตกลงกับงานในครั้งนี้

ทุกคนรู้ว่าถ้าร่างสูงตรงหน้าพูดอะไรออกมา นั่นถือว่ามันดีที่สุดแล้วและมันก็เป็นเรื่องจริง เพราะยังไม่เคยทีอะไรผิดพลาดจากการที่ได้ทำงานกับร่างสูงเลย นัานจึงทำให้ทั้งอาจารย์รวมถึงทุกคนในมหาลัยต่างให้ร่างสูงเป็นคนตัดสินใจในเรื่องต่างๆ

"เอาล่ะ ถ้าไม่มีอะไรแล้ว เลิกประชุมได้"

พรึ่บ!

ครืดดดด.....

เสียงลุกจากที่นั่งของกรรมการนักศึกษาต่างทยอยกันออกไป

"มึงนี่สุดยอดจริงๆว่ะไอ้เกรย์"

".......?"

"กูขอชื่นชมว่ะเพื่อน ฮ่าฮ่าฮ่า"

"มึงก็รู้เวลาที่ไอ้เกรย์เรียกประชุม มีใครมั้ยที่กล้าขัดมัน?" ไอ้ไปป์พูดขึ้น

"พวกนายก็รู้ดีว่าเกรย์น่ะ ทำงานเก่งขนาดไหน ^_^" เมษาพูดขึ้นพร้อมกับยิ้มให้ร่างสูง

"เฮ้อออ...เบื่อพวกมึงว่ะ ไม่ต้องเป็นแล้วคู่จงคู่จิ้นน่ะ พวกมึงเป็นแฟนกันเลยดีกว่าว่ะ ฮ่าฮ่าฮ่า"

"มึงนี่วอนจริงๆไอ้เรย์ สัส!" ผมด่าไอ้เรย์เสียงดัง เพราะปากมันพาหาเรื่องยังไงล่ะ แม่ง! ผมบอกแล้วไงว่าผมกับเมย์เป็นเเค่เพื่อนกันเท่านั้น

"พวกนายก็ >.<"

"มึงดูหน้าเมษาดิวะ"

ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก

อยู่ๆเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นพร้อมกับร่างบางหน้านิ่งที่เคยมาที่ห้องนี้แล้ว

"เอ่อ..."

"เอ้า! มีน เลิกเรียนแล้วเหรอ?"

"ค่ะ"

"งั้นฉันกลับก่อนนะ พรุ่งนี้เจอกัน ^_^"

"อืม"

"เอ่อ...สวัสดีค่ะ ^_^"

ปัง!

ร่างสูงมองไปที่ประตูที่เพิ่งปิดลง ไม่มีใครรู้ว่าเขาคิดยังไงและตอนนี้สิ่งที่เขาคิดได้ก็คือรอยยิ้มของร่างบางที่เขาเพิ่งเคยเห็น เพราะตอนเข้าที่เจอเธอ ร่างบางเอาแต่ก้มหน้าหรือไม่ก็หันไปมองอย่างอื่น

"มึงงงงง"

"อะไรของมึงวะไอ้เรย์!"

"เมื่อกี้น้องเขายิ้มเหรอวะ :-)"

"ไม่รู้ว่ะ กูไม่ได้สังเกตุ แล้วไงวะ น้องเขายิ้มไม่ได้หรือไง?" ไอ้เทพพูดขึ้น

"ไม่ใช่เว้ย! มึงเห็นมั้ยไอ้เกรย์?"

"เห็นอะไร?" ผมแสร้งพูดออกไป ก่อนจะเดินกลับไปนั่งที่เดิมอีกครั้ง

"น่ารักว่ะ แม่ง! ยิ้มแล้วสวยมากเลยว่ะ"

"มึงนี่ท่าจะบ้านะ! พูดเพ้อเจ้ออะไรวะไอ้เรย์ ไปๆๆ"

"มึงคิดว่ากูจะจีบน้องมีนาติดมั้ยวะ :-)"

"ไม่! เพราะเมษาคงให้มึงจีบหรอกว่ะ ฮ่าฮ่าฮ่า"

"ไปกันเถอะว่ะ เดี๋ยวไอ้คุณชายต้องทำงานของมันต่อ"

"เออๆๆ รีบอะไรกันวะพวกมึง! ไปล่ะไอ้เกรย์"

"อืม เจอกัน"

"เออๆๆ พรุ่งนี้เจอกันว่ะ"

ปัง!

พวกเพื่อนๆออกไปเรียบร้อยแล้ว แต่ว่าคำพูดของไอ้เรย์นั้นผมยังคงได้ยินอยู่ ไม่คิดว่าไอ้เรย์ก็สังเกตุเหมือนกับผมเหมือนกัน

สำหรับผมแล้วนั้น มีนาผู้หญิงใบหน้าหวาน ผมยาวตรงทำให้เธอมีเสน่ห์ ถึงแม้ว่าเธอจะหน้านิ่งก็ตาม ผมคิดว่าเธอกับเมษาต่างกันมาก เพราะเมษาจะเป็นคนพูดน้อย สุภาพ เรียบร้อย แต่สำหรับผมแล้วมีนามันมีเสน่ห์ที่ผมคิดว่าเธอไม่ใช่คนหน้านิ่งแบบนั้น แต่มันเหมือนมีอะไรมากกว่านั้น เธอเป็นผู้หญิงที่น่าค้นหามาก ยิ่งเห็นรอยยิ้มของเธอแล้ว

มีนา......

Gray Part End