Secretly love ep.1 จุดเริ่มต้น

ตึก...ตึก...ตึก

เสียงฝีเท้าที่เร่งรีบพร้อมกับร่างบางตรงยาวตรงสลวย ใบหน้าหวาน ยิ้มสวยแฝงไปด้วยเสน่ห์กับชุดนักศึกษาที่พอดีตัวกำลังเดินลงบรรไดมาด้วยความเร็ว

"ไปกันได้แล้ว"

"ค่าาา"

"วันแรกก็สายเลยนะมีน"

"ก็เมื่อคืนมีนตื่นเต้นไปหน่อยนี่คะกว่าจะได้นอน ก็เลยตื่นสายนิดหน่อย ไม่ทำหน้าแบบนั้นสิคะพี่เมย์ ^_^"

"เฮ้อออ"

จากนั้นทั้งฉันและพี่เมย์ พี่สาวของฉันก็รีบเดินไปกันที่รถ โดยที่ฉันก็ยังมิวายหยิบขนมปังที่พร้อมนมที่แม่บ้านเตรียมไว้ให้ออกมาด้วย เพราะถ้าจะให้นั่งกินข้าวที่บ้านก่อน ก็คงไม่ต้องเรียนคาบแรกกันแล้วล่ะนะ

"ง้ำๆๆ"

ฉันนั่งกินขนมปังในรถด้วยความอร่อย ก่อนจะมองตรงหน้ารถด้วยความตื่นเต้น เพราะมหาลัยที่ฉันเข้าได้นั้นเป็นมหาลัยที่มีชื่อเสียงและเข้ายากมากยังไงล่ะ แต่เพราะได้เพื่อนดีช่วยติวกัน ฉันกับเพื่อนจึงสอบเข้าได้

"ค่อยๆกิน เดี๋ยวก็สำลักหรอก"

"ง้ำๆๆสูดดด"

ฉันนั่งอมยิ้มกับพี่สาวตัวเองที่กำลังบ่นฉัน พี่เมย์หรือเมษา เป็นพี่สาวที่แก่กว่าฉันสามปี และตอนนี้พี่ฉันก็อยู่ปี 4 ส่วนฉันกำลังขึ้นปี 1 เราทั้งสองเรียนมหาลัยเดียวกัน เพราะฉะนั้นฉันเลยต้องมากับพี่สาว เพราะพ่อกับแม่ไม่อยากให้ไปอยู่ที่หอหรือคอนโดสักเท่าไหร่ เหตุผลเพราะเป็นห่วงฉัน

"วันนี้เปิดเทอมวันแรกก็ไม่มีอะไรมากหรอกนะ"

"ขอให้เป็นอย่างนั้นเถอะค่ะ ^_^"

"เฮ้อออ...แล้วนี่เพื่อนไปเราล่ะ เรียนเอกเดียวกันมั้ย?"

"เฮ้อออ...ไม่มี ^_^"

ฉันถอนหายใจออกมาทันที เพราะฉันเป็นคนเดียวที่สอบเข้าคณะในฝันได้ ส่วนเพื่อนสนิทของฉันที่เราติวกันมาได้คณะอื่นแทน แต่พวกนั้นก็ชอบเหมือนกัน จึงไม่ได้สอบใหม่อะไร

"ไม่เป็นไรหรอกนะ เพราะยังไงก็ต้องเจอเพื่อนใหม่ๆอยู่ดี"

"จะได้เจอจริงเหรอคะพี่เมย์" ฉันถามพี่สาวออกไป เพราะฉันคิดว่ามันน่าจะยากนะที่ต้องหาเพื่อนใหม่อีก

"พี่ว่าเราทำได้ อย่าอายแล้วก็อย่ากลัวที่จะเข้าหาใคร เพราะพี่คิดว่าน้องสาวของพี่น่ารักเสมอ ถ้าใครได้เป็นเพื่อนกับเรา พี่คิดว่าทุกคนจะรู้จักตัวตนที่แท้จริงของเราแน่นอน ยัยตัวแสบ^_^"

"นี่พี่ว่ามีนเหรอคะ เหอะ! คิคิคิ ^_^" ฉันหัวเราะออกมาเมื่อเห็นว่าพี่สาวคนสวยกำลังยิ้มขำกับท่าทางของฉันอยู่

ที่จริงถึงแม้ว่าฉันจะเป็นคนที่ยิ้มแย้ม ร่าเริงสดใส แต่ถ้าอยู่กับคนแปลกหน้าหรือคนที่ฉันไม่สนิท ฉันก็จะนิ่งและไม่คุยด้วยทันที เพราะฉันเป็นคนขี้อายและขี้กังวลมากๆยังไงล่ะ มันจึงเป็นเรื่องยากที่ฉันจะเข้าหาใครก่อน แต่ถ้าเป็นคนที่สนิทจริงๆอย่างพี่สาวของฉัน ฉันก็จะพูดไม่หยุดเลยล่ะ

บรื้นนน....เอี๊ยดดด

รถยนต์คันหรูเข้ามาจอดในโรงรถเรียบร้อยแล้ว ฉันกับพี่สาวจึงแยกย้ายกันไป ดูเหมือนว่าพี่ฉันจะรีบเข้าคลาสซะด้วยสิ อันที่จริงแล้วเราสองคนก็เรียนเอกเดียวกัน แต่คนละปีมากกว่า นั่นจึงทำให้เราต้องมาพร้อมกันยังไงล่ะ

และเหตุผลที่ฉันไม่ได้มาเองอีกเหตุผลหนึ่ง ก็เพราะว่าฉันยังขับรถไม่เป็น ถึงแม้ว่าคุณพ่อจะซื้อไว้ให้แล้วก็เถอะนะ เพราะช่วงนี้ท่านทั้งสองก็ไม่ได้มีเวลาอยู่บ้านมากนัก ท่านทั้งสองคนเดินทางไปดูงานที่ต่างประเทศซะส่วนใหญ่ หน้าที่ดูแลฉันจึงตกไปเป็นพี่สาวสุดน่ารักยังไงล่ะ ^_^

ตึก...ตึก...ตึก

ฉันเดินไปตามทางต่างๆ มหาลัยแห่งนี้ทั้งกว้างและใหญ่มาก ดูมีระดับจริงๆ ถึงแม้ว่านักศึกษาจะไม่ได้เยอะเหมือนมหาลัยอื่นๆ แต่เพราะที่นี่เน้นคุณภาพยังไงล่ะ

ไม่คิดเลยแฮะว่าจะสอบเข้าที่นี่ได้จริงๆ >.<

ฉันเดินไปเรื่อยๆจนมาถึงตึกที่ตัวเองต้องเข้าเรียนในคาบแรกของวันเปิดเทอมวันเเรกนี้ ที่จริงเพราะได้พี่สาวด้วยนั่นแหละที่บอกทางมา

"เอาล่ะมีนา!"

ฉันพูดกับตัวเอง ก่อนที่จะเดินเข้าไปในตึก ก็เห็นนักศึกษาต่างๆทั้งชายและหญิงที่เดินผ่านไปมา แล้วดูท่าทาวของแต่ละคนนี่คงต้องรวยแน่ๆ เพราะดูจากของที่ถือรวมถึงหน้าตาที่ดูดีแล้วอ่ะนะ ก็อยากว่าแหละมหาลัยนี้ค่าเทอมแพงมากกก

แกร๊ก!

ฉันเดินเข้าไปในห้องที่ตัวเองต้องเรียน ซึ่งตอนนี้คนก็เริ่มทยอยกันเข้ามาแล้ว ฉันจึงเดินไปทางด้านหลังซึ่งเกือบจะอยู่ท้ายห้องแล้ว เพราะเห็นว่ามุมนี้ยังไม่มีคนนั่ง ส่วนใหญ่จะมีคนที่เลือกที่นั่งข้างหน้าหรือตรงกลางมากกว่า แต่มีนาแล้วนั้น ข้างหลังคงดีกว่ามากมาย

พรึ่บ!

"ขอนั่งด้วยคนได้มั้ยครับ :-)"

"......."

"หยิ่งซะด้วย"

"........"

พรึ่บ!

ฉันเลือกที่จะไม่ตอบผู้ชายที่เดินมานั่งข้างๆฉัน ก่อนจะหันไปสนใจอย่างอื่นแทน จนผู้ชายคนนั้นลุกออกไปทันที แต่เป็นเพราะฉันพูดไม่เก่งกับคนแปลกหน้าต่างหากล่ะแถมยังเป็นผู้ชายอีก เฮ้อออ....ฉันต้องเปลี่ยนตัวเองเเล้วล่ะ เพราะถ้ายังเป็นแบบนี้อยู่อีก อาจจะไม่มีเพื่อนก็ได้แฮะ...

ตึก...ตึก...ตึก

พรึ่บ!

"ขอนั่งด้วยได้เปล่า?"

"หือออ เอ่อ...ตามสบาย"

ฉันไม่รู้ว่าต้องทำตัวยังไง เมื่อมีผู้หญิงคนหนึ่งมานั่งข้างๆฉัน และเหมือนว่าเธอจะเป็นคนนิ่งๆนะ ฉันเห็นว่าเธอไม่ยิ้มเลยแฮะ ก่อนที่ฉันจะตัดสินใจหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เพราะอาจารย์ยังไม่เข้าและไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงกับคนข้างๆที่ยังคงนั่งนิ่งตรงนี้ดี

"เธอชื่ออะไร?"

"เอ่อ...."

"ฉันแพมนะ"

"อ่อออ มีนา"

"อืม"

"........"

นิ่งเลยมีนาเอ๊ย...

"งั้นฉันเรียกมีนนะ"

".......?"

"ขี้เกียจเรียกชื่อเต็มน่ะ ได้ใช่มั้ย?"

"เอ่อ...ได้สิ แหะๆๆ"

"น่ารักดีนะ เธอน่ะ หึ :-)"

">.<"

ผู้หญิงคนนี้ทำไมถึงเท่อะไรแบบนี้เนี่ย แพมทำให้ฉันเขินมากเลยนะ ฉันคิดว่าคนนี้แหละที่จะเป็นเพื่อนคนแรกสำหรับมหาลัยแห่งนี้!

"เธอเท่มากเลยนะแพม >.<" ฉันพูดออกไปอย่างเก็บอารมณ์ไม่อยู่

"หึหึหึ เราเป็นเพื่อนกันแล้ว?"

"อื้ม! ^_^" ฉันยิ้มออกมาทันที

"หึ...เมื่อกี้ยังนั่งนิ่งอยู่ไม่ใช่? แล้วทำไมตอนนี้เธอถึงยิ้มร่าแบบนั้นล่ะ?"

"ก็ถ้าฉันไม่สนิทหรือไม่รู้จักคนนั้น ฉันจะไม่ค่อยพูดสักเท่าไหร่น่ะ แต่ตอนนี้เราสนิทกันแล้วไงล่ะ ^_^"

"พูดมากขึ้นเยอะนะ"

"คิคิคิ ^_^"

"เอาล่ะ นักศึกษาทุกคนคะ #&฿+_@(@"

จากนั้นอาจารย์ก็เดินเข้ามาพอดี ทำให้ฉันละความสนใจจากผู้หญิงข้างๆแล้วหันไปมองตรงหน้าแทน

นี่ก็ผ่านไปเกือบสองชั่วโมงในการแนะนำตัวของเพื่อนๆทุกคนในเอกของฉัน และหลังจากนั้นอาจารย์ก็เดินออกไปทันที ซึ่งเป็นอันว่าเข้านี้เราไม่มีเรียน แต่ตะมีอีกทีก็ช่วงบ่ายยังไงล่ะ

"เราจะไปไหนกันดีล่ะแพม ^_^"

ในขณะที่เก็บของ ฉันจึงหันไปถามแพมที่ยังคงก้มหน้าเก็บของอย่างเท่ๆ ตามสไตล์ผู้หญิงเท่ของเธออยู่

"หาแฟน"

"อะไรนะ!"

"อืม :-)" ยัยบ้านี่ยักคิ้วให้ฉันอีก นี่มีแฟนแล้วเหรอเนี่ย เฮ้อออ....ก็ไม่แปลกแหละ เพราะแพมทั้งสวย เรียนเก่ง แถมยังทั้งเท่อีกต่างหากล่ะ

"เฮ้อออ...งั้นฉันก็ต้องอยู่คนเดียวน่ะสิ"

"ไปด้วยกันมั้ยล่ะ"

"ไม่อ่ะ เธอไปเถอะ"

"งั้นบ่ายเจอกันนะ"

"อื้ม ^_^"

เราทั้งสองเดินแยกกันออกมา และเหมือนว่าแฟนของแพมจะเป็นรุ่นพี่ด้วยสิ เฮ้อออ...ประสบการณ์มีแฟนของฉันนั้นศูนย์เลย เพราะว่ามีนาคนนี้แม้แต่สบตาผู้ชายยังไม่กล้าเลย เพราะเขินยังไงล่ะ แล้วจะเอาแฟนที่ไหนมาล่ะ แต่ไม่ใช่ไม่อยากมีนะ! เหอะ!

❇️❇️❇️❇️❇️❇️❇️

📍นี่เเค่เริ่มต้นนะคะ

เตรียมพบกับความน่ารักของนางได้เลยน๊าาา

คอมเมนต์กันมาได้น๊าา🙏🙏