Some say that to see is to believe. I' m not so much of a believer. I'm a realist and people like me do not believe in miracles or the things that the eye cannot see. But when I see it, no matter how much I don't believe something, I will surely believe it.
Buong buhay ko, mag-isa ako. Maagang namatay ang mama ko. Matapos mamatay ng kinalakihan kong ama ay pinatay. Kinuha nila sa akin ang nag-iisa kong kapatid at nang kunin ako ng tunay kong ama ay wala siyang ginawa kundi ang pahirapan ako.
I never knew what love meant, I never knew the feeling of being love or loving. I stopped loving the moment my parents died and my sister was taken away from me.
After that incident, I redesigned my life. I learned to live my life now and love the way it works. Everything in my life right now is about power and money. Natutuhan ko na lahat ng bagay makukuha ko basta may kapangyarihan ako at iyon ang naging motivation ko para planuhin ang lahat ng bagay na gagawin ko sa oras na bumalik ako sa Pilipinas.
My name is, Helios Demitri - formerly known as Hector Santillan. I changed my name because a man called Sancho Consunji ruined my life and took away everything from me. His name was enough to make me angry. His name served as my motivation to empower myself and surpass him. Kukunin ko lsa kanya ang lahat tulad nang pagkuha niya ng lahat sa akin.
Umuwi ako sa Pilipinas nang maihanda ko na ang lahat. I got the plan on motion. Unti-unti ay pumapasok ako sa buhay ni Sancho Consunji at walang makapagpapabago ng plano ko. Dudurugin ko si Sancho. Ipaparanas ko sa kanya ang sakit na naramdaman ko nang kunin niya sa akin ang masaya kong mundo.
Pero akala ko lang iyon. Wehn I saw Sancho's youngest daughter - Yna or Leigh as I like to call her, I knew that my plan changed. I saw in her eyes my mom and I felt that sudden warmth I used to feel when my mom was still alive.
Nagbago ang plano. Kukuhanin ko si Leigh. Wawasakin ko sila at kukunin ko ang kapatid ko. Akin si Leigh. nasa poder ko siya dapat...
Pero ang inaakala kong madali ay napakahirap pala. The Consunjis are very solid. Hindi ko inaakala na ganoon ang klase ng pamilya nila. They stand up for each other no matter what happen and I just can't seem to penetrate to their defense so I had to rearrange my plan.
Nawala ako ng isang taon. Bumalik ako sa Greece at nag-isip nang mabuti. I was gone for a while but I came back and when I came back, bago na rin ang plano ko. Kung hindi ko makukuha si Leigh sa madaling paraan, babawasan ko sila, kukunin ko rin ang pinakamahalagang bagay kay Sancho at iyon ang asawa niya. I knew that he loved his wife very much, and that when I take her, he will do everything just to get her back at ang hihingin ko lang sa kanya ay ang kapatid ko.
Wala siyang magagawa kundi ang ibigay sa akin si Leigh. So, on that night, I ordered my men to take Sheenalyn Consunji.
Matyaga akong naghintay sa bahay ko. Hindi ako makatulog. I had my share of sex that night - still, I couldn't rest my mind. My mind was racing. Bukas na bukas ay makukuha ko na si Leigh, babalik kami sa Greece at ibibigay ko sa kanya ang buhay na dapat ay sa kanyaa. I will spoil her with everything that I can. I will give her everything that she asks for.
That night, I heard a van parking in front of my house. Halos takbuhin ko ang distansya niyon at nang kinaroroonan ko. Napangisi ako nang makita kong may hawak silang babae. Nakataklob ng sako ang ulo at nagpupumiglas. Lumapit ako. Mabils na mabilis ang tibok ng puso ko.
Dahan-dahan kong tinanggal ang takip sa ulo niya. My smile froze.
Hindi si Sheena ang nakuha nila kundi si...
"Yza Consunji." I grit my teeth. "You got the wrong girl!"
"Nanlaban kasi boss. Siya na lang ang nakuha namin. Wala naman sa sassakyan ang nanay niya"
"Pakawalan mo ako!" She said. I looked at her. Somehow, I felt mesmerized by her eyes. Her eyes were something. Then my eyes went down on her lips. For the first time in my adult life, I wondered if a woman was wearing a pink lipstick for her lips were so pink.
"Pakawalan mo ako..." Mahinang wika niya.
I smiled. I don't know why I was smiling. I just looked away for her not to catch my smile.
"Ipasok iyan sa loob."
I have stolen the wrong one and still I am very happy..
And I have no idea why.
"Is he going to be okay? Pakiramdam ko ang dami nang nangyari simula nang bumalik ako para idemanda sana ang asawa mo, hindi naman natuloy."Ngumiti si Bathseeba sa akin habang nakaupo kami sa chapel nang ospital kung nasaan si Ares Consunji – ang asawa niya. She was holding my hand tapos sa kabilang kamay niya ay may hawak siyang rosary. Mugto ang mga mata niya, sino ba naman ang hindi maiiyak dahil sa mga nangyayari sa ngayon?A week ago, I was inside this chapel, bargaining to the Lord abve to save Ares so Bathseeba will be spared the pain. Hindi ko kayang makitang masaktan nang lubusan ang babaeng itinuring kong kapatid sa napakahabang panahon. Isa pa, naging mabuting tao naman si Ares sa halos kalahati ng buhay niya. He was a good man, he became a good man because of this woman beside me and for that I adore her more.Sinong mag-aakala na isang tulad ni Bathseeba ang magpapabago sa lalaking minamahal naming dalawa.Yes... naming dalawa. After all this years, I realized that my lo
The letter – Eos' letter – did well to me, I guess. Ang akala ko lang ay sakit lang ang hatid niyon sa akin pero habang tumatagal ay napapansin kong nagiging malaya ako. I realized that I don't have to be stuck in his memories anymore, that somehow, he wanted be happy and he wanted me to move on with my life.Isa na lang siyang distant memory sa ngayon and he will stay that way for a very long time. Isa na lang siyang magandang alaala. Iyong sa Greece, iyong sa prom – lahat ng masasaya, iyon na lang ang tatandaan ko."So, why are we shopping again?" I was with Perseus that morning. We were in the mall at ibinibili ko ng damit si Mama, si Papa at pati na rin siya. Gusto ko lang na magmukhang tao si Perseus even once in a while lang tapos si Papa siyempre, given na gwapo na ang Papa ko, mas gagwapo pa siya dahil sa mga suits na ito."Because you need to look like you're worth something." Mataray na sagot ko. Napakamot lang siya ng ulo. I saw him made a face kaya sinapak ko siya nang pab
"Kapag naka-italicized ang mga letters, feeling ko ang tahimik noong nagsulat ng letter na iyon."Napangiti ako, heto na naman si Yana at ang mga weird thoughts niya. Nasa bahay kami noon at nakaharap siya kay Mommy. Si Mommy ang kinukwentuhan niya at ako ay nakikinig lang. Panay lang nakangiti sa kanya si Mommy, may times na hinahaplos niya ang buhok ni Yana tapos ay ngingiti at titigan lang ito. I guess she really likes Yanessa.Who wouldn't like her? Kahit na panay siyang hindi mapakali ay nakakatuwa naman siyang kasama. Ang sabi ni Yohan sa akin noon, kailangan daw ni Yana ang palaging may ginagawa para hindi siya maging restless. She needs to get busy kasi ang taong may ADHD madaling mawala ang focus sa isang bagay.I don't know if Yana still undergoes therapy but she seems fine now with Mommy."Tapos nababasa ko iyong snail mails ng Lolo ko sa Lola ko, nakakatuwa lang po kasi ang tawagan nila Honey samantalang iyong Mymy ko at Dydy ko, naririnig ko po, Abnoy at saka Bobo minsan
Alam mo iyong sa mall? When you break it, it is considered sold. Apply it to my sister and then the saying "kapag ang baso nagkalamat na hindi na mawawala iyon." Apply it to our friendship.Hindi iilang beses kong narinig kay Yohan Consunji ang mga pahaging na salitang iyon tuwing kausap niya ang isa sa nga kaibigab namin na nagkakagusto sa nakababata niyang kapatid na si Yanessa.Para siyang guard dog na nakakaamoy ng lalaking nagkakagusto sa kapatid niya within twenty blocks. Sabi niya, tingin palang daw alam na niya at kailangan niyang salagin lahat ng lalaking iyon dahil iyon ang tungkulin niya bilang isang "Kuya.""Dude, hindi ka ba naiilang? Binabara mo lahat nawawalan tuloy sila ng gana sa'yo bilang kaibigan."Nagkibit - balikat lang si Yohann sa akin. Kasalukuyan kaming nasa entertainment room ng bahay nila at nanonood ng Inferno. Assignment namin iyon sa Literature at seryoso si Yohann sa mga pangyayari."I frankly don't care, Alester" Matabang na wika niya. "As long as Yanna
The letter broke my heart into tiny million pieces. Ang buong akala ko ay makakalaya na ako sa oras na mabigyan ng tuldok ang nangyari sa amin ni Eos Demitri but I was wrong. I love him and the fact that he thought that our love wasn't meant to be shattered my hopes of us being together.Bakit mas masakit ngayon? Bakit ba kailangan kong magmahal ng taong hindi naman para sa akin. He said he did love me. How can I be sure of that now?"Tia, what are you still doing here?"Bahagya akong nagulat nang marinig ko ang boses ni Perseus. I looked at his direction. He was standing near the glass house's door. He looked as if he just got out of bed. Tiningnan ko kung anong oras na sa aking relo. It was almost four am, and yet I am wide awake. I hate sleepless nights like this. It makes me want to question my judgment. Mali ba na minahal ko siya?Perseus sat beside me."What's happening to us, T? Why do we love the people we can never have?""I guess Mama's karma is bouncing back at us."Perseus
"You're avoiding me."It was more of a statement than a question. I realized that while I pretend to look at the painting of the girl walking under the rain in front of me. I didn't realized that Lenos Demitri was standing before me. If I only knew, I would've runaway by now."I'm not avoiding you..." I answered back. I saw him smirk."It's been three months, Eleithiya." He said again. "Hindi ka na nagpupunta sa puntod ni Eos. Bakit hindi ko maiisip na iniiwasan mo ako?"Muli akong napabuntong-hininga. Finally, I gained the courage to look at his green eyes."You kissed me." I stated. "You kissed me in front of him.""Don't be dramatic. We were on his grave.""That was my sanctuary. Now I can't even go there because all I can think of is that I cheated on the man who loves me."His jaw clenched."If he loves you, if he really did love you, Eleithiya, why did he choose his revenge to Eos over his love for you?"Well that hit a muscle. I couldn't control it anymore, I slapped him. I his